ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 316

ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਬਿਲਾਵਲ ਮੈ ਜੁਰਿ ਬਾਹਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਥਾ ਇਹ ਸਾਜੈ ॥

gaavat geet bilaaval mai jur baahan sayaam kathaa ih saajai |

ஒருவரையொருவர் கரம் பிடித்தபடி, பிலாவல் ராகத்தில் பாடல்களைப் பாடி, கிருஷ்ணரின் கதையைச் சொல்கிறார்கள்.

ਅੰਗਿ ਅਨੰਗ ਬਢਿਓ ਤਿਨ ਕੇ ਪਿਖ ਕੈ ਜਿਹ ਲਾਜ ਕੋ ਭਾਜਨ ਭਾਜੈ ॥੨੪੦॥

ang anang badtio tin ke pikh kai jih laaj ko bhaajan bhaajai |240|

அன்பின் கடவுள் அவர்களின் அவயவங்களின் மீதான பிடியை அதிகரித்து, அவர்கள் அனைவரையும் பார்க்கும்போது அடக்கம் கூட வெட்கமாக இருக்கிறது.240.

ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਬਿਲਾਵਲ ਮੈ ਸਭ ਹੀ ਮਿਲਿ ਗੋਪਿਨ ਉਜਲ ਕਾਰੀ ॥

gaavat geet bilaaval mai sabh hee mil gopin ujal kaaree |

வெள்ளை மற்றும் கருப்பு ஆகிய அனைத்து கோபிகளும் இணைந்து பிலாவல் (ராகத்தில்) பாடல்களைப் பாடுகிறார்கள்.

ਕਾਨਰ ਕੋ ਭਰਤਾ ਕਰਬੇ ਕਹੁ ਬਾਛਤ ਹੈ ਪਤਲੀ ਅਰੁ ਭਾਰੀ ॥

kaanar ko bharataa karabe kahu baachhat hai patalee ar bhaaree |

கருப்பு மற்றும் வெள்ளை கோபியர்கள் அனைவரும் பாடல்களைப் பாடுகிறார்கள், மேலும் மெலிந்த மற்றும் கனமான அனைத்து கோபிகளும் கிருஷ்ணரை தங்கள் கணவனாக விரும்புகிறார்கள்.

ਸ੍ਯਾਮ ਕਰੈ ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਕੌ ਪਿਖਿ ਜੋਤਿ ਕਲਾ ਸਸਿ ਕੀ ਫੁਨਿ ਹਾਰੀ ॥

sayaam karai tin ke mukh kau pikh jot kalaa sas kee fun haaree |

ஷ்யாம் கவி கூறுகையில், சந்திரனின் முகத்தைப் பார்த்ததில் கலை தொலைந்து விட்டது.

ਨ੍ਰਹਾਵਤ ਹੈ ਜਮੁਨਾ ਜਲ ਮੈ ਜਨੁ ਫੂਲ ਰਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਫੁਲਵਾਰੀ ॥੨੪੧॥

nrahaavat hai jamunaa jal mai jan fool rahee grih mai fulavaaree |241|

அவர்களின் முகத்தைப் பார்க்கும்போது, சந்திரனின் அமானுஷ்ய சக்திகள் தங்கள் பிரகாசத்தை இழந்து யமுனையில் குளிப்பது போல் தெரிகிறது, அவர்கள் வீட்டில் ஒரு அற்புதமான தோட்டம் போல் தோன்றுகிறார்கள்.241.

ਨ੍ਰਹਾਵਤ ਹੈ ਗੁਪੀਆ ਜਲ ਮੈ ਤਿਨ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਫੁਨਿ ਹਉਲ ਨ ਕੋ ॥

nrahaavat hai gupeea jal mai tin ke man mai fun haul na ko |

எல்லா கோபியர்களும் பயமின்றி நீராடுகிறார்கள்

ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਤਾਲ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਤਿਹ ਜਾਇ ਕਿਧੌ ਇਕ ਠਉਲਨ ਕੋ ॥

gun gaavat taal bajaavat hai tih jaae kidhau ik tthaulan ko |

அவர்கள் கிருஷ்ணரின் பாடல்களைப் பாடி, தாளங்களை இசைக்கிறார்கள், அவர்கள் அனைவரும் ஒரு குழுவாக கூடினர்

ਮੁਖਿ ਤੇ ਉਚਰੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸਭੈ ਇਤਨੋ ਸੁਖ ਨ ਹਰਿ ਧਉਲਨ ਕੋ ॥

mukh te ucharai ih bhaat sabhai itano sukh na har dhaulan ko |

இந்திரனின் அரண்மனைகளில் கூட இவ்வளவு சுகம் இல்லை என்று சொல்கிறார்கள்

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਰਾਜਤ ਹੈ ਅਤਿ ਸਹੀ ਇਕ ਬਨਿਓ ਸਰ ਸੁੰਦਰ ਕਉਲਨ ਕੋ ॥੨੪੨॥

kab sayaam biraajat hai at sahee ik banio sar sundar kaulan ko |242|

தாமரை மலர்கள் நிரம்பிய தொட்டியைப் போல அவை அனைத்தும் அருமையாகத் தெரிகின்றன என்கிறார் கவிஞர்.242.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਦੇਵੀ ਜੂ ਸੋ ॥

gopee baach devee joo so |

தேவியை நோக்கி கோபிகளின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਕਰ ਜੋ ਮਿਟੀਆ ਤਿਹ ਥਾਪ ਕਹੈ ਮੁਖ ਤੇ ਜੁ ਭਵਾਨੀ ॥

lai apune kar jo mitteea tih thaap kahai mukh te ju bhavaanee |

அவள் கையில் களிமண்ணைத் தட்டி, அது ஒரு தெய்வம் என்று சொல்கிறாள்.

ਪਾਇ ਪਰੈ ਤਿਹ ਕੇ ਹਿਤ ਸੋ ਕਰਿ ਕੋਟਿ ਪ੍ਰਨਾਮੁ ਕਹੈ ਇਹ ਬਾਨੀ ॥

paae parai tih ke hit so kar kott pranaam kahai ih baanee |

கைகளில் களிமண்ணை எடுத்துக்கொண்டு அம்மனின் திருவுருவத்தை நிறுவி அவள் பாதங்களில் தலை வணங்கி அனைவரும் “

ਪੂਜਤ ਹੈ ਇਹ ਤੇ ਹਮ ਤੋ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਵਹੈ ਜੀਅ ਮੈ ਹਮ ਠਾਨੀ ॥

poojat hai ih te ham to tum dehu vahai jeea mai ham tthaanee |

(ஓ துர்க்கா!) எங்கள் உள்ளத்தில் உள்ளதைக் கொடுத்து உன்னை வணங்குகிறோம்.

ਹ੍ਵੈ ਹਮਰੋ ਭਰਤਾ ਹਰਿ ਜੀ ਮੁਖਿ ਸੁੰਦਰਿ ਹੈ ਜਿਹ ਕੋ ਸਸਿ ਸਾਨੀ ॥੨੪੩॥

hvai hamaro bharataa har jee mukh sundar hai jih ko sas saanee |243|

��ஓ தேவி! எங்கள் கணவர் கிருஷ்ணரின் சந்திரனைப் போன்ற முகமாக இருக்க, எங்கள் இதயத்தின் விருப்பப்படி வரம் அளித்ததற்காக நாங்கள் உன்னை வணங்குகிறோம்.243.

ਭਾਲਿ ਲਗਾਵਤ ਕੇਸਰ ਅਛਤ ਚੰਦਨ ਲਾਵਤ ਹੈ ਸਿਤ ਕੈ ॥

bhaal lagaavat kesar achhat chandan laavat hai sit kai |

நெற்றியில் (துர்கா சிலையின்) குங்குமமும் அரிசியும் பூசி, வெள்ளை சந்தனம் (தேய்க்கப்படும்).

ਫੁਨਿ ਡਾਰਤ ਫੂਲ ਉਡਾਵਤ ਹੈ ਮਖੀਆ ਤਿਹ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਹਿਤ ਕੈ ॥

fun ddaarat fool uddaavat hai makheea tih kee at hee hit kai |

அன்பின் கடவுளின் நெற்றியில் குங்குமம், அட்சதை மற்றும் சந்தனம் பூசி, பின்னர் மலர் மழை பொழிந்து, அவரை அன்புடன் ரசிப்பார்கள்.

ਪਟ ਧੂਪ ਪਚਾਮ੍ਰਿਤ ਦਛਨਾ ਪਾਨ ਪ੍ਰਦਛਨਾ ਦੇਤ ਮਹਾ ਚਿਤ ਕੈ ॥

patt dhoop pachaamrit dachhanaa paan pradachhanaa det mahaa chit kai |

துணி, தூபம், கொப்பரை, தச்சனா மற்றும் பான் (பிரசாதம் போன்றவற்றின் மூலம்) சிட் முழு தேநீருடன் தோன்றும்.

ਬਰਬੇ ਕਹੁ ਕਾਨ੍ਰਹ ਉਪਾਉ ਕਰੈ ਮਿਤ ਹੋ ਸੋਊ ਤਾਤ ਕਿਧੌ ਕਿਤ ਕੈ ॥੨੪੪॥

barabe kahu kaanrah upaau karai mit ho soaoo taat kidhau kit kai |244|

அவர்கள் வஸ்திரம், தூபம், பஞ்சாமிர்தம், சமயப் பரிசுகள் மற்றும் சுற்றுவட்டாரங்களைச் சமர்ப்பித்து, கிருஷ்ணரைத் திருமணம் செய்து கொள்ள முயற்சி செய்து, நம் மனதின் விருப்பத்தை நிறைவேற்றும் நண்பர்கள் யாராவது இருக்கலாம் என்று கூறுகிறார்கள்.244.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਦੇਵੀ ਜੂ ਸੋ ॥

gopee baach devee joo so |

தேவியை நோக்கி கோபிகளின் பேச்சு:

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

கேபிட்

ਦੈਤਨ ਸੰਘਾਰਨੀ ਪਤਿਤ ਲੋਕ ਤਾਰਨੀ ਸੁ ਸੰਕਟ ਨਿਵਾਰਨੀ ਕਿ ਐਸੀ ਤੂੰ ਸਕਤਿ ਹੈ ॥

daitan sanghaaranee patit lok taaranee su sankatt nivaaranee ki aaisee toon sakat hai |

(ஓ தேவியே!) அசுரர்களைக் கொல்லும், வீழ்ந்தவர்களை மீட்டு, பேரிடர்களைத் தீர்க்கும் ஆற்றல் மிக்கவர் நீங்கள்.

ਬੇਦਨ ਉਧਾਰਨੀ ਸੁਰੇਾਂਦ੍ਰ ਰਾਜ ਕਾਰਨੀ ਪੈ ਗਉਰਜਾ ਕੀ ਜਾਗੈ ਜੋਤਿ ਅਉਰ ਜਾਨ ਕਤ ਹੈ ॥

bedan udhaaranee sureaandr raaj kaaranee pai gaurajaa kee jaagai jot aaur jaan kat hai |

��ஓ தேவி! அசுரர்களை அழித்து, பாவிகளை இவ்வுலகிலிருந்து கடக்கும், துன்பங்களை நீக்கும் சக்தியும் நீரே, வேதங்களின் மீட்பர், கௌரியின் ஒளியை இந்திரனுக்கு இராஜ்ஜியத்தைக் கொடுப்பவர்.

ਧੂਅ ਮੈ ਨ ਧਰਾ ਮੈ ਨ ਧਿਆਨ ਧਾਰੀ ਮੈ ਪੈ ਕਛੂ ਜੈਸੇ ਤੇਰੇ ਜੋਤਿ ਬੀਚ ਆਨਨ ਛਕਤਿ ਹੈ ॥

dhooa mai na dharaa mai na dhiaan dhaaree mai pai kachhoo jaise tere jot beech aanan chhakat hai |

பூமியிலும் வானத்திலும் உன்னைப் போன்ற ஒளி வேறு இல்லை

ਦਿਨਸ ਦਿਨੇਸ ਮੈ ਦਿਵਾਨ ਮੈ ਸੁਰੇਸ ਮੈ ਸੁਪਤ ਮਹੇਸ ਜੋਤਿ ਤੇਰੀ ਐ ਜਗਤਿ ਹੈ ॥੨੪੫॥

dinas dines mai divaan mai sures mai supat mahes jot teree aai jagat hai |245|

நீ சூரியன், சந்திரன், நட்சத்திரங்கள், இந்திரன் மற்றும் சிவன் முதலியவற்றில் ஒளியாக ஒளிர்கிறது.

ਬਿਨਤੀ ਕਰਤ ਸਭ ਗੋਪੀ ਕਰਿ ਜੋਰਿ ਜੋਰਿ ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ਬਿਨਤੀ ਹਮਾਰੀ ਇਹ ਚੰਡਿਕਾ ॥

binatee karat sabh gopee kar jor jor sun lehu binatee hamaaree ih chanddikaa |

அனைத்து கோபியர்களும் கைகோர்த்து மன்றாடுகின்றனர் (என்று) ஓ சண்டிகா! எங்கள் கோரிக்கையை கேளுங்கள்.

ਸੁਰ ਤੈ ਉਬਾਰੇ ਕੋਟਿ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੇ ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਮੁੰਡ ਡਾਰੇ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਕੀ ਖੰਡਿਕਾ ॥

sur tai ubaare kott patit udhaare chandd mundd mundd ddaare sunbh nisunbh kee khanddikaa |

அனைத்து கோபியர்களும் கூப்பிய கைகளுடன் பிரார்த்தனை செய்கிறார்கள், ஓ சண்டி! எங்கள் பிரார்த்தனையைக் கேளுங்கள், ஏனென்றால் நீங்கள் கடவுள்களையும் மீட்டு, மில்லியன் கணக்கான பாவிகளை கடத்திச் சென்று, சந்த், முண்ட், சும்ப் மற்றும் நிசும்பை அழித்தீர்கள்.

ਦੀਜੈ ਮਾਗਿਯੋ ਦਾਨ ਹ੍ਵੈ ਪ੍ਰਤਛ ਕਹੈ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ਪੂਜੇ ਹਮ ਤੁਮੈ ਨਾਹੀ ਪੁਜੈ ਸੁਤ ਗੰਡਕਾ ॥

deejai maagiyo daan hvai pratachh kahai meree maaee pooje ham tumai naahee pujai sut ganddakaa |

ஓ தாயே! கேட்ட வரத்தை எங்களுக்கு வழங்குவாயாக

ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ਤਾ ਕੋ ਕਹਿਓ ਸੀਘ੍ਰ ਮਾਨ ਦੀਨੋ ਵਹੈ ਬਰ ਦਾਨ ਫੁਨਿ ਰਾਨਿਨ ਕੀ ਮੰਡਿਕਾ ॥੨੪੬॥

hvai kar prasanay taa ko kahio seeghr maan deeno vahai bar daan fun raanin kee manddikaa |246|

நாங்கள் உன்னையும், கந்தக் நதியின் மகனான ஷாலிகிராமனையும் வணங்குகிறோம், ஏனென்றால் நீங்கள் அவருடைய சொல்லை ஏற்றுக்கொண்டீர்கள், எனவே எங்களுக்கு வரத்தை வழங்குங்கள்.

ਦੇਵੀ ਜੀ ਬਾਚ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ॥

devee jee baach gopin so |

கோபிகளை நோக்கி தேவியின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਹ੍ਵੈ ਭਰਤਾ ਅਬ ਸੋ ਤੁਮਰੋ ਹਰਿ ਦਾਨ ਇਹੇ ਦੁਰਗਾ ਤਿਨ ਦੀਨਾ ॥

hvai bharataa ab so tumaro har daan ihe duragaa tin deenaa |

உனது கணவன் கிருஷ்ணனாக இருப்பான்.. இவ்வாறு கூறி துர்க்கை அவர்களுக்கு வரம் அளித்தாள்.

ਸੋ ਧੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਸੁਨ ਕੈ ਤਿਨ ਕੋਟਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਤਬੈ ਉਠਿ ਕੀਨਾ ॥

so dhun sraunan mai sun kai tin kott pranaam tabai utth keenaa |

இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்டு, அனைவரும் எழுந்து தேவியின் முன் பல லட்சம் முறை வணங்கினர்

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਫੁਨਿ ਚੀਨਾ ॥

taa chhab ko jas uch mahaa kab ne apane man mai fun cheenaa |

அக்கால உருவத்தின் பெரும் வெற்றியை இவ்வாறு கவிஞன் மனதில் எண்ணினான்.

ਹੈ ਇਨ ਕੋ ਮਨੁ ਕਾਨਰ ਮੈ ਅਉ ਜੋ ਪੈ ਰਸ ਕਾਨਰ ਕੇ ਸੰਗਿ ਭੀਨਾ ॥੨੪੭॥

hai in ko man kaanar mai aau jo pai ras kaanar ke sang bheenaa |247|

அவர்கள் அனைவரும் கிருஷ்ணரின் அன்பில் சாயம் பூசப்பட்டு அவரில் லயிக்கப்பட்டிருப்பதைக் கவிஞன் இந்தக் காட்சியைத் தன் மனத்தில் எண்ணினான்.247.

ਪਾਇ ਪਰੀ ਤਿਹ ਕੇ ਤਬ ਹੀ ਸਭ ਭਾਤਿ ਕਰੀ ਬਹੁ ਤਾਹਿ ਬਡਾਈ ॥

paae paree tih ke tab hee sabh bhaat karee bahu taeh baddaaee |

தேவியின் காலில் விழுந்த கோபிகைகள் அனைவரும் அவளைப் பலவாறு வாழ்த்தத் தொடங்கினர்

ਹੈ ਜਗ ਕੀ ਕਰਤਾ ਹਰਤਾ ਦੁਖ ਹੈ ਸਭ ਤੂ ਗਨ ਗੰਧ੍ਰਬ ਮਾਈ ॥

hai jag kee karataa harataa dukh hai sabh too gan gandhrab maaee |

உலகத்தின் தாயே! உலகத்தின் துன்பங்களை நீக்குபவர் நீரே, கணங்களுக்கும் கந்தர்வர்களுக்கும் தாய் நீயே.

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਇਮ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਈ ॥

taa chhab kee at hee upamaa kab ne mukh te im bhaakh sunaaee |

அந்த அதீத அழகின் உருவகத்தை இப்படிச் சொல்லிக் கவிஞர் சொல்லியிருக்கிறார்

ਲਾਲ ਭਈ ਤਬ ਹੀ ਗੁਪੀਆ ਫੁਨਿ ਬਾਤ ਜਬੈ ਮਨ ਬਾਛਤ ਪਾਈ ॥੨੪੮॥

laal bhee tab hee gupeea fun baat jabai man baachhat paaee |248|

கிருஷ்ணரைத் தங்கள் கணவனாக உணர்ந்தவுடன், எல்லா கோபியர்களின் முகமும் மகிழ்ச்சியும் வெட்கமும் நிறைந்து சிவந்து போனதாகக் கவிஞர் கூறுகிறார்.248.

ਲੈ ਬਰਦਾਨ ਸਭੈ ਗੁਪੀਆ ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਕੈ ਮਨਿ ਡੇਰਨ ਆਈ ॥

lai baradaan sabhai gupeea at aanand kai man dderan aaee |

வரம் பெற்ற பிறகு, கோபியர்கள் அனைவரும் தங்கள் மனதுக்குள் மகிழ்ச்சியுடன் வீட்டிற்கு வந்தனர்.

ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਭੈ ਮਿਲ ਕੈ ਇਕ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ਸੁ ਦੇਤ ਬਧਾਈ ॥

gaavat geet sabhai mil kai ik hvai kai prasanay su det badhaaee |

விரும்பிய வரம் கிடைத்ததில் மகிழ்ச்சியடைந்த கோபிகைகள் தங்கள் வீடுகளுக்குத் திரும்பி, ஒருவரையொருவர் வாழ்த்தி, பாடல்களைப் பாடி மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்தினர்.