ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 970


ਪਾਇ ਬ੍ਰਤੋਤਮ ਕੌ ਤਰੁਨੀ ਤਨ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਿ ਅਸੋਕੁਪਜਾਯੋ ॥
paae bratotam kau tarunee tan sok nivaar asokupajaayo |

ಋಷಿಯನ್ನು ಗೆದ್ದ ನಂತರ ಮಹಿಳೆ ತನ್ನ ಕ್ಲೇಶಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಿದಳು.

ਭਾਤਿ ਅਨੇਕ ਬਿਹਾਰਤ ਸੁੰਦਰ ਸਾਤ ਸੁਤਾ ਖਟ ਪੂਤੁਪਜਾਯੋ ॥
bhaat anek bihaarat sundar saat sutaa khatt pootupajaayo |

ನಿರಂತರವಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅವಳು ಏಳು ಗಂಡು ಮತ್ತು ಆರು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡಿದಳು.

ਤ੍ਯਾਗ ਦਯੇ ਬਨ ਕੋ ਬਸਿਬੋ ਪੁਰ ਭੀਤਰ ਕੋ ਬਸਿਯੋ ਮਨ ਭਾਯੋ ॥੨੦॥
tayaag daye ban ko basibo pur bheetar ko basiyo man bhaayo |20|

ನಂತರ ಅವಳು ಕಾಡಿನ ಜೀವನವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ನಗರಕ್ಕೆ ಬಂದು ವಾಸಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು.(20)

ਏਕ ਮਹਾ ਬਨ ਹੈ ਸੁਨਿ ਹੋ ਮੁਨਿ ਆਜੁ ਚਲੈ ਤਹ ਜਾਇ ਬਿਹਾਰੈ ॥
ek mahaa ban hai sun ho mun aaj chalai tah jaae bihaarai |

'ನನ್ನ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳು, ನನ್ನ ಋಷಿ, ಒಂದು ಸುಂದರವಾದ ಕಾಡು ಇದೆ, ನಾವು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡೋಣ.

ਫੂਲ ਘਨੇ ਫਲ ਰਾਜਤ ਸੁੰਦਰ ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਜਮੁਨਾ ਕੇ ਕਿਨਾਰੈ ॥
fool ghane fal raajat sundar fool rahe jamunaa ke kinaarai |

ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣ್ಣುಗಳು ಮತ್ತು ಹಣ್ಣಿನ ಮರಗಳಿವೆ ಮತ್ತು ಇದು ಜಮುನಾ ನದಿಯ ದಡದಲ್ಲಿದೆ.

ਤ੍ਯਾਗ ਬਿਲੰਬ ਚਲੋ ਤਿਤ ਕੋ ਤੁਮ ਕਾਨਨ ਸੋ ਰਮਨੀਯ ਨਿਹਾਰੈ ॥
tayaag bilanb chalo tith ko tum kaanan so ramaneey nihaarai |

ಈ ಕಾಡನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ನೀವು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಹೆಚ್ಚು ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿದೆ.

ਕੇਲ ਕਰੈ ਮਿਲਿ ਆਪਸ ਮੈ ਦੋਊ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੌ ਸਭ ਦ੍ਰਪ ਨਿਵਾਰੈ ॥੨੧॥
kel karai mil aapas mai doaoo kandrap kau sabh drap nivaarai |21|

ನಾವು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ, ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಮನ್ಮಥನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಬಿಡುತ್ತೇವೆ.(21)

ਕਾਨਨ ਜੇਤਿਕ ਥੇ ਤਿਹ ਦੇਸ ਸਭੈ ਅਥਿਤੇਸ ਕੋ ਬਾਲ ਦਿਖਾਏ ॥
kaanan jetik the tih des sabhai athites ko baal dikhaae |

ಆ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಬನ್‌ಗಳಿವೆಯೋ, ಅದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಆ ಮಹಿಳೆ ಯೋಗಿಗೆ ತೋರಿಸಿದಳು.

ਕਾਖ ਤੇ ਕੰਕਨ ਕੁੰਡਲ ਕਾਢਿ ਜਰਾਵਕਿ ਜੇਬ ਜਰੇ ਪਹਿਰਾਏ ॥
kaakh te kankan kunddal kaadt jaraavak jeb jare pahiraae |

(ಆ ಮಹಿಳೆ) ತನ್ನ ಪೊಟ್ಲಿಯಿಂದ ಬಳೆಗಳು, ಸುರುಳಿಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಆಭರಣಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅವುಗಳನ್ನು (ಯೋಗಿಗೆ!) ಕೊಟ್ಟಳು.

ਮੋਹਿ ਰਹਿਯੋ ਤਿਹ ਕੌ ਲਖਿ ਕੈ ਮੁਨਿ ਜੋਗ ਕੈ ਨ੍ਯਾਸ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਏ ॥
mohi rahiyo tih kau lakh kai mun jog kai nayaas sabhai bisaraae |

ಅವರನ್ನು ನೋಡಿದ ಋಷಿಯು ಮೋಹಗೊಂಡು ಯೋಗದ ಚಮತ್ಕಾರವನ್ನೆಲ್ಲ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟನು.

ਕਾਹੂੰ ਪ੍ਰਬੋਧ ਕਿਯੋ ਨਹਿ ਤਾ ਕਹ ਆਪਨ ਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਮੁਨਿ ਆਏ ॥੨੨॥
kaahoon prabodh kiyo neh taa kah aapan hee grih mai mun aae |22|

ಯಾರೂ ಅವನಿಗೆ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಕಲಿಸಲಿಲ್ಲ, ಮುನಿಯು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಗೆ ಬಂದನು. 22.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ದೋಹಿರಾ

ਸਾਤ ਸੁਤਾ ਆਗੇ ਕਰੀ ਤੀਨੁ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਸੁਤ ਲੀਨ ॥
saat sutaa aage karee teen triyeh sut leen |

ಅವರು ತಮ್ಮ ಏಳು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮುಂದೆ ನಡೆಯಲು ಹೇಳಿದರು ಮತ್ತು ಮೂರು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ತನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡರು.

ਇਕ ਕਾਧੇ ਇਕ ਕਾਖ ਮੈ ਖਸਟਮ ਮੁਨਿ ਸਿਰ ਦੀਨ ॥੨੩॥
eik kaadhe ik kaakh mai khasattam mun sir deen |23|

ಅವಳು ತನ್ನ ಭುಜದ ಮೇಲೆ ಇಬ್ಬರು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಉಳಿದ ಇಬ್ಬರನ್ನು ಋಷಿಯನ್ನು ಎತ್ತುವಂತೆ ಮಾಡಿದಳು.(23)

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |

ತೋಟಕ್ ಚಂದ್

ਪੁਰ ਮੈ ਰਿਖਿ ਆਇ ਸੁਨੇ ਜਬ ਹੀ ॥
pur mai rikh aae sune jab hee |

ನಗರದಲ್ಲಿ ಋಷಿಗಳ ಕೂಗು ಕೇಳಿದ ಜನ

ਜਨ ਪੂਜਨ ਤਾਹਿ ਚਲੇ ਸਭ ਹੀ ॥
jan poojan taeh chale sabh hee |

ಋಷಿಯ ಆಗಮನದ ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿದ ಜನರು ಅವನನ್ನು ಪೂಜಿಸಲು ಮುಗಿಬಿದ್ದರು.

ਚਿਤ ਭਾਤਹਿ ਭਾਤਿ ਅਨੰਦਿਤ ਹ੍ਵੈ ॥
chit bhaateh bhaat anandit hvai |

ಎಲ್ಲರೂ ಸಮಾನವಾಗಿ ಸಂತೋಷವಾಗಿದ್ದಾರೆ

ਬ੍ਰਿਧ ਬਾਲ ਨ ਜ੍ਵਾਨ ਰਹਿਯੋ ਘਰ ਕ੍ਵੈ ॥੨੪॥
bridh baal na jvaan rahiyo ghar kvai |24|

ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಆನಂದವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಹಿರಿಯರಾಗಲೀ ಕಿರಿಯರಾಗಲೀ ಯಾರೂ ಹಿಂದೆ ಉಳಿಯಲಿಲ್ಲ.(24)

ਸਭ ਹੀ ਕਰ ਕੁੰਕਮ ਫੂਲ ਲੀਏ ॥
sabh hee kar kunkam fool lee |

ಎಲ್ಲರ ಕೈಯಲ್ಲೂ ಕುಂಕುಮ ಹೂಗಳಿರುತ್ತವೆ

ਮੁਨਿ ਊਪਰ ਵਾਰਿ ਕੈ ਡਾਰਿ ਦੀਏ ॥
mun aoopar vaar kai ddaar dee |

ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಋಷಿಯನ್ನು ಹೂವುಗಳೊಂದಿಗೆ ಸ್ವಾಗತಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಕುಂಕುಮವನ್ನು ಎರಚಿದರು.

ਲਖਿ ਕੈ ਤਿਨ ਕੌ ਰਿਖਿ ਯੌ ਹਰਖਿਯੋ ॥
lakh kai tin kau rikh yau harakhiyo |

ಋಷಿಯು ಹೀಗೆ ಅವರನ್ನು ನೋಡಿ ಸಂತುಷ್ಟನಾದನು

ਤਬ ਹੀ ਘਨ ਸਾਵਨ ਜ੍ਯੋ ਬਰਖਿਯੋ ॥੨੫॥
tab hee ghan saavan jayo barakhiyo |25|

ಋಷಿಯು ಸಂತುಷ್ಟನಾದನು ಮತ್ತು ಸಾವನ ಮಾಸದಲ್ಲಿ ಮಳೆಯು ಸುರಿಯಲಾರಂಭಿಸಿತು.(25}

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ದೋಹಿರಾ

ਬਰਖਿਯੋ ਤਹਾ ਅਸੇਖ ਜਲ ਹਰਖੇ ਲੋਕ ਅਪਾਰ ॥
barakhiyo tahaa asekh jal harakhe lok apaar |

ಮಳೆಯಿಂದ ಜನತೆ ನಿರಾಳರಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ਭਯੋ ਸੁਕਾਲ ਦੁਕਾਲ ਤੇ ਐਸੇ ਚਰਿਤ ਨਿਹਾਰਿ ॥੨੬॥
bhayo sukaal dukaal te aaise charit nihaar |26|

ಮತ್ತು ಕ್ಷಾಮವು ಸಮೃದ್ಧಿಯ ಅವಧಿಗೆ ತಿರುಗಿತು.(26)

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |

ತೋಟಕ್ ಚಂದ್

ਘਨ ਜ੍ਯੋ ਬਰਖਿਯੋ ਸੁ ਘਨੋ ਤਹ ਆਈ ॥
ghan jayo barakhiyo su ghano tah aaee |

(ಅಲ್ಲಿ) ಭಾರೀ ಮಳೆಯಾದ ತಕ್ಷಣ (ಎಲ್ಲೆಡೆ ನೀರು ಇತ್ತು).

ਪੁਨਿ ਲੋਕਨ ਕੇ ਉਪਜੀ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
pun lokan ke upajee duchitaaee |

ಎಡೆಬಿಡದೆ ಮಳೆ ಸುರಿಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾಗ ಜನರ ಮನಸ್ಸು ಆತಂಕದಿಂದ ತುಂಬಿತ್ತು.

ਜਬ ਲੌ ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਰਿਖਿ ਰਾਜ ਨ ਜੈ ਹੈ ॥
jab lau grih te rikh raaj na jai hai |

ಋಷಿ-ರಾಜರು ಮನೆಯಿಂದ (ನಗರದ) ಹೊರಡುವವರೆಗೆ,

ਤਬ ਲੌ ਗਿਰਿ ਗਾਵ ਬਰਾਬਰਿ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥੨੭॥
tab lau gir gaav baraabar hvai hai |27|

ಋಷಿಗಳು ಅಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವವರೆಗೂ ಇದು ಎಂದಿಗೂ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವರ ಮನೆಗಳು ನೆಲದಲ್ಲಿ ವಿಭಜನೆಯಾಗಬಹುದು.(27)

ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਪਾਤ੍ਰਹਿ ਬੋਲਿ ਲਿਯੋ ॥
tab hee tih paatreh bol liyo |

(ರಾಜ) ನಂತರ ಆ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಕರೆದನು

ਨਿਜੁ ਆਧਿਕ ਦੇਸ ਬਟਾਇ ਦਿਯੋ ॥
nij aadhik des battaae diyo |

ನಂತರ ಅವರು ವೇಶ್ಯೆಯನ್ನು ಕರೆದು ಅರ್ಧದಷ್ಟು ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವವನ್ನು ಪಡೆದರು.

ਪੁਨਿ ਤਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਰਿਖਿ ਕੌ ਤੁਮ ਟਾਰੋ ॥
pun taeh kahiyo rikh kau tum ttaaro |

ಆಗ ಋಷಿಯನ್ನು (ಇಲ್ಲಿಂದ) ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਕੋ ਸਭ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰੋ ॥੨੮॥
pur baasin ko sabh sok nivaaro |28|

ಅವರು ಋಷಿಯನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಪಟ್ಟಣದ ನಿವಾಸಿಗಳ ಆತಂಕವನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸಲು ವಿನಂತಿಸಿದರು.(28)

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

ಸವಯ್ಯ

ਬੈਸ ਬਿਤੀ ਬਸਿ ਬਾਮਹੁ ਕੇ ਬਿਸੁਨਾਥ ਕਹੂੰ ਹਿਯ ਮੈ ਨ ਸਰਿਯੋ ॥
bais bitee bas baamahu ke bisunaath kahoon hiy mai na sariyo |

ಆಗ ಆ ಸ್ತ್ರೀಯು ಋಷಿಯನ್ನು ಕೇಳಿದಳು, ನೀನು ನಿನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಹೆಣ್ಣಿನ ನಿರ್ದೇಶನದಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತೀಯೆ ಮತ್ತು ದೇವರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಲಿಲ್ಲ.

ਬਿਸੰਭਾਰ ਭਯੋ ਬਰਰਾਤ ਕਹਾ ਬਿਨੁ ਬੇਦ ਕੇ ਬਾਦਿ ਬਿਬਾਦਿ ਬਰਿਯੋ ॥
bisanbhaar bhayo bararaat kahaa bin bed ke baad bibaad bariyo |

'ನೀವೀಗ ವೇದಾಭ್ಯಾಸವನ್ನೂ ತ್ಯಜಿಸಿ ಭೂಮಿಗೆ ಹೊರೆಯಾಗಿದ್ದೀರಿ.

ਬਹਿ ਕੈ ਬਲੁ ਕੈ ਬਿਝੁ ਕੈ ਉਝ ਕੈ ਤੁਹਿ ਕਾਲ ਕੋ ਖ੍ਯਾਲ ਕਹਾ ਬਿਸਰਿਯੋ ॥
beh kai bal kai bijh kai ujh kai tuhi kaal ko khayaal kahaa bisariyo |

'ಸ್ವಯಂ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ನೀವು ಗೊಣಗುತ್ತಿದ್ದೀರಿ ಮತ್ತು ಸಾವಿನ ದೇವರಾದ ಕಾಲ್‌ನ ಭಯವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದ್ದೀರಿ.

ਬਨਿ ਕੈ ਤਨਿ ਕੈ ਬਿਹਰੌ ਪੁਰ ਮੈ ਜੜ ਲਾਜਹਿ ਲਾਜ ਕੁਕਾਜ ਕਰਿਯੋ ॥੨੯॥
ban kai tan kai biharau pur mai jarr laajeh laaj kukaaj kariyo |29|

'ಕಾಡನ್ನು ತೊರೆದು ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಡುತ್ತಾ, ನಿಮ್ಮ ಗೌರವವನ್ನು ಅವಮಾನಿಸುತ್ತಿದ್ದೀರಿ' (29)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ದೋಹಿರಾ

ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਐਸੋ ਮੁਨਿਜ ਮਨ ਮੈ ਕਿਯੋ ਬਿਚਾਰ ॥
bachan sunat aaiso munij man mai kiyo bichaar |

ಅವನು ಅಂತಹ ಧರ್ಮೋಪದೇಶವನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ, ಅವನು ಯೋಚಿಸಿದನು,

ਤੁਰਤ ਬਨਹਿ ਪੁਰਿ ਛੋਰਿ ਕੈ ਉਠਿ ਭਾਜਿਯੋ ਬਿਸੰਭਾਰ ॥੩੦॥
turat baneh pur chhor kai utth bhaajiyo bisanbhaar |30|

ಮತ್ತು ತಕ್ಷಣವೇ ಪಟ್ಟಣವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಕಾಡಿನ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟನು.(30)

ਪ੍ਰਿਥਮ ਆਨਿ ਕਾਢਿਯੋ ਰਿਖਹਿ ਮੇਘ ਲਯੋ ਬਰਖਾਇ ॥
pritham aan kaadtiyo rikheh megh layo barakhaae |

ಮೊದಲು ಅವಳು ಅವನನ್ನು ಕರೆತಂದಳು ಮತ್ತು ಮಳೆ ಸುರಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದಳು,

ਅਰਧ ਰਾਜ ਤਿਹ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਲੀਨੌ ਆਪੁ ਬਟਾਇ ॥੩੧॥
aradh raaj tih nripat ko leenau aap battaae |31|

ಆಗ ರಾಜನು ಅವಳಿಗೆ ಅರ್ಧ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಕೊಡುವಂತೆ ಮಾಡಿದನು.(31)

ਸਤ ਟਾਰਿਯੋ ਤਿਹ ਮੁਨਿਜ ਕੋ ਅਰਧ ਦੇਸ ਕੌ ਪਾਇ ॥
sat ttaariyo tih munij ko aradh des kau paae |

ಡೊಮೈನ್‌ನ ಅರ್ಧದ ಸಲುವಾಗಿ ಅವಳು ಋಷಿಯ ಆರಾಧನೆಯನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡಿದಳು,

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਸੁਖ ਕਰੇ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥੩੨॥
bhaat bhaat ke sukh kare hridai harakh upajaae |32|

ಮತ್ತು ಸಂತೃಪ್ತಿಯಿಂದ, ಅವಳು ಅವನಿಗೆ ಹಲವಾರು ಉಲ್ಲಾಸವನ್ನು ನೀಡಿದಳು.(32)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚੌਦਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੧੪॥੨੨੩੯॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau chauadas charitr samaapatam sat subham sat |114|2239|afajoon|

ರಾಜ ಮತ್ತು ಮಂತ್ರಿಯ ಮಂಗಳಕರ ಕ್ರಿತಾರ ಸಂಭಾಷಣೆಯ 114 ನೇ ಉಪಮೆ, ಆಶೀರ್ವಾದದೊಂದಿಗೆ ಪೂರ್ಣಗೊಂಡಿದೆ. (114)(2237)