ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 442

ਅਉਰ ਕਿਤੇ ਬਲਬੰਡ ਹੁਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਿਤੇ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋਪਿ ਪਛਾਰੇ ॥

aaur kite balabandd hute kab sayaam jite nrip kop pachhaare |

ಕೋಪದಿಂದ ರಾಜನು ಅನೇಕ ಪರಾಕ್ರಮಿಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದುರುಳಿಸಿದನು

ਜੁਧ ਪ੍ਰਬੀਨ ਸੁ ਬੀਰ ਬਡੇ ਰਿਸਿ ਸਾਥ ਸੋਊ ਛਿਨ ਮਾਹਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥

judh prabeen su beer badde ris saath soaoo chhin maeh sanghaare |

ಕೋಪಗೊಂಡ ಅವನು ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಮಹಾವೀರರನ್ನು ಕೊಂದನು

ਸ੍ਯੰਦਨ ਕਾਟਿ ਦਏ ਤਿਨ ਕੇ ਗਜ ਬਾਜ ਘਨੇ ਸੰਗਿ ਬਾਨਨ ਮਾਰੇ ॥

sayandan kaatt de tin ke gaj baaj ghane sang baanan maare |

ಅವನು ಅವರ ರಥಗಳನ್ನು ಒಡೆದುಹಾಕಿದನು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಬಾಣಗಳಿಂದ ಅನೇಕ ಆನೆಗಳು ಮತ್ತು ಕುದುರೆಗಳನ್ನು ಕೊಂದನು

ਰੁਦ੍ਰ ਕੋ ਖੇਲੁ ਕੀਯੋ ਰਨ ਮੈ ਜੇਊ ਜੀਵਤ ਤੇ ਤਜਿ ਜੁਧੁ ਪਧਾਰੇ ॥੧੪੫੨॥

rudr ko khel keeyo ran mai jeaoo jeevat te taj judh padhaare |1452|

ರಾಜನು ರುದ್ರನಂತೆ ರಣರಂಗದಲ್ಲಿ ನರ್ತಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಉಳಿದವರು ಓಡಿಹೋದರು.1452.

ਸੈਨ ਭਜਾਇ ਕੈ ਧਾਇ ਕੈ ਆਇ ਕੈ ਰਾਮ ਅਉ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸਾਥ ਅਰਿਓ ਹੈ ॥

sain bhajaae kai dhaae kai aae kai raam aau sayaam ke saath ario hai |

(ರಾಜ ಯಾದವನ) ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಬಲರಾಮ ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನಿಂದ ಸೋಲಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਲੈ ਬਰਛਾ ਜਮਧਾਰ ਗਦਾ ਅਸਿ ਕ੍ਰੁਧ ਹ੍ਵੈ ਜੁਧ ਨਿਸੰਗ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥

lai barachhaa jamadhaar gadaa as krudh hvai judh nisang kario hai |

ಸೈನ್ಯವನ್ನು ಓಡಿಹೋಗಿ ಮತ್ತೆ ಓಡಿಹೋಗಿ, ರಾಜನು ಬಲರಾಮ ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಬಂದನು ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಈಟಿ, ಕೊಡಲಿ, ಗದೆ, ಖಡ್ಗ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ನಿರ್ಭಯವಾಗಿ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಮಾಡಿದನು.

ਤਉ ਬਹੁਰੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਪਾਨਿ ਧਰਿਓ ਹੈ ॥

tau bahuro kab sayaam bhanai dhan baan sanbhaar kai paan dhario hai |

ಕವಿ ಸಿಯಾಮ್ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, ಆಗ (ರಾಜ) ಮತ್ತೆ ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದನು.

ਜਿਉ ਘਨ ਬੂੰਦਨ ਤਿਉ ਸਰ ਸਿਉ ਕਮਲਾਪਤਿ ਕੋ ਤਨ ਤਾਲ ਭਰਿਓ ਹੈ ॥੧੪੫੩॥

jiau ghan boondan tiau sar siau kamalaapat ko tan taal bhario hai |1453|

ಇದಾದ ನಂತರ ಅವನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಮೋಡಗಳಿಂದ ಮಳೆಯ ಹನಿಗಳಂತೆ, ಅವನು ಬಾಣಗಳಿಂದ ಕೃಷ್ಣನ ದೇಹದ ತೊಟ್ಟಿಯನ್ನು ತುಂಬಿದನು.1453.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਬੇਧਿਓ ਜਬ ਤਨ ਕ੍ਰਿਸਨ ਰਿਸਿ ਇੰਦ੍ਰਾਸਤ੍ਰ ਸੰਧਾਨ ॥

bedhio jab tan krisan ris indraasatr sandhaan |

ಕೃಷ್ಣನ ದೇಹವನ್ನು (ಬಾಣಗಳಿಂದ) ಚುಚ್ಚಿದಾಗ, ಅವನು ಇಂದ್ರನ ಅಸ್ತ್ರದ ಗುರಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು.

ਮੰਤ੍ਰਨ ਸਿਉ ਅਭਿਮੰਤ੍ਰ ਕਰਿ ਗਹਿ ਧਨੁ ਛਾਡਿਓ ਬਾਨ ॥੧੪੫੪॥

mantran siau abhimantr kar geh dhan chhaaddio baan |1454|

ಕೃಷ್ಣನ ದೇಹವನ್ನು ಬಾಣಗಳಿಂದ ಚುಚ್ಚಿದಾಗ, ಅವನು ಇಂದ್ರಾಸ್ತ್ರ ಎಂಬ ಬಾಣವನ್ನು ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಪಠಿಸಿದ ನಂತರ ಅದನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿದನು. 1454.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਇੰਦ੍ਰ ਤੇ ਆਦਿਕ ਬੀਰ ਜਿਤੇ ਤਬ ਹੀ ਸਰ ਛੂਟਤ ਭੂ ਪਰ ਆਏ ॥

eindr te aadik beer jite tab hee sar chhoottat bhoo par aae |

ಇಂದ್ರ ಮೊದಲಾದವರು ಎಷ್ಟೇ ಶೂರರಾದರೂ ಬಾಣ ಬಿಟ್ಟ ತಕ್ಷಣ ಭೂಮಿಗೆ ಬಂದರು.

ਰਾਮ ਭਨੈ ਅਗਨਾਯੁਧ ਲੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਲਖ ਕੈ ਕਰਿ ਕੋਪ ਚਲਾਏ ॥

raam bhanai aganaayudh lai nrip ko lakh kai kar kop chalaae |

ಬಾಣ ಬಿಟ್ಟ ತಕ್ಷಣ, ಇಂದ್ರನಂತಹ ಅನೇಕ ಪರಾಕ್ರಮಶಾಲಿಗಳು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ರಾಜನನ್ನು ತಮ್ಮ ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡರು, ಅವರು ಬೆಂಕಿಯ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೊಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.

ਭੂਪ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਸੁ ਕਟੇ ਅਪਨੇ ਸਰ ਲੈ ਸੁਰ ਕੇ ਤਨ ਲਾਏ ॥

bhoop saraasan lai su katte apane sar lai sur ke tan laae |

ರಾಜನು ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಆ ಬಾಣಗಳನ್ನು ತಡೆದು ತನ್ನ ಬಾಣಗಳಿಂದ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾದ ಯೋಧರನ್ನು ಗಾಯಗೊಳಿಸಿದನು.

ਘਾਇਲ ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੇ ਲਖਿ ਕੈ ਸੁਰ ਰਾਜ ਡਰੇ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸਬ ਧਾਏ ॥੧੪੫੫॥

ghaaeil sraun bhare lakh kai sur raaj ddare mil kai sab dhaae |1455|

ರಕ್ತದಿಂದ ಮುಳುಗಿ ಭಯದಿಂದ ದೇವತೆಗಳ ರಾಜನಾದ ಇಂದ್ರನ ಮುಂದೆ ತಲುಪಿದನು.1455.

ਦੇਵ ਰਵਾਦਿਕ ਬੀਰ ਘਨੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਅਤਿ ਕੋਪ ਤਏ ਹੈ ॥

dev ravaadik beer ghane kab sayaam bhane at kop te hai |

ಕವಿ ಶ್ಯಾಮ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಸೂರ್ಯನಂತಹ ಅನೇಕ ದೇವರುಗಳು ಯೋಧನ ಕೋಪದಿಂದ ಕೋಪಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ਲੈ ਬਰਛੀ ਕਰਵਾਰ ਗਦਾ ਸੁ ਸਬੈ ਰਿਸਿ ਭੂਪ ਸੋ ਆਇ ਖਏ ਹੈ ॥

lai barachhee karavaar gadaa su sabai ris bhoop so aae khe hai |

ಸೂರ್ಯನಂತೆ ಮಹಿಮಾನ್ವಿತರಾದ ಯೋಧರು ಕೋಪೋದ್ರಿಕ್ತರಾಗಿ ಭರ್ಜಿ, ಖಡ್ಗ, ಗದೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ರಾಜ ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡಿದರು.

ਆਨਿ ਇਕਤ੍ਰ ਭਏ ਰਨ ਮੈ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੇ ਕਬਿ ਭਾਖ ਦਏ ਹੈ ॥

aan ikatr bhe ran mai jas taa chhab ke kab bhaakh de hai |

ಎಲ್ಲರೂ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿದರು. ಆ ದೃಶ್ಯದ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಕವಿಯು ಹೀಗೆ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾನೆ.

ਭੂਪ ਕੇ ਬਾਨ ਸੁਗੰਧਿ ਕੇ ਲੈਬੇ ਕਉ ਭਉਰ ਮਨੋ ਇਕ ਠਉਰ ਭਏ ਹੈ ॥੧੪੫੬॥

bhoop ke baan sugandh ke laibe kau bhaur mano ik tthaur bhe hai |1456|

ರಾಜನ ಹೂವಿನಂತಹ ಬಾಣಗಳ ಪರಿಮಳವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ದೇವರಂತಹ ಕಪ್ಪು ಜೇನುನೊಣಗಳು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿದಂತೆ ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿದರು.1456.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਦੇਵਨ ਮਿਲਿ ਖੜਗੇਸ ਕਉ ਘੇਰਿ ਚਹੂੰ ਦਿਸਿ ਲੀਨ ॥

devan mil kharrages kau gher chahoon dis leen |

ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ದೇವತೆಗಳು ಎಲ್ಲಾ ನಾಲ್ಕು ದಿಕ್ಕುಗಳಿಂದ ರಾಜನನ್ನು ಮುತ್ತಿಗೆ ಹಾಕಿದರು

ਤਬ ਭੂਪਤਿ ਧਨੁ ਬਾਨ ਲੈ ਕਹੋ ਜੁ ਪਉਰਖ ਕੀਨ ॥੧੪੫੭॥

tab bhoopat dhan baan lai kaho ju paurakh keen |1457|

ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರಾಜನು ತೋರಿದ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ನಾನು ಈಗ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ. 1457.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

ಕವಿಯ ಮಾತು:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਸੂਰ ਕੋ ਦ੍ਵਾਦਸ ਬਾਨਨ ਬੇਧਿ ਕੈ ਅਉ ਸਸਿ ਕੋ ਦਸ ਬਾਨ ਲਗਾਏ ॥

soor ko dvaadas baanan bedh kai aau sas ko das baan lagaae |

(ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್) ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಹನ್ನೆರಡು ಬಾಣಗಳಿಂದ ಚುಚ್ಚಿದನು ಮತ್ತು ನಂತರ ಹತ್ತು ಬಾಣಗಳಿಂದ ಚಂದ್ರನನ್ನು ಹೊಡೆದನು.

ਔਰ ਸਚੀਪਤਿ ਕਉ ਸਰ ਸਉ ਸੁ ਲਗੇ ਤਨ ਭੇਦ ਕੈ ਪਾਰ ਪਰਾਏ ॥

aauar sacheepat kau sar sau su lage tan bhed kai paar paraae |

ಅವನು ಸೂರ್ಯನ ಕಡೆಗೆ ಹನ್ನೆರಡು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಚಂದ್ರಮನ ಕಡೆಗೆ ಹತ್ತು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದನು, ಅವನು ಇಂದ್ರನ ಕಡೆಗೆ ನೂರು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದನು, ಅದು ಅವನ ದೇಹವನ್ನು ಚುಚ್ಚಿ ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಗೆ ಹೋಯಿತು.

ਜਛ ਜਿਤੇ ਸੁਰ ਕਿੰਨਰ ਗੰਧ੍ਰਬ ਤੇ ਸਬ ਤੀਰਨ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਘਾਏ ॥

jachh jite sur kinar gandhrab te sab teeran so nrip ghaae |

ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಎಲ್ಲಾ ಯಕ್ಷರು, ದೇವತೆಗಳು, ಕಿನ್ನರರು, ಗಂಧರ್ವರು ಮುಂತಾದವರನ್ನು ರಾಜನು ತನ್ನ ಬಾಣಗಳಿಂದ ಕೆಡವಿದನು.

ਕੇਤਕ ਭਾਜਿ ਗਏ ਰਨ ਤੇ ਡਰਿ ਕੇਤਕਿ ਤਉ ਰਨ ਮੈ ਠਹਰਾਏ ॥੧੪੫੮॥

ketak bhaaj ge ran te ddar ketak tau ran mai tthaharaae |1458|

ಅನೇಕ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ದೇವರುಗಳು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಿಂದ ಓಡಿಹೋದರು, ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ದೃಢವಾಗಿ ನಿಂತವರು ಅನೇಕರು.1458.

ਜੁਧੁ ਭਯੋ ਸੁ ਘਨੋ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਇੰਦ੍ਰ ਰਿਸੇ ਕਰਿ ਸਾਗ ਲਈ ਹੈ ॥

judh bhayo su ghano jab hee tab indr rise kar saag lee hai |

ಘೋರ ಯುದ್ಧವು ಪ್ರಾರಂಭವಾದಾಗ, ಇಂದ್ರನು ಕೋಪಗೊಂಡು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಈಟಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದನು.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬਲ ਕੋ ਕਰਿ ਕੈ ਤਿਹ ਭੂਪ ਕੈ ਊਪਰਿ ਡਾਰ ਦਈ ਹੈ ॥

sayaam bhanai bal ko kar kai tih bhoop kai aoopar ddaar dee hai |

ಯುದ್ಧವು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾದಾಗ, ಕೋಪಗೊಂಡ ಇಂದ್ರನು ಈಟಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ರಾಜನ ಕಡೆಗೆ (ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್) ಹಿಂಸಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಹೊರಹಾಕಿದನು.

ਸ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਸਰ ਕਾਟਿ ਦਈ ਉਪਮਾ ਸੁ ਭਈ ਹੈ ॥

sree kharrages saraasan lai sar kaatt dee upamaa su bhee hai |

(ಆಗೋನ್) ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ಬಿಲ್ಲು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಾಣದಿಂದ (ಸಾಂಗ್) ಕತ್ತರಿಸಿದನು. ಅವನ ಹೋಲಿಕೆ ಹೀಗಿದೆ

ਬਾਨ ਭਯੋ ਖਗਰਾਜ ਮਨੋ ਬਰਛੀ ਜਨੋ ਨਾਗਨਿ ਭਛ ਗਈ ਹੈ ॥੧੪੫੯॥

baan bhayo khagaraaj mano barachhee jano naagan bhachh gee hai |1459|

ಖರಗ್ ಸಿಂಗ್ ತನ್ನ ಬಾಣದಿಂದ ಈಟಿಯನ್ನು ಎಷ್ಟು ನಿಖರವಾಗಿ ತಡೆದನು, ರಾಜನ ಗರುಡದಂತಹ ಬಾಣವು ಭರ್ಜಿಯಂತಹ ಹೆಣ್ಣು ಸರ್ಪವನ್ನು ನುಂಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ.1459.

ਪੀੜਤ ਕੈ ਸਬ ਬਾਨਨ ਸੋ ਪੁਨਿ ਇੰਦ੍ਰ ਤੇ ਆਦਿਕ ਬੀਰ ਭਜਾਏ ॥

peerrat kai sab baanan so pun indr te aadik beer bhajaae |

ಬಾಣಗಳಿಂದ ಉಂಟಾದ ಇಂದ್ರ ಮೊದಲಾದವರು ಓಡಿಹೋದರು

ਸੂਰ ਸਸੀ ਰਨ ਤ੍ਯਾਗਿ ਭਜੈ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਏ ॥

soor sasee ran tayaag bhajai apane man mai at traas badtaae |

ಸೂರ್ಯ, ಚಂದ್ರ ಮತ್ತು ಇತರರೆಲ್ಲರೂ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯನ್ನು ತೊರೆದರು ಮತ್ತು ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಭಯಭೀತರಾಗಿದ್ದರು

ਖਾਇ ਕੈ ਘਾਇ ਘਨੇ ਤਨ ਮੈ ਭਜ ਗੇ ਸਬ ਹੀ ਨ ਕੋਊ ਠਹਰਾਏ ॥

khaae kai ghaae ghane tan mai bhaj ge sab hee na koaoo tthaharaae |

ಗಾಯಗೊಂಡ ನಂತರ, ಅವರಲ್ಲಿ ಹಲವರು ಓಡಿಹೋದರು ಮತ್ತು ಅವರಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಅಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಲಿಲ್ಲ

ਜਾਇ ਬਸੇ ਅਪੁਨੇ ਪੁਰ ਮੈ ਸੁਰ ਸੋਕ ਭਰੇ ਸਬ ਲਾਜ ਲਜਾਏ ॥੧੪੬੦॥

jaae base apune pur mai sur sok bhare sab laaj lajaae |1460|

ದೇವತೆಗಳೆಲ್ಲರೂ ನಾಚಿಕೆಪಟ್ಟು ತಮ್ಮ ವಾಸಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದರು.1460.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਜਬੈ ਸਕਲ ਸੁਰ ਭਜਿ ਗਏ ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀਨੋ ਮਾਨ ॥

jabai sakal sur bhaj ge tab nrip keeno maan |

ದೇವತೆಗಳೆಲ್ಲ ಓಡಿಹೋದಾಗ ರಾಜನಿಗೆ ಅಹಂಕಾರವಾಯಿತು

ਧਨੁਖ ਤਾਨਿ ਕਰ ਮੈ ਪ੍ਰਬਲ ਹਰਿ ਪਰ ਮਾਰੇ ਬਾਨ ॥੧੪੬੧॥

dhanukh taan kar mai prabal har par maare baan |1461|

ಈಗ ಅವನು ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ಎಳೆದು ಕೃಷ್ಣನ ಮೇಲೆ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಸುರಿಸಿದನು.1461.

ਤਬ ਹਰਿ ਰਿਸਿ ਕੈ ਕਰਿ ਲਯੋ ਰਾਛਸ ਅਸਤ੍ਰ ਸੰਧਾਨ ॥

tab har ris kai kar layo raachhas asatr sandhaan |

ಆಗ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಕೋಪಗೊಂಡು 'ರಚಸಾಸ್ತ್ರ'ವನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು

ਮੰਤ੍ਰਨ ਸਿਉ ਅਭਿਮੰਤ੍ਰ ਕਰਿ ਛਾਡਿਓ ਅਦਭੁਤ ਬਾਨ ॥੧੪੬੨॥

mantran siau abhimantr kar chhaaddio adabhut baan |1462|

ಆಗ ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಕೋಪದಿಂದ ತನ್ನ ದೈತ್ಯಾಸ್ತ್ರವನ್ನು (ರಾಕ್ಷಸರಿಗೆ ಮೀಸಲಾದ ತೋಳು) ಹೊರತೆಗೆದನು ಮತ್ತು ಈ ಅದ್ಭುತ ಬಾಣದ ಮೇಲೆ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಪಠಿಸಿದ ನಂತರ ಅದನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿದನು.1462.