ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 383

ਰੋਦਨ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਮਿਲਿ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਅਤਿ ਹੋਇ ਬਿਚਾਰੀ ॥

rodan kai sabh gvaaraneeyaa mil aaise kahiyo at hoe bichaaree |

எல்லா கோபியர்களும் சேர்ந்து அழுது இப்படி இயலாமையை வெளிப்படுத்துகிறார்கள்.

ਤ੍ਯਾਗਿ ਬ੍ਰਿਜੈ ਮਥੁਰਾ ਮੈ ਗਏ ਤਜਿ ਨੇਹ ਅਨੇਹ ਕੀ ਬਾਤ ਬਿਚਾਰੀ ॥

tayaag brijai mathuraa mai ge taj neh aneh kee baat bichaaree |

எல்லா கோபியர்களும் தங்கள் புலம்பலில் அடக்கமாகச் சொல்கிறார்கள், "காதல் மற்றும் பிரிவு பற்றிய எண்ணங்களைத் துறந்து, கிருஷ்ணர் பிரஜாவிடம் இருந்து மதுராவுக்குச் சென்றுவிட்டார்.

ਏਕ ਗਿਰੈ ਧਰਿ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਇਕ ਐਸੇ ਸੰਭਾਰਿ ਕਹੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਰੀ ॥

ek girai dhar yau keh kai ik aaise sanbhaar kahai brijanaaree |

ஒருவர் (கோபி) இவ்வாறு கூறி பூமியில் விழுந்துள்ளார், ஒரு பிரஜ்-நாரி கவனித்து இவ்வாறு கூறுகிறார்.

ਰੀ ਸਜਨੀ ਸੁਨੀਯੋ ਬਤੀਯਾ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਿ ਬਿਸਾਰੀ ॥੮੬੫॥

ree sajanee suneeyo bateeyaa brij naar sabhai brijanaath bisaaree |865|

யாரோ ஒருவர் பூமியில் விழுகிறார் என்று சொல்லி, தன்னைக் காத்துக் கொள்ளும் ஒருவர், "ஓ நண்பர்களே! நான் சொல்வதைக் கேளுங்கள், பிரஜாவின் இறைவன் பிரஜாவின் பெண்கள் அனைவரையும் மறந்துவிட்டார்.

ਆਖਨਿ ਆਗਹਿ ਠਾਢਿ ਲਗੈ ਸਖੀ ਦੇਤ ਨਹੀ ਕਿ ਹੇਤ ਦਿਖਾਈ ॥

aakhan aageh tthaadt lagai sakhee det nahee ki het dikhaaee |

கிருஷ்ணர் எப்பொழுதும் என் கண் முன்னே நிற்பதால் வேறு எதையும் நான் பார்க்கவில்லை

ਜਾ ਸੰਗਿ ਕੇਲ ਕਰੇ ਬਨ ਮੈ ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਹੀ ਜੀਯ ਮੈ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥

jaa sang kel kare ban mai tih te at hee jeey mai duchitaaee |

அவர்கள் காதல் விளையாட்டில் அவருடன் உள்வாங்கப்பட்டிருந்தனர், இப்போது அவரை நினைவில் கொள்வதில் அவர்களின் குழப்பம் அதிகரித்து வருகிறது

ਹੇਤੁ ਤਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਸੋ ਨ ਸੰਦੇਸ ਪਠਿਯੋ ਜੀਯ ਕੈ ਸੁ ਢਿਠਾਈ ॥

het tajiyo brij baasan so na sandes patthiyo jeey kai su dtitthaaee |

அவர் பிரஜா வாசிகளின் அன்பை துறந்து, எந்த செய்தியும் அனுப்பாததால், கடின மனதுக்கு ஆளானார்.

ਤਾਹੀ ਕੀ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰਤ ਹੈ ਪਿਖੀਯੈ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਹਹਾ ਮੋਰੀ ਮਾਈ ॥੮੬੬॥

taahee kee or nihaarat hai pikheeyai nahee sayaam hahaa moree maaee |866|

ஓ என் தாயே! நாம் அந்த கிருஷ்ணரை நோக்கிப் பார்க்கிறோம், ஆனால் அவர் கண்ணுக்குத் தெரியவில்லை.866

ਬਾਰਹਮਾਹ ॥

baarahamaah |

பன்னிரண்டு மாதங்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட கவிதை:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਫਾਗੁਨ ਮੈ ਸਖੀ ਡਾਰਿ ਗੁਲਾਲ ਸਭੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਨ ਬੀਚ ਰਮੈ ॥

faagun mai sakhee ddaar gulaal sabhai har siau ban beech ramai |

பால்குனின் அந்துப்பூச்சியில், இளம்பெண்கள் கிருஷ்ணருடன் காட்டில் சுற்றித் திரிகிறார்கள், உலர்ந்த வண்ணங்களை ஒருவர் மீது ஒருவர் வீசுகிறார்கள்.

ਪਿਚਕਾਰਨ ਲੈ ਕਰਿ ਗਾਵਤਿ ਗੀਤ ਸਭੈ ਮਿਲਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤਉਨ ਸਮੈ ॥

pichakaaran lai kar gaavat geet sabhai mil gvaaran taun samai |

பம்புகளை கையில் எடுத்துக்கொண்டு, அழகான பாடல்களைப் பாடுகிறார்கள்:

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਕੇ ਬੀਚ ਕਿਧੌ ਮਨ ਕੇ ਕਰਿ ਦੂਰ ਗਮੈ ॥

at sundar kunj galeen ke beech kidhau man ke kar door gamai |

மிக அழகான சந்துகளில் மனதின் துயரங்கள் நீங்கின.

ਅਰੁ ਤ੍ਯਾਗਿ ਤਮੈ ਸਭ ਧਾਮਨ ਕੀ ਇਹ ਸੁੰਦਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਮਾਨਿ ਤਮੈ ॥੮੬੭॥

ar tayaag tamai sabh dhaaman kee ih sundar sayaam kee maan tamai |867|

மனதிலிருந்து துக்கங்களை நீக்கி, ஆலமரங்களில் ஓடிக் கொண்டிருக்கும் அழகான கிருஷ்ணனின் அன்பில், அவர்கள் தங்கள் வீட்டின் அலங்காரத்தை மறந்துவிட்டார்கள்.867.

ਫੂਲਿ ਸੀ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਫੂਲਿ ਰਹੀ ਪਟ ਰੰਗਨ ਕੇ ਫੁਨਿ ਫੂਲ ਲੀਏ ॥

fool see gvaaran fool rahee patt rangan ke fun fool lee |

கோபிகைகள் பூக்களைப் போல மலர்ந்திருக்கும் மலர்கள் தங்கள் ஆடைகளுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளன

ਇਕ ਸ੍ਯਾਮ ਸੀਗਾਰ ਸੁ ਗਾਵਤ ਹੈ ਪੁਨਿ ਕੋਕਿਲਕਾ ਸਮ ਹੋਤ ਜੀਏ ॥

eik sayaam seegaar su gaavat hai pun kokilakaa sam hot jee |

படுக்கையை தரிசித்த பிறகு, அவர்கள் கிருஷ்ணருக்காக இரவிங்கேல் போல பாடுகிறார்கள்

ਰਿਤੁ ਨਾਮਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਯੋ ਸਜਨੀ ਤਿਹ ਤੇ ਸਭ ਛਾਜ ਸੁ ਸਾਜ ਦੀਏ ॥

rit naameh sayaam bhayo sajanee tih te sabh chhaaj su saaj dee |

இப்போது வசந்த காலம் ஆதலால் அனைத்து அலங்காரங்களையும் கைவிட்டுவிட்டார்கள்

ਪਿਖਿ ਜਾ ਚਤੁਰਾਨਨ ਚਉਕਿ ਰਹੈ ਜਿਹ ਦੇਖਤ ਹੋਤ ਹੁਲਾਸ ਹੀਏ ॥੮੬੮॥

pikh jaa chaturaanan chauk rahai jih dekhat hot hulaas hee |868|

அவர்களின் மகிமையைக் கண்டு பிரம்மாவும் வியந்தார்.868.

ਏਕ ਸਮੈ ਰਹੈ ਕਿੰਸੁਕ ਫੂਲਿ ਸਖੀ ਤਹ ਪਉਨ ਬਹੈ ਸੁਖਦਾਈ ॥

ek samai rahai kinsuk fool sakhee tah paun bahai sukhadaaee |

ஒருமுறை பலாப் பூக்கள் மலர்ந்து ஆறுதல் தரும் காற்று வீசியது

ਭਉਰ ਗੁੰਜਾਰਤ ਹੈ ਇਤ ਤੇ ਉਤ ਤੇ ਮੁਰਲੀ ਨੰਦ ਲਾਲ ਬਜਾਈ ॥

bhaur gunjaarat hai it te ut te muralee nand laal bajaaee |

கருப்பு தேனீக்கள் அங்கும் இங்கும் முனக, கிருஷ்ணர் புல்லாங்குழலில் வாசித்தார்

ਰੀਝਿ ਰਹਿਯੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਸੁਰ ਮੰਡਲ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਬਰਨਿਯੋ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥

reejh rahiyo sun kai sur manddal taa chhab ko baraniyo nahee jaaee |

இந்தப் புல்லாங்குழலைக் கேட்டு தேவர்கள் மகிழ்ந்தனர், அந்தக் காட்சியின் அழகு விவரிக்க முடியாதது.

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੬੯॥

taun samai sukhadaaeik thee rit aausar yaeh bhee dukhadaaee |869|

அப்போது, அந்தப் பருவம் மகிழ்ச்சியைத் தருவதாக இருந்தது, ஆனால் இப்போது அதுவே துன்பமாகிவிட்டது.869.

ਜੇਠ ਸਮੈ ਸਖੀ ਤੀਰ ਨਦੀ ਹਮ ਖੇਲਤ ਚਿਤਿ ਹੁਲਾਸ ਬਢਾਈ ॥

jetth samai sakhee teer nadee ham khelat chit hulaas badtaaee |

ஜெத் மாதத்தில், நண்பரே! நாங்கள் ஆற்றங்கரையில் காதல் விளையாட்டில் மூழ்கி, மனதில் மகிழ்ச்சியடைந்தோம்

ਚੰਦਨ ਸੋ ਤਨ ਲੀਪ ਸਭੈ ਸੁ ਗੁਲਾਬਹਿ ਸੋ ਧਰਨੀ ਛਿਰਕਾਈ ॥

chandan so tan leep sabhai su gulaabeh so dharanee chhirakaaee |

நாங்கள் எங்கள் உடலில் செருப்பை பூசி, பூமியில் பன்னீரை தெளித்தோம்

ਲਾਇ ਸੁਗੰਧ ਭਲੀ ਕਪਰਿਯੋ ਪਰ ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਬਰਨੀ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥

laae sugandh bhalee kapariyo par taa kee prabhaa baranee nahee jaaee |

நாங்கள் எங்கள் ஆடைகளுக்கு நறுமணம் பூசினோம், அந்த மகிமை விவரிக்க முடியாதது

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਇਹ ਅਉਸਰ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੦॥

taun samai sukhadaaeik thee ih aausar sayaam binaa dukhadaaee |870|

அந்த சந்தர்ப்பம் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது, ஆனால் இப்போது அதே சந்தர்ப்பம் கிருஷ்ணா இல்லாமல் பிரச்சனையாகிவிட்டது.870.

ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਚਲੈ ਜਿਹ ਅਉਸਰ ਅਉਰ ਬਘੂਲਨ ਧੂਰਿ ਉਡਾਈ ॥

paun prachandd chalai jih aausar aaur baghoolan dhoor uddaaee |

காற்று பலமாக இருந்தபோது, புழுதி காற்றால் வீசப்பட்டது.

ਧੂਪ ਲਗੈ ਜਿਹ ਮਾਸ ਬੁਰੀ ਸੁ ਲਗੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਸੀਤਲ ਜਾਈ ॥

dhoop lagai jih maas buree su lagai sukhadaaeik seetal jaaee |

பலத்த காற்று வீசிய காலம், கொக்குகள் எழுந்து, சூரிய ஒளி வேதனையை உண்டாக்கியது, அந்த நேரமும் நமக்கு மகிழ்ச்சியைத் தருவதாகத் தோன்றியது.

ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸੰਗ ਸਭੈ ਹਮ ਖੇਲਤ ਸੀਤਲ ਪਾਟਕ ਕਾਬਿ ਛਟਾਈ ॥

sayaam ke sang sabhai ham khelat seetal paattak kaab chhattaaee |

நாங்கள் அனைவரும் கிருஷ்ணர் தண்ணீரை ஒருவர் மீது ஒருவர் தெளித்துக் கொண்டு விளையாடினோம்

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੧॥

taun samai sukhadaaeik thee rit aausar yaeh bhee dukhadaaee |871|

அந்த நேரம் மிகவும் ஆறுதலாக இருந்தது, ஆனால் இப்போது அதே நேரம் வேதனையாகிவிட்டது.871.

ਜੋਰਿ ਘਟਾ ਘਟ ਆਏ ਜਹਾ ਸਖੀ ਬੂੰਦਨ ਮੇਘ ਭਲੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥

jor ghattaa ghatt aae jahaa sakhee boondan megh bhalee chhab paaee |

பார், நண்பரே! மேகங்கள் நம்மைச் சூழ்ந்துள்ளன, அது மழைத்துளிகளால் உருவாக்கப்பட்ட ஒரு அழகான காட்சி

ਬੋਲਤ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਦਾਦਰ ਅਉ ਘਨ ਮੋਰਨ ਪੈ ਘਨਘੋਰ ਲਗਾਈ ॥

bolat chaatrik daadar aau ghan moran pai ghanaghor lagaaee |

காக்கா, மயில், தவளையின் சத்தம் ஒலிக்கிறது

ਤਾਹਿ ਸਮੈ ਹਮ ਕਾਨਰ ਕੇ ਸੰਗਿ ਖੇਲਤ ਥੀ ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਾਈ ॥

taeh samai ham kaanar ke sang khelat thee at prem badtaaee |

அத்தகைய நேரத்தில் நாங்கள் கிருஷ்ணருடன் காதல் விளையாட்டில் மூழ்கிவிட்டோம்

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੨॥

taun samai sukhadaaeik thee rit aausar yaeh bhee dukhadaaee |872|

அந்த நேரம் எவ்வளவு சுகமாக இருந்தது இப்போது இந்த நேரம் மிகவும் கஷ்டமாக இருக்கிறது.872.

ਮੇਘ ਪਰੈ ਕਬਹੂੰ ਉਘਰੈ ਸਖੀ ਛਾਇ ਲਗੈ ਦ੍ਰੁਮ ਕੀ ਸੁਖਦਾਈ ॥

megh parai kabahoon ugharai sakhee chhaae lagai drum kee sukhadaaee |

சில நேரங்களில் மேகங்கள் மழையாக வெடித்து, மரத்தின் நிழல் ஆறுதல் தரும்

ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸੰਗਿ ਫਿਰੈ ਸਜਨੀ ਰੰਗ ਫੂਲਨ ਕੇ ਹਮ ਬਸਤ੍ਰ ਬਨਾਈ ॥

sayaam ke sang firai sajanee rang foolan ke ham basatr banaaee |

நாங்கள் கிருஷ்ணருடன் மலர் வஸ்திரங்களை அணிந்து கொண்டு அலைந்தோம்

ਖੇਲਤ ਕ੍ਰੀੜ ਕਰੈ ਰਸ ਕੀ ਇਹ ਅਉਸਰ ਕਉ ਬਰਨਿਯੋ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥

khelat kreerr karai ras kee ih aausar kau baraniyo nahee jaaee |

சுற்றித் திரிந்தபோது, நாங்கள் காதல் விளையாட்டில் மூழ்கிவிட்டோம்

ਸ੍ਯਾਮ ਸਨੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਅਤਿ ਭੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੩॥

sayaam sanai sukhadaaeik thee rit sayaam binaa at bhee dukhadaaee |873|

கிருஷ்ணனுடன் தங்கியிருந்த அந்தச் சந்தர்ப்பத்தை விவரிக்க இயலாது.

ਮਾਸ ਅਸੂ ਹਮ ਕਾਨਰ ਕੇ ਸੰਗਿ ਖੇਲਤ ਚਿਤਿ ਹੁਲਾਸ ਬਢਾਈ ॥

maas asoo ham kaanar ke sang khelat chit hulaas badtaaee |

அஸ்வின் மாதத்தில், மிகுந்த மகிழ்ச்சியுடன், நாங்கள் கிருஷ்ணருடன் விளையாடினோம்

ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਹਾ ਪੁਨਿ ਗਾਵਤ ਥੋ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਰਾਗਨ ਤਾਨ ਬਸਾਈ ॥

kaanrah tahaa pun gaavat tho at sundar raagan taan basaaee |

குடிபோதையில் இருந்த கிருஷ்ணர் (தனது புல்லாங்குழலை) இசைத்து, வசீகரமான இசை முறைகளை உருவாக்கினார்.

ਗਾਵਤ ਥੀ ਹਮ ਹੂੰ ਸੰਗ ਤਾਹੀ ਕੇ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਬਰਨਿਯੋ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥

gaavat thee ham hoon sang taahee ke taa chhab ko baraniyo nahee jaaee |

நாங்கள் அவருடன் பாடினோம், அந்த காட்சி விவரிக்க முடியாதது

ਤਾ ਸੰਗ ਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਅਬ ਭੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੪॥

taa sang mai sukhadaaeik thee rit sayaam binaa ab bhee dukhadaaee |874|

நாங்கள் அவருடைய நிறுவனத்தில் இருந்தோம், அந்த பருவம் இன்பம் தருவதாக இருந்தது, இப்போது அதே பருவம் துன்பமாக மாறிவிட்டது.874.

ਕਾਤਿਕ ਕੀ ਸਖੀ ਰਾਸਿ ਬਿਖੈ ਰਤਿ ਖੇਲਤ ਥੀ ਹਰਿ ਸੋ ਚਿਤੁ ਲਾਈ ॥

kaatik kee sakhee raas bikhai rat khelat thee har so chit laaee |

கார்த்திகை மாதத்தில், நாங்கள், மகிழ்ச்சியில், கிருஷ்ணருடன் காதல் விளையாட்டில் ஆழ்ந்தோம்

ਸੇਤਹਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ ਪਟ ਛਾਜਤ ਸੇਤ ਨਦੀ ਤਹ ਧਾਰ ਬਹਾਈ ॥

seteh gvaaran ke patt chhaajat set nadee tah dhaar bahaaee |

வெள்ளாற்றின் நீரோட்டத்தில் கோபியர்களும் வெண்ணிற ஆடை அணிந்தனர்

ਭੂਖਨ ਸੇਤਹਿ ਗੋਪਨਿ ਕੇ ਅਰੁ ਮੋਤਿਨ ਹਾਰ ਭਲੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥

bhookhan seteh gopan ke ar motin haar bhalee chhab paaee |

கோபர்கள் வெள்ளை ஆபரணங்களையும் முத்து மாலைகளையும் அணிந்திருந்தனர்

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੫॥

taun samai sukhadaaeik thee rit aausar yaeh bhee dukhadaaee |875|

அவர்கள் அனைவரும் நன்றாகத் தெரிந்தனர், அந்த நேரம் மிகவும் வசதியாக இருந்தது, இப்போது இந்த நேரம் மிகவும் வேதனையாகிவிட்டது.875.

ਮਘ੍ਰ ਸਮੈ ਸਬ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸੰਗਿ ਹੁਇ ਖੇਲਤ ਥੀ ਮਨਿ ਆਨੰਦ ਪਾਈ ॥

maghr samai sab sayaam ke sang hue khelat thee man aanand paaee |

மாகர் மாதத்தில், மிகுந்த மகிழ்ச்சியில், நாங்கள் கிருஷ்ணருடன் விளையாடினோம்

ਸੀਤ ਲਗੈ ਤਬ ਦੂਰ ਕਰੈ ਹਮ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਅੰਗ ਸੋ ਅੰਗ ਮਿਲਾਈ ॥

seet lagai tab door karai ham sayaam ke ang so ang milaaee |

குளிர்ச்சியை உணர்ந்தபோது, கிருஷ்ணரின் அவயவங்களோடு நம் அங்கங்களையும் கலந்து குளிர்ச்சியை நீக்கினோம்

குறியீட்டு அட்டவணை (1 - 1428)

ஜாபு பக்கம்: 1 - 10

அகால் உஸ்தாத் பக்கம்: 11 - 38

பச்சித்தர நாடகம் பக்கம்: 39 - 73

சாண்டி சரித்தர் உகட் பிலாஸ் பக்கம்: 74 - 99

சாண்டி சரித்தர் பக்கம்: 100 - 118

வார் ஸ்ரீ பகவதி ஜி கி பக்கம்: 119 - 126

ஞானப் பிரபோத பக்கம்: 127 - 154

சௌபீஸ் அவதார் பக்கம்: 155 - 610

பிரஹ்மா அவதார் பக்கம்: 611 - 634

ருத்ரா அவதார் பக்கம்: 635 - 708

ஷபத் ஹஜாரே பக்கம்: 709 - 712

33 ஸ்வையாய் பக்கம்: 712 - 716

ಖால್ಸா ಮಹಿಮಾ பக்கம்: 716 - 716

ஷஸ்த்ர நாம் மாலா பக்கம்: 717 - 808

சரித்திரோபக்யான பக்கம்: 809 - 1388

ஜபர்நாமா பக்கம்: 1389 - 1394

ஹிகாயத் பக்கம்: 1394 - 1428