ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 538

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਜਹ ਠਾਢੋ ਹੋ ਤਹ ਹੀ ਪਹੁਚਿਓ ਜਾਇ ॥੨੩੭੦॥

sree jadupat jah tthaadto ho tah hee pahuchio jaae |2370|

பின்னர், கோபமடைந்த அரக்கன், கிருஷ்ணன் நின்ற இடத்தை அடைந்தான்.2370.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕਉ ਜਬ ਹੀ ਤਿਨ ਆਇ ਆਯੋਧਨ ਬੀਚ ਹਕਾਰਿਯੋ ॥

sree brij naaeik kau jab hee tin aae aayodhan beech hakaariyo |

அவர் போர்க்களத்திற்கு வந்து ஸ்ரீ கிருஷ்ணரிடம் சவால் விட்டபோது,

ਹਉ ਮਰਿਹਉ ਨਹੀ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਤਾਹਿ ਸੁ ਜਿਉ ਸਿਸੁਪਾਲ ਬਲੀ ਤੁਹਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥

hau marihau nahee yau kahiyo taeh su jiau sisupaal balee tuhi maariyo |

போர்க்களத்தில் கிருஷ்ணனுக்கு மீண்டும் சவால் விடுத்து, “வீரமான சிசுபாலனை நீ எப்படிக் கொன்றாயோ, அப்படி நான் இறக்க மாட்டேன்.

ਐਸੇ ਸੁਨਿਯੋ ਜਬ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਬੈਨ ਤਬੈ ਹਰਿ ਜੂ ਪੁਨਿ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

aaise suniyo jab sayaam joo bain tabai har joo pun baan sanbhaariyo |

கிருஷ்ணா ஜி இந்த மாதிரியான பேச்சைக் கேட்டதும், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் மீண்டும் அம்பை எடுத்தார்.

ਸਤ੍ਰੁ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਰਥ ਤੇ ਫੁਨਿ ਮੂਰਛ ਕੈ ਕਰਿ ਭੂ ਪਰ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੩੭੧॥

satru ko sayaam bhanai rath te fun moorachh kai kar bhoo par ddaariyo |2371|

அதைக் கேட்ட கிருஷ்ணன் தன் அம்பைக் கையில் பிடித்து எதிரியை மயக்கமடையச் செய்து பூமியில் வீழ்த்தினான்.2371.

ਲੈ ਸੁਧਿ ਹ੍ਵੈ ਸੋਊ ਲੋਪ ਗਯੋ ਫਿਰਿ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਰਨ ਭੀਤਰ ਆਯੋ ॥

lai sudh hvai soaoo lop gayo fir kop bhariyo ran bheetar aayo |

தன் உணர்வுகளை மீட்டெடுத்து, (அங்கிருந்து) மறைந்து மீண்டும் கோபம் நிறைந்து போர்க்களத்திற்கு வந்தான்.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਬਾਪ ਕੋ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹੀ ਕਉ ਕਟਿ ਮਾਯਾ ਕੋ ਕੈ ਇਕ ਮੂੰਡ ਦਿਖਾਯੋ ॥

kaanrah ke baap ko kaanrah hee kau katt maayaa ko kai ik moondd dikhaayo |

பகாத்ரா என்ற அரக்கன் சுயநினைவு திரும்பியதும், அவன் மறைந்து, கோபத்தால் நிறைந்து, மாயாவின் தாக்கத்தால், கிருஷ்ணனின் தந்தையின் தலையை வெட்டி அவனிடம் காட்டினான்.

ਕੋਪ ਕੀਯੋ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਤਬੈ ਅਰੁ ਨੈਨ ਦੁਹੂਨ ਤੇ ਨੀਰ ਬਹਾਯੋ ॥

kop keeyo ghan sayaam tabai ar nain duhoon te neer bahaayo |

கிருஷ்ணர் மிகவும் கோபமடைந்தார் மற்றும் அவரது கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வழிந்தது

ਹਾਥ ਪੈ ਚਕ੍ਰ ਸੁਦਰਸਨ ਲੈ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਕੈ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੨੩੭੨॥

haath pai chakr sudarasan lai ar ko sir kaatt kai bhoom giraayo |2372|

இப்பொழுதெல்லாம் தன் வட்டெழுத்தை கையில் எடுத்து எதிரியின் தலையை அறுத்து தரையில் விழச் செய்தார்.2372.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਦੰਤ ਬਕਤ੍ਰ ਦੈਤ ਬਧਹ ਧਿਆਇ ਸੰਪੂਰਨੰ ॥

eit sree dasam sakandh puraane bachitr naattak granthe krisanaavataare dant bakatr dait badhah dhiaae sanpooranan |

"பகத்ரா என்ற அரக்கனைக் கொன்றது" என்ற தலைப்பில் அத்தியாயத்தின் முடிவு.

ਅਥ ਬੈਦੂਰਥ ਦੈਤ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥

ath baidoorath dait badh kathanan |

இப்போது இருப்பது விதுரத் என்ற அரக்கனைக் கொன்றது பற்றிய விளக்கம்

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

கவிஞரின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਜਾਹਿ ਸਿਵਾਦਿਕ ਬ੍ਰਹਮ ਨਿਮਿਓ ਸੁ ਸਦਾ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

jaeh sivaadik braham nimio su sadaa apane chit beech bichaariyo |

பிரம்மா மற்றும் சிவன் முதலியோர் யாரை வாழ்த்துகிறார்கள், (யார்) எப்போதும் தங்கள் மனதில் (அதாவது நினைவுக்குக் கொண்டு வந்து) இருக்கிறார்கள்.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਕਉ ਤਬ ਹੀ ਕਬ ਹੀ ਕਿਰਪਾ ਨਿਧਿ ਰੂਪ ਦਿਖਾਰਿਯੋ ॥

sayaam bhanai tih kau tab hee kab hee kirapaa nidh roop dikhaariyo |

பிரம்மா, சிவன் முதலானவர்களைப் படைத்த இறைவனை, கருணைக் கடலாகிய கருணைக் கடலாகத் தங்கள் முன் தோன்றியதை மனதில் நினைத்துக் கொண்டவர்கள்.

ਰੰਗ ਨ ਰੂਪ ਅਉ ਰਾਗ ਨ ਰੇਖ ਇਹੈ ਚਹੂੰ ਬੇਦਨ ਭੇਦ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

rang na roop aau raag na rekh ihai chahoon bedan bhed uchaariyo |

உருவமும், நிறமும், பரிமாணமும் இல்லாத, நான்கு வேதங்களாலும் சொல்லப்பட்ட மர்மம்.

ਤਾ ਧਰਿ ਮੂਰਤਿ ਜੁਧ ਬਿਖੈ ਇਹ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਰਨ ਬੀਚ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥੨੩੭੩॥

taa dhar moorat judh bikhai ih sayaam bhanai ran beech sanghaariyo |2373|

அதே போல் தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொண்டு, போர்க்களத்தில் கொலை செய்வதில் மும்முரமாக இருக்கிறார்.2373.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੋਪ ਜਬ ਸਤ੍ਰ ਦ੍ਵੈ ਰਨ ਮੈ ਦਏ ਖਪਾਇ ॥

krisan kop jab satr dvai ran mai de khapaae |

கிருஷ்ணர் கோபமடைந்து இரண்டு எதிரிகளையும் போர்க்களத்தில் அழித்தபோது,

ਤੀਸਰ ਜੋ ਜੀਵਤ ਬਚਿਯੋ ਸੋ ਤਹ ਪਹੁਚਿਯੋ ਆਇ ॥੨੩੭੪॥

teesar jo jeevat bachiyo so tah pahuchiyo aae |2374|

கிருஷ்ணர் தனது கோபத்தில் இரண்டு எதிரிகளை சண்டையில் கொன்று, மூன்றாவதாக உயிர் பிழைத்தபோது, அவரும் போர்க்களத்தில் வந்தார்.2374.

ਦਾਤਨ ਸੋ ਦੋਊ ਹੋਠ ਕਟਿ ਦੋਊ ਨਚਾਵਤ ਨੈਨ ॥

daatan so doaoo hotth katt doaoo nachaavat nain |

இரு உதடுகளையும் பற்களால் கடித்துக் கொண்டு இரு கண்களாலும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

ਤਬ ਹਲਧਰ ਤਿਹ ਸੋ ਕਹੇ ਕਹਿਤ ਸ੍ਯਾਮ ਏ ਬੈਨ ॥੨੩੭੫॥

tab haladhar tih so kahe kahit sayaam e bain |2375|

இரு உதடுகளையும் பற்களால் அறுத்துக் கொண்டும், இரு கண்களையும் நடனமாடிக்கொண்டும், பல்ராம் அவரிடம் இப்படிச் சொன்னார்,2375

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕਿਉ ਜੜ ਜੁਧ ਕਰੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਮਧੁ ਕੀਟਭ ਸੇ ਜਿਹ ਸਤ੍ਰੁ ਖਪਾਏ ॥

kiau jarr judh karai har siau madh keettabh se jih satru khapaae |

“ஓ முட்டாளே! அவர், மது மற்றும் கைடப் என்ற அரக்கர்களைக் கொன்றவர்

ਰਾਵਨ ਸੇ ਹਰਿਨਾਖਸ ਸੇ ਹਰਿਨਾਛ ਹੂ ਸੇ ਜਗਿ ਜਾਨਿ ਨ ਪਾਏ ॥

raavan se harinaakhas se harinaachh hoo se jag jaan na paae |

ராவணனை முடித்தவன், ஹிரண்யகசிபு,

ਕੰਸਹਿ ਸੇ ਅਰੁ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਸੰਗ ਦੇਸਨ ਦੇਸਨ ਕੇ ਨ੍ਰਿਪ ਆਏ ॥

kanseh se ar sandh jaraa sang desan desan ke nrip aae |

கன்சன், ஜராசந்தன் மற்றும் பல்வேறு நாடுகளின் அரசர்களைக் கொன்றான், நீ ஏன் அவனுடன் போரிடுகிறாய்?

ਤੈ ਰੇ ਕਹਾ ਅਰੇ ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ ਇਹ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਮਲੋਕ ਪਠਾਏ ॥੨੩੭੬॥

tai re kahaa are so chhin mai ih sayaam bhanai jamalok patthaae |2376|

நீங்கள் ஒன்றும் இல்லை, அவர் யமனின் இருப்பிடத்திற்கு மிகப் பெரிய எதிரிகளை அனுப்பினார்.2376.

ਸ੍ਰੀ ਬਿਜਨਾਥ ਤਬੈ ਤਿਹ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

sree bijanaath tabai tih so kab sayaam kahai ih bhaat uchaariyo |

அப்போது கிருஷ்ணர் அவரிடம், “நான் பகாசுரனையும் அகாசுரனையும் கொன்றேன்

ਮੈ ਬਕ ਬੀਰ ਅਘਾਸੁਰ ਮਾਰਿ ਸੁ ਕੇਸਨਿ ਤੇ ਗਹਿ ਕੰਸ ਪਛਾਰਿਯੋ ॥

mai bak beer aghaasur maar su kesan te geh kans pachhaariyo |

கன்சாவின் தலைமுடியிலிருந்து அவனைப் பிடித்து வீழ்த்தினேன்

ਤੇਈ ਛੂਹਨ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਹੂ ਕੀ ਮੈ ਸੁਨਿ ਸੈਨ ਸੁਧਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿਯੋ ॥

teee chhoohan sandh jaraa hoo kee mai sun sain sudhaar bidaariyo |

“நான் ஜராசந்தை அவனது இருபத்தி மூன்று பெரிய இராணுவப் பிரிவுகளுடன் அழித்தேன்

ਤੈ ਹਮਰੇ ਬਲ ਅਗ੍ਰਜ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਤੇ ਕਉਨ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੨੩੭੭॥

tai hamare bal agraj sayaam kahiyo ghan sayaam te kaun bichaariyo |2377|

இப்போது நீங்கள் என்னிடம் சொல்லலாம், என்னை விட நீங்கள் யாரை வலிமையானவர் என்று நினைக்கிறீர்கள்?" 2377.

ਮੋਹਿ ਡਰਾਵਤ ਹੈ ਕਹਿ ਯੌ ਮੁਹਿ ਕੰਸ ਕੋ ਬੀਰ ਬਕੀ ਬਕ ਮਾਰਿਯੋ ॥

mohi ddaraavat hai keh yau muhi kans ko beer bakee bak maariyo |

பதிலுக்கு அவர், கன்சாவின் மாவீரர்களான 'பாகி' மற்றும் 'பாக்' ஆகியோரைக் கொன்றுவிட்டதாகச் சொல்லி என்னை பயமுறுத்தினார்.

ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਹੂ ਕੀ ਸੈਨ ਸਭੈ ਮੋਹਿ ਭਾਖਤ ਹੋ ਛਿਨ ਮਾਹਿ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥

sandh jaraa hoo kee sain sabhai mohi bhaakhat ho chhin maeh sanghaariyo |

அதற்கு அவன், “கஞ்சன், பகாசுரன், ஜராசந்தன் முதலிய ஜராசந்தனின் படைகளை நொடியில் கொன்றுவிட்டாய் என்று சொல்லி என்னை பயமுறுத்துகிறாய்.

ਮੋ ਕਉ ਕਹੈ ਬਲੁ ਤੇਰੋ ਅਰੇ ਮੇਰੇ ਪਉਰਖ ਅਗ੍ਰਜ ਕਉਨ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

mo kau kahai bal tero are mere paurakh agraj kaun bichaariyo |

“உன்னை விட சக்தி வாய்ந்தவன் யார் என்று கேட்கிறீர்களா? இது போராளிகளின் பாரம்பரியம் அல்ல

ਸੂਰਨ ਕੀ ਇਹ ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਛਤ੍ਰੀ ਹੈ ਤੂ ਕਿ ਭਯੋ ਭਠਿਆਰਿਯੋ ॥੨੩੭੮॥

sooran kee ih reet nahee har chhatree hai too ki bhayo bhatthiaariyo |2378|

மேலும் ஓ கிருஷ்ணா! நீங்கள் ஒரு க்ஷத்ரியரா அல்லது தானியம் பொரிப்பவரா?2378.

ਆਪਨੇ ਕੋਪ ਕੀ ਪਾਵਕ ਮੈ ਬਲ ਤੇਰੋ ਸਬੈ ਸਮ ਫੂਸ ਜਰੈ ਹੋ ॥

aapane kop kee paavak mai bal tero sabai sam foos jarai ho |

"என் கோபத்தின் நெருப்பில் புல்லின் கத்தியைப் போல நான் உங்கள் கோபத்தை எரிப்பேன்

ਸ੍ਰਉਨ ਜਿਤੋ ਤੁਹ ਅੰਗਨ ਮੈ ਸੁ ਸਭੈ ਸਮ ਨੀਰਹ ਕੀ ਆਵਟੈ ਹੋ ॥

sraun jito tuh angan mai su sabhai sam neerah kee aavattai ho |

உன்னுடைய உடம்பில் எந்த இரத்தம் இருக்கிறதோ, அதை நான் தண்ணீரைப் போல் கொதித்து அழிப்பேன்

ਦੇਗਚਾ ਆਪਨੇ ਪਉਰਖ ਕੋ ਰਨ ਮੈ ਜਬ ਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਚੜੈ ਹੋ ॥

degachaa aapane paurakh ko ran mai jab hee kab sayaam charrai ho |

வனாந்தரத்தில் எனது வீரத்தின் கொப்பரையை நான் எப்போது வழங்குவேன் என்று கவிஞர் ஷியாம் கூறுகிறார்.

ਤਉ ਤੇਰੋ ਅੰਗ ਕੋ ਮਾਸੁ ਸਬੈ ਤਿਹ ਭੀਤਰ ਡਾਰ ਕੈ ਆਛੈ ਪਕੈ ਹੋ ॥੨੩੭੯॥

tau tero ang ko maas sabai tih bheetar ddaar kai aachhai pakai ho |2379|

“எப்பொழுது என் ஆத்திரத்தின் நெருப்பில் என் சக்தியின் பாத்திரத்தை வைக்கப் போகிறேனோ, அப்போது உன் அவயவங்களின் சதை எவ்வித அக்கறையுமின்றி நன்றாகச் சமைக்கப்படும்.”2379.

ਐਸੇ ਬਿਬਾਦ ਕੈ ਆਹਵ ਮੈ ਦੋਊ ਕ੍ਰੋਧ ਭਰੇ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

aaise bibaad kai aahav mai doaoo krodh bhare at judh machaayo |

இவ்வாறே, தகராறு செய்து, இருவரும் போர்க்களத்தில் பயங்கரமான சண்டையில் ஈடுபட்டனர்

ਬਾਨਨ ਸਿਉ ਦਿਵ ਅਉਰ ਦਿਵਾਕਰਿ ਧੂਰਿ ਉਠੀ ਰਥ ਪਹੀਯਨ ਛਾਯੋ ॥

baanan siau div aaur divaakar dhoor utthee rath paheeyan chhaayo |

அம்பு எய்தப் புழுதி எழுந்தது, அது போர்க் காட்சியைக் காண தேர் முதலிய அனைத்தையும் மறைத்தது.

ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਨ ਕਉ ਸਸਿ ਸੂਰਜ ਆਏ ਹੁਤੇ ਤਿਨ ਮੰਗਲ ਗਾਯੋ ॥

kautuk dekhan kau sas sooraj aae hute tin mangal gaayo |

சூரியனும் சந்திரனும் மற்ற தேவர்களும் புகழ் பாடல்களைப் பாடி அடைந்தனர்

ਅੰਤ ਨ ਸ੍ਯਾਮ ਤੇ ਜੀਤ ਸਕਿਯੋ ਸੋਊ ਅੰਤਹਿ ਕੇ ਫੁਨਿ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੩੮੦॥

ant na sayaam te jeet sakiyo soaoo anteh ke fun dhaam sidhaayo |2380|

எதிரியால் இறுதியில் கிருஷ்ணரை வெல்ல முடியாமல் யமனின் இருப்பிடத்தை அடைந்தான்.2380.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਹਨਿਯੋ ਅਰਿ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਰਿ ਗਾਢ ਅਯੋਧਨ ॥

sree brijanaath haniyo ar ko kab sayaam kahai kar gaadt ayodhan |

அந்த பயங்கரமான போரில், கிருஷ்ணர் எதிரிகளைக் கொன்றார்

ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਕੁਰੂਪ ਪਰਿਯੋ ਧਰਿ ਜੁਧ ਕੀ ਤਉਨ ਸਮੈ ਬਯਦੂਰਥ ਕੋ ਤਨ ॥

hvai kai kuroop pariyo dhar judh kee taun samai bayadoorath ko tan |

விதுரத் தேவர் என்ற அரக்கனின் உடல் சிதைந்து பூமியில் விழுந்தது

ਸ੍ਰਉਨਤ ਸੰਗ ਭਰਿਯੋ ਪਰਿਯੋ ਦੇਖਿ ਦਯਾ ਉਪਜੀ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਕੇ ਮਨਿ ॥

sraunat sang bhariyo pariyo dekh dayaa upajee karunaanidh ke man |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இரத்தத்தால் மூடப்பட்ட உடலைக் கண்டபோது, (அவரது) மனதில் இரக்க உணர்வு எழுந்தது.

ਛੋਰਿ ਸਰਾਸਨ ਟੇਰ ਕਹਿਯੋ ਦਿਨ ਆਜੁ ਕੇ ਤੈ ਕਰਿਹੋ ਨ ਕਬੈ ਰਨ ॥੨੩੮੧॥

chhor saraasan tter kahiyo din aaj ke tai kariho na kabai ran |2381|

அவனது உடலில் இரத்தம் தோய்ந்திருப்பதைக் கண்ட கிருஷ்ணன், கருணையினாலும், அக்கறையின்மையினாலும், தன் வில்லையும் அம்புகளையும் கைவிட்டு, "இன்று முதல் நான் சண்டையிடவும் மாட்டேன்" என்றார். 2381.