ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 322

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਸਮੈ ਭਲੈ ਇਕ ਘਾਤ ਸਿਉ ਹ੍ਵੈ ਇਕਤ੍ਰ ਸਭ ਬਾਲ ॥

samai bhalai ik ghaat siau hvai ikatr sabh baal |

ஒரு நாள் ஒரு நல்ல நேரத்தில் கோபியர்கள் அனைவரும் ஒன்று கூடினர்

ਅੰਗ ਸਭੈ ਗਿਨਨੈ ਲਗੀ ਕਰਿ ਕੈ ਬਾਤ ਰਸਾਲ ॥੨੯੧॥

ang sabhai ginanai lagee kar kai baat rasaal |291|

ஒரு சந்தர்ப்பத்தில், அனைத்து சிறுமிகளும் (கோபிகள்) ஒன்றாக இனிமையாகப் பேசி கிருஷ்ணரின் பல்வேறு அங்கங்களை விவரிக்கத் தொடங்கினர்.291.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕੋਊ ਕਹੈ ਹਰਿ ਕੋ ਮੁਖ ਸੁੰਦਰ ਕੋਊ ਕਹੈ ਸੁਭ ਨਾਕ ਬਨਿਯੋ ਹੈ ॥

koaoo kahai har ko mukh sundar koaoo kahai subh naak baniyo hai |

கிருஷ்ணரின் முகம் கவர்கிறது என்று ஒருவர் கூறுகிறார், கிருஷ்ணரின் மூக்கு துவாரம் வெற்றிகரமானது என்று ஒருவர் கூறுகிறார்

ਕੋਊ ਕਹੈ ਕਟਿ ਕੇਹਰਿ ਸੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਸੋ ਰਿਝਿ ਕਾਹੂ ਗਨਿਯੋ ਹੈ ॥

koaoo kahai katt kehar see tan kanchan so rijh kaahoo ganiyo hai |

கிருஷ்ணரின் இடுப்பு சிங்கம் போன்றது என்று ஒருவர் மகிழ்ச்சியுடன் கூறுகிறார், கிருஷ்ணரின் உடல் தங்கத்தால் ஆனது என்று சிலர் கூறுகிறார்கள்.

ਨੈਨ ਕੁਰੰਗ ਸੇ ਕੋਊ ਗਨੈ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨਿਯੋ ਹੈ ॥

nain kurang se koaoo ganai jas taa chhab ko kab sayaam bhaniyo hai |

கோயி (கிருஷ்ணனின்) நன் மான் போல் எண்ணுகிறான். அந்த அழகை விவரிக்கிறார் ஷியாம் கவி

ਲੋਗਨ ਮੈ ਜਿਮ ਜੀਵ ਬਨਿਯੋ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨ ਮੈ ਤਿਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਮਨਿਯੋ ਹੈ ॥੨੯੨॥

logan mai jim jeev baniyo tin ke tan mai tim kaanrah maniyo hai |292|

யாரோ ஒருவர் கண்களுக்கு டோவின் உருவகத்தைத் தருகிறார், கவிஞர் ஷ்யாம், மனிதனின் உடலில் ஆன்மா வியாபிப்பதைப் போல, அனைத்து கோபியர்களின் மனதிலும் கிருஷ்ணர் வியாபித்திருக்கிறார் என்று கூறுகிறார்.292.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਪੇਖਿ ਕਲਾਨਿਧਿ ਸੌ ਮੁਖ ਰੀਝ ਰਹੀ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਰਾ ॥

kaanrah ko pekh kalaanidh sau mukh reejh rahee sabh hee brij baaraa |

சந்திரனைப் போன்ற கிருஷ்ணரின் முகத்தைக் கண்டு பிரஜாவின் பெண்கள் அனைவரும் மகிழ்ச்சி அடைகிறார்கள்

ਮੋਹਿ ਰਹੇ ਭਗਵਾਨ ਉਤੇ ਇਨਹੂੰ ਦੁਰਗਾ ਬਰੁ ਚੇਟਕ ਡਾਰਾ ॥

mohi rahe bhagavaan ute inahoon duragaa bar chettak ddaaraa |

இந்தப் பக்கம் கிருஷ்ணர் எல்லா கோபியர்களாலும் வசீகரிக்கப்படுகிறார், இன்னொரு பக்கம் துர்கா அளித்த வரத்தால் கோபியர்கள் பொறுமையிழந்தனர்.

ਕਾਨਿ ਟਿਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਅਉਰ ਬਿਖੈ ਤਿਹ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਜਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਾ ॥

kaan ttikai grih aaur bikhai tih ko at hee jas sayaam uchaaraa |

(இருப்பினும்) காது வேறொரு வீட்டில் உள்ளது. கவிஞர் ஷ்யாம் அந்த சிறந்த யாஷை இப்படி புரிந்து கொண்டுள்ளார்

ਜੀਵ ਇਕਤ੍ਰ ਰਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਇਮ ਟੂਟ ਗਏ ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਨਾਲ ਕੀ ਤਾਰਾ ॥੨੯੩॥

jeev ikatr rahai tin ko im ttoott ge jiau mrinaal kee taaraa |293|

கோபியர்களின் பொறுமையின்மையை அதிகரிக்க, வேறு சில வீட்டில் சில காலம் தங்கியிருக்க, தாமரையின் குழாயின் நாண்கள் எளிதில் பிளவுபடுவது போல எல்லா கோபியர்களின் இதயங்களும் வெடித்தன.293.

ਨੇਹੁ ਲਗਿਯੋ ਇਨ ਕੋ ਹਰਿ ਸੌ ਅਰੁ ਨੇਹੁ ਲਗਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਇਨ ਨਾਰੇ ॥

nehu lagiyo in ko har sau ar nehu lagiyo har ko in naare |

கிருஷ்ணர் மற்றும் கோபியர்களின் பரஸ்பர அன்பு அதிகரித்துக்கொண்டே இருந்தது

ਚੈਨ ਪਰੈ ਦੁਹ ਕੋ ਨਹਿ ਦ੍ਵੈ ਪਲ ਨ੍ਰਹਾਵਨ ਜਾਵਤ ਹੋਤ ਸਵਾਰੇ ॥

chain parai duh ko neh dvai pal nrahaavan jaavat hot savaare |

இரு தரப்பினரும் அமைதியின்மையால் பலமுறை குளிக்கச் சென்றனர்

ਸ੍ਯਾਮ ਭਏ ਭਗਵਾਨ ਇਨੈ ਬਸਿ ਦੈਤਨ ਕੇ ਜਿਹ ਤੇ ਦਲ ਹਾਰੇ ॥

sayaam bhe bhagavaan inai bas daitan ke jih te dal haare |

முன்பு அரக்கர்களின் படைகளை முறியடித்த கிருஷ்ணர், இப்போது கோபியர்களின் கட்டுப்பாட்டிற்குள் வந்துள்ளார்

ਖੇਲ ਦਿਖਾਵਤ ਹੈ ਜਗ ਕੌ ਦਿਨ ਥੋਰਨ ਮੈ ਅਬ ਕੰਸ ਪਛਾਰੇ ॥੨੯੪॥

khel dikhaavat hai jag kau din thoran mai ab kans pachhaare |294|

இப்போது தனது காம விளையாட்டை உலகிற்கு வெளிப்படுத்தி, சில நாட்களுக்குப் பிறகு, அவர் கன்சாவை வீழ்த்துவார்.294.

ਉਤ ਜਾਗਤ ਸ੍ਯਾਮ ਇਤੈ ਗੁਪੀਆ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਿਤ ਕੈ ਸੰਗਿ ਤਾ ਕੇ ॥

aut jaagat sayaam itai gupeea kab sayaam kahai hit kai sang taa ke |

ஷ்யாம் கவிஞர்கள் கூறுகிறார்கள், அங்கே கிருஷ்ணர் எழுந்தருளுகிறார், இங்கே அவர் மீது ஆர்வமுள்ள கோபியர்கள் (விழிக்கிறார்கள்).

ਰੀਝ ਰਹੀ ਤਿਹ ਪੈ ਸਭ ਹੀ ਪਿਖਿ ਨੈਨਨ ਸੋ ਫੁਨਿ ਕਾਨ੍ਰਹਰ ਬਾਕੇ ॥

reejh rahee tih pai sabh hee pikh nainan so fun kaanrahar baake |

ஒரு பக்கம் கோபியர்கள் விழித்திருக்கிறார்கள், இன்னொரு பக்கம் கிருஷ்ணருக்கு இரவில் ஒரு கண் சிமிட்டும் தூக்கம் வராது, கிருஷ்ணரைத் தங்கள் கண்களால் கண்டு மகிழ்கிறார்கள் என்கிறார் கவிஞர் ஷியாம்.

ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਨ ਪਰੈ ਇਨ ਕੋ ਕਲਿ ਕਾਮ ਬਢਿਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਤਨ ਵਾ ਕੇ ॥

prem chhakee na parai in ko kal kaam badtiyo at hee tan vaa ke |

அவர்கள் அன்பினால் மட்டும் திருப்தி அடைவதில்லை, அவர்களின் உடலில் காமம் அதிகரித்து வருகிறது

ਖੇਲਹਿ ਪ੍ਰਾਤਹਿ ਕਾਲ ਭਏ ਹਮ ਨਾਹਿ ਲਖੈ ਹਮ ਕੈ ਜਨ ਗਾ ਕੇ ॥੨੯੫॥

kheleh praateh kaal bhe ham naeh lakhai ham kai jan gaa ke |295|

கிருஷ்ணனுடன் விளையாடிக் கொண்டிருக்கும் போது, பொழுது விடிகிறது, அதைப் பற்றி அவர்கள் உணரவில்லை.295.

ਪ੍ਰਾਤ ਭਯੋ ਚੁਹਲਾਤ ਚਿਰੀ ਜਲਜਾਤ ਖਿਰੇ ਬਨ ਗਾਇ ਛਿਰਾਨੀ ॥

praat bhayo chuhalaat chiree jalajaat khire ban gaae chhiraanee |

பொழுது விடிந்ததும் சிட்டுக்குருவிகள் சிணுங்க ஆரம்பித்தன

ਗੋਪ ਜਗੇ ਪਤਿ ਗੋਪ ਜਗਿਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਗੀ ਅਰੁ ਗੋਪਨਿ ਰਾਨੀ ॥

gop jage pat gop jagiyo kab sayaam jagee ar gopan raanee |

பசுக்கள் காட்டிற்கு விரட்டப்பட்டன, கோபர்கள் எழுந்தனர், நந்தன் விழித்தெழுந்தாள், தாய் யசோதாவும் எழுந்தாள்

ਜਾਗ ਉਠੇ ਤਬ ਹੀ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਜਾਗਿ ਉਠਿਯੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਮਾਨੀ ॥

jaag utthe tab hee karunaanidh jaag utthiyo musaleedhar maanee |

கிருஷ்ணனும் எழுந்தான், பல்ராமும் எழுந்தான்

ਗੋਪ ਗਏ ਉਤ ਨ੍ਰਹਾਨ ਕਰੈ ਇਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਲੇ ਗੁਪੀਆ ਨਿਜਕਾਨੀ ॥੨੯੬॥

gop ge ut nrahaan karai it kaanrah chale gupeea nijakaanee |296|

அந்தப் பக்கம் கோபர்கள் நீராடச் சென்றனர், இந்தப் பக்கம் கிருஷ்ணர் கோபியர்களிடம் சென்றார்.296.

ਬਾਤ ਕਹੈ ਰਸ ਕੀ ਹਸ ਕੈ ਨਹਿ ਅਉਰ ਕਥਾ ਰਸ ਕੀ ਕੋਊ ਭਾਖੈ ॥

baat kahai ras kee has kai neh aaur kathaa ras kee koaoo bhaakhai |

கோபியர்கள் புன்னகையுடன் காமப் பேச்சில் மும்முரமாக இருக்கிறார்கள்

ਚੰਚਲ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਕੇ ਅਪੁਨੇ ਦ੍ਰਿਗ ਮੋਹਿ ਤਿਨੈ ਬਤੀਆ ਇਹ ਆਖੈ ॥

chanchal sreepat ke apune drig mohi tinai bateea ih aakhai |

சுறுசுறுப்பான கிருஷ்ணரைத் தங்கள் கண்களால் கவர்ந்திழுக்கும் கோபியர்கள் இப்படிச் சொல்கிறார்கள்

ਬਾਤ ਨ ਜਾਨਤ ਹੋ ਰਸ ਕੀ ਰਸ ਜਾਨਤ ਸੋ ਨਰ ਜੋ ਰਸ ਗਾਖੈ ॥

baat na jaanat ho ras kee ras jaanat so nar jo ras gaakhai |

�� நாங்கள் வேறு எதையும் பற்றி எதுவும் தெரியாது, ஆனால் இது சப்பைக் குடிக்கும் அவர், சப்பின் மதிப்பு மட்டுமே தெரியும் என்பது எங்களுக்குத் தெரியும்

ਪ੍ਰੀਤਿ ਪੜੈ ਕਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੜੈ ਰਸ ਰੀਤਿਨ ਚੀਤ ਸੁਨੋ ਸੋਈ ਚਾਖੈ ॥੨੯੭॥

preet parrai kar preet karrai ras reetin cheet suno soee chaakhai |297|

காதலில் விழும் போதுதான் காதலில் ஆழம் வரும். சாரத்தைப் பற்றிப் பேசுவதில் இன்பம் உண்டாகும்.297.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥

gopee baach kaanrah so |

கிருஷ்ணரை நோக்கி கோபியர்களின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਮੀਤ ਕਹੋ ਰਸ ਰੀਤਿ ਸਬੈ ਹਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਈ ਸੁਨਬੇ ਬਤੀਆ ਕੀ ॥

meet kaho ras reet sabai ham preet bhee sunabe bateea kee |

��ஓ நண்பரே! சாராம்சத்தைக் கேட்கச் சென்றோம்

ਅਉਰ ਭਈ ਤੁਹਿ ਦੇਖਨਿ ਕੀ ਤੁਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਭਈ ਹਮਰੀ ਛਤੀਆ ਕੀ ॥

aaur bhee tuhi dekhan kee tum preet bhee hamaree chhateea kee |

நாங்கள் உங்களைப் பார்க்க விரும்புகிறோம், எங்கள் முலைக்காம்புகளின் முலைக்காம்புகளை நீங்கள் விரும்புகிறீர்கள் என்பதை உணர்ந்துகொள்ளும் முறையை எங்களுக்குப் புரியவையுங்கள்.

ਰੀਝਿ ਲਗੀ ਕਹਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਹਸਿ ਸੁੰਦਰ ਬਾਤ ਇਸੀ ਗਤੀਆ ਕੀ ॥

reejh lagee kahane mukh te has sundar baat isee gateea kee |

சிரித்த முகத்துடன் இதுபோன்ற செயல்களை மகிழ்ச்சியுடன் செய்து வருகின்றனர்.

ਨੇਹ ਲਗਿਯੋ ਹਰਿ ਸੋ ਭਈ ਮੋਛਨ ਹੋਤਿ ਇਤੀ ਗਤਿ ਹੈ ਸੁ ਤ੍ਰੀਆ ਕੀ ॥੨੯੮॥

neh lagiyo har so bhee mochhan hot itee gat hai su treea kee |298|

கோபியர்கள் கிருஷ்ணரிடம் இது போன்ற விஷயங்களைப் பேசுகிறார்கள், அந்த பெண்களின் நிலை என்னவென்றால், அவர்கள் கிருஷ்ணரின் அன்பில் மயக்கமடைந்தவர்களாக மாறுகிறார்கள்.298.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਚੀਰ ਹਰਨ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree dasam sakandh bachitr naattak granthe krisanaavataare cheer haran dhiaae samaapatan |

பச்சிட்டர் நாடகத்தில் கிருஷ்ண அவதாரத்தில் (தசம் ஸ்கந்தத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது) "ஆடைகளைத் திருடுதல்" என்ற தலைப்பில் அத்தியாயத்தின் முடிவு.

ਅਥ ਬਿਪਨ ਗ੍ਰਿਹ ਗੋਪ ਪਠੈਬੋ ॥

ath bipan grih gop patthaibo |

இப்போது பிராமணர்களின் வீடுகளுக்கு கோபங்களை அனுப்புவது பற்றிய விளக்கம்

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਕੈ ਕ੍ਰੀੜਾ ਇਨ ਸੋ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੈ ਜਮੁਨਾ ਇਸਨਾਨੁ ॥

kai kreerraa in so krisan kai jamunaa isanaan |

அவர்களுடன் (கோபிகள்) விளையாட்டு விளையாடி ஜம்னாவில் குளிப்பது

ਬਹੁਰ ਸ੍ਯਾਮ ਬਨ ਕੋ ਗਏ ਗਊ ਸੁ ਤ੍ਰਿਨਨ ਚਰਾਨ ॥੨੯੯॥

bahur sayaam ban ko ge gaoo su trinan charaan |299|

கிருஷ்ணர் கோபியர்களுடன் ஆடம்பரமாக விளையாடி குளித்தபின் பசுக்களை மேய்க்க காட்டிற்குச் சென்றார்.299.

ਕ੍ਰਿਸਨ ਸਰਾਹਤ ਤਰਨ ਕੋ ਬਨ ਮੈ ਆਗੇ ਗਏ ॥

krisan saraahat taran ko ban mai aage ge |

கிருஷ்ணர் பிருச்சர்களுக்கு வணக்கம் செலுத்தி முன்னோக்கிச் செல்கிறார் (வழியில் விழுந்து),

ਸੰਗ ਗ੍ਵਾਰ ਜੇਤੇ ਹੁਤੇ ਤੇ ਸਭ ਭੂਖਿ ਭਏ ॥੩੦੦॥

sang gvaar jete hute te sabh bhookh bhe |300|

அழகான பெண்களைப் பாராட்டி கிருஷ்ணர் மேலும் செல்ல, அவருடன் இருந்த கோபப் பையன்களுக்குப் பசி வந்தது.300.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਪਤ੍ਰ ਭਲੇ ਤਿਨ ਕੇ ਸੁਭ ਫੂਲ ਭਲੇ ਫਲ ਹੈ ਸੁਭ ਸੋਭ ਸੁਹਾਈ ॥

patr bhale tin ke subh fool bhale fal hai subh sobh suhaaee |

அந்த மரங்களின் இலைகள் நல்லவை.

ਭੂਖ ਲਗੇ ਘਰ ਕੋ ਉਮਗੇ ਪੈ ਬਿਰਾਜਨ ਕੋ ਸੁਖਦਾ ਪਰਛਾਈ ॥

bhookh lage ghar ko umage pai biraajan ko sukhadaa parachhaaee |

வீட்டிற்கு வரும் நேரத்தில் அவர்களின் பூக்கள், பழங்கள் மற்றும் நிழல்கள் அனைத்தும் நன்றாக இருக்கும்.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਰੈ ਤਿਹ ਕੇ ਮੁਰਲੀ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰ ਮੋ ਮੁਖ ਸਾਥ ਬਜਾਈ ॥

kaanrah tarai tih ke muralee geh kai kar mo mukh saath bajaaee |

அந்த மரத்தடியில் கிருஷ்ணர் புல்லாங்குழலில் வாசித்தார்

ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਸੁਨਿ ਪਉਨ ਘਰੀ ਇਕ ਥਕਤ ਰਹੀ ਜਮੁਨਾ ਉਰਝਾਈ ॥੩੦੧॥

tthaadt rahiyo sun paun gharee ik thakat rahee jamunaa urajhaaee |301|

அவனது புல்லாங்குழலின் குரலைக் கேட்டு சிறிது நேரம் காற்று அடிப்பது போல் இருந்தது, யமுனாவும் சிக்கினாள்.301.

ਮਾਲਸਿਰੀ ਅਰੁ ਜੈਤਸਿਰੀ ਸੁਭ ਸਾਰੰਗ ਬਾਜਤ ਹੈ ਅਰੁ ਗਉਰੀ ॥

maalasiree ar jaitasiree subh saarang baajat hai ar gauree |

(புல்லாங்குழல்) மாலாசிரி, ஜெயசிறி, சாரங் மற்றும் கௌரி ராகங்கள் இசைக்கப்படுகின்றன.

ਸੋਰਠਿ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ ਮੀਠੀ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਤੇ ਨਹ ਕਉਰੀ ॥

soratth sudh malaar bilaaval meetthee hai amrit te nah kauree |

கிருஷ்ணா தனது புல்லாங்குழலில் மல்ஸ்ரீ, ஜைத்ஸ்ரீ, சாரங், கௌரி, சோரத், ஷுத் மல்ஹர் மற்றும் அமிர்தம் போன்ற இனிமையான பிலாவல் போன்ற இசை முறைகளை வாசித்தார்.