ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 521

ਭਾਖਤ ਭੇ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਭਜੀਐ ਬਚ ਹੈ ਨ ਕੋਊ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਆਗੇ ॥੨੨੧੮॥

bhaakhat bhe nrip so bhajeeai bach hai na koaoo brijanaath ke aage |2218|

“கிருஷ்ணருக்கு முன் யாரும் உயிர் பிழைக்க மாட்டார்கள், அரசே! நாம் ஓடிவிட வேண்டும்.”2218.

ਭੀਰ ਪਰੀ ਜਬ ਭੂਪਤਿ ਪੈ ਤਬ ਆਪਨੇ ਜਾਨ ਕੈ ਈਸ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

bheer paree jab bhoopat pai tab aapane jaan kai ees nihaariyo |

ராஜா மீது ஒரு கூட்டம் உருவானபோது, அவர் தனது (உதவியாளர்) சிவன் பக்கம் திரும்பினார்.

ਸੰਤ ਸਹਾਇ ਕੋ ਜਾਇ ਭਿਰਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਸੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

sant sahaae ko jaae bhiriyo brij naaeik so chit beech bichaariyo |

மன்னன் பேரிடர் நிலையில் இருந்தபோது, சிவனை நினைவு கூர்ந்தார், மேலும் துறவிகளின் ஆதரவாளரான கிருஷ்ணருடன் மன்னன் சண்டையிட வந்ததாக சிவனும் உணர்ந்தார்.

ਆਯੁਧ ਲੈ ਅਪਨੇ ਸਭ ਹੀ ਹਰਿ ਓਰ ਸੁ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

aayudh lai apane sabh hee har or su judh ke kaaj sidhaariyo |

ஆயுதங்களை கையில் எடுத்துக்கொண்டு போரிடுவதற்காக கிருஷ்ணனை நோக்கிச் சென்றார்

ਆਵਤ ਹੀ ਸੁ ਕਹੋ ਅਬ ਹਉ ਜਿਹ ਭਾਤਿ ਦੁਹੂ ਤਿਹ ਠਾ ਰਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥੨੨੧੯॥

aavat hee su kaho ab hau jih bhaat duhoo tih tthaa ran paariyo |2219|

அவர் எப்படி ஒரு பயங்கரமான போரை நடத்தினார் என்பதை இப்போது நான் கூறுகிறேன்.2219.

ਰੁਦ੍ਰ ਹ੍ਵੈ ਰੁਦ੍ਰ ਜਬੈ ਰਨ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਰਿਸਿ ਨਾਦ ਬਜਾਯੋ ॥

rudr hvai rudr jabai ran mai kab sayaam bhanai ris naad bajaayo |

கவிஞர் ஷியாம் கூறுகிறார், ருத்ரா பயங்கரமான வடிவம் எடுத்து நாடாக விளையாடியபோது கோபமடைந்தார்.

ਸੂਰ ਨ ਕਾਹੂੰ ਤੇ ਨੈਕੁ ਟਿਕਿਯੋ ਗਯੋ ਭਾਜ ਗਏ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਦ੍ਰਿੜਾਯੋ ॥

soor na kaahoon te naik ttikiyo gayo bhaaj ge na ratee ku drirraayo |

மிகுந்த கோபத்தில், சிவன் தனது போர்க்களத்தை வெடிக்கச் செய்தார், அதன் பிறகு எந்த ஒரு போர்வீரரும் மிகக் குறுகிய காலம் கூட அங்கே இருக்க முடியவில்லை.

ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਦੁਹੂ ਸਤ੍ਰਨ ਸੰਗ ਲੈ ਰੋਖ ਹਲੀ ਸੁ ਸੋਊ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥

satran ke duhoo satran sang lai rokh halee su soaoo ddar paayo |

எதிரியும் (பானாசுரும்) அவனுடைய மற்ற தோழர்களும் கோபத்தில் பலராமனால் பயமுறுத்தப்பட்டனர்.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਬ ਹੀ ਸਿਵ ਆਇ ਕੈ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੨੨੨੦॥

sree brijanaath so sayaam bhanai tab hee siv aae kai judh machaayo |2220|

சிவன் கிருஷ்ணனுடன் சண்டையிட்டபோது இரு தரப்பிலிருந்தும் எதிரிகள் பயந்தனர்.2220.

ਜੇ ਸਭ ਘਾਇ ਚਲਾਵਤ ਭਯੋ ਸਿਵ ਤੇ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਚਾਏ ॥

je sabh ghaae chalaavat bhayo siv te sabh hee brijanaath bachaae |

கிருஷ்ணர் அவர்கள் அனைவரையும் சிவனின் தாக்குதலில் இருந்து காப்பாற்றினார்.

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸਿਵ ਕੋ ਆਪੁਨੇ ਸਭ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਤਕਿ ਘਾਇ ਲਗਾਏ ॥

taun samai siv ko aapune sabh sayaam bhane tak ghaae lagaae |

கிருஷ்ணர் சிவனின் அடியாகத் தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொண்டார், மேலும் சிவனை இலக்காகக் கொண்டு அவரை காயப்படுத்தினார்

ਜੁਧੁ ਕੀਯੋ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਦੁਹੂ ਜਿਹ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਸੁਰ ਦੇਖਨ ਆਏ ॥

judh keeyo bahu bhaat duhoo jih ko sabh hee sur dekhan aae |

இருவருமே பலவிதமான போர்களைச் செய்திருக்கிறார்கள், அதை எல்லா தேவர்களும் பார்க்க வந்திருக்கிறார்கள்.

ਅੰਤਿ ਖਿਸਾਇ ਰਿਸਾਇ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ਏਕ ਗਦਾ ਹੂੰ ਸੋ ਰੁਦ੍ਰ ਗਿਰਾਏ ॥੨੨੨੧॥

ant khisaae risaae kripaanidh ek gadaa hoon so rudr giraae |2221|

இருவரும் வெவ்வேறு வழிகளில் போரிட்டனர், அந்த போரைக் காண தேவர்கள் அங்கு வந்தனர், இறுதியில், கிருஷ்ணர் மிகவும் கோபமடைந்த சிவனை தனது தந்திரத்தின் அடியால் கீழே விழச் செய்தார்.2221.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਜਬ ਰੁਦ੍ਰਹਿ ਹਰਿ ਘਾਇ ਲਗਾਯੋ ॥

jab rudreh har ghaae lagaayo |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணரால் ருத்திரன் காயப்பட்டபோது

ਬਿਸੁਧੋ ਕਰਿ ਕਰਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥

bisudho kar kar bhoom giraayo |

இப்படியாக, கிருஷ்ணர் சிவனை காயப்படுத்தி பூமியில் வீழ்த்தியபோது,

ਸੰਕਿਤ ਭਯੋ ਨ ਫਿਰਿ ਧਨੁ ਤਾਨਿਯੋ ॥

sankit bhayo na fir dhan taaniyo |

அவரும் பயந்து பின் வில்லை இழுக்கவில்லை

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨਿਯੋ ॥੨੨੨੨॥

sree jadubeer sahee prabh jaaniyo |2222|

அவர் கிருஷ்ணரை தனது உண்மையான வடிவில் இறைவன் (கடவுள்) என்று அங்கீகரித்தார்.2222.

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

சோர்தா

ਰੁਦ੍ਰ ਕੋਪ ਦਯੋ ਤ੍ਯਾਗ ਜਦੁਪਤਿ ਕੋ ਬਲੁ ਹੇਰ ਕੈ ॥

rudr kop dayo tayaag jadupat ko bal her kai |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் வலிமையைக் கண்டு சிவன் கோபத்தை விடுவித்தார்.

ਪਾਇਨ ਲਾਗਿਯੋ ਆਇ ਰਹਿਯੋ ਚਰਨ ਗਹਿ ਹਰ ਦੋਊ ॥੨੨੨੩॥

paaein laagiyo aae rahiyo charan geh har doaoo |2223|

கிருஷ்ணரின் சக்தியைக் கண்ட சிவன் கோபத்தைக் கைவிட்டு, கிருஷ்ணரின் காலில் விழுந்தார்.2223.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਰੁਦ੍ਰ ਕੀ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁ ਆਪਹਿ ਜੁਧੁ ਕੋ ਭੂਪਤਿ ਆਯੋ ॥

rudr kee dekh dasaa ih bhaat su aapeh judh ko bhoopat aayo |

சிவனின் இந்த நிலையைக் கண்ட மன்னன் தானே போரிட வந்தான்

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਦਸ ਸੈ ਭੁਜ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਊਪਰ ਬਾਨਨ ਓਘ ਚਲਾਯੋ ॥

sayaam bhanai das sai bhuj sayaam ke aoopar baanan ogh chalaayo |

தன் ஆயிரம் கரங்களாலும் அம்பு மழை பொழிந்தான்

ਓਘ ਜੋ ਆਵਤ ਬਾਨਨ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਹਰਿ ਮਾਰਗ ਮੈ ਨਿਵਰਾਯੋ ॥

ogh jo aavat baanan ko sabh hee har maarag mai nivaraayo |

கிருஷ்ணன் வந்த அம்புகளை நடுவழியில் இடைமறித்து, அவற்றை செயலற்றதாக்கினான்

ਸਾਰੰਗ ਆਪੁਨ ਹਾਥ ਬਿਖੈ ਧਰਿ ਕੈ ਅਰਿ ਕੋ ਬਹੁ ਘਾਇਨ ਘਾਯੋ ॥੨੨੨੪॥

saarang aapun haath bikhai dhar kai ar ko bahu ghaaein ghaayo |2224|

தன் வில்லைக் கையில் எடுத்து எதிரியை மிகக் கடுமையாகக் காயப்படுத்தினான்.2224.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕ੍ਰੁਧਿਤ ਹੁਇ ਅਪਨੇ ਕਰ ਮੈ ਧਨ ਸਾਰੰਗ ਲੈ ਕੈ ॥

sree brij naaeik krudhit hue apane kar mai dhan saarang lai kai |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கோபமடைந்து சாரங் வில்லைக் கையில் எடுத்தார்

ਜੁਧੁ ਮਚਾਵਤ ਭਯੋ ਦਸ ਸੈ ਭੁਜ ਸੋ ਅਤਿ ਓਜ ਅਖੰਡ ਜਨੈ ਕੈ ॥

judh machaavat bhayo das sai bhuj so at oj akhandd janai kai |

கோபமடைந்து, வில் மற்றும் அம்புகளைக் கைகளில் எடுத்துக் கொண்ட கிருஷ்ணர், சஹஸ்ரபாகுவின் அழியாத பிரகாசத்தை உணர்ந்து, அவருடன் பயங்கரமான போரை நடத்தினார்.

ਅਉਰ ਹਨੇ ਬਲਵੰਡ ਘਨੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਅਤਿ ਪਉਰਖ ਕੈ ਕੈ ॥

aaur hane balavandd ghane kab sayaam bhanai at paurakh kai kai |

கவிஞர் ஷ்யாம், தனது துணிச்சலால் பல வலிமையான மனிதர்களைக் கொன்றார்.

ਛੋਰਿ ਦਯੋ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਰਨ ਮੈ ਤਿਹ ਕੀ ਸੁ ਭੁਜਾ ਫੁਨ ਦ੍ਵੈ ਕੈ ॥੨੨੨੫॥

chhor dayo tih bhoopat ko ran mai tih kee su bhujaa fun dvai kai |2225|

பலம் பொருந்திய பல வீரர்களை தன் பலத்தால் கொன்று அரசனின் இரு கரங்களைத் தவிர மற்ற அனைத்துக் கைகளையும் துண்டித்து விட்டு அவனை விடுவித்தான்.2225.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

கவிஞரின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਬਾਹ ਸਹੰਸ੍ਰ ਕਹੋ ਤੁਮ ਹੀ ਅਬ ਲਉ ਜਗ ਮੈ ਨਰ ਕਾਹੂ ਕੀ ਹੋਈ ॥

baah sahansr kaho tum hee ab lau jag mai nar kaahoo kee hoee |

“ஓ சஹஸ்ரபாஹு! இன்று வரை உங்களைப் போன்ற பரிதாபமான நிலையில் யாரும் இருந்ததில்லை

ਅਉਰ ਕਹੋ ਕਿਹ ਭੂਪ ਇਤੀ ਅਪਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਬੀਚ ਸੰਪਤਿ ਸਮੋਈ ॥

aaur kaho kih bhoop itee apane grih beech sanpat samoee |

சொல்லுங்கள் அரசே! உன் வீட்டில் ஏன் இவ்வளவு செல்வம் சேர்த்தாய்?

ਏਤੇ ਪੈ ਸੰਤ ਸੁਨੋ ਹਿਤ ਕੈ ਸਿਵ ਸੋ ਛਰੀਯਾ ਪੁਨਿ ਰਾਖਤ ਹੋਈ ॥

ete pai sant suno hit kai siv so chhareeyaa pun raakhat hoee |

புனிதர்களே! ஆர்வத்துடன் கேள், இத்தனைக்குப் பிறகும் சிவனிடம் ஏமாற்றியவன் காப்பாற்றப்பட்டான்.

ਤਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਬਰੁ ਯਾ ਬਿਧਿ ਈਸ ਦਯੋ ਜਗਦੀਸ ਕੀਓ ਭਯੋ ਸੋਈ ॥੨੨੨੬॥

taa nrip ko bar yaa bidh ees dayo jagadees keeo bhayo soee |2226|

"அப்படிப்பட்ட நிலையில் இருந்து, சக்தி வாய்ந்த சிவனை ஏன் தன் பாதுகாவலனாக வைத்துக் கொள்கிறான்?" அவர் நிச்சயமாக சிவனால் ஒரு வரம் பெற்றிருந்தாலும், அது மட்டுமே நடக்கிறது, இது இறைவன்-கடவுளுக்கு ஏற்புடையது.2226.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਜਬ ਤਿਹ ਮਾਤਿ ਬਾਤ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥

jab tih maat baat sun paaee |

இச்செய்தியை அவனது தாய் கேட்டதும்

ਨ੍ਰਿਪ ਹਾਰਿਯੋ ਜੀਤਿਯੋ ਜਦੁਰਾਈ ॥

nrip haariyo jeetiyo jaduraaee |

மன்னன் தோற்றான், ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் வென்றான் என்று.

ਸਭ ਤਜਿ ਬਸਤ੍ਰ ਨਗਨ ਹੁਇ ਆਈ ॥

sabh taj basatr nagan hue aaee |

அனைத்து கவசங்களையும் கைவிட்டு, அவள் நிர்வாணமாக வந்தாள்

ਆਇ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਦਈ ਦਿਖਾਈ ॥੨੨੨੭॥

aae sayaam ko dee dikhaaee |2227|

மன்னன் தோற்கடிக்கப்பட்டதையும், கிருஷ்ணன் தோற்கடிக்கப்பட்டதையும், கிருஷ்ணன் வெற்றி பெற்றதையும் அரசனின் தாய் அறிந்ததும், அவள் கிருஷ்ணரின் முன் நிர்வாணமாக நின்றாள்.2227.