'நான் பயந்து, உடனே பாதிரியாரை அழைத்து, அவர் கேட்டபடியே நான் சடங்கு செய்தேன்.(7)
தோஹிரா
பார்லிமாவில் செய்யப்பட்ட கறியை யார் சாப்பிட்டாலும், அவர் என்னிடம் சொன்னார்.
யானையைக் கண்டு அவர் ஒருபோதும் பயப்பட மாட்டார். (8)
இந்த முகஸ்துதியைக் கேட்டு அவர் மகிழ்ச்சியடைந்தார், ஆனால் உண்மையான ரகசியம் புரியவில்லை
மேலும், 'பார்லி சாப்பாட்டின் கறியால் அந்தப் பெண் என் உயிரைக் காப்பாற்றினாள்' (9)(1)
எண்பத்தி ஒன்பதாவது உவமை, ராஜா மற்றும் அமைச்சரின் மங்களகரமான கிருதர்களின் உரையாடல், ஆசீர்வாதத்துடன் நிறைவுற்றது. (89)(1560)
தோஹிரா
எட்டாவா நகரில் பொற்கொல்லர் ஒருவர் வாழ்ந்து வந்தார்.
மிகவும் அழகான உடலைக் கொண்டவர்.(1)
சௌபேயி
அவனைப் பார்க்கும் பெண்,
எந்தப் பெண்ணும், அவனைப் பார்த்தாலும், தன்னைப் பேரின்பமாக எண்ணுவாள்.
அவருக்கு நிகர் யாரும் இல்லை'.
'உன்னைப் போல் யாரும் இல்லை' என்று கூறி, அவருக்காக இறக்கத் தயாராக இருப்பார்கள்.(2)
தோஹிரா
அங்கே தீப்கலா என்ற இளவரசி வாழ்ந்து வந்தாள்.
அவள் மிகவும் செல்வச் செழிப்புடையவளாக இருந்தாள், அவளிடம் கலந்துகொள்ள பல பணிப்பெண்கள் இருந்தார்கள்.(3)
அவள் தன் பணிப்பெண் ஒருவரை அனுப்பிவிட்டு பொற்கொல்லரை அழைத்தாள்.
அவள் அவனுடன் மகிழ்ந்து பேரின்பமாக உணர்ந்தாள்.(4)
சௌபேயி
இரவும் பகலும் அவரை (பொற்கொல்லர்) வீட்டுக்கு அழைப்பது
ஒவ்வொரு இரவும் பகலும், அவள் அவனை தன் வீட்டிற்கு அழைப்பாள்
அவள் அவனை காதலித்து வந்தாள்
அவருடன் காதல் செய்து மகிழ்ந்தனர்.(5)
ஒரு நாள் (அவரை) வீட்டிற்கு அழைத்தார்,
ஒரு நாள் அவன் அவள் வீட்டில் இருந்தபோது, அவளுடைய அப்பா அவளது குடியிருப்புக்கு வந்தார்.
எதுவும் வேலை செய்யாததால், அவர் முயற்சித்தார்
அவளால் மன்னிக்க முடியாது, அவன் கண்களில் கண் இமைகளை வைத்து (பெண் வேடமிட்டு) அவனை விடுவித்தாள்.(6)
தோஹிரா
முட்டாள்தனமான தந்தையால் ரகசியத்தை அறிய முடியவில்லை.
மேலும் கண்ணிமைக்கும் பெண் தன் காதலனிடம் விடைபெற்றாள்.(7)(1)
ராஜா மற்றும் அமைச்சரின் மங்களகரமான கிருதர்கள் உரையாடலின் தொண்ணூறாவது உவமை, ஆசீர்வாதத்துடன் முடிந்தது. (90)(1567)
தோஹிரா
கோபிந்த் சந்த் நரேஷ்க்கு மத்வான் நல் என்று ஒரு நண்பர் இருந்தார்.
அவர் இலக்கணம், ஆறு சாஸ்திரங்கள், கோப் சாஸ்திரம் மற்றும் இசையில் தேர்ச்சி பெற்றவர்.(1)
சௌபேயி
மெல்லிசை மெல்லிசையுடன் புல்லாங்குழல் வாசித்தார்.
அவர் மிகவும் மெல்லிசையாக புல்லாங்குழல் வாசித்தார்; எந்தப் பெண்ணும் அதைக் கேட்கிறாள்
அதனால் சிட்சை மேலும் மேலும் ஊசலாடியது.
தன் வீட்டு வேலைகள் அனைத்தையும் மறந்து அதன் பரவசத்திற்கு ஆளாக நேரிடும்.(2)
நகரவாசிகள் அரசனிடம் வந்தனர்
ஊர் மக்கள் ராஜாவிடம் வந்து கேட்டனர்.
ஒன்று மாதவனலை இப்போதே கொன்றுவிடு.
'மத்வான் கொல்லப்படலாம் அல்லது ஊரைவிட்டு வெளியேற்றப்பட வேண்டும்,(3)
தோஹிரா
ஏனென்றால், அவர் நம் பெண்களின் மனதைக் கவர்கிறார்.
'மாற்றாக, நீங்கள் அவரைத் தக்கவைத்துக்கொண்டு எங்களை வெளியேறச் சொல்லலாம்.'(4)