ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 525

ਦਾਮਿਨੀ ਸੀ ਦਮਕ ਦਿਖਾਇ ਨਿਜ ਕਾਇ ਆਇ ਬੂਝੈ ਮਾਤ ਭ੍ਰਾਤ ਕੀ ਨ ਸੰਕਾ ਕੋ ਕਰਤ ਹੈ ॥

daaminee see damak dikhaae nij kaae aae boojhai maat bhraat kee na sankaa ko karat hai |

அவர்கள் மின்னலைப் போல ஒளிர்ந்தனர் மற்றும் தங்கள் பெற்றோர் மற்றும் சகோதரர்களின் வெட்கத்தை விட்டுவிட்டனர்.

ਦੀਜੈ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਬਤਾਇ ਸੁਧਿ ਹਾਇ ਹਮੈ ਸ੍ਯਾਮ ਬਲਿਰਾਮ ਹਾ ਹਾ ਪਾਇਨ ਪਰਤ ਹੈ ॥੨੨੫੪॥

deejai ghan sayaam kee bataae sudh haae hamai sayaam baliraam haa haa paaein parat hai |2254|

அவர்கள் பலராமின் காலில் விழுந்து, “ஓ பல்ராமே! நாங்கள் உங்கள் காலடியில் விழுகிறோம், கிருஷ்ணரைப் பற்றி எங்களிடம் கூறுங்கள். ”2254.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

கவிஞரின் பேச்சு:

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

சோர்தா

ਹਲੀ ਕੀਯੋ ਸਨਮਾਨ ਸਭ ਗੁਆਰਿਨ ਕੋ ਤਿਹ ਸਮੈ ॥

halee keeyo sanamaan sabh guaarin ko tih samai |

பலராம் அந்த நேரத்தில் அனைத்து கோபியர்களையும் கௌரவித்தார்.

ਹਉ ਕਹਿ ਹਉ ਸੁ ਬਖਾਨਿ ਜਿਉ ਕਥ ਆਗੇ ਹੋਇ ਹੈ ॥੨੨੫੫॥

hau keh hau su bakhaan jiau kath aage hoe hai |2255|

பல்ராம் அனைத்து கோபியர்களுக்கும் உரிய மரியாதை அளித்தார், மேலும் முன்னேறிய கதையை நான் சொல்கிறேன், 2255

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਏਕ ਸਮੈ ਮੁਸਲੀਧਰ ਤਾਹੀ ਮੈ ਆਨੰਦ ਸੋ ਇਕ ਖੇਲੁ ਮਚਾਯੋ ॥

ek samai musaleedhar taahee mai aanand so ik khel machaayo |

ஒருமுறை பல்ராம் நாடகம் நடத்தினார்

ਯਾਹੀ ਕੇ ਪੀਵਨ ਕੋ ਮਦਰਾ ਹਿਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜਲਾਧਿਪ ਦੈ ਕੈ ਪਠਾਯੋ ॥

yaahee ke peevan ko madaraa hit sayaam jalaadhip dai kai patthaayo |

வருணன் குடிப்பதற்காக மதுவை அனுப்பினான்.

ਪੀਵਤ ਭਯੋ ਤਬ ਸੋ ਮੁਸਲੀ ਮਦਿ ਮਤਿ ਭਯੋ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥

peevat bhayo tab so musalee mad mat bhayo man mai sukh paayo |

அதனுடன் குடித்துவிட்டு போதையில் இருந்தான்

ਨੀਰ ਚਹਿਯੋ ਜਮੁਨਾ ਕੀਯੋ ਮਾਨੁ ਸੁ ਐਚ ਲਈ ਹਲ ਸਿਉ ਕਬਿ ਗਾਯੋ ॥੨੨੫੬॥

neer chahiyo jamunaa keeyo maan su aaich lee hal siau kab gaayo |2256|

யமுனை அவன் முன் சில பெருமைகளைக் காட்டினான், அவன் தன் கலப்பையால் யமுனையின் நீரை இழுத்தான்.2256

ਜਮੁਨਾ ਬਾਚ ਹਲੀ ਸੋ ॥

jamunaa baach halee so |

பலராமிடம் யமுனாவின் பேச்சு:

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

சோர்தா

ਲੇਹੁ ਹਲੀ ਤੁਮ ਨੀਰੁ ਬਿਨੁ ਦੀਜੈ ਨਹ ਦੋਸ ਦੁਖ ॥

lehu halee tum neer bin deejai nah dos dukh |

“ஓ பல்ராம்! தண்ணீரை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள், அவ்வாறு செய்வதில் எனக்கு எந்தத் தவறும் துன்பமும் தெரியவில்லை

ਸੁਨਹੁ ਬਾਤ ਰਨਧੀਰ ਹਉ ਚੇਰੀ ਜਦੁਰਾਇ ਕੀ ॥੨੨੫੭॥

sunahu baat ranadheer hau cheree jaduraae kee |2257|

ஆனால் போர்க்களத்தை வென்றவரே! நீங்கள் சொல்வதைக் கேளுங்கள், நான் கிருஷ்ணரின் பணிப்பெண் மட்டுமே." 2257.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਦੁਇ ਹੀ ਸੁ ਮਾਸ ਰਹੇ ਤਿਹ ਠਾ ਫਿਰਿ ਲੈਨ ਬਿਦਾ ਚਲਿ ਨੰਦ ਪੈ ਆਏ ॥

due hee su maas rahe tih tthaa fir lain bidaa chal nand pai aae |

அங்கு இரண்டு மாதங்கள் தங்கியிருந்த பல்ராம், நந்த் மற்றும் யசோதாவின் இல்லத்திற்குச் சென்றார்

ਫੇਰਿ ਗਏ ਜਸੋਧਾ ਹੂ ਕੇ ਮੰਦਿਰ ਤਾ ਪਗ ਪੈ ਇਹ ਮਾਥ ਛੁਹਾਏ ॥

fer ge jasodhaa hoo ke mandir taa pag pai ih maath chhuhaae |

அவர் விடைபெறுவதற்காக அவர்களின் காலில் தலை வைத்தார்,

ਮਾਗਤ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ ਸੁ ਬਿਦਾ ਤਬ ਸੋਕ ਕੀਯੋ ਦੁਹ ਨੈਨ ਬਹਾਏ ॥

maagat bhayo jab hee su bidaa tab sok keeyo duh nain bahaae |

அவர் அவளிடம் விடைபெறத் தொடங்கியவுடன், (ஜசோதா) துக்கத்துடன் (அவரது) இரு கண்களிலிருந்தும் கண்ணீர் வழிந்தது.

ਕੀਨੋ ਬਿਦਾ ਫਿਰਿ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਤੁਮ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਹਰਿ ਕਿਉ ਨਹੀ ਆਏ ॥੨੨੫੮॥

keeno bidaa fir yau keh kai tum yau kaheeyo har kiau nahee aae |2258|

திரும்பி வர அனுமதி கேட்டனர், அப்போது இருவரும் துக்கத்தில் கண்ணீரால் நிரம்பி, அவரிடம் விடைபெற்று, "கிருஷ்ணனிடம் கேளுங்கள், அவர் ஏன் வரவில்லை?" 2258.

ਨੰਦ ਤੇ ਲੈ ਜਸੁਧਾ ਤੇ ਬਿਦਾ ਚੜਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਬਲਭਦ੍ਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥

nand te lai jasudhaa te bidaa charr sayandan pai balabhadr sidhaayo |

பலராமர் நந்தா மற்றும் ஜசோதாவிடம் விடைபெற்று தேரில் ஏறினார்.

ਲਾਘਤ ਲਾਘਤ ਦੇਸ ਕਈ ਨਗ ਅਉਰ ਨਦੀ ਪੁਰ ਕੇ ਨਿਜਕਾਯੋ ॥

laaghat laaghat des kee nag aaur nadee pur ke nijakaayo |

நந்த் மற்றும் யசோதாவிடம் விடைபெற்றுவிட்டு, பல்ராம் தனது தேரில் புறப்பட்டு பல நாடுகளைக் கடந்து ஆறுகளையும் மலைகளையும் கடந்து தனது சொந்த நகரத்தை அடைந்தார்.

ਆ ਪਹੁਚਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਪੁਰ ਕੇ ਜਨ ਕਾਹੂ ਤੇ ਯੌ ਹਰਿ ਜੂ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

aa pahuchiyo nrip ke pur ke jan kaahoo te yau har joo sun paayo |

(பல்ராம்) மன்னனின் (உக்ரசேனன்) நகரத்தை அடைந்தார், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இதை ஒருவரிடம் கேட்டார்.

ਆਪ ਹੂੰ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਚੜ ਕੈ ਅਤਿ ਭ੍ਰਾਤ ਸੋ ਹੇਤ ਕੈ ਆਗੇ ਹੀ ਆਯੋ ॥੨੨੫੯॥

aap hoon sayandan pai charr kai at bhraat so het kai aage hee aayo |2259|

அவன் வந்ததை அறிந்த கிருஷ்ணன் தன் தேரில் ஏறி அவனை வரவேற்க வந்தான்.2259.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਅੰਕ ਭ੍ਰਾਤ ਦੋਊ ਮਿਲੇ ਅਤਿ ਪਾਯੋ ਸੁਖ ਚੈਨ ॥

ank bhraat doaoo mile at paayo sukh chain |

இரண்டு சகோதரர்களும் ஒரு தழுவலில் சந்தித்து மிகுந்த மகிழ்ச்சியையும் அமைதியையும் கண்டனர்.

ਮਦਰਾ ਪੀਵਤ ਅਤਿ ਹਸਤਿ ਆਏ ਅਪੁਨੇ ਐਨ ॥੨੨੬੦॥

madaraa peevat at hasat aae apune aain |2260|

சகோதரர்கள் இருவரும் ஒருவரையொருவர் மிகவும் மகிழ்ச்சியுடன் சந்தித்து மது அருந்தி சிரித்துக்கொண்டே தங்கள் வீட்டிற்கு வந்தனர்.2260.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਗੋਕੁਲ ਬਿਖੈ ਜਾਇ ਬਹੁਰ ਆਵਤ ਭਏ ॥

eit sree bachitr naattak granthe balibhadr gokul bikhai jaae bahur aavat bhe |

பச்சிட்டர் நாடகத்தில் பல்ராம் கோகுலத்திற்கு வந்து திரும்புவது பற்றிய விவரணத்தின் முடிவு.

ਅਥ ਸਿਰਗਾਲ ਕੋ ਦੂਤ ਭੇਜਬੋ ਜੁ ਹਉ ਕ੍ਰਿਸਨ ਹੌ ਕਥਨੰ ॥

ath siragaal ko doot bhejabo ju hau krisan hau kathanan |

இப்போது ஷ்ரகால் அனுப்பிய இந்த செய்தியின் விளக்கம் தொடங்குகிறது: "நான் கிருஷ்ணன்"

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਦੋਊ ਭ੍ਰਾਤ ਅਤਿ ਸੁਖੁ ਕਰਤ ਨਿਜ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪਹੁਚੇ ਆਇ ॥

doaoo bhraat at sukh karat nij grihi pahuche aae |

சகோதரர்கள் இருவரும் மகிழ்ச்சியுடன் தங்கள் வீட்டிற்கு வந்தனர்.

ਪਉਡਰੀਕ ਕੀ ਇਕ ਕਥਾ ਸੋ ਮੈ ਕਹਤ ਸੁਨਾਇ ॥੨੨੬੧॥

pauddareek kee ik kathaa so mai kahat sunaae |2261|

சகோதரர்கள் இருவரும் மகிழ்ச்சியுடன் தங்கள் வீட்டை அடைந்தனர், இப்போது நான் பன்ட்ரிக்,2261 கதையை விவரிக்கிறேன்

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਦੂਤ ਸ੍ਰਿਗਾਲ ਪਠਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਕਹਿ ਹਉ ਹਰਿ ਹਉ ਤੁਹਿ ਕਿਉ ਕਹਵਾਯੋ ॥

doot srigaal patthiyo har ko keh hau har hau tuhi kiau kahavaayo |

(அரசன்) ஸ்ரீகால் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரிடம் ஒரு தூதரை அனுப்பி, 'நான் கிருஷ்ணன்', நீ ஏன் (உன்னையே கிருஷ்ணா) அழைத்தாய் என்று கூறினார்.

ਭੇਖ ਸੋਊ ਕਰਿ ਦੂਰ ਸਬੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਅਬੈ ਜੋ ਤੈ ਭੇਖ ਬਨਾਯੋ ॥

bhekh soaoo kar door sabai kab sayaam abai jo tai bhekh banaayo |

ஷ்ரகால் கிருஷ்ணரிடம் ஒரு தூதரை அனுப்பி, தாமே கிருஷ்ணர் என்றும், அவர் தன்னை (வாசுதேவ்) கிருஷ்ணா என்று ஏன் அழைத்தார்? அவர் எந்த வேஷத்தை ஏற்றுக்கொண்டாரோ, அதையே கைவிட வேண்டும்

ਤੈ ਰੇ ਗੁਆਰ ਹੈ ਗੋਕੁਲ ਨਾਥ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਡਰੁ ਤੋਹਿ ਨ ਆਯੋ ॥

tai re guaar hai gokul naath kahaavat hai ddar tohi na aayo |

பால் வியாபாரியாக மட்டுமே இருந்த அவர், தன்னை கோகுலத்தின் ஆண்டவர் என்று சொல்லிக் கொள்வதில் ஏன் பயம் வரவில்லை?

ਕੈ ਇਹ ਦੂਤ ਕੋ ਮਾਨ ਕਹਿਯੋ ਨਹੀ ਪੇਖਿ ਹਉ ਲੀਨੋ ਸਭੈ ਦਲ ਆਯੋ ॥੨੨੬੨॥

kai ih doot ko maan kahiyo nahee pekh hau leeno sabhai dal aayo |2262|

"ஒன்று அவர் சொல்லுக்கு மதிப்பளிக்க வேண்டும் அல்லது இராணுவத்தின் தாக்குதலை எதிர்கொள்ள வேண்டும்." 2262 என்று தூதரால் தெரிவிக்கப்பட்டது.

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

சோர்தா

ਕ੍ਰਿਸਨ ਨ ਮਾਨੀ ਬਾਤ ਜੋ ਤਿਹ ਦੂਤ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

krisan na maanee baat jo tih doot uchaariyo |

தேவதை சொன்னதை ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஏற்கவில்லை.

ਕਹੀ ਜਾਇ ਤਿਨ ਬਾਤ ਪਤਿ ਆਪਨ ਚੜਿ ਆਇਯੋ ॥੨੨੬੩॥

kahee jaae tin baat pat aapan charr aaeiyo |2263|

கிருஷ்ணன் தூதுவனின் சொல்லை ஏற்கவில்லை, அதைத் தூதரிடம் அறிந்து கொண்ட அரசன் தன் படையை தாக்குதலுக்கு அனுப்பினான்.2263.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕਾਸੀ ਕੇ ਭੂਪਤਿ ਆਦਿਕ ਭੂਪਨ ਕੋ ਸੁ ਸ੍ਰਿਗਾਲਹਿ ਸੈਨ ਬਨਾਯੋ ॥

kaasee ke bhoopat aadik bhoopan ko su srigaaleh sain banaayo |

காசியின் அரசனும், (மற்ற) அரசர்களின் வாரிசும் ஒரு படையைத் தயார் செய்தனர்.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਇਤੈ ਅਤਿ ਹੀ ਮੁਸਲੀਧਰ ਆਦਿਕ ਸੈਨ ਬੁਲਾਯੋ ॥

sree brijanaath itai at hee musaleedhar aadik sain bulaayo |

கேசியின் ராஜாவையும், மற்ற அரசர்களையும் தன்னுடன் அழைத்துக் கொண்டு, ஷ்ரகால் தனது படையைத் திரட்டினார், அந்தப் பக்கத்தில் கிருஷ்ணர் பலராமுடன் சேர்ந்து படைகளைக் குவித்தார்.

ਜਾਦਵ ਅਉਰ ਸਭੈ ਸੰਗ ਲੈ ਹਰਿ ਸੋ ਹਰਿ ਜੁਧ ਮਚਾਵਨ ਆਯੋ ॥

jaadav aaur sabhai sang lai har so har judh machaavan aayo |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், மற்ற யாதவர்களுடன் சேர்ந்து, கிருஷ்ணருடன் (அதாவது ஸ்ரீகால்) சண்டையிட வந்தார்.

ਆਇ ਦੁਹੂ ਦਿਸ ਤੇ ਪ੍ਰਗਟੇ ਭਟ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੨੬੪॥

aae duhoo dis te pragatte bhatt yau keh kai kab sayaam sunaayo |2264|

தன்னுடன் மற்ற யாதவர்களையும் அழைத்துக் கொண்டு, கிருஷ்ணன் புண்ட்ரிக் உடன் போரிடச் சென்றான், இவ்விதமாக இருதரப்பு வீரர்களும் போர்க்களத்தில் ஒருவரை ஒருவர் எதிர்கொண்டனர்.2264.