ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 437

ਛਲਬਲ ਸਿੰਘ ਜਿਹ ਨਾਮ ਮਹਾਬੀਰ ਬਲ ਬੀਰ ਕੋ ॥

chhalabal singh jih naam mahaabeer bal beer ko |

வலிமைமிக்க மகாவீர், அதன் பெயர் சல்பால் சிங்,

ਲਏ ਖੜਗ ਕਰਿ ਚਾਮ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਪਰ ਸੋ ਚਲਿਓ ॥੧੩੯੯॥

le kharrag kar chaam kharrag singh par so chalio |1399|

ஒரு சிறந்த போர்வீரன் சல்பால் சிங் காரக் சிங்குடன் போர் செய்யச் சென்றார், தனது கேடயத்தையும் வாளையும் கையில் எடுத்துக் கொண்டார்.1399.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਜਬ ਹੀ ਪਾਚ ਬੀਰ ਮਿਲਿ ਧਾਏ ॥

jab hee paach beer mil dhaae |

(அந்த) ஐந்து வீரர்கள் ஒன்றாக விரைந்த போது

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਕੇ ਊਪਰ ਆਏ ॥

kharrag singh ke aoopar aae |

மற்றும் காரக் சிங் மீது வந்தது,

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਤਬ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥

kharrag singh tab sasatr sanbhaare |

பின்னர் கரக் சிங் ஆயுதம் ஏந்தினார்

ਸਬ ਹੀ ਪ੍ਰਾਨ ਬਿਨਾ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥੧੪੦੦॥

sab hee praan binaa kar ddaare |1400|

இந்த ஐந்து வீரர்களும் ஒன்றாகச் சென்று கரக் சிங் மீது விழுந்தபோது, கரக் சிங் தனது ஆயுதங்களைப் பிடித்து, இந்த வீரர்கள் அனைவரையும் உயிரற்றவர்களாக ஆக்கினார்.1400.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਦੁਆਦਸ ਜੋਧੇ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੇ ਅਤਿ ਬਲਬੰਡ ਅਖੰਡ ॥

duaadas jodhe krisan ke at balabandd akhandd |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் மற்ற பன்னிரெண்டு வீரர்கள் வீரமும் வல்லமையும் கொண்டவர்கள்

ਜੀਤ ਲਯੋ ਹੈ ਜਗਤ ਜਿਨ ਬਲ ਕਰਿ ਭੁਜਾ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥੧੪੦੧॥

jeet layo hai jagat jin bal kar bhujaa prachandd |1401|

கிருஷ்ணரின் பன்னிரண்டு வீரர்கள் மிகவும் சக்திவாய்ந்தவர்கள், அவர்கள் தங்கள் வலிமையால் முழு உலகத்தையும் வென்றனர்.1401.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਬਾਲਮ ਸਿੰਘ ਮਹਾਮਤਿ ਸਿੰਘ ਜਗਾਜਤ ਸਿੰਘ ਲਏ ਅਸਿ ਧਾਯੋ ॥

baalam singh mahaamat singh jagaajat singh le as dhaayo |

பல்ராம் சிங், மகாமதி சிங் மற்றும் ஜகஜத் சிங் ஆகியோர் வாளால் அவர் மீது (எதிரி) விழுந்தனர்.

ਸਿੰਘ ਧਨੇਸ ਕ੍ਰਿਪਾਵਤ ਸਿੰਘ ਸੁ ਜੋਬਨ ਸਿੰਘ ਮਹਾ ਬਰ ਪਾਯੋ ॥

singh dhanes kripaavat singh su joban singh mahaa bar paayo |

தனேஷ் சிங், கிருபவத் சிங், ஜோபன் சிங்,

ਜੀਵਨ ਸਿੰਘ ਚਲਿਯੋ ਜਗ ਸਿੰਘ ਸਦਾ ਸਿੰਘ ਲੈ ਜਸ ਸਿੰਘ ਰਿਸਾਯੋ ॥

jeevan singh chaliyo jag singh sadaa singh lai jas singh risaayo |

ஜிவன் சிங், ஜக் சிங், சதா சிங் போன்றோரும் முன்னேறினர்

ਬੀਰਮ ਸਿੰਘ ਲਏ ਸਕਤੀ ਕਰ ਮੈ ਖੜਗੇਸ ਸੋ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੧੪੦੨॥

beeram singh le sakatee kar mai kharrages so judh machaayo |1402|

வீரம் சிங் தனது சக்தியை (தோண்டி எடுப்பவர்) கையில் எடுத்துக் கொண்டு காரக் சிங்குடன் போரைத் தொடங்கினார்.1402.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਜਿਹਿ ਨਾਮ ਭਟ ਸੋਊ ਭਯੋ ਤਿਨ ਸੰਗਿ ॥

mohan singh jihi naam bhatt soaoo bhayo tin sang |

அவருடன் மோகன் சிங் என்ற வீரரும் உடன் சென்றார்

ਸਸਤ੍ਰ ਧਾਰਿ ਕਰ ਮੈ ਲੀਏ ਸਾਜਿਯੋ ਕਵਚ ਨਿਖੰਗ ॥੧੪੦੩॥

sasatr dhaar kar mai lee saajiyo kavach nikhang |1403|

அவர் ஆயுதங்களை கைகளில் ஏந்தியிருந்தார் மற்றும் கவசத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டார்.1403.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਖੜਗੇਸ ਬਲੀ ਕਹੁ ਰਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਭੂਪਨ ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥

kharrages balee kahu raam bhanai sabh bhoopan baan prahaar kario hai |

(கவிஞர்) ராமர் கூறுகிறார், எல்லா மன்னர்களும் வலிமைமிக்க காரக் சிங்கின் மீது அம்புகளை எய்துள்ளனர்.

ਠਾਢੋ ਰਹਿਓ ਦ੍ਰਿੜ ਭੂ ਪਰ ਮੇਰੁ ਸੋ ਆਹਵ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰਿਓ ਹੈ ॥

tthaadto rahio drirr bhoo par mer so aahav te nahee naik ddario hai |

அனைத்து மன்னர்களும் தங்கள் அம்புகளால் காரக் சிங்கின் மீது தங்கள் அம்புகளால் தாக்கினர், ஆனால் அவர் போர்க்களத்தில் பயப்படாமல் மலை போல் உறுதியாக இருந்தார்.

ਕੋਪ ਸਿਉ ਓਪ ਬਢੀ ਤਿਹ ਆਨਨ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਭਾਉ ਧਰਿਓ ਹੈ ॥

kop siau op badtee tih aanan taa chhab ko kab bhaau dhario hai |

கோபத்தால், அவன் முகத்தின் அழகு இன்னும் அதிகரித்தது, (பார்த்து) அவனுடைய உருவம், கவிஞனுக்கு (அவனுடைய மனதில் இந்த) அர்த்தம் இருக்கிறது.

ਰੋਸਿ ਕੀ ਆਗ ਪ੍ਰਚੰਡ ਭਈ ਸਰ ਪੁੰਜ ਛੁਟੇ ਮਾਨੋ ਘੀਉ ਪਰਿਓ ਹੈ ॥੧੪੦੪॥

ros kee aag prachandd bhee sar punj chhutte maano gheeo pario hai |1404|

அவன் முகத்தில் கோபம் அதிகமாகத் தெரிந்தது, அவனுடைய கோபத்தின் சக்தி வாய்ந்த நெருப்பில், இந்த அம்புகள் நெய்யைப் போல் வேலை செய்தன.1404.

ਜੋ ਦਲ ਹੋ ਹਰਿ ਬੀਰਨਿ ਕੇ ਸੰਗ ਸੋ ਤੋ ਕਛੂ ਅਰਿ ਮਾਰਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥

jo dal ho har beeran ke sang so to kachhoo ar maar layo hai |

அங்கே இருந்த கிருஷ்ணனின் படைவீரர்களில் சில வீரர்கள் எதிரிகளால் வீழ்த்தப்பட்டனர்.

ਫੇਰਿ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਰੁਪ ਕੈ ਅਸਿ ਲੈ ਜੀਯ ਮੈ ਪੁਨਿ ਕੋਪੁ ਭਯੋ ਹੈ ॥

fer ayodhan mai rup kai as lai jeey mai pun kop bhayo hai |

மீண்டும் ஆவேசத்துடன் களத்தில் நின்று வாளைக் கையில் எடுத்தான்

ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰ ਦਯੋ ਘਟ ਗਯੋ ਦਲ ਸੋ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਭਾਉ ਨਯੋ ਹੈ ॥

maar bidaar dayo ghatt gayo dal so kab ke man bhaau nayo hai |

(கோபத்தில், அவர் இராணுவத்தை அழித்துவிட்டார்) கொன்றதன் மூலம், இறுதியில் இராணுவம் குறைக்கப்படுகிறது. (இந்த நிலையைக் கண்டு) கவிஞரின் மனதில் ஒரு புதிய எண்ணம் எழுந்தது.

ਮਾਨਹੁ ਸੂਰ ਪ੍ਰਲੈ ਕੋ ਚੜਿਯੋ ਜਲੁ ਸਾਗਰ ਕੋ ਸਬ ਸੂਕਿ ਗਯੋ ਹੈ ॥੧੪੦੫॥

maanahu soor pralai ko charriyo jal saagar ko sab sook gayo hai |1405|

எதிரியின் படையைக் கொன்றதன் மூலம், இறுதிநாளில் சுட்டெரிக்கும் சூரியனால் கடல் நீர் வற்றியது போல அதைக் குறைத்தான்.1405.

ਪ੍ਰਥਮੇ ਤਿਨ ਕੀ ਭੁਜ ਕਾਟਿ ਦਈ ਫਿਰ ਕੈ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਦਏ ॥

prathame tin kee bhuj kaatt dee fir kai tin ke sir kaatt de |

முதலில், அவர் வீரர்களின் கைகளையும் பின்னர் அவர்களின் தலைகளையும் வெட்டினார்

ਰਥ ਬਾਜਨ ਸੂਤ ਸਮੇਤ ਸਬੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਨ ਬੀਚ ਛਏ ॥

rath baajan soot samet sabai kab sayaam kahai ran beech chhe |

போர்க்களத்தில் குதிரைகள் மற்றும் தேர்களுடன் தேர்களும் அழிக்கப்பட்டன

ਜਿਨ ਕੀ ਸੁਖ ਕੇ ਸੰਗ ਆਯੁ ਕਟੀ ਤਿਨ ਕੀ ਲੁਥ ਜੰਬੁਕ ਗੀਧ ਖਏ ॥

jin kee sukh ke sang aay kattee tin kee luth janbuk geedh khe |

ஆறுதலாக வாழ்க்கையைக் கழித்தவர்களின் சடலங்களை நரிகளும் கழுகுகளும் தின்று கொண்டிருந்தன.

ਜਿਨ ਸਤ੍ਰ ਘਨੇ ਰਨ ਮਾਝਿ ਹਨੇ ਸੋਊ ਸੰਘਰ ਮੈ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਭਏ ॥੧੪੦੬॥

jin satr ghane ran maajh hane soaoo sanghar mai bin praan bhe |1406|

பயங்கரமான போரில் எதிரிகளை அழித்த அந்த வீரர்கள் இப்போது போர்க்களத்தில் உயிரற்றவர்களாக மாறினர்.1406.

ਦ੍ਵਾਦਸ ਭੂਪਨ ਕੋ ਹਨਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਰਨ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਛਾਜਿਯੋ ॥

dvaadas bhoopan ko han kai kab sayaam kahai ran mai nrip chhaajiyo |

போர்க்களத்தில் பன்னிரண்டு அரசர்களைக் கொன்றதன் மூலம் மன்னர் (காரக் சிங்) இவ்வாறு கௌரவிக்கப்படுகிறார் என்கிறார் கவிஞர் ஷியாம்.

ਮਾਨਹੁ ਦੂਰ ਘਨੋ ਤਮੁ ਕੈ ਦਿਨ ਆਧਿਕ ਮੈ ਦਿਵਰਾਜ ਬਿਰਾਜਿਯੋ ॥

maanahu door ghano tam kai din aadhik mai divaraaj biraajiyo |

பன்னிரெண்டு அரசர்களைக் கொன்ற பிறகு, காரக் சிங் மன்னன் தொலைதூர இருளில் சூரியனைப் போல அழகாகத் தெரிகிறார்.

ਗਾਜਤ ਹੈ ਖੜਗੇਸ ਬਲੀ ਧੁਨਿ ਜਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਘਨ ਸਾਵਨ ਲਾਜਿਯੋ ॥

gaajat hai kharrages balee dhun jaa sun kai ghan saavan laajiyo |

சவானின் மேகங்கள் காரக் சிங்கின் இடிமுழக்கத்தைக் கேட்டு வெட்கப்படுகின்றன

ਕਾਲ ਪ੍ਰਲੈ ਜਿਉ ਕਿਰਾਰਨ ਤੇ ਬਢਿ ਮਾਨਹੁ ਨੀਰਧ ਕੋਪ ਕੈ ਗਾਜਿਯੋ ॥੧੪੦੭॥

kaal pralai jiau kiraaran te badt maanahu neeradh kop kai gaajiyo |1407|

டூம்ஸ்டே அன்று கடல் இடி முழக்கமிட்டதாகத் தெரிகிறது.1407.

ਅਉਰ ਕਿਤੀ ਜਦੁਬੀਰ ਚਮੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਇਉ ਪੁਰਖਤਿ ਦਿਖਾਇ ਭਜਾਈ ॥

aaur kitee jadubeer chamoon nrip iau purakhat dikhaae bhajaaee |

மன்னன், தன் வீரத்தை வெளிப்படுத்தி, யாதவப் படையின் பெரும்பகுதியை ஓடச் செய்தான்

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਭਟ ਆਇ ਭਿਰੇ ਤਿਨ ਪ੍ਰਾਨਨ ਕੀ ਸਬ ਆਸ ਚੁਕਾਈ ॥

aaur jite bhatt aae bhire tin praanan kee sab aas chukaaee |

அவருடன் சண்டையிட வந்த வீரர்கள், உயிர் பிழைப்பார்கள் என்ற நம்பிக்கையை இழந்தனர்

ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਅਸਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਜਿਨ ਧਾਇ ਕੈ ਆਇ ਕੈ ਕੀਨੀ ਲਰਾਈ ॥

lai kar mai as sayaam bhane jin dhaae kai aae kai keenee laraaee |

(கவிஞர்) ஷ்யாம் கூறுகிறார், அவர் கையில் வாளுடன் ஓடினார்,

ਅੰਤ ਕੋ ਅੰਤ ਕੇ ਧਾਮਿ ਗਏ ਤਿਨ ਨਾਹਕ ਆਪਨੀ ਦੇਹ ਗਵਾਈ ॥੧੪੦੮॥

ant ko ant ke dhaam ge tin naahak aapanee deh gavaaee |1408|

வாளைக் கையில் எடுத்துக்கொண்டு போரிட்டவன் எவனும் மரணத்தின் உறைவிடத்தில் நுழைந்து பயனின்றி தன் உடலை இழந்தான் என்கிறார் கவிஞர்.1408.

ਬਹੁਰੋ ਰਨ ਮੈ ਰਿਸ ਕੈ ਦਸ ਸੈ ਗਜ ਐਤ ਤੁਰੰਗ ਚਮੂੰ ਹਨਿ ਡਾਰੀ ॥

bahuro ran mai ris kai das sai gaj aait turang chamoon han ddaaree |

மீண்டும் கோபமடைந்து, ஆயிரம் யானைகளையும் குதிரை வீரர்களையும் கொன்றான்

ਦੁਇ ਸਤਿ ਸਿਯੰਦਨ ਕਾਟਿ ਦਏ ਬਹੁ ਬੀਰ ਹਨੇ ਬਲੁ ਕੈ ਅਸਿ ਧਾਰੀ ॥

due sat siyandan kaatt de bahu beer hane bal kai as dhaaree |

இருநூறு தேர்களை வெட்டி, வாள் ஏந்திய பல வீரர்களைக் கொன்றான்

ਬੀਸ ਹਜ਼ਾਰ ਪਦਾਤ ਹਨੇ ਦ੍ਰੁਮ ਸੇ ਗਿਰ ਹੈ ਰਨ ਭੂਮਿ ਮੰਝਾਰੀ ॥

bees hazaar padaat hane drum se gir hai ran bhoom manjhaaree |

இருபதாயிரம் வீரர்களைக் காலால் கொன்றான், அவர்கள் போர்க்களத்தில் மரம் போல விழுந்தனர்

ਮਾਨੋ ਹਨੂੰ ਰਿਸਿ ਰਾਵਨ ਬਾਗ ਕੀ ਮੂਲ ਹੂੰ ਤੇ ਜਰ ਮੇਖ ਉਚਾਰੀ ॥੧੪੦੯॥

maano hanoo ris raavan baag kee mool hoon te jar mekh uchaaree |1409|

கோபமடைந்த ஹனுமார் ராவணனின் வேரோடு பிடுங்கிய தோட்டத்தில் இந்த காட்சி தோன்றியது.1409.

ਰਾਛਸ ਅਭ ਹੁਤੋ ਹਰਿ ਕੀ ਦਿਸਿ ਸੋ ਬਲੁ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰ ਧਾਯੋ ॥

raachhas abh huto har kee dis so bal kai nrip aoopar dhaayo |

அபர் என்ற அரக்கன் கிருஷ்ணரின் பக்கத்தில் இருந்தான்

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸਬੈ ਅਪੁਨੇ ਚਪਲਾ ਸਮ ਲੈ ਅਸਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥

sasatr sanbhaar sabai apune chapalaa sam lai as kop badtaayo |

அவர் முழு பலத்துடன் காரக் சிங் மீது விழுந்தார்

ਗਾਜਤ ਹੀ ਬਰਖਿਯੋ ਬਰਖਾ ਸਰ ਸ੍ਯਾਮ ਕਬੀਸਰ ਯੋ ਗੁਨ ਗਾਯੋ ॥

gaajat hee barakhiyo barakhaa sar sayaam kabeesar yo gun gaayo |

கவிஞன் ஷ்யாம் (அவனை) இவ்வாறு (அவன்) இடி இடித்தவுடன் அம்புகளை ஏவினான் என்று பாராட்டியுள்ளார்.

ਮਾਨਹੁ ਗੋਪਨ ਕੇ ਗਨ ਪੈ ਅਤਿ ਕੋਪ ਕੀਏ ਮਘਵਾ ਚਢਿ ਆਯੋ ॥੧੪੧੦॥

maanahu gopan ke gan pai at kop kee maghavaa chadt aayo |1410|

தன் ஆயுதங்களைப் பிடித்துக் கொண்டு, மின்னல் போன்ற வாளைக் கையில் எடுத்துக் கொண்டு, கோபத்தில் இடி முழக்க, கோபம் கொண்ட இந்திரனைப் போன்ற அம்புகளை கோபர்கள் மீது பொழிந்தான்.1410.