ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 312

ਗੋ ਬਛਰੇ ਅਰੁ ਗੋਪ ਸਭੈ ਗਿਰਗੇ ਸਭ ਪ੍ਰਾਨ ਡਸੇ ਜਬ ਕਾਰੀ ॥

go bachhare ar gop sabhai girage sabh praan ddase jab kaaree |

அங்கு பசுக்கள், கன்றுகள் மற்றும் கோப சிறுவர்கள் அனைத்தையும் காளி பாம்பு குத்தியதால் அவை அனைத்தும் செத்து விழுந்தன.

ਧਾਇ ਕਹਿਯੋ ਮੁਸਲੀ ਪ੍ਰਭ ਪੈ ਸਭ ਸੈਨ ਸਖਾ ਤੁਮਰੀ ਹਰਿ ਮਾਰੀ ॥੨੦੪॥

dhaae kahiyo musalee prabh pai sabh sain sakhaa tumaree har maaree |204|

இதைப் பார்த்த பல்ராம், கிருஷ்ணனிடம், "ஓடிவிடு, உனது சிறுவர்களின் அனைத்துப் படைகளும் பாம்பினால் கொல்லப்பட்டன" என்றார்.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਕ੍ਰਿਪਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਚਿਤਵੀ ਤਿਨੈ ਜੀਵ ਉਠੇ ਤਤਕਾਲ ॥

kripaa drisatt chitavee tinai jeev utthe tatakaal |

(ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்) அவரைக் கருணையுடன் பார்த்தார்

ਗਊ ਸਭੈ ਅਰੁ ਸੁਤ ਤਿਨੈ ਅਉ ਫੁਨਿ ਸਭੈ ਗੁਪਾਲ ॥੨੦੫॥

gaoo sabhai ar sut tinai aau fun sabhai gupaal |205|

கிருஷ்ணர் தனது கருணைப் பார்வையால் அனைவரையும் நோக்கினார், பசுக்கள் மற்றும் கோப சிறுவர்கள் அனைவரும் உடனடியாக உயிர்பெற்றனர்.205.

ਉਠਿ ਪਾਇਨ ਲਾਗੇ ਤਬੈ ਕਰਹਿੰ ਬਡਾਈ ਸੋਇ ॥

autth paaein laage tabai karahin baddaaee soe |

அதே நேரத்தில் அவர் எழுந்து (ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின்) நாற்காலியை மகிமைப்படுத்தத் தொடங்கினார்

ਜੀਅ ਦਾਨ ਹਮ ਕੋ ਦਯੋ ਇਹ ਤੇ ਬਡੋ ਨ ਕੋਇ ॥੨੦੬॥

jeea daan ham ko dayo ih te baddo na koe |206|

அனைவரும் எழுந்து, அவரது கால்களை இறுக்கி, "ஓ எங்களுக்கு உயிர் கொடுப்பவரே! உன்னை விட பெரியவர் யாரும் இல்லை

ਅਥ ਕਾਲੀ ਨਾਗ ਨਾਥਬੋ ॥

ath kaalee naag naathabo |

இப்போது கரும் பாம்பை கட்டும் சூழல்:

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਗੋਪ ਜਾਨ ਕੈ ਆਪਨੇ ਕੀਨੇ ਮਨੈ ਬਿਚਾਰ ॥

gop jaan kai aapane keene manai bichaar |

கோபத்தை (குழந்தைகளை) தனக்கென (ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்) அறிந்து மனதில் நினைத்தான்

ਦੁਸਟ ਨਾਗ ਸਰ ਮੈ ਬਸੇ ਤਾ ਕੋ ਲੇਉ ਨਿਕਾਰ ॥੨੦੭॥

dusatt naag sar mai base taa ko leo nikaar |207|

கொடுங்கோலன் நாகா (காளி) அந்த தொட்டியில் வசிக்கிறார், அதை வெளியேற்ற வேண்டும் என்று கிருஷ்ணர் கோப சிறுவர்களுடன் ஆலோசனை நடத்தினார்.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਊਚ ਕਦੰਮਹਿ ਕੋ ਤਰੁ ਥੋ ਤਿਹ ਪੈ ਚੜਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੂਦ ਪਰਿਓ ॥

aooch kadameh ko tar tho tih pai charr kai har kood pario |

கடம்ப மரத்தின் மீது ஏறி, கிருஷ்ணர் அதன் உயரத்திலிருந்து தொட்டியில் குதித்தார்

ਤਿਨ ਸੰਕ ਕਰੀ ਮਨ ਮੈ ਨ ਕਛੂ ਫੁਨਿ ਧੀਰਜ ਗਾਢ ਧਰਿਯੋ ਨ ਟਰਿਓ ॥

tin sank karee man mai na kachhoo fun dheeraj gaadt dhariyo na ttario |

கொஞ்சம் கூட பயப்படாமல் பொறுமையாக நகர்ந்தார்

ਮਨੁਖੋਸਤ ਲੌ ਜਲ ਉਚ ਭਯੋ ਨਿਕਸਿਯੋ ਤਬ ਨਾਗ ਬਡੋ ਨ ਡਰਿਯੋ ॥

manukhosat lau jal uch bhayo nikasiyo tab naag baddo na ddariyo |

மனிதனின் ஏழு மடங்கு உயரத்திற்கு நீர் எழுந்தது, அதிலிருந்து, நாகம் தோன்றியது, ஆனால் கிருஷ்ணர் அப்போதும் பயப்படவில்லை.

ਪਟ ਪੀਤ ਧਰੇ ਤਨ ਪੈ ਨਰ ਦੇਖਿ ਮਹਾ ਬਲਿ ਕੈ ਤਿਨ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ॥੨੦੮॥

patt peet dhare tan pai nar dekh mahaa bal kai tin judh kariyo |208|

ஒருவன் தன் மீது ஏறிச் செல்வதைக் கண்ட நாகா சண்டையிட ஆரம்பித்தான்.208.

ਬਾਧ ਲਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਤਨ ਸੋ ਕਰ ਕ੍ਰੁਧ ਕਿਧੋ ਤਿਹ ਕੋ ਤਨ ਕਾਟੇ ॥

baadh layo har ko tan so kar krudh kidho tih ko tan kaatte |

அவர் கிருஷ்ணரை பின்னிப்பிணைத்தார், அவர் மிகுந்த கோபத்தில், அதன் உடலை வெட்டினார்

ਢੀਲੋ ਰਹਿਯੋ ਹੁਇ ਪੈ ਹਰਿ ਜੀ ਪਿਖਿ ਯਾ ਰਨ ਕੇ ਹੀਯਰੇ ਫੁਨਿ ਫਾਟੇ ॥

dteelo rahiyo hue pai har jee pikh yaa ran ke heeyare fun faatte |

கிருஷ்ணர் மீது பாம்பின் பிடி தளர்ந்தது, ஆனால் பார்வையாளர்கள் தங்கள் இதயங்களில் பெரும் பயத்தை வைத்திருந்தனர்

ਰੋਵਤ ਆਵਤ ਹੈ ਪਤਨੀ ਬ੍ਰਿਜ ਠੋਕਤ ਮੂੰਡ ਉਖਾਰਤ ਝਾਟੇ ॥

rovat aavat hai patanee brij tthokat moondd ukhaarat jhaatte |

பிரஜா கிராமத்தைச் சேர்ந்த பெண்கள் தலைமுடியை இழுத்துக்கொண்டும், தலையை சீட்டிக்கொண்டும் அந்தப் பக்கம் செல்ல ஆரம்பித்தனர்.

ਆਇ ਹੈ ਮਾਰ ਉਸੈ ਨਹੀ ਰੋਵਹੁ ਨੰਦ ਇਹੈ ਕਹਿ ਕੈ ਇਨ ਡਾਟੇ ॥੨੦੯॥

aae hai maar usai nahee rovahu nand ihai keh kai in ddaatte |209|

ஆனால் நந்த் அவர்களைக் கண்டித்து, "ஓ மக்களே, அழாதீர்கள்! கிருஷ்ணா அவனைக் கொன்ற பிறகுதான் திரும்புவார்.

ਕਾਨ੍ਰਹਿ ਲਪੇਟ ਬਡੋ ਵਹ ਪੰਨਗ ਫੂਕਤ ਹੈ ਕਰਿ ਕ੍ਰੁਧਹਿ ਕੈਸੇ ॥

kaanreh lapett baddo vah panag fookat hai kar krudheh kaise |

கிருஷ்ணனைப் பின்னிப் பிணைத்த அந்தப் பெரிய பாம்பு மிகுந்த கோபத்துடன் சீற ஆரம்பித்தது

ਜਿਉ ਧਨ ਪਾਤ੍ਰ ਗਏ ਧਨ ਤੇ ਅਤਿ ਝੂਰਤ ਲੇਤ ਉਸਾਸਨ ਤੈਸੇ ॥

jiau dhan paatr ge dhan te at jhoorat let usaasan taise |

பணப்பெட்டி தொலைந்ததை எண்ணி பெருமூச்சு விடும் கந்துவட்டிக்காரனைப் போல பாம்பு சிணுங்கியது

ਬੋਲਤ ਜਿਉ ਧਮੀਆ ਹਰਿ ਮੈ ਸੁਰ ਕੈ ਮਧਿ ਸਵਾਸ ਭਰੇ ਵਹ ਐਸੇ ॥

bolat jiau dhameea har mai sur kai madh savaas bhare vah aaise |

(அல்லது) தௌகானி ('தாமியா') பேசுவது போல், தண்ணீரிலிருந்து பாம்பு ஊதுவதால் இது போன்ற ஒரு சத்தம் உருவாகிறது.

ਭੂਭਰ ਬੀਚ ਪਰੇ ਜਲ ਜਿਉ ਤਿਹ ਤੇ ਫੁਨਿ ਹੋਤ ਮਹਾ ਧੁਨਿ ਜੈਸੇ ॥੨੧੦॥

bhoobhar beech pare jal jiau tih te fun hot mahaa dhun jaise |210|

அந்தப் பாம்பு ஒரு பேரிரைச்சலைப் போல சுவாசித்துக் கொண்டிருந்தது அல்லது அவனது குரல் தண்ணீரில் ஒரு பெரிய சுழலைப் போல இருந்தது.210.

ਚਕ੍ਰਤ ਹੋਇ ਰਹੇ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਲਕ ਮਾਰ ਲਏ ਹਰਿ ਜੀ ਇਹ ਨਾਗੈ ॥

chakrat hoe rahe brij baalak maar le har jee ih naagai |

பிரஜ் பாலக் ஆச்சரியப்படுகிறார் (என்று) ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இந்தப் பாம்பைக் கொல்வார்.

ਦਛਨ ਤੀਅ ਭੁਜਾ ਗਹਿ ਕੈ ਇਹ ਮਤਿ ਲਗੈ ਦੁਖ ਅਉ ਸੁਖ ਭਾਗੈ ॥

dachhan teea bhujaa geh kai ih mat lagai dukh aau sukh bhaagai |

பிரஜாவின் சிறுவர்கள் இதையெல்லாம் ஆச்சரியத்துடன் பார்த்து, ஒருவரையொருவர் கைகளைப் பிடித்துக் கொண்டு, கிருஷ்ணர் எப்படியாவது பாம்பைக் கொல்ல வேண்டும் என்று நினைத்தார்கள்.

ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਜਨ ਕਉਤਕ ਦੇਖਿ ਲਯੋ ਇਹ ਆਗੈ ॥

khojat khojat sabhai brij ke jan kautak dekh layo ih aagai |

(அங்கிருந்து) பிரஜ் மக்கள் அனைவரும், அதைத் தேடி, (அங்கு வந்து) முன்னே சென்று பார்த்தனர்.

ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਡੋ ਅਹਿ ਕਾਟਤ ਜਿਉ ਰੁਚ ਕੈ ਨਰ ਖਾਵਤ ਸਾਗੈ ॥੨੧੧॥

sayaameh sayaam baddo eh kaattat jiau ruch kai nar khaavat saagai |211|

பிரஜாவின் அனைத்து ஆண்களும் பெண்களும் இந்த அற்புதமான காட்சியைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர், அந்தப் பக்கத்தில் ஒரு கருப்பு பாம்பு கிருஷ்ணரை ஒரு நபர் தனது உணவை சாப்பிடுவதைப் போல கடித்துக்கொண்டிருந்தது.211.

ਰੋਵਨ ਲਾਗ ਜਬੈ ਜਸੁਦਾ ਚੁਪ ਤਾਹਿ ਕਰਾਵਤ ਪੈ ਜੁ ਅਲੀ ਹੈ ॥

rovan laag jabai jasudaa chup taeh karaavat pai ju alee hai |

ஜசோதா அழ ஆரம்பித்ததும், அவளுடைய தோழிகள் அவளை அமைதிப்படுத்துகிறார்கள். (என்று கூறுகிறார்கள்) இந்த காது மிகவும் வலிமையானது

ਦੈਤ ਤ੍ਰਿਨਾਵ੍ਰਤ ਅਉਰ ਬਕੀ ਵ ਬਕਾਸੁਰ ਹਨੇ ਇਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਲੀ ਹੈ ॥

dait trinaavrat aaur bakee v bakaasur hane ih kaanrah balee hai |

யசோதாவும் அழத் தொடங்கியபோது, அவளது தோழிகள் அவளுக்கு ஆறுதல் கூறினர், ...

ਆਇ ਹੈ ਮਾਰ ਅਬੈ ਇਹ ਸਾਪਹਿ ਬੋਲਿ ਉਠਿਓ ਇਹ ਭਾਤ ਹਲੀ ਹੈ ॥

aae hai maar abai ih saapeh bol utthio ih bhaat halee hai |

இந்த பாம்பை கொன்ற பிறகுதான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் வருவார் என்று பலராம் (கீழிருந்து) கூறினார்.

ਤੋਰ ਡਰੈ ਸਭ ਹੀ ਇਹ ਕੇ ਫਨਿ ਪੈ ਕਰੁਨਾ ਨਿਧਿ ਜੋਰ ਛਲੀ ਹੈ ॥੨੧੨॥

tor ddarai sabh hee ih ke fan pai karunaa nidh jor chhalee hai |212|

பாம்பை கொன்றுவிட்டு திரும்பி வருவார், மறுபுறம், கிருஷ்ணர் தனது சக்தியால் அந்த பாம்பின் அனைத்து முகடுகளையும் அழித்தார்.212.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

கவிஞரின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਜਾਨਿ ਦੁਖੀ ਅਪਨ੍ਰਯੋ ਜਨ ਕੌ ਅਪਨੋ ਤਨ ਤਾ ਤੈ ਛਡਾਇ ਲਯੋ ਹੈ ॥

jaan dukhee apanrayo jan kau apano tan taa tai chhaddaae layo hai |

தம் மக்கள் அனைவரும் மிகுந்த துயரத்தில் கரையில் நிற்பதைக் கண்டு,

ਬਕਤ੍ਰ ਬਿਲੋਕ ਬਡੋ ਵਹ ਪੰਨਗ ਪੈ ਮਨ ਭੀਤਰ ਕ੍ਰੁਧ ਭਯੋ ਹੈ ॥

bakatr bilok baddo vah panag pai man bheetar krudh bhayo hai |

கிருஷ்ணர் பாம்பின் சிக்கலில் இருந்து தனது உடலை விடுவித்தார், அதைப் பார்த்த அந்த பயங்கரமான பாம்பு கோபமடைந்தது.

ਸਉ ਫਨ ਕੋ ਸੁ ਫੁਲਾਇ ਉਚਾਇ ਕੈ ਸਾਮੁਹਿ ਤਾਹਿ ਕੇ ਧਾਇ ਗਯੋ ਹੈ ॥

sau fan ko su fulaae uchaae kai saamuhi taeh ke dhaae gayo hai |

அவர் மீண்டும் தனது பேட்டை விரித்து, கிருஷ்ணரின் முன் ஓடி வந்தார்

ਕੂਦ ਕੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਚਾਇ ਕੈ ਦਾਵਹਿ ਉਪਰਿ ਮਾਥ ਜੁ ਠਾਢੋ ਭਯੋ ਹੈ ॥੨੧੩॥

kood kai kaanrah bachaae kai daaveh upar maath ju tthaadto bhayo hai |213|

பதுங்கி இருந்து தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொண்ட கிருஷ்ணன் துள்ளிக் குதித்து பாம்பின் நெற்றியில் கால் வைத்து நின்றான்.213.

ਕੂਦਤ ਹੈ ਚੜਿ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਸ੍ਰਉਨ ਸੰਬੂਹ ਚਲੈ ਸਿਰ ਤਾ ਤੇ ॥

koodat hai charr sir aoopar sraun sanbooh chalai sir taa te |

அந்தப் பாம்பின் தலையில் ஏறிய கிருஷ்ணர் குதிக்கத் தொடங்கினார், தலையிலிருந்து (பாம்பின்) சூடான இரத்த ஓட்டம் ஓடத் தொடங்கியது.

ਪ੍ਰਾਨ ਲਗੇ ਛੁਟਨੇ ਜਬ ਹੀ ਛਿਨ ਮੈਨ ਗਈ ਉਡ ਕੈ ਮੁਖਰਾ ਤੇ ॥

praan lage chhuttane jab hee chhin main gee udd kai mukharaa te |

அந்த பாம்பு தனது இறுதி மூச்சு விட இருந்தபோது, அவருடைய அனைத்து பிரகாசமும் முடிந்தது

ਤਉ ਹਰਿ ਜੀ ਬਲਿ ਕੈ ਤਨ ਕੋ ਸਰ ਤੀਰ ਨਿਕਾਸ ਲਯੋ ਬਹੁ ਭਾਤੇ ॥

tau har jee bal kai tan ko sar teer nikaas layo bahu bhaate |

பின்னர் கிருஷ்ணர் தனது சக்தியால் பாம்பை ஆற்றின் கரைக்கு இழுத்துச் சென்றார்

ਜਾਤ ਬਡੋ ਸਰ ਤੀਰ ਬਹਿਯੋ ਰਸਰੇ ਬੰਧ ਖੈਚਤ ਹੈ ਚਹੂੰ ਘਾਤੇ ॥੨੧੪॥

jaat baddo sar teer bahiyo rasare bandh khaichat hai chahoon ghaate |214|

அந்த நாகை கரையை நோக்கி இழுத்து நான்கு பக்கங்களிலிருந்தும் கயிறுகள் கட்டி வெளியே இழுத்துச் செல்லப்பட்டார்.214.

ਕਾਲੀ ਨਾਗ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kaalee naag kee triyo baach |

பாம்பின் மனைவி காளியின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਤਉ ਤਿਹ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯਾ ਸਭ ਹੀ ਸੁਤ ਅੰਜੁਲ ਜੋਰ ਕੈ ਯੌ ਘਿਘਯਾਵੈ ॥

tau tih kee triyaa sabh hee sut anjul jor kai yau ghighayaavai |

அப்போது அவருடைய மனைவிகள் மற்றும் மகன்கள் அனைவரும் கைகோர்த்து இப்படி ஆட ஆரம்பித்தனர்.

ਰਛ ਕਰੋ ਇਹ ਕੀ ਹਰਿ ਜੀ ਤੁਮ ਪੈ ਬਰੁ ਦਾਨ ਇਹੈ ਹਮ ਪਾਵੈ ॥

rachh karo ih kee har jee tum pai bar daan ihai ham paavai |

அப்போது பாம்பின் மனைவிகள், அழுதுகொண்டே, கூப்பிய கைகளுடன், ""ஆண்டவரே! இந்த பாம்பின் காக்கும் வரத்தை எங்களுக்கு வழங்குவாயாக

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੇਤ ਵਹੈ ਹਮ ਲਿਆਵਤ ਬਿਖ ਦਈ ਵਹ ਹੀ ਹਮ ਲਿਆਵੈ ॥

amrit det vahai ham liaavat bikh dee vah hee ham liaavai |

ஆண்டவரே! நீங்கள் எங்களுக்கு அமுதத்தைக் கொடுத்தால், நாங்கள் அதையே ஏற்றுக்கொள்கிறோம், நீங்கள் விஷத்தைக் கொடுத்தால், அதுவும் எங்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது.