ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 236

ਬਾਧ ਨਿਖੰਗ ਚਲੇ ਕਟਿ ਸੌ ਕਹਿ ਭ੍ਰਾਤ ਈਹਾ ਕਰਿਜੈ ਰਖਵਾਰੀ ॥੩੫੩॥

baadh nikhang chale katt sau keh bhraat eehaa karijai rakhavaaree |353|

ಅವನು ತನ್ನ ಬತ್ತಳಿಕೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಚಿನ್ನದ ಜಿಂಕೆಯನ್ನು ತರಲು ಹೊರಟನು, ಸೀತೆಯ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಲಕ್ಷ್ಮಣನನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಹೋದನು.353.

ਓਟ ਥਕਯੋ ਕਰਿ ਕੋਟਿ ਨਿਸਾਚਰ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਨਿਦਾਨ ਸੰਘਾਰਯੋ ॥

ott thakayo kar kott nisaachar sree raghubeer nidaan sanghaarayo |

ಮಾರೀಚ್ ರಾಕ್ಷಸನು ಹೆಚ್ಚಿನ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಓಡಿಹೋಗುವ ಮೂಲಕ ರಾಮನನ್ನು ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದನು, ಆದರೆ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅವನು ದಣಿದಿದ್ದನು ಮತ್ತು ರಾಮ್ ಅವನನ್ನು ಕೊಂದನು.

ਹੇ ਲਹੁ ਬੀਰ ਉਬਾਰ ਲੈ ਮੋਕਹ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਪੁਨਿ ਰਾਮ ਪੁਕਾਰਯੋ ॥

he lahu beer ubaar lai mokah yau keh kai pun raam pukaarayo |

ಆದರೆ ಸಾಯುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವನು ರಾಮನ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗಿದನು, "ಓ ಸಹೋದರ, ನನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸು".

ਜਾਨਕੀ ਬੋਲ ਕੁਬੋਲ ਸੁਨਯੋ ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਓਰ ਸੁਮਿਤ੍ਰ ਪਠਾਯੋ ॥

jaanakee bol kubol sunayo tab hee tih or sumitr patthaayo |

ಈ ಭಯಾನಕ ಕೂಗನ್ನು ಕೇಳಿದ ಸೀತೆ, ಪರಾಕ್ರಮಶಾಲಿಯಾದ ಲಕ್ಷ್ಮಣನನ್ನು ಆ ಕಡೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದಳು.

ਰੇਖ ਕਮਾਨ ਕੀ ਕਾਢ ਮਹਾਬਲ ਜਾਤ ਭਏ ਇਤ ਰਾਵਨ ਆਯੋ ॥੩੫੪॥

rekh kamaan kee kaadt mahaabal jaat bhe it raavan aayo |354|

ಯಾರು ಹೊರಡುವ ಮೊದಲು ಅಲ್ಲಿ ಗೆರೆ ಎಳೆದರು ಮತ್ತು ನಂತರ ರಾವಣನು ಬಂದನು.354.

ਭੇਖ ਅਲੇਖ ਉਚਾਰ ਕੈ ਰਾਵਣ ਜਾਤ ਭਏ ਸੀਅ ਕੇ ਢਿਗ ਯੌ ॥

bhekh alekh uchaar kai raavan jaat bhe seea ke dtig yau |

ಯೋಗಿಯ ವೇಷವನ್ನು ಧರಿಸಿ ಮತ್ತು ಭಿಕ್ಷೆಗಾಗಿ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಆವಾಹನೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ, ರಾವಣನು ಸೀತೆಯ ಬಳಿ ಹೋದನು,

ਅਵਿਲੋਕ ਧਨੀ ਧਨਵਾਨ ਬਡੋ ਤਿਹ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਮਗ ਮੋ ਠਗ ਜਯੋ ॥

avilok dhanee dhanavaan baddo tih jaae milai mag mo tthag jayo |

ಒಬ್ಬ ದುಷ್ಕರ್ಮಿಯು ಶ್ರೀಮಂತನನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ ಹೇಳಿದನಂತೆ,

ਕਛੁ ਦੇਹੁ ਭਿਛਾ ਮ੍ਰਿਗ ਨੈਨ ਹਮੈ ਇਹ ਰੇਖ ਮਿਟਾਇ ਹਮੈ ਅਬ ਹੀ ॥

kachh dehu bhichhaa mrig nain hamai ih rekh mittaae hamai ab hee |

ಓ ಡೋ-ಐಡ್, ಈ ಗೆರೆಯನ್ನು ದಾಟಿ ಮತ್ತು ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಭಿಕ್ಷೆ ನೀಡಿ

ਬਿਨੁ ਰੇਖ ਭਈ ਅਵਿਲੋਕ ਲਈ ਹਰਿ ਸੀਅ ਉਡਯੋ ਨਭਿ ਕਉ ਤਬ ਹੀ ॥੩੫੫॥

bin rekh bhee avilok lee har seea uddayo nabh kau tab hee |355|

ಮತ್ತು ಸೀತೆಯನ್ನು ದಾಟುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ರಾವಣನು ನೋಡಿದಾಗ, ಅವನು ಅವಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಆಕಾಶದ ಕಡೆಗೆ ಹಾರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು.355.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਰਾਮ ਵਤਾਰ ਕਥਾ ਸੀਤਾ ਹਰਨ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ॥

eit sree bachitr naattak raam vataar kathaa seetaa haran dhiaae samaapatam |

ಬಚ್ಚಿತ್ತರ್ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ರಾಮಾವತಾರದಲ್ಲಿ "ಸೀತಾ ಅಪಹರಣ" ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಅಧ್ಯಾಯದ ಅಂತ್ಯ.

ਅਥ ਸੀਤਾ ਖੋਜਬੋ ਕਥਨੰ ॥

ath seetaa khojabo kathanan |

ಈಗ ಸೀತೆಯ ಹುಡುಕಾಟದ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿ:

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥

tottak chhand |

ಟೋಟಕ್ ಚರಣ

ਰਘੁਨਾਥ ਹਰੀ ਸੀਅ ਹੇਰ ਮਨੰ ॥

raghunaath haree seea her manan |

ಶ್ರೀರಾಮನು (ಆಗ) ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸೀತೆ ಜಿಂಕೆಯಾಗಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡನು.

ਗਹਿ ਬਾਨ ਸਿਲਾ ਸਿਤ ਸਜਿ ਧਨੰ ॥

geh baan silaa sit saj dhanan |

ರಾಮನು ಸೀತೆಯ ಅಪಹರಣದ ಬಗ್ಗೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೋಡಿದಾಗ, ಅವನು ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲು ಮತ್ತು ಬಾಣಗಳನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಬಿಳಿ ಬಂಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತನು.

ਚਹੂੰ ਓਰ ਸੁਧਾਰ ਨਿਹਾਰ ਫਿਰੇ ॥

chahoon or sudhaar nihaar fire |

ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ನಾಲ್ಕು ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ.

ਛਿਤ ਊਪਰ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਗਿਰੇ ॥੩੫੬॥

chhit aoopar sree raghuraaj gire |356|

ಅವನು ನಾಲ್ಕು ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿದನು, ಆದರೆ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅವನು ನಿರಾಶೆಯಿಂದ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದನು.356.

ਲਘੁ ਬੀਰ ਉਠਾਇ ਸੁ ਅੰਕ ਭਰੇ ॥

lagh beer utthaae su ank bhare |

ಕಿರಿಯ ಸಹೋದರ (ಲಚ್ಮನ್) ಅಪ್ಪುಗೆಯಲ್ಲಿ (ಅವನನ್ನು) ಬೆಳೆಸಿದ

ਮੁਖ ਪੋਛ ਤਬੈ ਬਚਨਾ ਉਚਰੇ ॥

mukh pochh tabai bachanaa uchare |

ಅವನ ಕಿರಿಯ ಸಹೋದರ ಅವನನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟು ಬೆಳೆಸಿದನು ಮತ್ತು ಅವನ ಮುಖವನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸುವಾಗ ಹೇಳಿದನು:

ਕਸ ਅਧੀਰ ਪਰੇ ਪ੍ਰਭ ਧੀਰ ਧਰੋ ॥

kas adheer pare prabh dheer dharo |

ನೀವು ಯಾಕೆ ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದಿರಿ, ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದಿರಿ,

ਸੀਅ ਜਾਇ ਕਹਾ ਤਿਹ ਸੋਧ ਕਰੋ ॥੩੫੭॥

seea jaae kahaa tih sodh karo |357|

ಓ ನನ್ನ ಪ್ರಭು! ತಾಳ್ಮೆಗೆಡಬೇಡಿ, ನಿಮ್ಮ ಶಾಂತತೆಯನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ. ಸೀತೆ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿ.?

ਉਠ ਠਾਢਿ ਭਏ ਫਿਰਿ ਭੂਮ ਗਿਰੇ ॥

autth tthaadt bhe fir bhoom gire |

(ರಾಮ್ ಜಿ) ಎದ್ದು ನಿಂತರು ಆದರೆ ನಂತರ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರು (ಮತ್ತು ಅಶುದ್ಧರಾದರು).

ਪਹਰੇਕਕ ਲਉ ਫਿਰ ਪ੍ਰਾਨ ਫਿਰੇ ॥

paharekak lau fir praan fire |

ರಾಮ್ ಎದ್ದನು ಆದರೆ ಮತ್ತೆ ಮೂರ್ಛೆ ಹೋದನು ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಪ್ರಜ್ಞೆಗೆ ಬಂದನು.

ਤਨ ਚੇਤ ਸੁਚੇਤ ਉਠੇ ਹਰਿ ਯੌਂ ॥

tan chet suchet utthe har yauan |

ಸೂರತ್ ದೇಹಕ್ಕೆ ಬಂದೊಡನೆ ರಾಮ ಹೀಗೆ ಎಚ್ಚರವಾಯಿತು

ਰਣ ਮੰਡਲ ਮਧਿ ਗਿਰਯੋ ਭਟ ਜਯੋਂ ॥੩੫੮॥

ran manddal madh girayo bhatt jayon |358|

ಅವನು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆದ ಯೋಧನಂತೆ ಭೂಮಿಯಿಂದ ಎದ್ದನು.೩೫೮.

ਛਹੂੰ ਓਰ ਪੁਕਾਰ ਬਕਾਰ ਥਕੇ ॥

chhahoon or pukaar bakaar thake |

ನಾಲ್ಕನೆಯ ಕಡೆಯವರು ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗಿ ಸುಸ್ತಾದರು.

ਲਘੁ ਭ੍ਰਾਤ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਝਥੇ ॥

lagh bhraat bahu bhaat jhathe |

ಅವನು ನಾಲ್ಕೂ ಕಡೆಯಿಂದ ಕೂಗುತ್ತಾ ದಣಿದನು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಕಿರಿಯ ಸಹೋದರನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಬಹಳ ವೇದನೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದನು.

ਉਠ ਕੈ ਪੁਨ ਪ੍ਰਾਤ ਇਸਨਾਨ ਗਏ ॥

autth kai pun praat isanaan ge |

(ರಾತ್ರಿ ಕಳೆದ ನಂತರ) ರಾಮನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಹೋದನು.

ਜਲ ਜੰਤ ਸਭੈ ਜਰਿ ਛਾਰਿ ਭਏ ॥੩੫੯॥

jal jant sabhai jar chhaar bhe |359|

ಅವನು ಮುಂಜಾನೆಯೇ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲು ಹೋದನು ಮತ್ತು ಅವನ ಸಂಕಟದ ಶಾಖದ ಪ್ರಭಾವದಿಂದ ನೀರಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳು ಸುಟ್ಟು ಬೂದಿಯಾದವು.359.

ਬਿਰਹੀ ਜਿਹ ਓਰ ਸੁ ਦਿਸਟ ਧਰੈ ॥

birahee jih or su disatt dharai |

ವೈಯೋಗಿ (ರಾಮ) ಕಡೆಗೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು,

ਫਲ ਫੂਲ ਪਲਾਸ ਅਕਾਸ ਜਰੈ ॥

fal fool palaas akaas jarai |

ರಾಮ್ ತನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟ ತನ್ನ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡ ದಿಕ್ಕು, ಎಲ್ಲಾ ಹೂವುಗಳು ಮತ್ತು ಹಣ್ಣುಗಳು ಮತ್ತು ಪಲಾಸ್ ಮರಗಳು ಮತ್ತು ಆಕಾಶವು ಅವನ ದೃಷ್ಟಿಯ ಶಾಖದಿಂದ ಸುಟ್ಟುಹೋಯಿತು.