ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 529

ਛਬਿ ਪਾਵਤ ਭਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸੋਊ ਯੌ ਇਨ ਸੂਰਨ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥

chhab paavat bhayo kab sayaam bhanai soaoo yau in sooran ke gan mai |

கவிஞர் ஷ்யாம், இந்த மாவீரர் குழுவில் அப்படியொரு அழகைக் காட்டிக்கொண்டிருந்தார்

ਜਿਮ ਸੂਰਜ ਸੋਭਤ ਦਿਵਤਨ ਮੈ ਇਹ ਸੋ ਛਬਿ ਪਾਵਤ ਭਯੋ ਰਨ ਮੈ ॥੨੨੯੧॥

jim sooraj sobhat divatan mai ih so chhab paavat bhayo ran mai |2291|

அவர் இந்த போர்வீரர்களுக்கு மத்தியில் பிரமாதமாகத் தெரிந்தார், மேலும் அவர் கடவுள்களில் சூரியனைப் போன்றவர் என்று தோன்றியது.2291

ਜੰਗ ਭਯੋ ਜਿਹ ਠਉਰ ਨਿਸੰਗ ਸੁ ਛੂਟਤ ਭੇ ਦੁਹੂ ਓਰ ਤੇ ਭਾਲੇ ॥

jang bhayo jih tthaur nisang su chhoottat bhe duhoo or te bhaale |

அங்கு ஒரு பயங்கரமான போர் நடந்தது, ஈட்டிகள் மற்றும் ஈட்டிகள் இருபுறமும் தாக்கின

ਘਾਇਲ ਲਾਗ ਭਜੇ ਭਟ ਯੌ ਮਨੋ ਖਾਇ ਚਲੇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੇ ਸੁ ਨਿਵਾਲੇ ॥

ghaaeil laag bhaje bhatt yau mano khaae chale grih ke su nivaale |

போர்வீரர்கள், காயம் அடைந்து உணவுக்காக வீட்டிற்குச் செல்வதைப் போல ஓடினர்

ਬੀਰ ਫਿਰੈ ਅਤਿ ਘੂਮਤਿ ਹੀ ਸੁ ਮਨੋ ਅਤਿ ਪੀ ਮਦਰਾ ਮਤਵਾਲੇ ॥

beer firai at ghoomat hee su mano at pee madaraa matavaale |

போர்வீரர்கள் அனைவரும் மது அருந்தி கர்ஜிக்கும் போதையில் இருப்பவர்கள் போல் தோன்றினர்

ਬਾਸਨ ਤੇ ਧਨੁ ਅਉਰ ਨਿਖੰਗ ਫਿਰੈ ਰਨ ਬੀਚ ਖਤੰਗ ਪਿਆਲੇ ॥੨੨੯੨॥

baasan te dhan aaur nikhang firai ran beech khatang piaale |2292|

வில்லும் அம்புகளும் அவர்களுடைய பாத்திரங்களாகவும், ஈட்டிகள் அவர்களுடைய கோப்பைகளாகவும் இருந்தன.2292.

ਸਾਬ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਬਹੁ ਬੀਰ ਹਨੇ ਤਿਹ ਠਉਰ ਕਰਾਰੇ ॥

saab saraasan lai kar mai bahu beer hane tih tthaur karaare |

சாம்ப், தன் வில்லைக் கையில் எடுத்து, பல வீரர்களைக் கொன்றான்

ਏਕਨ ਕੇ ਬਿਬ ਪਾਗ ਕਟੇ ਅਰੁ ਏਕਨ ਕੇ ਸਿਰ ਹੀ ਕਟਿ ਡਾਰੇ ॥

ekan ke bib paag katte ar ekan ke sir hee katt ddaare |

பலருடைய தலைப்பாகைகளையும் தலைகளையும் இடித்துத் தள்ளினார்

ਅਉਰ ਨਿਹਾਰਿ ਭਜੇ ਭਟ ਯੌ ਉਪਮਾ ਤਿਨ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੇ ॥

aaur nihaar bhaje bhatt yau upamaa tin kee kab sayaam uchaare |

மேலும் தப்பி ஓடுவதைக் காணும் ஹீரோக்களின் உருவத்தை கவிஞர் ஷியாம் உச்சரிக்கிறார், இவ்வாறு,

ਸਾਧ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਪਾਇ ਮਨੋ ਜਨ ਪੁੰਨਿ ਕੇ ਅਗ੍ਰਜ ਪਾਪ ਪਧਾਰੇ ॥੨੨੯੩॥

saadh kee sangat paae mano jan pun ke agraj paap padhaare |2293|

இதைக் கண்டு பல வீரர்கள் புண்ணிய கம்பனின் புண்ணியத்தின் முன் பாவம் போல் ஓடினர்.2293.

ਏਕਨ ਕੀ ਦਈ ਕਾਟ ਭੁਜਾ ਅਰੁ ਏਕਨ ਕੈ ਕਰ ਹੀ ਕਟਿ ਡਾਰੇ ॥

ekan kee dee kaatt bhujaa ar ekan kai kar hee katt ddaare |

ஒருவரின் கைகளும் ஒருவரின் கைகளும் வெட்டப்பட்டன

ਏਕ ਕਟੈ ਅਧ ਬੀਚਹੁ ਤੇ ਰਥ ਕਾਟਿ ਰਥੀ ਬਿਰਥੀ ਕਰਿ ਮਾਰੇ ॥

ek kattai adh beechahu te rath kaatt rathee birathee kar maare |

பலர் நடுவில் இருந்து இரண்டு பகுதிகளாக வெட்டப்பட்டனர் மற்றும் பலர் தங்கள் தேர்களை உடைத்து அவற்றை இழந்தனர்.

ਸੀਸ ਕਟੇ ਭਟ ਠਾਢੇ ਰਹੇ ਇਕ ਸ੍ਰੋਣ ਉਠਿਓ ਛਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੇ ॥

sees katte bhatt tthaadte rahe ik sron utthio chhab sayaam uchaare |

தலைகள் வெட்டப்பட்ட போர்வீரர்கள், தங்கள் தும்பிக்கையிலிருந்து நின்று கொண்டிருந்தனர்.

ਬੀਰਨ ਕੋ ਮਨੋ ਬਾਗ ਬਿਖੈ ਜਨੁ ਫੂਟੇ ਹੈ ਸੁ ਅਨੇਕ ਫੁਹਾਰੇ ॥੨੨੯੪॥

beeran ko mano baag bikhai jan footte hai su anek fuhaare |2294|

காடுகளில் துள்ளிக் குதிக்கும் கண்புரை போல் ரத்தம் வழிந்து கொண்டிருந்தது.2294.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰ ਜਬੈ ਬਹੁ ਬੀਰ ਹਨੇ ਰਨ ਮੈ ਚਹਿ ਕੈ ॥

sree jadubeer ke putr jabai bahu beer hane ran mai cheh kai |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் மகன் ரன்-பூமியில் தனது இதய விருப்பப்படி பல வீரர்களைக் கொன்றபோது.

ਇਕ ਭਾਜ ਗਏ ਨ ਮੁਰੇ ਬਹੁਰੋ ਇਕ ਘਾਇਲ ਆਇ ਪਰੇ ਸਹਿਕੈ ॥

eik bhaaj ge na mure bahuro ik ghaaeil aae pare sahikai |

கிருஷ்ணரின் மகன் பல வீரர்களைக் கொன்றபோது, மற்ற பலர் ஓடிவிட்டனர், பலர் காயமடைந்தனர்.

ਬਹੁ ਹੁਇ ਕੈ ਨਿਰਾਯੁਧ ਹ੍ਵੈ ਇਹ ਕੈ ਹਮ ਰਾਖਹੁ ਪਾਇ ਪਰੇ ਕਹਿ ਕੈ ॥

bahu hue kai niraayudh hvai ih kai ham raakhahu paae pare keh kai |

அவர்களில் பலர் தங்கள் ஆயுதங்களை இழந்தனர், கால்களைப் பிடித்தனர்,

ਇਕ ਠਾਢੇ ਭਏ ਘਿਘਿਯਾਤ ਬਲੀ ਤ੍ਰਿਨ ਕੋ ਦੁਹੂ ਦਾਤਨ ਮੈ ਗਹਿ ਕੈ ॥੨੨੯੫॥

eik tthaadte bhe ghighiyaat balee trin ko duhoo daatan mai geh kai |2295|

காக்க கெஞ்சியும், பல போர்வீரர்களும், தங்கள் பற்களில் புல்லுருவிகளைப் பிடித்துக்கொண்டு பணிவுடன் நின்று கெஞ்சினார்கள்.2295.

ਜੁਧੁ ਕੀਯੋ ਸੁਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਇਤੋ ਨਹਿ ਹੁਇ ਹੈ ਕਬੈ ਕਿਨ ਹੂ ਨਹੀ ਕੀਨੋ ॥

judh keeyo sut kaanrah ito neh hue hai kabai kin hoo nahee keeno |

கிருஷ்ணனின் மகன் ஒரு தனித்துவமான போரை நடத்தினான்

ਦ੍ਵੈ ਘਟਿ ਆਠ ਰਥੀ ਬਲਵੰਤ ਤਿਨੋ ਹੂ ਤੇ ਏਕ ਬਲੀ ਨਹੀ ਹੀਨੋ ॥

dvai ghatt aatth rathee balavant tino hoo te ek balee nahee heeno |

ஆறு தேர் வீரர்களை விட அவர் எந்த வகையிலும் வலிமையில் குறைந்தவர் அல்ல.

ਸੋ ਮਿਲਿ ਕੈ ਕਰਿ ਕੋਪ ਪਰੇ ਸੁਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਊਪਰ ਜਾਨ ਨ ਦੀਨੋ ॥

so mil kai kar kop pare sut kaanrah ke aoopar jaan na deeno |

ஆனால் அவர்களும் தங்கள் கோபத்தில் கிருஷ்ணாலின் மகன் சாம்பின் மீது விழுந்தனர்

ਰੋਸ ਬਢਾਇ ਮਚਾਇ ਕੈ ਮਾਰਿ ਹੰਕਾਰ ਕੈ ਕੇਸਨ ਤੇ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥੨੨੯੬॥

ros badtaae machaae kai maar hankaar kai kesan te geh leeno |2296|

ஆத்திரமடைந்து, சவால் விட்டு, சாம்புடன் சண்டையிட்டு, அவனது தலைமுடியைப் பிடித்தனர்.2296.

ਤੋਟਕ ॥

tottak |

டோடக் சரணம்

ਇਨ ਬੀਰਨ ਕੀ ਜਬ ਜੀਤ ਭਈ ਦੁਹਿਤਾ ਤਬ ਭੂਪ ਕੀ ਛੀਨ ਲਈ ॥

ein beeran kee jab jeet bhee duhitaa tab bhoop kee chheen lee |

இந்த வீரர்கள் வெற்றி பெற்றபோது, அவர்கள் அரசனின் மகளைப் பறித்துச் சென்றனர்

ਸੋਊ ਛੀਨ ਕੈ ਮੰਦਿਰ ਆਨਿ ਧਰੀ ਦੁਬਿਧਾ ਮਨ ਕੀ ਸਭ ਦੂਰਿ ਕਰੀ ॥੨੨੯੭॥

soaoo chheen kai mandir aan dharee dubidhaa man kee sabh door karee |2297|

அவர்கள் மீண்டும் அவளது வீட்டில் சண்டையிட்டனர், இதனால் அவர்கள் தங்கள் குழப்பத்தைத் தூக்கி எறிந்தனர்.2297.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਇਤੈ ਦ੍ਰਜੋਧਨ ਹਰਖ ਜਨਾਯੋ ॥

eitai drajodhan harakh janaayo |

இங்கு துரியோதனன் மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்தினான்.

ਉਤ ਹਲਧਰ ਹਰਿ ਜੂ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

aut haladhar har joo sun paayo |

இந்தப் பக்கம் துரியோதனன் மகிழ்ந்தான், அந்தப் பக்கம் பலராமனும் கிருஷ்ணனும் இதையெல்லாம் கேட்டனர்

ਸੁਨਿ ਬਸੁਦੇਵ ਕ੍ਰੋਧ ਅਤਿ ਭਰਿ ਕੈ ॥

sun basudev krodh at bhar kai |

(இதைக்) கேட்ட பாசுதேவன் மிகவும் கோபமடைந்தான்.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਮੂਛਹਿ ਰਹਿਓ ਧਰਿ ਕੈ ॥੨੨੯੮॥

sayaam bhanai moochheh rahio dhar kai |2298|

வாசுதேவ், மிகுந்த ஆத்திரத்தில், விஸ்கர் மீது கைகளை நகர்த்தினார்.2298.

ਬਸੁਦੇਵ ਬਾਚ ॥

basudev baach |

வாசுதேவின் பேச்சு:

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਤਿਹ ਸੁਧਿ ਕਉ ਕੋਊ ਦੂਤ ਪਠਇਯੈ ॥

tih sudh kau koaoo doot pattheiyai |

அவரைப் பற்றிய செய்திகளைப் பெற ஒரு தூதரை அனுப்புங்கள்.

ਪੌਤ੍ਰ ਸੋਧ ਕੌ ਬੇਗਿ ਮੰਗਇਯੈ ॥

pauatr sodh kau beg mangeiyai |

“அந்தப் பக்கம் சில தூதரை அனுப்பி, என் பேரனின் பாதுகாப்பைப் பற்றிய செய்திகளைப் பெறுங்கள்

ਮੁਸਲੀਧਰ ਤਿਹ ਠਉਰ ਪਠਾਯੋ ॥

musaleedhar tih tthaur patthaayo |

பலராம் அந்த இடத்திற்கு அனுப்பப்பட்டார்.

ਚਲਿ ਹਲਧਰ ਤਿਹ ਪੁਰ ਮੈ ਆਯੋ ॥੨੨੯੯॥

chal haladhar tih pur mai aayo |2299|

” பல்ராம் அந்தப் பக்கம் அனுப்பப்பட்டான், அவன் அங்கு வந்தான்.2299.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਆਇਸ ਪਾਇ ਪਿਤਾ ਕੋ ਜਬੈ ਚਲਿ ਕੈ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਗਜਾਪੁਰ ਆਯੋ ॥

aaeis paae pitaa ko jabai chal kai balibhadr gajaapur aayo |

தந்தையின் அனுமதி பெற்று பலராம் கஜாபூர் சென்றார்

ਆਇਸ ਐਸੇ ਦਯੋ ਹਮਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ਛੋਰਿ ਇਨੈ ਸੁਤ ਅੰਧ ਸੁਨਾਯੋ ॥

aaeis aaise dayo hamare nrip chhor inai sut andh sunaayo |

தந்தையின் கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படிந்து, கஜ்பூரை அடைந்த பல்ராம், துரியோதனனிடம் தான் வரவிருக்கும் நோக்கத்தைக் கூறி, சாம்பனை விடுவிக்கும்படி கூறினார்.

ਸੋ ਸੁਨਿ ਬਾਤ ਰਿਸਾਇ ਗਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਅਪਨੇ ਇਹ ਓਜ ਜਨਾਯੋ ॥

so sun baat risaae gayo grih te apane ih oj janaayo |

இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்ட துரியோதனன் தன் வீட்டிலேயே பயமுறுத்தப்படுவதாக நினைத்துக் கோபமடைந்தான்

ਐਂਚ ਲਯੋ ਪੁਰ ਤ੍ਰਾਸ ਭਰਿਯੋ ਸੋਊ ਲੈ ਦੁਹਿਤਾ ਇਹ ਪੂਜਨ ਆਯੋ ॥੨੩੦੦॥

aainch layo pur traas bhariyo soaoo lai duhitaa ih poojan aayo |2300|

ஆனால் பல்ராமின் சாதனை நகரம் முழுவதையும் பயமுறுத்தியது, துரியோதனன் தன் மகளுடன் அவனை (பல்ராமை) வணங்க வந்தான்.2300.

ਸਾਬ ਸੋ ਬ੍ਯਾਹ ਸੁਤਾ ਕੋ ਕੀਯੋ ਦੁਰਜੋਧਨ ਚਿਤਿ ਘਨੋ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥

saab so bayaah sutaa ko keeyo durajodhan chit ghano sukh paayo |

துரியோதனன் மகளை சாம்புடன் மணந்து மகிழ்ந்தான்

ਦਾਨ ਦਯੋ ਜਿਹ ਅੰਤ ਕਛੂ ਨਹਿ ਬਿਪ੍ਰਨ ਕੋ ਕਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥

daan dayo jih ant kachhoo neh bipran ko keh sayaam sunaayo |

பிராமணர்களுக்கு எண்ணிலடங்கா பரிசுகளை வழங்கினார்

ਭ੍ਰਾਤ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰ ਕੋ ਸੰਗਿ ਹਲਾਯੁਧ ਲੈ ਕਰਿ ਦੁਆਰਵਤੀ ਕੋ ਸਿਧਾਯੋ ॥

bhraat ke putr ko sang halaayudh lai kar duaaravatee ko sidhaayo |

பல்ராம் தன் சகோதரனின் மகனையும் அழைத்துக் கொண்டு துவாரிகாவிடம் சென்றார்.

ਸ੍ਯਾਮ ਚਰਿਤ੍ਰ ਉਤੈ ਪਿਖਬੇ ਕਹੁ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਚਲਿ ਨਾਰਦ ਆਯੋ ॥੨੩੦੧॥

sayaam charitr utai pikhabe kahu sayaam bhanai chal naarad aayo |2301|

இப்போது பல்ராம் துவாரகாவை நோக்கிப் புறப்பட்டு, தன் மருமகனைத் தன்னுடன் அழைத்துக் கொண்டு, அந்தப் பக்கம் நாரதர் முழுக்க முழுக்கக் காட்சியைக் காண்பதற்காக அங்கு வந்தான்.2301.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਦ੍ਰੁਜੋਧਨ ਕੀ ਬੇਟੀ ਸਾਬ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹ ਲਿਆਵਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ॥

eit sree dasam sikandh puraane bachitr naattak granthe krisanaavataare drujodhan kee bettee saab ko bayaah liaavat bhe dhiaae samaapatam |

பச்சிட்டர் நாடகத்தில் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் (தசம் ஸ்கந்த புராணத்தின் அடிப்படையில்) துரியோதனனின் மகளை சாம்புடன் திருமணம் செய்து கொண்டு அவளை அழைத்து வருவது பற்றிய விளக்கத்தின் முடிவு.