ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 400

ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖ ਪਯੋ ਹਮ ਕੋ ਇਹ ਠਉਰ ਬਿਨਾ ਤੁਮਰੇ ਨ ਸਹਾਇਕ ਕੁਐ ॥

at hee dukh payo ham ko ih tthaur binaa tumare na sahaaeik kuaai |

அந்த இடத்தில் தான் மிகவும் பரிதாபமாக இருப்பதாகவும், அவன் இல்லாமல் தனக்கு உதவ யாரும் இல்லை என்றும் அவள் கூறியிருந்தாள்

ਗਜ ਕੋ ਜਿਮ ਸੰਕਟ ਸੀਘ੍ਰ ਕਟਿਯੋ ਤਿਮ ਮੋ ਦੁਖ ਕੋ ਕਟੀਐ ਹਰਿ ਐ ॥

gaj ko jim sankatt seeghr kattiyo tim mo dukh ko katteeai har aai |

யானையின் துன்பத்தை எப்படி நீக்கினாரோ, அவ்வாறே, ஓ கிருஷ்ணா, அவளுடைய வேதனை நீங்கும்.

ਤਿਹ ਤੇ ਸੁਨਿ ਲੈ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਹਮਰੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਿਤ ਸੋ ਚਿਤ ਦੈ ॥੧੦੨੪॥

tih te sun lai su kahiyo hamaro kab sayaam kahai hit so chit dai |1024|

எனவே ஓ கிருஷ்ணா, என் வார்த்தைகளை அன்புடன் கவனமாகக் கேளுங்கள்.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਅਕ੍ਰੂਰ ਫੁਫੀ ਕੁੰਤੀ ਪਾਸ ਭੇਜਾ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤ ॥

eit sree dasam sikandhe bachitr naattak granthe krisanaavataare akraoor fufee kuntee paas bhejaa samaapatam sat subham sat |

பச்சித்தர் நாடகத்தில் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் (தசம் ஸ்கந்தத்தின் அடிப்படையில்) ""அக்ரூரை அத்தை குந்திக்கு அனுப்புதல்" என்ற தலைப்பில் அத்தியாயத்தின் முடிவு.

ਅਥ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੋ ਰਾਜ ਦੀਬੋ ਕਥਨੰ ॥

ath ugrasain ko raaj deebo kathanan |

இப்போது ராஜ்யத்தை உகர்சைனிடம் ஒப்படைப்பது பற்றிய விளக்கம் தொடங்குகிறது

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਸ੍ਰੀ ਮਨ ਮੋਹਨ ਜਗਤ ਗੁਰ ਨੰਦ ਨੰਦਨ ਬ੍ਰਿਜ ਮੂਰਿ ॥

sree man mohan jagat gur nand nandan brij moor |

கிருஷ்ணர் உலகத்தின் ஆசான், நந்தனின் மகன் மற்றும் பிரஜாவின் ஆதாரம்

ਗੋਪੀ ਜਨ ਬਲਭ ਸਦਾ ਪ੍ਰੇਮ ਖਾਨ ਭਰਪੂਰਿ ॥੧੦੨੫॥

gopee jan balabh sadaa prem khaan bharapoor |1025|

அவர் எப்போதும் அன்பினால் நிறைந்தவர், கோபியர்களின் இதயங்களில் வசிப்பவர்.1025.

ਛਪੈ ਛੰਦ ॥

chhapai chhand |

சாப்பாய்

ਪ੍ਰਿਥਮ ਪੂਤਨਾ ਹਨੀ ਬਹੁਰਿ ਸਕਟਾਸੁਰ ਖੰਡਿਯੋ ॥

pritham pootanaa hanee bahur sakattaasur khanddiyo |

முதலில் பூதனை கொன்றான், பிறகு ஷக்டாசுரனை அழித்தான்.

ਤ੍ਰਿਣਾਵਰਤ ਲੈ ਉਡਿਯੋ ਤਾਹਿ ਨਭਿ ਮਾਹਿ ਬਿਹੰਡਿਯੋ ॥

trinaavarat lai uddiyo taeh nabh maeh bihanddiyo |

முதலில் பூதனை அழித்து, பிறகு ஷக்டாசுரனைக் கொன்றான், பிறகு வானத்தில் பறக்கச் செய்து த்ரனவ்ரதனை அழித்தான்.

ਕਾਲੀ ਦੀਓ ਨਿਕਾਰਿ ਚੋਚ ਗਹਿ ਚੀਰਿ ਬਕਾਸੁਰ ॥

kaalee deeo nikaar choch geh cheer bakaasur |

காளி என்ற பாம்பை யமுனையிலிருந்து விரட்டி, பகாசுரனின் கொக்கைப் பிடித்துக் கிழித்தார்.

ਨਾਗ ਰੂਪ ਮਗ ਰੋਕਿ ਰਹਿਯੋ ਤਬ ਹਤਿਓ ਅਘਾਸੁਰ ॥

naag roop mag rok rahiyo tab hatio aghaasur |

கிருஷ்ணன் அகாசுரன் என்ற அரக்கனைக் கொன்றான்

ਕੇਸੀ ਸੁ ਬਛ ਧੇਨੁਕ ਹਨ੍ਯੋ ਰੰਗ ਭੂਮਿ ਗਜ ਡਾਰਿਯੋ ॥

kesee su bachh dhenuk hanayo rang bhoom gaj ddaariyo |

மேலும் ரங்-பூமியில் யானையை (கவாலியாபிட்) கொன்றது.

ਚੰਡੂਰ ਮੁਸਟ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਹਰਿ ਕੰਸ ਕੇਸ ਗਹਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੦੨੬॥

chanddoor musatt ke praan har kans kes geh maariyo |1026|

பாதையைத் தடுக்கும் பாம்பு, கேசி, தேனுகாசுரன் மற்றும் யானையை தியேட்டரில் கொன்றது. சந்தூரை முஷ்டியால் வீழ்த்தியவனும், கன்சனை அவன் தலைமுடியிலிருந்து பிடித்து வீழ்த்தியவனும் கிருஷ்ணன்தான்.1026.

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

சோரதா

ਅਮਰ ਲੋਕ ਤੇ ਫੂਲ ਬਰਖੇ ਨੰਦ ਕਿਸੋਰ ਪੈ ॥

amar lok te fool barakhe nand kisor pai |

நந்தனின் மகன் மீது அமர் லோகத்திலிருந்து மலர்கள் பொழியத் தொடங்கின.

ਮਿਟਿਯੋ ਸਕਲ ਬ੍ਰਿਜ ਸੂਲ ਕਮਲ ਨੈਨ ਕੇ ਹੇਤ ਤੇ ॥੧੦੨੭॥

mittiyo sakal brij sool kamal nain ke het te |1027|

சொர்க்கத்தில் இருந்து கிருஷ்ணர் மீது மலர்கள் பொழிந்து, தாமரை கண்களையுடைய கிருஷ்ணரின் அன்பினால், அனைத்து துன்பங்களும் பிரஜா.1027 இல் முடிந்தது.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਦੁਸਟ ਅਰਿਸਟ ਨਿਵਾਰ ਕੈ ਲੀਨੋ ਸਕਲ ਸਮਾਜ ॥

dusatt arisatt nivaar kai leeno sakal samaaj |

எதிரிகளையும் எதிரிகளையும் அகற்றி, முழு மாநிலமும் ஒரு சமுதாயமாக (அதிகாரத்தில்) ஆனது.

ਮਥੁਰਾ ਮੰਡਲ ਕੋ ਦਯੋ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੋ ਰਾਜ ॥੧੦੨੮॥

mathuraa manddal ko dayo ugrasain ko raaj |1028|

எல்லா கொடுங்கோலர்களையும் விரட்டியடித்து, அனைத்து சமுதாயத்தினருக்கும் தனது ஆதரவை அளித்து, கிருஷ்ணன் உகர்சைனுக்கு மதுரா நாட்டின் ராஜ்யத்தை வழங்கினார்.1028.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਰਾਜਾ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕਉ ਮਥਰਾ ਕੋ ਰਾਜ ਦੀਬੋ ॥

eit sree dasam sikandhe bachitr naattake krisanaavataare raajaa ugrasain kau matharaa ko raaj deebo |

பச்சித்தர் நாடகத்தில் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் (தசம் ஸ்கந்தத்தின் அடிப்படையில்) மதுரா ராஜ்ஜியத்தை மன்னன் உக்கர்சைனிடம் ஒப்படைப்பது பற்றிய விளக்கத்தின் முடிவு.

ਅਥ ਜੁਧ ਪ੍ਰਬੰਧ ॥

ath judh prabandh |

இப்போது போர் ஒழுங்கு:

ਜਰਾਸੰਧਿ ਜੁਧ ਕਥਨੰ ॥

jaraasandh judh kathanan |

இப்போது போர் ஏற்பாடுகள் பற்றிய விளக்கமும் ஜராசந்தனுடனான போரின் விளக்கமும் தொடங்குகிறது

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਇਤ ਰਾਜ ਦਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਜਬ ਹੀ ਉਤ ਕੰਸ ਬਧੂ ਪਿਤ ਪਾਸ ਗਈ ॥

eit raaj dayo nrip kau jab hee ut kans badhoo pit paas gee |

மன்னனுக்கு (உக்ரசேனனுக்கு) (மதுரா) ராஜ்யம் வழங்கப்பட்டவுடன், கன்சனின் மனைவி (தன்) தந்தையிடம் (கன்ஸ்) சென்றாள்.

ਅਤਿ ਦੀਨ ਸੁ ਛੀਨ ਮਲੀਨ ਮਹਾ ਮਨ ਕੇ ਦੁਖ ਸੋ ਸੋਈ ਰੋਤ ਭਈ ॥

at deen su chheen maleen mahaa man ke dukh so soee rot bhee |

உகர்சேனிடம் ராஜ்யம் ஒப்படைக்கப்பட்டதும், கன்சனின் ராணிகள் தங்கள் தந்தை ஜராசந்தனிடம் சென்று, தங்கள் பெரும் துன்பத்தையும் உதவியற்ற தன்மையையும் வெளிப்படுத்தி அழத் தொடங்கினர்.

ਪਤਿ ਭਈਯਨ ਕੇ ਬਧਬੇ ਕੀ ਬ੍ਰਿਥਾ ਜੁ ਹੁਤੀ ਮਨ ਮੈ ਸੋਈ ਭਾਖ ਦਈ ॥

pat bheeyan ke badhabe kee brithaa ju hutee man mai soee bhaakh dee |

கணவனையும் சகோதரர்களையும் கொல்ல வேண்டும் என்று மனதில் இருந்ததைச் சொன்னார்.

ਸੁਨਿ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ ਤਿਹ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਅਤਿ ਕੋਪ ਕੈ ਆਖ ਸਰੋਜ ਤਈ ॥੧੦੨੯॥

sun kai mukh te tih sandh jaraa at kop kai aakh saroj tee |1029|

அவர்கள் தங்கள் கணவனையும் சகோதரனையும் கொன்ற கதையைச் சொன்னார்கள், அதைக் கேட்டு ஜராசந்தனின் கண்கள் கோபத்தால் சிவந்தன.1029.

ਜਰਾਸੰਧਿਓ ਬਾਚ ॥

jaraasandhio baach |

ஜராசந்தனின் பேச்சு:

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਹਰਿ ਹਲਧਰਹਿ ਸੰਘਾਰ ਹੋ ਦੁਹਿਤਾ ਪ੍ਰਤਿ ਕਹਿ ਬੈਨ ॥

har haladhareh sanghaar ho duhitaa prat keh bain |

(ஜராசந்த) மகளுக்கு (நான்) ஸ்ரீ கிருஷ்ணரையும் பலராமனையும் (நிச்சயமாக) கொல்வேன் என்று உறுதியளித்தார்.

ਰਾਜਧਾਨੀ ਤੇ ਨਿਸਰਿਯੋ ਮੰਤ੍ਰਿ ਬੁਲਾਏ ਸੈਨ ॥੧੦੩੦॥

raajadhaanee te nisariyo mantr bulaae sain |1030|

ஜராசந்தன் தன் மகளிடம், "நான் கிருஷ்ணரையும் பலராமையும் கொன்றுவிடுவேன்" என்று கூறிவிட்டு, தன் மந்திரிகளையும் படைகளையும் கூட்டிக்கொண்டு தலைநகரை விட்டு வெளியேறினான்.1030.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਦੇਸ ਦੇਸ ਪਰਧਾਨ ਪਠਾਏ ॥

des des paradhaan patthaae |

நாடு முக்கிய பிரதிநிதிகளை நாட்டுக்கு அனுப்பியது.

ਨਰਪਤਿ ਸਬ ਦੇਸਨ ਤੇ ਲ੍ਯਾਏ ॥

narapat sab desan te layaae |

அவர் தனது தூதர்களை பல்வேறு நாடுகளுக்கு அனுப்பினார், அவர்கள் அந்த நாடுகளின் மன்னர்களை அழைத்து வந்தனர்

ਆਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਕੀਨ ਜੁਹਾਰੂ ॥

aae nripat ko keen juhaaroo |

(அவர்கள்) வந்து அரசனுக்கு வணக்கம் செலுத்தினர்

ਦਯੋ ਬਹੁਤੁ ਧਨੁ ਤਿਨ ਉਪਹਾਰੂ ॥੧੦੩੧॥

dayo bahut dhan tin upahaaroo |1031|

அவர்கள் பயபக்தியுடன், அரசனை வணங்கி, பெரும் தொகையைக் காணிக்கையாகக் கொடுத்தனர்.1031.

ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਹੁ ਸੁਭਟ ਬੁਲਾਏ ॥

jaraasandh bahu subhatt bulaae |

ஜராசந்தன் பல வீரர்களை வரவழைத்தான்.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਸਸਤ੍ਰ ਬੰਧਾਏ ॥

bhaat bhaat ke sasatr bandhaae |

ஜராசந்தன் பல வீரர்களை அழைத்து அவர்களுக்கு பலவிதமான ஆயுதங்களை வழங்கினான்

ਗਜ ਬਾਜਨ ਪਰ ਪਾਖਰ ਡਾਰੀ ॥

gaj baajan par paakhar ddaaree |

அவர்கள் யானைகள் மற்றும் குதிரைகள் மீது சேணம் (அல்லது சேணம்) போடுகிறார்கள்.

ਸਿਰ ਪਰ ਕੰਚਨ ਸਿਰੀ ਸਵਾਰੀ ॥੧੦੩੨॥

sir par kanchan siree savaaree |1032|

யானை மற்றும் குதிரைகளின் முதுகில் சேணங்கள் இறுக்கப்பட்டு, தலையில் தங்கக் கிரீடங்கள் அணிவிக்கப்பட்டன.1032.

ਪਾਇਕ ਰਥ ਬਹੁਤੇ ਜੁਰਿ ਆਏ ॥

paaeik rath bahute jur aae |

காலாட்களும் தேரோட்டிகளும் (வீரர்கள்) திரளாக வந்தனர்.

ਭੂਪਤਿ ਆਗੇ ਸੀਸ ਨਿਵਾਏ ॥

bhoopat aage sees nivaae |

(அவர்கள் வந்து) அரசனை வணங்கினர்.

ਅਪਨੀ ਅਪਨੀ ਮਿਸਲ ਸਭ ਗਏ ॥

apanee apanee misal sabh ge |

அனைவரும் அவரவர் கட்சியில் இருந்து வெளியேறினர்.

ਪਾਤਿ ਜੋਰ ਕਰਿ ਠਾਢੇ ਭਏ ॥੧੦੩੩॥

paat jor kar tthaadte bhe |1033|

பல போர்வீரர்கள் கால் நடைகளிலும் தேர்களிலும் கூடி, அவர்கள் அனைவரும் அரசர் முன் தலை வணங்கினர். அவர்கள் தங்கள் சொந்தப் பிரிவுகளில் சேர்ந்து வரிசையாக நின்றார்கள்.1033.