ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 471

ਏਕ ਸਮੈ ਸਭ ਹੀ ਕੋ ਛੈ ਹੈ ॥੧੭੩੪॥

ek samai sabh hee ko chhai hai |1734|

துன்பத்தில் அவர்களை யார் சபிப்பார்கள், அவர்கள் அனைவரும் ஒருமுறை அழிக்கப்படுவார்கள். ”1734.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਪੁਨਿ ਬੋਲਿਓ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਪੰਕਜ ਨੈਨ ਬਿਸਾਲ ॥

pun bolio sree krisan jee pankaj nain bisaal |

பெரிய தாமரை கண்களுடன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் மீண்டும் பேசினார்.

ਹੇ ਮੁਸਲੀਧਰ ਬੁਧਿ ਬਰ ਸੁਨ ਅਬ ਕਥਾ ਰਸਾਲ ॥੧੭੩੫॥

he musaleedhar budh bar sun ab kathaa rasaal |1735|

தாமரை கண்களையுடைய கிருஷ்ணர் மீண்டும், “ஓ சாமர்த்தியசாலியான பல்ராம்! இப்போது நீங்கள் சுவாரஸ்யமான அத்தியாயம், 1735 ஐக் கேட்கிறீர்கள்

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਸੁਨਿ ਦੈ ਸ੍ਰਉਨ ਬਾਤ ਕਹੋ ਤੋ ਸੋ ॥

sun dai sraun baat kaho to so |

உங்கள் காதுகளால் கேளுங்கள், நான் உங்களிடம் பேசுகிறேன்.

ਕਵਨ ਜੁਧੁ ਕਰਿ ਜੀਤੈ ਮੋ ਸੋ ॥

kavan judh kar jeetai mo so |

“எனது வார்த்தைகளைக் கவனமாகக் கேட்டு, போரில் என்னை வென்றவர் யார் என்பதைப் புரிந்து கொள்ளுங்கள்?

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਮੋ ਅੰਤਰ ਨਾਹੀ ॥

kharrag singh mo antar naahee |

கரக் சிங்குக்கும் எனக்கும் எந்த வித்தியாசமும் இல்லை.

ਮੁਹਿ ਸਰੂਪ ਵਰਤਤ ਜਗ ਮਾਹੀ ॥੧੭੩੬॥

muhi saroop varatat jag maahee |1736|

எனக்கும் காரக் சிங்குக்கும் எந்த வித்தியாசமும் இல்லை, என் வடிவம் முழு உலகத்தையும் வியாபித்திருக்கிறது.1736.

ਸਾਚ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ਹੇ ਬਲਿਦੇਵਾ ॥

saach kahiyo hai he balidevaa |

ஓ பல்தேவ்! (நான்) உண்மையைச் சொல்

ਪਾਯੋ ਨਹਿਨ ਕਿਸੂ ਇਹ ਭੇਵਾ ॥

paayo nahin kisoo ih bhevaa |

“ஓ பல்ராம்! நான் உங்களுக்கு உண்மையைச் சொல்கிறேன், இந்த மர்மத்தைப் பற்றி யாருக்கும் தெரியாது

ਸੂਰਨ ਮੈ ਕੋਊ ਇਹ ਸਮ ਨਾਹੀ ॥

sooran mai koaoo ih sam naahee |

போர்வீரர்களுக்குள் அப்படி யாரும் இல்லை.

ਮੇਰੋ ਨਾਮ ਬਸੈ ਰਿਦ ਮਾਹੀ ॥੧੭੩੭॥

mero naam basai rid maahee |1737|

அவரைப் போன்ற போர்வீரர்களில் ஒரு போர்வீரன் இல்லை, யாருடைய இதயத்தில் என் பெயர் இவ்வளவு ஆழமாக உள்ளது.1737.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਉਦਰ ਮਾਝ ਬਸਿ ਮਾਸ ਦਸ ਤਜਿ ਭੋਜਨ ਜਲ ਪਾਨ ॥

audar maajh bas maas das taj bhojan jal paan |

"தாயின் வயிற்றில் பத்து மாதங்கள் தங்கியிருந்து, துறந்து தனது வாழ்க்கையைக் கழித்தபோது,

ਪਵਨ ਅਹਾਰੀ ਹੁਇ ਰਹਿਓ ਬਰੁ ਦੀਨੋ ਭਗਵਾਨ ॥੧੭੩੮॥

pavan ahaaree hue rahio bar deeno bhagavaan |1738|

உண்பதும் குடிப்பதும், காற்றை மட்டுமே உண்டு வாழ்வதும், அப்போது இறைவன் அவருக்கு ஒரு வரம் அளித்தான்.1738.

ਰਿਪੁ ਜੀਤਨ ਕੋ ਬਰੁ ਲੀਯੋ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਬਲਵਾਨ ॥

rip jeetan ko bar leeyo kharrag singh balavaan |

"பலம் வாய்ந்த காரக் சிங் எதிரிகளை வெல்லும் வரம் கேட்டார்

ਬਹੁਰਿ ਤਪਸ੍ਯਾ ਬਨਿ ਕਰੀ ਦ੍ਵਾਦਸ ਬਰਖ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥੧੭੩੯॥

bahur tapasayaa ban karee dvaadas barakh pramaan |1739|

பின்னர் பன்னிரண்டு ஆண்டுகள், அவர் மிகவும் கடுமையான துறவறங்களைச் செய்தார்." 1739.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਬੀਤੀ ਕਥਾ ਭਯੋ ਤਬ ਭੋਰ ॥

beetee kathaa bhayo tab bhor |

இரவு கடந்து விடியல் வந்தது.

ਜਾਗੇ ਸੁ ਭਟ ਦੁਹੂੰ ਦਿਸਿ ਓਰਿ ॥

jaage su bhatt duhoon dis or |

இந்த எபிசோட் முடிந்து விடியற்காலையில் இருதரப்பு வீரர்களும் எழுந்தனர்

ਜਰਾਸੰਧਿ ਦਲੁ ਸਜਿ ਰਨਿ ਆਯੋ ॥

jaraasandh dal saj ran aayo |

ஜராசந்தன் படையைத் தயார் செய்து போர்க்களத்திற்கு வந்தான்

ਜਾਦਵ ਦਲੁ ਬਲਿ ਲੈ ਸਮੁਹਾਯੋ ॥੧੭੪੦॥

jaadav dal bal lai samuhaayo |1740|

ஜராசந்தன் தனது படையை வளைத்துக்கொண்டு போர்க்களத்திற்கு வந்தான், இந்தப் பக்கத்திலிருந்து யாதவப் படை, தனது அனைத்து வீரர்களையும் திரட்டிக் கொண்டு எதிரிக்கு எதிராகத் தன்னைத்தானே நிறுத்தியது.1740.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਸ੍ਰੀ ਬਲਦੇਵ ਸਬੈ ਦਲੁ ਲੈ ਇਤ ਤੇ ਉਮਡਿਓ ਉਤ ਤੇ ਉਇ ਆਏ ॥

sree baladev sabai dal lai it te umaddio ut te ue aae |

இந்தப் பக்கத்திலிருந்து பல்ராமும் மறுபக்கத்திலிருந்து எதிரிகளும் தங்கள் படைகளுடன் முன்னோக்கி விரைந்தனர்

ਜੁਧੁ ਕੀਓ ਹਲ ਲੈ ਨਿਜ ਪਾਨਿ ਹਕਾਰਿ ਹਕਾਰਿ ਪ੍ਰਹਾਰ ਲਗਾਏ ॥

judh keeo hal lai nij paan hakaar hakaar prahaar lagaae |

பல்ராம் தனது கலப்பையை கையில் எடுத்து எதிரிக்கு சவால் விடுத்து தனது அடிகளை அடித்தார்

ਏਕ ਪਰੇ ਭਟ ਜੂਝਿ ਧਰਾ ਪਰ ਏਕ ਲਰੈ ਮਿਲ ਕੈ ਇਕ ਧਾਏ ॥

ek pare bhatt joojh dharaa par ek larai mil kai ik dhaae |

ஒருவர் இறந்து பூமியில் விழுந்தார், யாரோ சண்டையிட்டனர், ஒருவர் ஓடிவிட்டார்

ਮੂਸਲ ਲੈ ਬਹੁਰੇ ਕਰ ਮੈ ਅਰਿ ਮਾਰਿ ਘਨੇ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਏ ॥੧੭੪੧॥

moosal lai bahure kar mai ar maar ghane jam dhaam patthaae |1741|

பின்னர் பல்ராம் தனது சூலாயுதத்தை கையில் எடுத்துக்கொண்டு பல எதிரிகளை யமனின் இருப்பிடத்திற்கு அனுப்பினார்.1741.

ਰੋਸ ਭਯੋ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਲਯੋ ਧਨੁ ਬਾਨੁ ਸੰਭਾਰਿ ਤਹੀ ਉਠਿ ਧਾਯੋ ॥

ros bhayo ghan sayaam layo dhan baan sanbhaar tahee utth dhaayo |

கிருஷ்ணர் கோபமடைந்தார், தனுஷ் தனது வில்லையும் அம்பையும் எடுத்துக் கொண்டு ஓடத் தொடங்கினார்.

ਆਨਿ ਪਰਿਓ ਤਬ ਹੀ ਤਿਨ ਪੈ ਰਿਪੁ ਕਉ ਹਤਿ ਕੈ ਨਦਿ ਸ੍ਰੋਨ ਬਹਾਯੋ ॥

aan pario tab hee tin pai rip kau hat kai nad sron bahaayo |

கிருஷ்ணர் தனது வில்லையும் அம்புகளையும் கையில் எடுத்துக்கொண்டு அதே பக்கம் சென்று எதிரிகள் மீது விழுந்து ரத்த ஓட்டத்தை உண்டாக்கினார்.

ਬਾਜ ਕਰੀ ਰਥਪਤਿ ਬਿਪਤਿ ਪਰੀ ਰਨ ਮੈ ਨਹਿ ਕੋ ਠਹਿਰਾਯੋ ॥

baaj karee rathapat bipat paree ran mai neh ko tthahiraayo |

குதிரைகள், யானைகள் மற்றும் தேர் உரிமையாளர்கள் மீது பெரும் துன்பம் ஏற்பட்டது

ਭਾਜਤ ਜਾਤ ਸਬੈ ਰਿਸਿ ਖਾਤ ਕਛੂ ਨ ਬਸਾਤ ਕਹੈ ਦੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥੧੭੪੨॥

bhaajat jaat sabai ris khaat kachhoo na basaat kahai dukh paayo |1742|

போர்க்களத்தில் யாராலும் தங்க முடியவில்லை, அனைவரும் ஓடிவிடுகிறார்கள், அவர்கள் கோபத்திலும் வேதனையிலும், ஆதரவற்றவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள்.1742.

ਆਗੇ ਕੀ ਸੈਨ ਭਜੀ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਪਉਰਖ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥

aage kee sain bhajee jab hee tab paurakh sree brijaraaj sanbhaario |

முன் படை ஓடிய போது, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தனது படைக்கு பொறுப்பேற்றார்.

ਠਾਢੋ ਜਹਾ ਦਲ ਕੋ ਪਤਿ ਹੈ ਤਹਾ ਜਾਇ ਪਰ੍ਯੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥

tthaadto jahaa dal ko pat hai tahaa jaae parayo chit beech bichaario |

எதிர்கொண்ட இராணுவம் தப்பி ஓடியதும், கிருஷ்ணன் மிகுந்த கோபத்துடன் தன் பலத்தை நிலைநிறுத்தி, மனதில் நினைத்துக் கொண்டு, படைத் தளபதி நின்று கொண்டிருந்த இடத்தை அடைந்தான்.

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਮੁਰਾਰਿ ਸਬੈ ਨ੍ਰਿਪ ਠਾਢੋ ਜਹਾ ਤਿਹ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥

sasatr sanbhaar muraar sabai nrip tthaadto jahaa tih or sidhaario |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், தனது ஆயுதங்கள் அனைத்தையும் எடுத்துக் கொண்டு, மன்னன் (ஜராசந்தன்) நின்ற இடத்தை நோக்கிச் சென்றார்.

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਹੀ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੋ ਅਭਿਮਾਨ ਉਤਾਰਿਓ ॥੧੭੪੩॥

baan kamaan gahee ghan sayaam jaraasandh ko abhimaan utaario |1743|

கிருஷ்ணர் தனது ஆயுதங்களைப் பிடித்துக் கொண்டு அந்த இடத்தை அடைந்தார், அங்கு மன்னன் ஜராசந்தன் நின்று கொண்டிருந்தான், அவன் வில் மற்றும் அம்புகளைப் பிடித்து ஜராசந்தனின் அகந்தையைப் பிடுங்கினான்.1743.

ਸ੍ਰੀ ਬਲਬੀਰ ਸਰਾਸਨੁ ਤੇ ਜਬ ਤੀਰ ਛੁਟੇ ਤਬ ਕੋ ਠਹਰਾਵੈ ॥

sree balabeer saraasan te jab teer chhutte tab ko tthaharaavai |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் வில்லில் இருந்து அம்புகள் விடுபட்டால், யார் நிற்க முடியும்.

ਜਾਇ ਲਗੇ ਜਿਹ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਸਰ ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ ਜਮ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਵੈ ॥

jaae lage jih ke ur mai sar so chhin mai jam dhaam sidhaavai |

கிருஷ்ணரின் வில்லில் இருந்து அம்புகள் பாய்ந்தபோது, அவரை எதிர்த்து நிற்க யாரால் முடியும்? இந்த அம்புகளால் தாக்கப்பட்டவர்கள் நொடியில் யமனின் இருப்பிடத்தை அடைந்தனர்