ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்
பக்கம் - 970
ਪਾਇ ਬ੍ਰਤੋਤਮ ਕੌ ਤਰੁਨੀ ਤਨ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਿ ਅਸੋਕੁਪਜਾਯੋ ॥
paae bratotam kau tarunee tan sok nivaar asokupajaayo |முனிவரை வென்ற பிறகு அந்தப் பெண் தன் இன்னல்களை ஒழித்தாள்.
ਭਾਤਿ ਅਨੇਕ ਬਿਹਾਰਤ ਸੁੰਦਰ ਸਾਤ ਸੁਤਾ ਖਟ ਪੂਤੁਪਜਾਯੋ ॥
bhaat anek bihaarat sundar saat sutaa khatt pootupajaayo |தவறாமல் காதலித்து ஏழு ஆண் குழந்தைகளையும் ஆறு பெண் குழந்தைகளையும் பெற்றெடுத்தாள்.
ਤ੍ਯਾਗ ਦਯੇ ਬਨ ਕੋ ਬਸਿਬੋ ਪੁਰ ਭੀਤਰ ਕੋ ਬਸਿਯੋ ਮਨ ਭਾਯੋ ॥੨੦॥
tayaag daye ban ko basibo pur bheetar ko basiyo man bhaayo |20|பின்னர் அவள் காட்டு வாழ்க்கையைத் துறந்து நகரத்திற்கு வந்து வாழ முடிவு செய்தாள்.(20)
ਏਕ ਮਹਾ ਬਨ ਹੈ ਸੁਨਿ ਹੋ ਮੁਨਿ ਆਜੁ ਚਲੈ ਤਹ ਜਾਇ ਬਿਹਾਰੈ ॥
ek mahaa ban hai sun ho mun aaj chalai tah jaae bihaarai |'என் முனிவரே, நான் சொல்வதைக் கேளுங்கள், அழகான காடு ஒன்று இருக்கிறது, அங்கே சென்று காதல் செய்வோம்.
ਫੂਲ ਘਨੇ ਫਲ ਰਾਜਤ ਸੁੰਦਰ ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਜਮੁਨਾ ਕੇ ਕਿਨਾਰੈ ॥
fool ghane fal raajat sundar fool rahe jamunaa ke kinaarai |நிறைய பழங்கள் மற்றும் பழ மரங்கள் உள்ளன மற்றும் இது ஜமுனா ஆற்றின் கரையில் அமைந்துள்ளது.
ਤ੍ਯਾਗ ਬਿਲੰਬ ਚਲੋ ਤਿਤ ਕੋ ਤੁਮ ਕਾਨਨ ਸੋ ਰਮਨੀਯ ਨਿਹਾਰੈ ॥
tayaag bilanb chalo tith ko tum kaanan so ramaneey nihaarai |இந்த காட்டை கைவிட்டு, நீங்கள் அங்கு செல்ல வேண்டும், ஏனெனில் அது மிகவும் வசீகரிக்கும்.
ਕੇਲ ਕਰੈ ਮਿਲਿ ਆਪਸ ਮੈ ਦੋਊ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੌ ਸਭ ਦ੍ਰਪ ਨਿਵਾਰੈ ॥੨੧॥
kel karai mil aapas mai doaoo kandrap kau sabh drap nivaarai |21|நாங்கள் அங்கு சென்று, மன்மதனை விரும்பி, மன்மதனின் அகந்தையைக் களைவோம்.(21)
ਕਾਨਨ ਜੇਤਿਕ ਥੇ ਤਿਹ ਦੇਸ ਸਭੈ ਅਥਿਤੇਸ ਕੋ ਬਾਲ ਦਿਖਾਏ ॥
kaanan jetik the tih des sabhai athites ko baal dikhaae |அந்த நாட்டில் எத்தனை பன்கள் இருந்ததோ, அத்தனையையும் அந்த பெண் யோகியிடம் காட்டினாள்.
ਕਾਖ ਤੇ ਕੰਕਨ ਕੁੰਡਲ ਕਾਢਿ ਜਰਾਵਕਿ ਜੇਬ ਜਰੇ ਪਹਿਰਾਏ ॥
kaakh te kankan kunddal kaadt jaraavak jeb jare pahiraae |(அந்தப் பெண்) தன் பொட்லியிலிருந்து வளையல்கள், சுருள்கள் மற்றும் பிற ஆபரணங்களை எடுத்து (யோகியிடம்!) கொடுத்தாள்.
ਮੋਹਿ ਰਹਿਯੋ ਤਿਹ ਕੌ ਲਖਿ ਕੈ ਮੁਨਿ ਜੋਗ ਕੈ ਨ੍ਯਾਸ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਏ ॥
mohi rahiyo tih kau lakh kai mun jog kai nayaas sabhai bisaraae |அவர்களைக் கண்ட முனிவர் மயங்கி யோக வித்தைகளையெல்லாம் மறந்தார்.
ਕਾਹੂੰ ਪ੍ਰਬੋਧ ਕਿਯੋ ਨਹਿ ਤਾ ਕਹ ਆਪਨ ਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਮੁਨਿ ਆਏ ॥੨੨॥
kaahoon prabodh kiyo neh taa kah aapan hee grih mai mun aae |22|யாரும் அவனுக்கு அறிவு கற்பிக்கவில்லை, முனி தன் வீட்டிற்கு வந்தான். 22.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |தோஹிரா
ਸਾਤ ਸੁਤਾ ਆਗੇ ਕਰੀ ਤੀਨੁ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਸੁਤ ਲੀਨ ॥
saat sutaa aage karee teen triyeh sut leen |அவர் அவர்களின் ஏழு மகள்களை முன்னே நடக்கச் சொல்லி மூன்று மகன்களைத் தன் மடியில் ஏற்றிக் கொண்டார்.
ਇਕ ਕਾਧੇ ਇਕ ਕਾਖ ਮੈ ਖਸਟਮ ਮੁਨਿ ਸਿਰ ਦੀਨ ॥੨੩॥
eik kaadhe ik kaakh mai khasattam mun sir deen |23|அவள் இரண்டு மகன்களைத் தன் தோளில் சுமந்துகொண்டு, மீதி இருவரை முனிவரை அழைத்து வரச் செய்தாள்.(23)
ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |தோடக் சந்த்
ਪੁਰ ਮੈ ਰਿਖਿ ਆਇ ਸੁਨੇ ਜਬ ਹੀ ॥
pur mai rikh aae sune jab hee |ஊரில் மக்கள் முனிவரின் அழைப்பைக் கேட்டதும்
ਜਨ ਪੂਜਨ ਤਾਹਿ ਚਲੇ ਸਭ ਹੀ ॥
jan poojan taeh chale sabh hee |முனிவரின் வருகையைப் பற்றி கேள்விப்பட்ட மக்கள் அனைவரும் அவரை வணங்குவதற்காக திரண்டனர்.
ਚਿਤ ਭਾਤਹਿ ਭਾਤਿ ਅਨੰਦਿਤ ਹ੍ਵੈ ॥
chit bhaateh bhaat anandit hvai |அனைவரும் சமமாக மகிழ்ச்சியாக உள்ளனர்
ਬ੍ਰਿਧ ਬਾਲ ਨ ਜ੍ਵਾਨ ਰਹਿਯੋ ਘਰ ਕ੍ਵੈ ॥੨੪॥
bridh baal na jvaan rahiyo ghar kvai |24|அவர்கள் அனைவரும் பேரின்பமாக உணர்ந்தனர், வயதானவர்களோ அல்லது இளையவர்களோ யாரும் பின்தங்கியிருக்கவில்லை.(24)
ਸਭ ਹੀ ਕਰ ਕੁੰਕਮ ਫੂਲ ਲੀਏ ॥
sabh hee kar kunkam fool lee |எல்லோர் கைகளிலும் குங்குமப் பூக்கள் இருக்கும்
ਮੁਨਿ ਊਪਰ ਵਾਰਿ ਕੈ ਡਾਰਿ ਦੀਏ ॥
mun aoopar vaar kai ddaar dee |அவர்கள் அனைவரும் முனிவரை மலர்களால் வரவேற்றனர், குங்குமம் தூவினர்.
ਲਖਿ ਕੈ ਤਿਨ ਕੌ ਰਿਖਿ ਯੌ ਹਰਖਿਯੋ ॥
lakh kai tin kau rikh yau harakhiyo |அவர்களைக் கண்டு முனிவர் மகிழ்ந்தார்
ਤਬ ਹੀ ਘਨ ਸਾਵਨ ਜ੍ਯੋ ਬਰਖਿਯੋ ॥੨੫॥
tab hee ghan saavan jayo barakhiyo |25|முனிவர் மகிழ்ந்தார், சாவான் மாதம் போல் மழை பெய்யத் தொடங்கியது.(25}
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |தோஹிரா
ਬਰਖਿਯੋ ਤਹਾ ਅਸੇਖ ਜਲ ਹਰਖੇ ਲੋਕ ਅਪਾਰ ॥
barakhiyo tahaa asekh jal harakhe lok apaar |மழையால் மக்கள் நிம்மதி அடைந்தனர்.
ਭਯੋ ਸੁਕਾਲ ਦੁਕਾਲ ਤੇ ਐਸੇ ਚਰਿਤ ਨਿਹਾਰਿ ॥੨੬॥
bhayo sukaal dukaal te aaise charit nihaar |26|மேலும் பஞ்சம் மிகுதியான காலமாக மாறியது.(26)
ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |தோடக் சந்த்
ਘਨ ਜ੍ਯੋ ਬਰਖਿਯੋ ਸੁ ਘਨੋ ਤਹ ਆਈ ॥
ghan jayo barakhiyo su ghano tah aaee |(அங்கே) பெருமழை பெய்தவுடன் (எங்கும் தண்ணீர் இருந்தது).
ਪੁਨਿ ਲੋਕਨ ਕੇ ਉਪਜੀ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
pun lokan ke upajee duchitaaee |நீண்ட நேரம் இடைவிடாமல் மழை பெய்து கொண்டிருந்தபோது, மக்கள் மனதில் பயம் நிறைந்தது:
ਜਬ ਲੌ ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਰਿਖਿ ਰਾਜ ਨ ਜੈ ਹੈ ॥
jab lau grih te rikh raaj na jai hai |முனிவர்கள்-அரசர்கள் வீட்டை விட்டு (நகரின்) புறப்படும் வரை,
ਤਬ ਲੌ ਗਿਰਿ ਗਾਵ ਬਰਾਬਰਿ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥੨੭॥
tab lau gir gaav baraabar hvai hai |27|முனிவர்கள் அங்கு வசிக்கும் வரை, அவர்களது வீடுகள் மண்ணில் சிதைந்து போகும் வரை அது ஒருபோதும் நிற்காது.(27)
ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਪਾਤ੍ਰਹਿ ਬੋਲਿ ਲਿਯੋ ॥
tab hee tih paatreh bol liyo |(அரசன்) பிறகு அந்தப் பெண்ணை அழைத்தான்
ਨਿਜੁ ਆਧਿਕ ਦੇਸ ਬਟਾਇ ਦਿਯੋ ॥
nij aadhik des battaae diyo |பின்னர் விபச்சாரியை அழைத்து பாதி இறையாண்மையை அவளுக்கு அளித்தனர்.
ਪੁਨਿ ਤਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਰਿਖਿ ਕੌ ਤੁਮ ਟਾਰੋ ॥
pun taeh kahiyo rikh kau tum ttaaro |பிறகு முனிவரை (இங்கிருந்து) அழைத்துச் செல்லும்படி கூறினார்.
ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਕੋ ਸਭ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰੋ ॥੨੮॥
pur baasin ko sabh sok nivaaro |28|முனிவரை அழைத்துச் சென்று நகரவாசிகளின் கவலையைப் போக்குமாறு அவர்கள் அவளிடம் வேண்டுகோள் விடுத்தனர்.(28)
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |சவைய்யா
ਬੈਸ ਬਿਤੀ ਬਸਿ ਬਾਮਹੁ ਕੇ ਬਿਸੁਨਾਥ ਕਹੂੰ ਹਿਯ ਮੈ ਨ ਸਰਿਯੋ ॥
bais bitee bas baamahu ke bisunaath kahoon hiy mai na sariyo |அப்போது அந்தப் பெண், முனிவரிடம், 'நீங்கள் ஒரு பெண்ணின் கட்டளைக்கு உட்பட்டு உங்கள் வாழ்க்கையைக் கழிக்கிறீர்கள், கடவுளைத் தியானிக்கவில்லை.
ਬਿਸੰਭਾਰ ਭਯੋ ਬਰਰਾਤ ਕਹਾ ਬਿਨੁ ਬੇਦ ਕੇ ਬਾਦਿ ਬਿਬਾਦਿ ਬਰਿਯੋ ॥
bisanbhaar bhayo bararaat kahaa bin bed ke baad bibaad bariyo |'இப்போது நீங்கள் வேதங்களின் சொற்பொழிவைத் துறந்ததால் பூமிக்கு பாரமாகிவிட்டீர்கள்.
ਬਹਿ ਕੈ ਬਲੁ ਕੈ ਬਿਝੁ ਕੈ ਉਝ ਕੈ ਤੁਹਿ ਕਾਲ ਕੋ ਖ੍ਯਾਲ ਕਹਾ ਬਿਸਰਿਯੋ ॥
beh kai bal kai bijh kai ujh kai tuhi kaal ko khayaal kahaa bisariyo |'தன்னடக்கத்தை இழந்து முணுமுணுக்கிறீர்கள், மரணத்தின் கடவுளான காலின் பயத்தை விட்டுவிட்டீர்கள்.
ਬਨਿ ਕੈ ਤਨਿ ਕੈ ਬਿਹਰੌ ਪੁਰ ਮੈ ਜੜ ਲਾਜਹਿ ਲਾਜ ਕੁਕਾਜ ਕਰਿਯੋ ॥੨੯॥
ban kai tan kai biharau pur mai jarr laajeh laaj kukaaj kariyo |29|'காடுகளை விட்டு வெளியேறி, ஊரைச் சுற்றித் திரிந்து, உங்கள் மரியாதையை இழிவுபடுத்துகிறீர்கள்.'(29)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |தோஹிரா
ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਐਸੋ ਮੁਨਿਜ ਮਨ ਮੈ ਕਿਯੋ ਬਿਚਾਰ ॥
bachan sunat aaiso munij man mai kiyo bichaar |அப்படிப்பட்ட துறவறத்தைக் கேட்டதும், அவர் யோசித்தார்.
ਤੁਰਤ ਬਨਹਿ ਪੁਰਿ ਛੋਰਿ ਕੈ ਉਠਿ ਭਾਜਿਯੋ ਬਿਸੰਭਾਰ ॥੩੦॥
turat baneh pur chhor kai utth bhaajiyo bisanbhaar |30|உடனே ஊரை விட்டுக் காட்டை நோக்கிச் சென்றான்.(30)
ਪ੍ਰਿਥਮ ਆਨਿ ਕਾਢਿਯੋ ਰਿਖਹਿ ਮੇਘ ਲਯੋ ਬਰਖਾਇ ॥
pritham aan kaadtiyo rikheh megh layo barakhaae |முதலில் அவனை அழைத்து வந்து மழை பொழிய வைத்தாள்.
ਅਰਧ ਰਾਜ ਤਿਹ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਲੀਨੌ ਆਪੁ ਬਟਾਇ ॥੩੧॥
aradh raaj tih nripat ko leenau aap battaae |31|பிறகு ராஜாவை அவளுக்கு பாதி ராஜ்ஜியத்தைக் கொடுக்கச் செய்தார்.(31)
ਸਤ ਟਾਰਿਯੋ ਤਿਹ ਮੁਨਿਜ ਕੋ ਅਰਧ ਦੇਸ ਕੌ ਪਾਇ ॥
sat ttaariyo tih munij ko aradh des kau paae |களத்தின் பாதிக்காக அவள் முனிவரின் வழிபாட்டை அழித்தாள்,
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਸੁਖ ਕਰੇ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੩੨॥
bhaat bhaat ke sukh kare hridai harakh upajaae |32|மேலும் திருப்தியடைந்து, அவள் அவனுக்கு ஏராளமான உற்சாகத்தை அளித்தாள்.(32)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚੌਦਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੧੪॥੨੨੩੯॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau chauadas charitr samaapatam sat subham sat |114|2239|afajoon|ராஜா மற்றும் அமைச்சரின் மங்களகரமான கிரிதர்களின் 114 வது உவமை, ஆசீர்வாதத்துடன் முடிந்தது. (114)(2237)