ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 301

ਹੋ ਪਾਥਰ ਜਾਣੁ ਚਲਾਈਐ ਕਰ ਸੋ ਝਟਕਿ ਕੈ ॥੧੦੭॥

ho paathar jaan chalaaeeai kar so jhattak kai |107|

கோகுலத்தில் பூதனா கொல்லப்பட்டதை கன்சா அறிந்ததும், அவன் திரண்வ்ரதனிடம், "நீ அங்கு சென்று நந்தனின் மகனை ஒரு கல்லால் அடித்துக் கொன்றுவிடு" என்றான்.107.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕੰਸਹਿ ਕੈ ਤਸਲੀਮ ਚਲਿਯੋ ਹੈ ਤ੍ਰਿਣਾਵਰਤ ਸੀਘਰ ਦੈ ਗੋਕੁਲ ਆਯੋ ॥

kanseh kai tasaleem chaliyo hai trinaavarat seeghar dai gokul aayo |

திரிணவர்தன் கன்சனை வணங்கி நடந்து வேகமாக கோகலுக்கு வந்தான்.

ਬਉਡਰ ਕੋ ਤਬ ਰੂਪ ਧਰਿਯੋ ਧਰਨੀ ਪਰ ਕੈ ਬਲ ਪਉਨ ਬਹਾਯੋ ॥

bauddar ko tab roop dhariyo dharanee par kai bal paun bahaayo |

கன்சனை வணங்கி, த்ரனவ்ரதன் விரைவாக கோகுலத்தை அடைந்து, புழுதிப் புயலாக மாறி, அதிவேகமாக வீசத் தொடங்கினான்.

ਆਗਮ ਜਾਨ ਕੈ ਭਾਰੀ ਭਯੋ ਹਰਿ ਮਾਰਿ ਤਬੈ ਵਹ ਭੂਮਿ ਪਰਾਯੋ ॥

aagam jaan kai bhaaree bhayo har maar tabai vah bhoom paraayo |

(திரிணாவர்த்தரின்) வருகையை அறிந்த கிருஷ்ணர் கடுப்பாகி அவரைத் தரையில் அடித்தார்.

ਪੂਰ ਭਏ ਦ੍ਰਿਗ ਮੂੰਦ ਕੈ ਲੋਕਨ ਲੈ ਹਰਿ ਕੋ ਨਭਿ ਕੇ ਮਗ ਧਾਯੋ ॥੧੦੮॥

poor bhe drig moond kai lokan lai har ko nabh ke mag dhaayo |108|

கிருஷ்ணர் அதிக எடை கொண்டவராகி, அவர் மீது மோதியதால், த்ரனவ்ரதன் பூமியில் விழுந்தார், ஆனால் மக்களின் கண்கள் தூசியால் நிரப்பப்பட்டு மூடப்பட்டபோது, அவர் கிருஷ்ணரைத் தன்னுடன் எடுத்துக்கொண்டு வானத்தில் பறந்தார்.108.

ਜਉ ਹਰਿ ਜੀ ਨਭਿ ਬੀਚ ਗਯੋ ਕਰ ਤਉ ਅਪਨੇ ਬਲ ਕੋ ਤਨ ਚਟਾ ॥

jau har jee nabh beech gayo kar tau apane bal ko tan chattaa |

அவர் கிருஷ்ணருடன் சேர்ந்து வானத்தில் உயரத்தை அடைந்தபோது, கிருஷ்ணரின் அடியால் அவரது சக்தி குறையத் தொடங்கியது

ਰੂਪ ਭਯਾਨਕ ਕੋ ਧਰਿ ਕੈ ਮਿਲਿ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ਤਬ ਰਾਛਸ ਫਟਾ ॥

roop bhayaanak ko dhar kai mil judh kariyo tab raachhas fattaa |

கிருஷ்ணர் பயங்கரமான வடிவில் தன்னை வெளிப்படுத்தி அந்த அரக்கனுடன் போரிட்டு அவனை காயப்படுத்தினார்

ਫੇਰਿ ਸੰਭਾਰ ਦਸੋ ਨਖ ਆਪਨੇ ਕੈ ਕੈ ਤੁਰਾ ਸਿਰ ਸਤ੍ਰ ਕੋ ਕਟਾ ॥

fer sanbhaar daso nakh aapane kai kai turaa sir satr ko kattaa |

பிறகு தன் கைகளாலும் பத்து ஆணிகளாலும் எதிரியின் தலையை வெட்டினான்

ਰੁੰਡ ਗਿਰਿਯੋ ਜਨੁ ਪੇਡਿ ਗਿਰਿਯੋ ਇਮ ਮੁੰਡ ਪਰਿਯੋ ਜਨੁ ਡਾਰ ਤੇ ਖਟਾ ॥੧੦੯॥

rundd giriyo jan pedd giriyo im mundd pariyo jan ddaar te khattaa |109|

த்ரனவ்ரதனின் தண்டு ஒரு மரம் போல பூமியில் விழுந்தது, அவன் கொம்பிலிருந்து கீழே விழும் எலுமிச்சை போல அவன் தலை விழுந்தது.109.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਤ੍ਰਿਣਾਵਰਤ ਬਧਹ ਸਮਾਪਤਮ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare trinaavarat badhah samaapatam |

பச்சித்தர் நாடகத்தில் கிருஷ்ண அவதாரத்தில் த்ரனவ்ரதனின் கொலையின் விளக்கத்தின் முடிவு.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਿਨਾ ਜਨ ਗੋਕੁਲ ਕੇ ਬਹੁ ਆਜਿਜ ਹੋਇ ਇਕਤ੍ਰ ਢੂੰਡਾਯੋ ॥

kaanrah binaa jan gokul ke bahu aajij hoe ikatr dtoonddaayo |

கிருஷ்ணர் இல்லாமல் கோகுல மக்கள் ஒன்று கூடி அவரைத் தேடிச் சென்றனர்

ਦੁਆਦਸ ਕੋਸ ਪੈ ਜਾਇ ਪਰਿਯੋ ਹੁਤੋ ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਪੈ ਮਿਲਿ ਪਾਯੋ ॥

duaadas kos pai jaae pariyo huto khojat khojat pai mil paayo |

தேடுதலின் போது, அவர் பன்னிரண்டு கோஸ் தொலைவில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டார்

ਲਾਇ ਲੀਯੋ ਹੀਯ ਸੋ ਸਭ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਮਿਲਿ ਕੈ ਉਨ ਮੰਗਲ ਗਾਯੋ ॥

laae leeyo heey so sabh hee tab hee mil kai un mangal gaayo |

மக்கள் அனைவரும் அவரைக் கட்டிப்பிடித்து மகிழ்ச்சிப் பாடல்களைப் பாடினர்

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਇਮ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥੧੧੦॥

taa chhab ko jas uch mahaa kab ne mukh te im bhaakh sunaayo |110|

அந்தக் காட்சியை மகா கவிஞன், 110 இவ்வாறு விவரித்துள்ளார்

ਦੈਤ ਕੋ ਰੂਪ ਭਯਾਨਕ ਦੇਖ ਕੈ ਗੋਪ ਸਭੌ ਮਨ ਮੈ ਡਰੁ ਕੀਆ ॥

dait ko roop bhayaanak dekh kai gop sabhau man mai ddar keea |

அசுரனின் பயங்கரமான வடிவத்தைக் கண்டு கோபர்கள் அனைவரும் பயந்தனர்

ਮਾਨਸ ਕੀ ਕਹ ਹੈ ਗਨਤੀ ਸੁਰ ਰਾਜਹਿ ਕੋ ਪਿਖਿ ਫਾਟਤ ਹੀਆ ॥

maanas kee kah hai ganatee sur raajeh ko pikh faattat heea |

மனிதர்களைப் பற்றி என்ன சொல்வது, தேவர்களின் அரசனான இந்திரன் கூட அசுரனின் உடலைக் கண்டு பயத்தில் மூழ்கினான்.

ਐਸੋ ਮਹਾ ਬਿਕਰਾਲ ਸਰੂਪ ਤਿਸੈ ਹਰਿ ਨੇ ਛਿਨ ਮੈ ਹਨਿ ਲੀਆ ॥

aaiso mahaa bikaraal saroop tisai har ne chhin mai han leea |

கிருஷ்ணர் இந்த பயங்கரமான அரக்கனை ஒரு நொடியில் கொன்றார்

ਆਇ ਸੁਨਿਓ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਤਿਹ ਕੋ ਬਿਰਤਾਤ ਸਭੈ ਕਹਿ ਦੀਆ ॥੧੧੧॥

aae sunio apune grih mai tih ko birataat sabhai keh deea |111|

பின்னர் அவர் தனது வீட்டிற்குத் திரும்பினார், அனைத்து குடிமக்களும் இந்த நிகழ்வுகள் அனைத்தையும் பற்றி தங்களுக்குள் பேசிக்கொண்டனர்.111.

ਦੈ ਬਹੁ ਬਿਪਨ ਕੋ ਤਬ ਦਾਨ ਸੁ ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੁਤ ਸੋ ਫੁਨਿ ਮਾਈ ॥

dai bahu bipan ko tab daan su khelat hai sut so fun maaee |

பிறகு தாய் (ஜசோதா) பல ஸ்ரீமான்களுக்கு அன்னதானம் செய்துவிட்டு தன் மகனுடன் விளையாட ஆரம்பித்தாள்.

ਅੰਗੁਲ ਕੈ ਮੁਖ ਸਾਮੁਹਿ ਹੋਤ ਹੀ ਲੇਤ ਭਲੇ ਹਰਿ ਜੀ ਮੁਸਕਾਈ ॥

angul kai mukh saamuhi hot hee let bhale har jee musakaaee |

பிராமணர்களுக்குத் தொண்டு செய்வதில் பெரும் பரிசுகளை வழங்கிய பிறகு, தாய் யசோதா தனது குழந்தை கிருஷ்ணனுடன் மீண்டும் விளையாடுகிறார், அவர் தனது உதடுகளில் மெல்ல மெல்ல புன்னகைக்கிறார்.