ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 388

ਸੋਊ ਲਯੋ ਕੁਬਿਜਾ ਬਸ ਕੈ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੨॥

soaoo layo kubijaa bas kai ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |912|

இப்படிச் செய்வதில் அவள் உள்ளத்தில் எந்தப் படபடப்பும் ஏற்படவில்லை, அந்த கசாப்புக் கடைக்காரனின் உள்ளத்தில் எந்த வலியும் எழவில்லை.912.

ਰਾਤਿ ਬਨੀ ਘਨ ਕੀ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਯਾਮ ਸੀਗਾਰ ਭਲੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥

raat banee ghan kee at sundar sayaam seegaar bhalee chhab paaee |

(ஒருமுறை) மிக அழகான கருப்பு இரவு இருந்தது மற்றும் கருப்பு (கிருஷ்ணரின்) அலங்காரமும் மிகவும் அழகாக இருந்தது.

ਸ੍ਯਾਮ ਬਹੈ ਜਮੁਨਾ ਤਰਏ ਇਹ ਜਾ ਬਿਨੁ ਕੋ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਸਹਾਈ ॥

sayaam bahai jamunaa tare ih jaa bin ko nahee sayaam sahaaee |

இடிமுழக்கமான இரவின் அலங்காரம் மிகவும் அழகாக இருக்கிறது, கருப்பு நிறத்தில் யமுனை நதி ஓடுகிறது, கிருஷ்ணனைத் தவிர வேறு யாருக்கு உதவியும் இல்லை.

ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਮੈਨ ਲਗਿਯੋ ਦੁਖ ਦੇਵਨ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨਹਿ ਜਾਈ ॥

sayaameh main lagiyo dukh devan aaise kahiyo brikhabhaaneh jaaee |

கிருஷ்ணர் மன்மதனாக மிகுந்த வேதனையை உருவாக்குவதாகவும், கிருஷ்ணர் குப்ஜாவால் அடக்கப்பட்டதாகவும் ராதா கூறினார்

ਸ੍ਯਾਮ ਲਯੋ ਕੁਬਿਜਾ ਬਸਿ ਕੈ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੩॥

sayaam layo kubijaa bas kai ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |913|

அப்படிச் செய்யும்போது அவள் இதயத்தில் எந்த வேதனையும் எழவில்லை, அந்த கசாப்புக் கடைக்காரனின் இதயத்தில் எந்த வலியும் எழவில்லை.913.

ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਸਿਗਰੇ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਤਰੁ ਫੂਲ ਲਤਾ ਤਿਨ ਸੋ ਲਪਟਾਈ ॥

fool rahe sigare brij ke tar fool lataa tin so lapattaaee |

பிரஜா நாட்டில் எல்லா மரங்களும் பூக்களால் நிரம்பி வழிகின்றன

ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਸਰਿ ਸਾਰਸ ਸੁੰਦਰ ਸੋਭ ਸਮੂਹ ਬਢੀ ਅਧਿਕਾਈ ॥

fool rahe sar saaras sundar sobh samooh badtee adhikaaee |

தொட்டிகளும் அவற்றிற்குள்ளும், தொட்டிகளும் அவற்றுள் நாரைகளும் நேர்த்தியாகத் தெரிகின்றன, சுற்றிலும் மகிமை பெருகுகிறது.

ਚੇਤ ਚੜਿਯੋ ਸੁਕ ਸੁੰਦਰ ਕੋਕਿਲਕਾ ਜੁਤ ਕੰਤ ਬਿਨਾ ਨ ਸੁਹਾਈ ॥

chet charriyo suk sundar kokilakaa jut kant binaa na suhaaee |

அழகான சைத்ரா மாதம் தொடங்கிவிட்டது, அதில் விரும்பத்தகாத இரவியின் குரல் கேட்கிறது

ਦਾਸੀ ਕੇ ਸੰਗਿ ਰਹਿਯੋ ਗਹਿ ਹੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੪॥

daasee ke sang rahiyo geh ho ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |914|

ஆனால், கிருஷ்ணன் இல்லாமல் இதெல்லாம் வசீகரமாகத் தெரியவில்லை, அவனுடைய வேலைக்காரனுடன் வாழ்ந்தால் அந்த கிருஷ்ணரின் இதயத்தில் எந்தப் படபடப்பும் எழவில்லை, இதயத்தில் வலியும் எழவில்லை.

ਬਾਸ ਸੁਬਾਸ ਅਕਾਸ ਮਿਲੀ ਅਰੁ ਬਾਸਤ ਭੂਮਿ ਮਹਾ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥

baas subaas akaas milee ar baasat bhoom mahaa chhab paaee |

நறுமணம் வானம் வரை பரவியது, பூமி முழுவதும் மகிமையாகத் தோன்றியது

ਸੀਤਲ ਮੰਦ ਸੁਗੰਧਿ ਸਮੀਰ ਬਹੈ ਮਕਰੰਦ ਨਿਸੰਕ ਮਿਲਾਈ ॥

seetal mand sugandh sameer bahai makarand nisank milaaee |

குளிர்ந்த காற்று மெல்ல மெல்ல வீசுகிறது அதில் பூக்களின் தேன் கலந்திருக்கிறது

ਪੈਰ ਪਰਾਗ ਰਹੀ ਹੈ ਬੈਸਾਖ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਗਨ ਕੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥

pair paraag rahee hai baisaakh sabhai brij logan kee dukhadaaee |

(விசாக மாதத்தில்) பூக்களின் தூசி எங்கும் சிதறிக் கிடக்கிறது, (ஆனால்) அது பிரஜ் மக்களுக்கு வேதனை அளிக்கிறது.

ਮਾਲਿਨ ਲੈਬ ਕਰੋ ਰਸ ਕੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੫॥

maalin laib karo ras ko ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |915|

பைசாக் மாதத்தில், பூக்களின் மகரந்தத்தின் தூசி இப்போது கிருஷ்ணர் இல்லாத பிரஜா மக்களுக்கு பரிதாபமாகத் தோன்றுகிறது, ஏனென்றால் நகரத்தில், தோட்டக்காரப் பெண்மணியிடம் இருந்து பூக்களை எடுத்துக் கொண்டால், அந்த அலட்சியமான கிருஷ்ணனின் இதயத்தில் எந்த வலியும் எழவில்லை.

ਨੀਰ ਸਮੀਰ ਹੁਤਾਸਨ ਕੇ ਸਮ ਅਉਰ ਅਕਾਸ ਧਰਾ ਤਪਤਾਈ ॥

neer sameer hutaasan ke sam aaur akaas dharaa tapataaee |

நீரும் காற்றும் நெருப்பு போல் தோன்றி பூமியும் வானமும் சுடர்விடும்

ਪੰਥ ਨ ਪੰਥੀ ਚਲੈ ਕੋਊਓ ਤਰੁ ਤਾਕਿ ਤਰੈ ਤਨ ਤਾਪ ਸਿਰਾਈ ॥

panth na panthee chalai koaooo tar taak tarai tan taap siraaee |

பாதையில் பயணிக்க யாரும் இல்லை, மரங்களைப் பார்த்து, பயணிகள் எரியும் உணர்வை அமைதிப்படுத்துகிறார்கள்.

ਜੇਠ ਮਹਾ ਬਲਵੰਤ ਭਯੋ ਅਤਿ ਬਿਆਕੁਲ ਜੀਯ ਮਹਾ ਰਤਿ ਪਾਈ ॥

jetth mahaa balavant bhayo at biaakul jeey mahaa rat paaee |

ஜேத் மாதம் மிகவும் சூடாக இருக்கிறது, அனைவரின் மனமும் கலங்குகிறது

ਐਸੇ ਸਕ੍ਯੋ ਧਸਕ੍ਯੋ ਸਸਕ੍ਯੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੬॥

aaise sakayo dhasakayo sasakayo ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |916|

அத்தகைய பருவத்தில், அந்த அலட்சியமான கிருஷ்ணனின் மனம் விலகுவதுமில்லை, அதில் எந்த வலியும் ஏற்படுவதுமில்லை.916.

ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਬਹੈ ਅਤਿ ਤਾਪਤ ਚੰਚਲ ਚਿਤਿ ਦਸੋ ਦਿਸ ਧਾਈ ॥

paun prachandd bahai at taapat chanchal chit daso dis dhaaee |

காற்று பலத்த வேகத்தில் வீசுகிறது, பாதரச மனம் கலங்கி நான்கு திசைகளிலும் ஓடுகிறது.

ਬੈਸ ਅਵਾਸ ਰਹੈ ਨਰ ਨਾਰਿ ਬਿਹੰਗਮ ਵਾਰਿ ਸੁ ਛਾਹ ਤਕਾਈ ॥

bais avaas rahai nar naar bihangam vaar su chhaah takaaee |

எல்லா ஆண்களும் பெண்களும் தங்கள் வீடுகளில் இருக்கிறார்கள், எல்லா பறவைகளும் மரங்களின் பாதுகாப்பைப் பெறுகின்றன

ਦੇਖਿ ਅਸਾੜ ਨਈ ਰਿਤ ਦਾਦੁਰ ਮੋਰਨ ਹੂੰ ਘਨਘੋਰ ਲਗਾਈ ॥

dekh asaarr nee rit daadur moran hoon ghanaghor lagaaee |

இந்த அசார்க் பருவத்தில் தவளைகள் மற்றும் மயில்களின் உரத்த ஒலிகள் கேட்கின்றன

ਗਾਢ ਪਰੀ ਬਿਰਹੀ ਜਨ ਕੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੭॥

gaadt paree birahee jan ko ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |917|

இத்தகைய சூழலில், பிரிவினையின் வேதனையை அனுபவிக்கும் நபர்கள் மிகவும் கவலைப்படுகிறார்கள், ஆனால் அலட்சியமான கிருஷ்ணர் கருணை காட்டவில்லை, அவர் மனதில் எந்த வேதனையும் எழவில்லை.

ਤਾਲ ਭਰੇ ਜਲ ਪੂਰਨ ਸੋ ਅਰੁ ਸਿੰਧੁ ਮਿਲੀ ਸਰਿਤਾ ਸਭ ਜਾਈ ॥

taal bhare jal pooran so ar sindh milee saritaa sabh jaaee |

தொட்டிகளில் தண்ணீர் நிரப்பப்பட்டு, வடிகால்கள் தொட்டியில் கலக்கின்றன

ਤੈਸੇ ਘਟਾਨਿ ਛਟਾਨਿ ਮਿਲੀ ਅਤਿ ਹੀ ਪਪੀਹਾ ਪੀਯ ਟੇਰ ਲਗਾਈ ॥

taise ghattaan chhattaan milee at hee papeehaa peey tter lagaaee |

மேகங்கள் மழை பொழிவை ஏற்படுத்துகின்றன, மழைப்பறவை தனது சொந்த இசையை உச்சரிக்கத் தொடங்கியது

ਸਾਵਨ ਮਾਹਿ ਲਗਿਓ ਬਰਸਾਵਨ ਭਾਵਨ ਨਾਹਿ ਹਹਾ ਘਰਿ ਮਾਈ ॥

saavan maeh lagio barasaavan bhaavan naeh hahaa ghar maaee |

ஓ தாயே! சாவான் மாதம் வந்துவிட்டது, ஆனால் அந்த கிருஷ்ணர் என் வீட்டில் இல்லை

ਲਾਗ ਰਹਿਯੋ ਪੁਰ ਭਾਮਿਨ ਸੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੮॥

laag rahiyo pur bhaamin so ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |918|

அந்த கிருஷ்ணர் ஊரில் பெண்களுடன் சுற்றித் திரிகிறார், அப்படிச் செய்வதால், அந்த அலட்சியமும், இரக்கமும் இல்லாதவரின் உள்ளத்தில் வலி எழுவதில்லை.918.

ਭਾਦਵ ਮਾਹਿ ਚੜਿਯੋ ਬਿਨੁ ਨਾਹ ਦਸੋ ਦਿਸ ਮਾਹਿ ਘਟਾ ਘਰਹਾਈ ॥

bhaadav maeh charriyo bin naah daso dis maeh ghattaa gharahaaee |

என் இறைவன் இங்கு இல்லை, பாதோன் மாதம் தொடங்கிவிட்டது

ਦ੍ਯੋਸ ਨਿਸਾ ਨਹਿ ਜਾਨ ਪਰੈ ਤਮ ਬਿਜੁ ਛਟਾ ਰਵਿ ਕੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥

dayos nisaa neh jaan parai tam bij chhattaa rav kee chhab paaee |

பத்துத் திசைகளிலிருந்தும் மேகங்கள் திரள்கின்றன, இரவும் பகலும் வித்தியாசம் தெரியவில்லை, இருளில் மின்னல் சூரியனைப் போல மின்னுகிறது.

ਮੂਸਲਧਾਰ ਛੁਟੈ ਨਭਿ ਤੇ ਅਵਨੀ ਸਗਰੀ ਜਲ ਪੂਰਨਿ ਛਾਈ ॥

moosaladhaar chhuttai nabh te avanee sagaree jal pooran chhaaee |

வானத்திலிருந்து மழை பெய்கிறது, பூமி முழுவதும் தண்ணீர் பரவியது

ਐਸੇ ਸਮੇ ਤਜਿ ਗਯੋ ਹਮ ਕੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੯॥

aaise same taj gayo ham ko ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |919|

இரக்கமில்லாத கிருஷ்ணன் நம்மை விட்டுப் பிரிந்த அந்த நேரத்தில் அவன் இதயத்தில் எந்த வலியும் எழவில்லை.919.

ਮਾਸ ਕੁਆਰ ਚਢਿਯੋ ਬਲੁ ਧਾਰਿ ਪੁਕਾਰ ਰਹੀ ਨ ਮਿਲੇ ਸੁਖਦਾਈ ॥

maas kuaar chadtiyo bal dhaar pukaar rahee na mile sukhadaaee |

சக்தி வாய்ந்த குவார் (அசுஜ்) மாதம் தொடங்கிவிட்டது, அந்த ஆறுதல் தரும் கிருஷ்ணர் இப்போதும் நம்மை சந்திக்கவில்லை.

ਸੇਤ ਘਟਾ ਅਰੁ ਰਾਤਿ ਤਟਾ ਸਰ ਤੁੰਗ ਅਟਾ ਸਿਮਕੈ ਦਰਸਾਈ ॥

set ghattaa ar raat tattaa sar tung attaa simakai darasaaee |

வெள்ளை மேகங்களும், இரவின் பிரகாசமும், மலைகள் போன்ற மாளிகைகளும் காணப்படுகின்றன

ਨੀਰ ਬਿਹੀਨ ਫਿਰੈ ਨਭਿ ਛੀਨ ਸੁ ਦੇਖਿ ਅਧੀਨ ਭਯੋ ਹੀਯਰਾਈ ॥

neer biheen firai nabh chheen su dekh adheen bhayo heeyaraaee |

இந்த மேகங்கள் வானத்தில் நீரில்லாமல் நகர்கின்றன, அவற்றைக் கண்டு நம் இதயம் இன்னும் பொறுமையிழந்தது

ਪ੍ਰੇਮ ਤਕੀ ਤਿਨ ਸੋ ਬਿਥਕ੍ਰਯੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੨੦॥

prem takee tin so bithakrayo ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |920|

நாம் அன்பில் மூழ்கிவிட்டோம், ஆனால் அந்த கிருஷ்ணனிடமிருந்து வெகு தொலைவில் நாம் அகற்றப்படுகிறோம், அந்த இரக்கமற்ற கசாப்புக் கடைக்காரனின் இதயத்தில் எந்த வகையான வேதனையும் இல்லை.920.

ਕਾਤਿਕ ਮੈ ਗੁਨਿ ਦੀਪ ਪ੍ਰਕਾਸਿਤ ਤੈਸੇ ਅਕਾਸ ਮੈ ਉਜਲਤਾਈ ॥

kaatik mai gun deep prakaasit taise akaas mai ujalataaee |

கார்த்திகை மாதத்தில் தீப ஒளியைப் போல வானத்தில் பிரகாசம் இருக்கும்

ਜੂਪ ਜਹਾ ਤਹ ਫੈਲ ਰਹਿਯੋ ਸਿਗਰੇ ਨਰ ਨਾਰਿਨ ਖੇਲ ਮਚਾਈ ॥

joop jahaa tah fail rahiyo sigare nar naarin khel machaaee |

ஆணும் பெண்ணும் ஆடும் ஆட்டத்தில் போதையில் ஆங்காங்கே சிதறிக் கிடக்கிறது

ਚਿਤ੍ਰ ਭਏ ਘਰ ਆਂਙਨ ਦੇਖਿ ਗਚੇ ਤਹ ਕੇ ਅਰੁ ਚਿਤ ਭ੍ਰਮਾਈ ॥

chitr bhe ghar aangan dekh gache tah ke ar chit bhramaaee |

வீடு, முற்றம் என அனைத்தும் உருவப்படங்கள் போல வசீகரிக்கப்படுகின்றன

ਆਯੋ ਨਹੀ ਮਨ ਭਾਯੋ ਤਹੀ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੨੧॥

aayo nahee man bhaayo tahee ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |921|

அந்த கிருஷ்ணன் வரவில்லை, அவனது மனம் எங்கோ அதில் லயித்துப் போய்விட்டது, அப்படிச் செய்வதால், அந்த இரக்கமற்ற கிருஷ்ணனின் மனதில் ஒரு சிறு துன்பம் கூட ஏற்படவில்லை.921.