ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 519

ਜੀਵ ਦਾਨ ਤਬ ਮੋਕਹ ਦੈ ਹੋ ॥੨੨੦੦॥

jeev daan tab mokah dai ho |2200|

அவள், “ஓ நண்பா! இப்போது தாமதிக்காதே, என் காதலியுடன் என்னைச் சந்திக்கச் செய். நண்பரே! நீங்கள் இந்தப் பணியைச் செய்தால், என் வாழ்க்கை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்கப்படும் என்று கருதுங்கள்." 2200.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਭਈ ਚੀਲ ਚਲੀ ਉਡਿ ਦ੍ਵਾਰਵਤੀ ਮਹਿ ਆਈ ॥

yau bateeyaa sun kai bhee cheel chalee udd dvaaravatee meh aaee |

உஷாவின் இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்டதும் அவள் காத்தாடியாக மாறி பறந்தாள்

ਪੌਤ੍ਰ ਹੁਤੋ ਜਿਹ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੋ ਛਪਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥

pauatr huto jih sayaam joo ko chhap sayaam bhanai tih baat sunaaee |

அவள் துவாரகா நகரத்தை அடைந்தாள், அங்கே அவள் தன்னை மறைத்துக்கொண்டு கிருஷ்ணனின் மகனிடம் எல்லாவற்றையும் சொன்னாள்.

ਏਕ ਤ੍ਰੀਯਾ ਅਟਕੀ ਤੁਮ ਪੈ ਤੁਹਿ ਲ੍ਯਾਇਬੇ ਕੇ ਹਿਤ ਹਉ ਹੂ ਪਠਾਈ ॥

ek treeyaa attakee tum pai tuhi layaaeibe ke hit hau hoo patthaaee |

“ஒரு பெண் உன் காதலில் மூழ்கிவிட்டாள், அவளுக்காக உன்னை அழைத்துச் செல்ல வந்தேன்

ਤਾ ਤੇ ਚਲੋ ਤਹ ਬੇਗ ਬਲਾਇ ਲਿਉ ਮੇਟਿ ਸਭੈ ਚਿਤ ਕੀ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥੨੨੦੧॥

taa te chalo tah beg balaae liau mett sabhai chit kee duchitaaee |2201|

ஆதலால் மனதின் கிளர்ச்சியை முடிவுக்குக் கொண்டு வர, உடனே என்னுடன் அங்கே போ.”2201.

ਬੈਠ ਸੁਨਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਆਪਨੋ ਰੂਪ ਪ੍ਰਤਛ ਦਿਖਾਯੋ ॥

baitth sunaae kai sayaam bhanai tih aapano roop pratachh dikhaayo |

என்று சொல்லி தன் நிஜ ரூபத்தைக் காட்டினாள்

ਜੋ ਤ੍ਰੀਯ ਮੋ ਪਰ ਹੈ ਅਟਕੀ ਤਿਹ ਜਾਇ ਪਿਖੋ ਮਨੁ ਯਾਹਿ ਲੁਭਾਯੋ ॥

jo treey mo par hai attakee tih jaae pikho man yaeh lubhaayo |

அப்போது இளவரசன் தன்னைக் காதலிக்கும் அந்தப் பெண்ணைப் பார்க்க வேண்டும் என்று நினைத்தான்

ਖੈਚ ਨਿਖੰਗ ਕਸਿਯੋ ਕਟਿ ਸੋ ਧਨੁ ਲੈ ਚਲਿਬੇ ਕਹੁ ਸਾਜ ਬਨਾਯੋ ॥

khaich nikhang kasiyo katt so dhan lai chalibe kahu saaj banaayo |

அவன் தன் வில்லை இடுப்பில் கட்டி அம்புகளை ஏந்திச் செல்வது என்று தீர்மானித்தான்

ਦੂਤੀ ਕੋ ਸੰਗ ਲਏ ਅਪਨੇ ਇਹ ਤਾ ਤ੍ਰੀਅ ਲਿਆਵਨ ਕਾਜ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੨੦੨॥

dootee ko sang le apane ih taa treea liaavan kaaj sidhaayo |2202|

காதல் கொண்ட பெண்ணை தன்னுடன் அழைத்து வர தூதுவனுடன் சென்றான்.2202.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਸੰਗ ਲਯੋ ਅਨਰੁਧ ਕੋ ਦੂਤੀ ਹਰਖ ਬਢਾਇ ॥

sang layo anarudh ko dootee harakh badtaae |

தூதி ஆனந்தை அதிகப்படுத்தி அன்ருதாவை தன்னுடன் அழைத்துச் சென்றாள்.

ਊਖਾ ਕੋ ਪੁਰ ਥੋ ਜਹਾ ਤਹਾ ਪਹੂਚੀ ਆਇ ॥੨੨੦੩॥

aookhaa ko pur tho jahaa tahaa pahoochee aae |2203|

மகிழ்ந்து, தூதர் அனிருத்தை தன்னுடன் அழைத்துச் சென்று உஷா நகரை அடைந்தார்.2203.

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

சோர்தா

ਤ੍ਰੀਅ ਪੀਅ ਦਯੋ ਮਿਲਾਇ ਚਤੁਰ ਤ੍ਰੀਅ ਕਰਿ ਚਤੁਰਤਾ ॥

treea peea dayo milaae chatur treea kar chaturataa |

அந்த பெண் புத்திசாலித்தனமாக காதலன் மற்றும் காதலி இருவரின் சந்திப்பை ஏற்படுத்தினாள்

ਕੀਯੋ ਭੋਗ ਸੁਖ ਪਾਇ ਊਖਾ ਅਰੁ ਅਨਰੁਧ ਮਿਲ ॥੨੨੦੪॥

keeyo bhog sukh paae aookhaa ar anarudh mil |2204|

உஷாவும் அனிருத்தும் மிகுந்த மகிழ்ச்சியுடன் இணைந்ததை அனுபவித்தனர்.2204.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਚਾਰਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੋ ਭੋਗ ਕੀਓ ਨਰ ਨਾਰਿ ਹੁਲਾਸ ਹੀਯੈ ਮੈ ਬਢੈ ਕੈ ॥

chaar prakaar ko bhog keeo nar naar hulaas heeyai mai badtai kai |

(இருவரும்) ஆணும் பெண்ணும் தங்கள் உள்ளங்களில் அதிக மகிழ்ச்சியுடன் நான்கு வகையான இன்பங்களைச் செய்தனர்.

ਆਸਨ ਕੋਕ ਕੇ ਬੀਚ ਜਿਤੇ ਕਬਿ ਭਾਖਤ ਹੈ ਸੁ ਸਬੈ ਇਨ ਕੈ ਕੈ ॥

aasan kok ke beech jite kab bhaakhat hai su sabai in kai kai |

சங்கத்தின் தோரணைகளைப் பற்றி கோகா பண்டிதரின் அறிவுறுத்தலைப் பின்பற்றி அவர்கள் மனதில் மகிழ்ச்சியடைந்து, நான்கு வகையான தோரணைகள் மூலம் பாலுறவை அனுபவித்தனர்.

ਬਾਤ ਕਹੀ ਅਨਰੁਧ ਕਛੂ ਮੁਸਕਾਇ ਤ੍ਰੀਆ ਸੰਗ ਨੈਨ ਨਚੈ ਕੈ ॥

baat kahee anarudh kachhoo musakaae treea sang nain nachai kai |

சில சிரிப்புகளுடன், கண்களை உருட்டிக்கொண்டு, அன்ருத்தா அந்த பெண்ணிடம் (உக்கா) பேசினார்.

ਜਿਉ ਹਮਰੀ ਤੁਮ ਹੁਇ ਰਹੀ ਸੁੰਦਰਿ ਤਿਉ ਹਮ ਹੂ ਤੁਮਰੇ ਰਹੈ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥੨੨੦੫॥

jiau hamaree tum hue rahee sundar tiau ham hoo tumare rahai hvai kai |2205|

அனிருத் உஷாவிடம் சிரித்துக்கொண்டே சொன்னான், அவனது கண்கள் நடனமாட, “நீ எப்படி என்னுடையவனா, நானும் அதே மாதிரி உன்னுடையவனாகிவிட்டேன்.”2205.

ਸੁੰਦਰ ਥੀ ਜੁ ਧੁਜਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਸੁ ਗਿਰੀ ਭੂਅ ਪੈ ਲਖਿ ਭੂਪਤਿ ਪਾਯੋ ॥

sundar thee ju dhujaa nrip kee su giree bhooa pai lakh bhoopat paayo |

இந்தப் பக்கத்தில் அரசன் தன் அழகிய பதாகை தரையில் விழுந்திருப்பதைக் கண்டான்

ਜੋ ਬਰੁ ਦਾਨ ਦਯੋ ਮੁਹਿ ਰੁਦ੍ਰ ਵਹੈ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਸੁ ਜਨਾਯੋ ॥

jo bar daan dayo muhi rudr vahai pragattiyo chit mai su janaayo |

ருத்திரன் தனக்கு அளித்த வரம் நிஜமாகப் போகிறது என்பதை அவன் மனதில் உணர்ந்தான்

ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਆਇ ਕਹੀ ਇਕ ਯੌ ਤੁਮਰੀ ਦੁਹਿਤਾ ਗ੍ਰਿਹ ਮੋ ਕੋਊ ਆਯੋ ॥

tau hee lau aae kahee ik yau tumaree duhitaa grih mo koaoo aayo |

அதே சமயம், யாரோ ஒருவர் தனது வீட்டில் தனது மகளுடன் வசித்து வருவதாக அவரிடம் தெரிவிக்கப்பட்டது

ਯੌ ਨ੍ਰਿਪ ਬਾਤ ਚਲਿਯੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਰੋਸ ਬਢਾਯੋ ॥੨੨੦੬॥

yau nrip baat chaliyo sun kai apane chit mai at ros badtaayo |2206|

இதைக் கேட்டு ஆத்திரமடைந்த அரசன் அங்கு சென்றான்.2206.

ਆਵਤ ਹੀ ਕਰਿ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਤ ਕੋਪ ਭਯੋ ਚਿਤਿ ਰੋਸ ਬਢਾਯੋ ॥

aavat hee kar sasatr sanbhaarat kop bhayo chit ros badtaayo |

வந்தவுடனே கையிலிருந்த ஆயுதத்தால் கோபம் வந்து சிட்டில் கோபத்தை அதிகப்படுத்தியது.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਪੌਤ੍ਰ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਦੁਹਿਤਾ ਹੂ ਕੇ ਮੰਦਰਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

kaanrah ke pauatr so sayaam bhanai duhitaa hoo ke mandar judh machaayo |

வந்ததும், கடும் கோபத்துடன் ஆயுதங்களைப் பிடித்துக் கொண்டு, தன் மகளின் வீட்டில் கிருஷ்ணனின் மகனுடன் சண்டையிட ஆரம்பித்தான்.

ਹੁਇ ਬਿਸੰਭਾਰ ਪਰਿਯੋ ਜਬ ਸੋ ਤਬ ਹੀ ਇਹ ਕੇ ਕਰਿ ਭੀਤਰ ਆਯੋ ॥

hue bisanbhaar pariyo jab so tab hee ih ke kar bheetar aayo |

அவன் (அன்ருத்தா) மயக்கமடைந்து தரையில் விழுந்தபோது, அவன் கைகளில் விழுந்தான்.

ਨਾਦ ਬਜਾਇ ਦਿਖਾਇ ਸਭੋ ਬਲੁ ਲੈ ਇਹ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੨੦੭॥

naad bajaae dikhaae sabho bal lai ih ko nrip dhaam sidhaayo |2207|

அவன் கீழே விழுந்ததும், அரசன் கொம்பு வாசித்து, கிருஷ்ணனின் மகனையும் அழைத்துக் கொண்டு, தன் வீட்டை நோக்கிச் சென்றான்.2207.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਪੌਤ੍ਰ ਕੋ ਬਾਧ ਕੈ ਭੂਪ ਫਿਰਿਯੋ ਉਤ ਨਾਰਦ ਜਾਇ ਸੁਨਾਈ ॥

kaanrah ke pauatr ko baadh kai bhoop firiyo ut naarad jaae sunaaee |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் பேரனைக் கட்டிக் கொண்டு, அரசன் (தன் அரண்மனைக்குத்) திரும்பினான். நாரதர் அங்கு சென்று (எல்லாவற்றையும் கிருஷ்ணரிடம்) கூறினார்.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਲੋ ਉਠਿ ਬੈਠੇ ਕਹਾ ਅਪੁਨੀ ਜਦੁਵੀ ਸਭ ਸੈਨ ਬਨਾਈ ॥

kaanrah chalo utth baitthe kahaa apunee jaduvee sabh sain banaaee |

இந்தப் பக்கம், கிருஷ்ணரின் மகனைக் கட்டியணைத்துத் தொடங்கினார், மறுபுறம், நாரதர் கிருஷ்ணரிடம் எல்லாவற்றையும் சொன்னார். நாரதர், “ஓ கிருஷ்ணா! எழுந்து அனைத்து யாதவப் படைகளுடன் அணிவகுத்துச் செல்லுங்கள்

ਯੌ ਸੁਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਚਲੇ ਬਤੀਯਾ ਅਪੁਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਕਰੋਧ ਬਢਾਈ ॥

yau sun sayaam chale bateeyaa apune chit mai at karodh badtaaee |

இதைக் கேட்ட கிருஷ்ணனும் மிகுந்த ஆத்திரத்தில் நெகிழ்ந்தான்

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸਭੈ ਰਿਸ ਸੋ ਜਿਨ ਕੋ ਅਸ ਤੇਜੁ ਲਖਿਯੋ ਨਹਿ ਜਾਈ ॥੨੨੦੮॥

sasatr sanbhaar sabhai ris so jin ko as tej lakhiyo neh jaaee |2208|

கிருஷ்ணர் தனது ஆயுதங்களை ஏந்தியபோது, அவரது பிரகாசத்தைப் பார்ப்பது மிகவும் கடினமாக இருந்தது.2208.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਮੁਨਿ ਕੀ ਸਕਲ ਜਦੁਪਤਿ ਸੈਨ ਬਨਾਇ ॥

bateea sun mun kee sakal jadupat sain banaae |

(நாரத்) முனியின் பேச்சைக் கேட்டு, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் முழுப் படையையும் ஒருங்கிணைத்தார்

ਜਹਿ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਪੁਰ ਹੁਤੋ ਤਹਿ ਹੀ ਪਹੁਚਿਯੋ ਆਇ ॥੨੨੦੯॥

jeh bhoopat ko pur huto teh hee pahuchiyo aae |2209|

முனிவரின் வார்த்தைகளைக் கேட்ட கிருஷ்ணர், தனது படைகள் அனைத்தையும் தன்னுடன் சேர்த்துக்கொண்டு, அங்கு சஹஸ்ரபாகு மன்னனின் நகரம் இருந்த இடத்தை அடைந்தார்.2209.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਆਵਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੀ ਕੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਮੰਤ੍ਰ ਪੁਛਿਯੋ ਤਿਨ ਮੰਤ੍ਰਨ ਦੀਨੋ ॥

aavat sayaam jee ko sun kai nrip mantr puchhiyo tin mantran deeno |

கிருஷ்ணன் வருவதைக் கேள்விப்பட்ட மன்னன் தன் அமைச்சர்களிடம் ஆலோசனை நடத்தினான்

ਏਕ ਕਹੀ ਹਮ ਜੋ ਦੁਹਿਤਾ ਇਹ ਦੈ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਤੁਹਿ ਮਾਨਿ ਨ ਲੀਨੋ ॥

ek kahee ham jo duhitaa ih dai su kahiyo tuhi maan na leeno |

அமைச்சர்கள், “அவர்கள் உங்கள் மகளை அழைத்துச் செல்ல வந்துள்ளனர், நீங்கள் இந்த கருத்தை ஏற்கவில்லை

ਮਾਗ ਲਯੋ ਸਿਵ ਤੇ ਰਨ ਕੋ ਬਰੁ ਜਾਨਤ ਹੈ ਤੂ ਭਯੋ ਮਤਿ ਹੀਨੋ ॥

maag layo siv te ran ko bar jaanat hai too bhayo mat heeno |

(மற்றவர் கூறினார்) நீங்கள் சிவனிடம் போர் வரம் தேடினீர்கள். (நான்) நீங்கள் ஒரு தீய காரியத்தைச் செய்துள்ளீர்கள் என்பதை அறிவேன்.

ਛੋਰਿਹੋ ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਕੇ ਕਰ ਆਜੁ ਸੁ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਇਹੈ ਪ੍ਰਨ ਕੀਨੋ ॥੨੧੧੦॥

chhoriho dvai kar ke kar aaj su sree brijanaath ihai pran keeno |2110|

"நீங்கள் புரியாமல் சிவனிடம் வரம் கேட்டு பெற்றுவிட்டீர்கள் (அதன் மர்மம்), ஆனால் அந்த பக்கத்தில், கிருஷ்ணரும் உறுதியளித்தார், எனவே உஷா மற்றும் அனிருத் இருவரையும் விடுவிப்பது புத்திசாலித்தனமாக இருக்கும், மேலும் கிருஷ்ணா2210 க்கு அஞ்சலி செலுத்துங்கள்.

ਮਾਨੋ ਤੋ ਬਾਤ ਕਹੋ ਨ੍ਰਿਪ ਏਕ ਜੋ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਹਿਤ ਕੈ ਧਰੀਐ ॥

maano to baat kaho nrip ek jo sraunan mai hit kai dhareeai |

(அமைச்சர் சொன்னார்) அரசே! மனோ, உன் காதில் வைத்துக்கொண்டால் ஒன்று சொல்கிறேன்.

ਦੁਹਿਤਾ ਅਨਰੁਧ ਕੋ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਸੰਗਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇਨ ਪੈ ਪਰੀਐ ॥

duhitaa anarudh ko lai apune sang sayaam ke paaein pai pareeai |

“அரசே! நீங்கள் எங்களுடன் உடன்பட்டால், நாங்கள் சொல்கிறோம், உஷா மற்றும் அனிருத் இருவரையும் உங்களுடன் அழைத்துச் சென்று கிருஷ்ணரின் காலில் விழுங்கள்.

ਤੁਮਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ਪਾਇ ਪਰੈ ਸੁਨੀਐ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸੰਗਿ ਕਬੈ ਲਰੀਐ ॥

tumare nrip paae parai suneeai nahee sayaam ke sang kabai lareeai |

“அரசே! நாங்கள் உங்கள் காலடியில் விழுகிறோம், கிருஷ்ணருடன் சண்டையில் ஈடுபடமாட்டோம்

ਅਰਿਹੋ ਨ ਜੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਹਰਿ ਸੋ ਭੂਅ ਪੈ ਤਬ ਰਾਜੁ ਸਦਾ ਕਰੀਐ ॥੨੨੧੧॥

ariho na jo sayaam bhanai har so bhooa pai tab raaj sadaa kareeai |2211|

கிருஷ்ணனைப் போல் எதிரி வேறு யாரும் இருக்க மாட்டார், இந்த எதிரியை நண்பராக மாற்றினால், நீங்கள் உலகம் முழுவதையும் எப்போதும் ஆளலாம்.2211.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਜੋ ਰਿਸ ਕੈ ਰਨ ਮੈ ਕਰਿ ਜੋ ਧਨੁ ਸਾਰੰਗ ਲੈ ਹੈ ॥

sree brij naaeik jo ris kai ran mai kar jo dhan saarang lai hai |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கோபமடைந்து, போரில் 'சாரங்' வில்லை கையில் எடுப்பார்.

ਕਉਨ ਬਲੀ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਭੂਅ ਪੈ ਤੁਮ ਹੂ ਨ ਕਹੋ ਬਲਿ ਜੋ ਠਹਰੈ ਹੈ ॥

kaun balee pragattiyo bhooa pai tum hoo na kaho bal jo tthaharai hai |

“கோபத்தில் இருக்கும் கிருஷ்ணன் தன் வில்லையும் அம்புகளையும் தன் கைகளாக எடுத்துக் கொள்ளும்போது, வேறு யார் அதிக சக்தி வாய்ந்தவர், யார் அவருக்கு எதிராக நிற்பார்கள் என்று நீங்கள் சொல்லலாம்?