ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 469

ਇਹ ਭਾਤ ਕਹੈ ਰਨੁ ਮੈ ਸਿਗਰੇ ਮੁਖਿ ਕਾਲ ਕੇ ਜਾਇ ਬਚੇ ਅਬ ਹੀ ॥

eih bhaat kahai ran mai sigare mukh kaal ke jaae bache ab hee |

மன்னன் தேவர்களின் வாசஸ்தலத்தை அடைந்ததும், அனைத்து வீரர்களும் மகிழ்ச்சியடைந்து, "நாங்கள் அனைவரும் காலின் (மரண) வாயிலிருந்து காப்பாற்றப்பட்டோம்" என்று கூறினர்.

ਸਸਿ ਭਾਨੁ ਧਨਾਧਿਪ ਰੁਦ੍ਰ ਬਿਰੰਚ ਸਬੈ ਹਰਿ ਤੀਰ ਗਏ ਜਬ ਹੀ ॥

sas bhaan dhanaadhip rudr biranch sabai har teer ge jab hee |

சந்திரன், சூரியன், குபேரன், ருத்திரன், பிரம்மா போன்ற அனைவரும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரிடம் சென்றபோது,

ਹਰਖੇ ਬਰਖੇ ਨਭ ਤੇ ਸੁਰ ਫੂਲ ਸੁ ਜੀਤ ਕੀ ਬੰਬ ਬਜੀ ਤਬ ਹੀ ॥੧੭੧੭॥

harakhe barakhe nabh te sur fool su jeet kee banb bajee tab hee |1717|

சந்திரன், சூரியன், குபேர், ருத்திரன், பிரம்மா முதலியோர் இறைவனின் இருப்பிடத்தை அடைந்தபோது, தேவர்கள் வானத்திலிருந்து மலர்களைப் பொழிந்து வெற்றிக் கொம்பனை ஊதினார்கள்.1717.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਜੁਧ ਪ੍ਰਬੰਧੇ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਬਧਹਿ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare judh prabandhe kharrag singh badheh dhiaae samaapatan |

பச்சிட்டர் நாடகத்தில் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் “போரில் கரக் சிங்கைக் கொன்றது” என்ற தலைப்பில் அத்தியாயத்தின் முடிவு.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਕੋਪ ਕੀਓ ਮੁਸਲੀ ਅਰਿ ਬੀਰ ਤਬੈ ਸੰਗ ਤੀਰ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

tau hee lau kop keeo musalee ar beer tabai sang teer prahaare |

அதுவரை கடும் கோபத்தில் பலராம் தன் அம்புகளை எய்து பல எதிரிகளைக் கொன்றான்

ਐਚਿ ਲੀਏ ਇਕ ਬਾਰ ਹੀ ਬੈਰਨ ਪ੍ਰਾਨ ਬਿਨਾ ਕਰਿ ਭੂ ਪਰ ਡਾਰੇ ॥

aaich lee ik baar hee bairan praan binaa kar bhoo par ddaare |

வில்லை இழுத்து பல எதிரிகளை உயிரற்றவர்களாக ஆக்கி தரையில் வீசினார்

ਏਕ ਬਲੀ ਗਹਿ ਹਾਥਨ ਸੋ ਛਿਤ ਪੈ ਕਰਿ ਕੋਪ ਫਿਰਾਇ ਪਛਾਰੇ ॥

ek balee geh haathan so chhit pai kar kop firaae pachhaare |

பலசாலிகள் சிலரைத் தன் கைகளால் பிடித்து பூமியில் வீழ்த்தினான்

ਜੀਵਤ ਜੋਊ ਬਚੇ ਬਲ ਤੇ ਰਨ ਤ੍ਯਾਗ ਸੋਊ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰ ਸਿਧਾਰੇ ॥੧੭੧੮॥

jeevat joaoo bache bal te ran tayaag soaoo nrip teer sidhaare |1718|

அவர்கள் மத்தியில் இருந்து தங்கள் பலத்தால் உயிர் பிழைத்தவர்கள், போர்க்களத்தை கைவிட்டு ஜராசந்த் முன் வந்தனர்.1718.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਜਰਾਸੰਧਿ ਪੈ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੇ ॥

jaraasandh pai jaae pukaare |

(அவர்கள்) ஜராசந்தனிடம் சென்று அழைத்தனர்

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਰਨ ਭੀਤਰ ਮਾਰੇ ॥

kharrag singh ran bheetar maare |

ஜராசந்த் முன் வந்து, "காரக் சிங் போரில் கொல்லப்பட்டார்" என்று கூறினார்கள்.

ਇਉ ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਬੈਨਾ ॥

eiau sun kai tin ke mukh bainaa |

அப்படிப்பட்ட வார்த்தைகளை அவன் வாயிலிருந்து கேட்டது

ਰਿਸਿ ਕੇ ਸੰਗ ਅਰੁਨ ਭਏ ਨੈਨਾ ॥੧੭੧੯॥

ris ke sang arun bhe nainaa |1719|

அவர்களின் பேச்சைக் கேட்டு அவன் கண்கள் கோபத்தால் சிவந்தன.1719.

ਅਪੁਨੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਸਬੈ ਬੁਲਾਏ ॥

apune mantree sabai bulaae |

(அரசன்) தன் அமைச்சர்கள் அனைவரையும் அழைத்தான்

ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਭੂਪਤਿ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ ॥

tin prat bhoopat bachan sunaae |

அவர் தனது அமைச்சர்கள் அனைவரையும் அழைத்து,

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਜੂਝੇ ਰਨ ਮਾਹੀ ॥

kharrag singh joojhe ran maahee |

காரக் சிங் போரில் கொல்லப்பட்டார்.

ਅਉਰ ਸੁਭਟ ਕੋ ਤਿਹ ਸਮ ਨਾਹੀ ॥੧੭੨੦॥

aaur subhatt ko tih sam naahee |1720|

“காரக் சிங் போர்க்களத்தில் கொல்லப்பட்டார், அவரைப் போன்ற போர்வீரர் வேறு யாரும் இல்லை.1720.

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਸੋ ਸੂਰੋ ਨਾਹੀ ॥

kharrag singh so sooro naahee |

காரக் சிங்கைப் போல ஒரு ஹீரோ இல்லை

ਤਿਹ ਸਮ ਜਾਇ ਲਰੈ ਰਨ ਮਾਹੀ ॥

tih sam jaae larai ran maahee |

“காரக் சிங்கைப் போல் போர் புரியும் வீரன் வேறு யாரும் இல்லை

ਅਬ ਤੁਮ ਕਹੋ ਕਉਨ ਬਿਧਿ ਕੀਜੈ ॥

ab tum kaho kaun bidh keejai |

இப்போது சொல்லுங்கள் என்ன தந்திரம் செய்ய வேண்டும்?

ਕਉਨ ਸੁਭਟ ਕੋ ਆਇਸ ਦੀਜੈ ॥੧੭੨੧॥

kaun subhatt ko aaeis deejai |1721|

இப்போது நீங்கள் என்ன செய்ய வேண்டும் என்று என்னிடம் சொல்லலாம், இப்போது யாரை செல்ல உத்தரவிட வேண்டும்? ”1721.

ਜਰਾਸੰਧਿ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਮੰਤ੍ਰੀ ਬਾਚ ॥

jaraasandh nrip so mantree baach |

ஜராசந்தனிடம் அமைச்சர்கள் ஆற்றிய உரை:

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਤਬ ਬੋਲਿਓ ਮੰਤ੍ਰੀ ਸੁਮਤਿ ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੇ ਤੀਰ ॥

tab bolio mantree sumat jaraasandh ke teer |

இப்போது மந்திரி சுமதி என்ற பெயரால், மன்னன் ஜராசந்தனிடம் பேசினான்.

ਸਾਝ ਪਰੀ ਹੈ ਅਬ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕਉਨ ਲਰੈ ਰਨਿ ਬੀਰ ॥੧੭੨੨॥

saajh paree hai ab nripat kaun larai ran beer |1722|

"இப்போது மாலையாகிவிட்டது, இந்த நேரத்தில் யார் சண்டையிடுவார்கள்?" 1722.

ਉਤ ਰਾਜਾ ਚੁਪ ਹੋਇ ਰਹਿਓ ਮੰਤ੍ਰਿ ਕਹੀ ਜਬ ਗਾਥ ॥

aut raajaa chup hoe rahio mantr kahee jab gaath |

மந்திரி (இதை) சொன்னதும் மன்னன் அமைதியாக இருந்தான்.

ਇਤ ਮੁਸਲੀਧਰ ਤਹ ਗਯੋ ਜਹਾ ਹੁਤੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ॥੧੭੨੩॥

eit musaleedhar tah gayo jahaa hute brijanaath |1723|

அந்தப் பக்கம் மந்திரி சொல்வதைக் கேட்டு மௌனமாக அமர்ந்திருந்த மன்னன் இந்தப் பக்கம் கிருஷ்ணன் அமர்ந்திருந்த இடத்தை அடைந்தான்.1723.

ਮੁਸਲੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥

musalee baach kaanrah so |

கிருஷ்ணரிடம் பல்ராம் பேசிய பேச்சு:

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਕ੍ਰਿਪਾਸਿੰਧ ਇਹ ਕਉਨ ਸੁਤ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਜਿਹ ਨਾਮ ॥

kripaasindh ih kaun sut kharrag singh jih naam |

ப்ளீஸ் நிதான்! கரக் சிங் யாருடைய மகன்?

ਐਸੋ ਅਪੁਨੀ ਬੈਸ ਮੈ ਨਹਿ ਦੇਖਿਓ ਬਲ ਧਾਮ ॥੧੭੨੪॥

aaiso apunee bais mai neh dekhio bal dhaam |1724|

“ஓ கருணைக் கடலே! யார் இந்த ராஜா காரக் சிங்? இவ்வளவு சக்தி வாய்ந்த வீரனை நான் இதுவரை பார்த்ததில்லை.1724.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਤਾ ਤੇ ਯਾ ਕੀ ਕਥਾ ਪ੍ਰਕਾਸੋ ॥

taa te yaa kee kathaa prakaaso |

எனவே அதன் கதையை வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டுங்கள்

ਮੇਰੇ ਮਨ ਕੋ ਭਰਮੁ ਬਿਨਾਸੋ ॥

mere man ko bharam binaaso |

“எனவே அவருடைய அத்தியாயத்தைச் சொல்லி, என் மனதின் மாயையை நீக்குங்கள்

ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਸੋ ਬਲਿ ਜਬ ਕਹਿਓ ॥

aaisee bidh so bal jab kahio |

இவ்வாறு பலராம் கூறியபோது

ਸੁਨਿ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸਨਿ ਮੋਨ ਹ੍ਵੈ ਰਹਿਓ ॥੧੭੨੫॥

sun sree krisan mon hvai rahio |1725|

” என்று பல்ராம் சொன்னதும், கிருஷ்ணன் அவன் பேச்சைக் கேட்டு, அமைதியாக இருந்தான்.1725.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥

kaanrah baach |

கிருஷ்ணரின் பேச்சு:

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

சோர்தா

ਪੁਨਿ ਬੋਲਿਓ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕ੍ਰਿਪਾਵੰਤ ਹ੍ਵੈ ਬੰਧੁ ਸਿਉ ॥

pun bolio brijanaath kripaavant hvai bandh siau |

அப்போது ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தன் சகோதரனிடம் அன்பாகச் சொன்னார்.

ਸੁਨਿ ਬਲਿ ਯਾ ਕੀ ਗਾਥ ਜਨਮ ਕਥਾ ਭੂਪਤਿ ਕਹੋ ॥੧੭੨੬॥

sun bal yaa kee gaath janam kathaa bhoopat kaho |1726|

பிறகு கிருஷ்ணர் தன் சகோதரனை நோக்கி, “ஓ பல்ராம்! இப்போது நான் அரசன் பிறந்த கதையைச் சொல்கிறேன், அதைக் கேளுங்கள், 1726

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਖਟਮੁਖ ਰਮਾ ਗਨੇਸ ਪੁਨਿ ਸਿੰਗੀ ਰਿਖਿ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ॥

khattamukh ramaa ganes pun singee rikh ghan sayaam |

காட் முக் (கார்த்திகே பகவான்) ராமர் (லக்ஷ்மி) விநாயகர், சிங்கி ரிஷி மற்றும் கன்ஷியம் (கருப்பு மாற்று)

ਆਦਿ ਬਰਨ ਬਿਧਿ ਪੰਚ ਲੈ ਧਰਿਓ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਨਾਮ ॥੧੭੨੭॥

aad baran bidh panch lai dhario kharrag singh naam |1727|

"கார்த்திகேயா (ஆறு முகம்), ராமர், கணேஷ், சிருங்கி மற்றும் கன்ஷ்யாம் இந்த பெயர்களின் முதல் எழுத்துக்களை எடுத்துக் கொண்டு, அவருக்கு கரக் சிங் என்று பெயரிடப்பட்டது.1727.