ಶ್ರೀ ದಸಮ್ ಗ್ರಂಥ್

ಪುಟ - 386

ਹੋਇ ਬਿਦਾ ਤਬ ਹੀ ਗੁਰ ਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਪੁਨੇ ਪੁਰਿ ਆਯੋ ॥੮੯੧॥

hoe bidaa tab hee gur te kab sayaam kahai apune pur aayo |891|

ಗುರುವಿನ ಮಗನನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಕರೆತಂದು, ಕೃಷ್ಣನು ಗುರುಗಳ ಪಾದಗಳಿಗೆ ತಲೆಬಾಗಿ ಅವನನ್ನು ಬೀಳ್ಕೊಟ್ಟನು, ಅವನು ತನ್ನ ನಗರಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದನು.891.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ದೋಹ್ರಾ

ਮਿਲੇ ਆਇ ਕੈ ਕੁਟੰਬ ਕੇ ਅਤਿ ਹੀ ਹਰਖ ਬਢਾਇ ॥

mile aae kai kuttanb ke at hee harakh badtaae |

ಅವನು ತನ್ನ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಬಂದನು, ಎಲ್ಲರ ಸಂತೋಷವು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು

ਸੁਖ ਤਿਹ ਕੋ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਭਯੋ ਚਿਤਵਨ ਗਈ ਪਰਾਇ ॥੮੯੨॥

sukh tih ko praapat bhayo chitavan gee paraae |892|

ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಮಾಧಾನವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅನಿಶ್ಚಿತತೆ ನಾಶವಾಯಿತು.892.

ਇਤਿ ਸਸਤ੍ਰ ਬਿਦਿਆ ਸੀਖ ਕੈ ਸੰਦੀਪਨ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਆਨਿ ਦੇ ਕਰਿ ਬਿਦਾ ਹੋਇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਆਵਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sasatr bidiaa seekh kai sandeepan ko putr aan de kar bidaa hoe grih ko aavat bhe dhiaae samaapatan |

"ಬಿಲ್ಲುವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಕಲಿತ ನಂತರ, ಗುರುಗಳ ಸತ್ತ ಮಗನನ್ನು ಯಮಲೋಕದಿಂದ ಮರಳಿ ಕರೆತಂದು ಅವನ ತಂದೆಗೆ ಧಾರ್ಮಿಕ ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ನೀಡಲಾಯಿತು" ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ವಿವರಣೆಯ ಅಂತ್ಯ.

ਅਥ ਊਧੋ ਬ੍ਰਿਜ ਭੇਜਾ ॥

ath aoodho brij bhejaa |

ಈಗ ಉಧವನನ್ನು ಬ್ರಜಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸುವ ವಿವರಣೆಯು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ಸ್ವಯ್ಯ

ਸੋਵਤ ਹੀ ਇਹ ਚਿੰਤ ਕਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਸਿਉ ਇਹ ਕਾਰਜ ਕਈਯੈ ॥

sovat hee ih chint karee brij baasan siau ih kaaraj keeyai |

ಮಲಗುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣನು ಬ್ರಜದ ನಿವಾಸಿಗಳಿಗೆ ಏನಾದರೂ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಯೋಚಿಸಿದನು

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਤੇ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਊਧਵ ਭੇਜ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਠਉਰਹਿ ਦਈਯੈ ॥

praat bhe te bulaae kai aoodhav bhej kahiyo tih tthaureh deeyai |

ಉಧವನನ್ನು ಮುಂಜಾನೆ ಕರೆದು ಬ್ರಜಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಬೇಕು.

ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਜਾਇ ਸੰਤੋਖ ਕਰੈ ਸੁ ਸੰਤੋਖ ਕਰੈ ਹਮਰੀ ਧਰਮ ਮਈਯੈ ॥

gvaaran jaae santokh karai su santokh karai hamaree dharam meeyai |

ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನು ತನ್ನ ದೇವಮಾತೆ ಮತ್ತು ಗೋಪಿಯರು ಮತ್ತು ಗೋಪರಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಬಹುದು

ਯਾ ਤੇ ਨ ਬਾਤ ਭਲੀ ਕਛੁ ਅਉਰ ਹੈ ਮੋਹਿ ਬਿਬੇਕਹਿ ਕੋ ਝਗਰਈਯੈ ॥੮੯੩॥

yaa te na baat bhalee kachh aaur hai mohi bibekeh ko jhagareeyai |893|

ತದನಂತರ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದ ಸಂಘರ್ಷವನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಲು ಬೇರೆ ಮಾರ್ಗವಿಲ್ಲ.893.

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਤੇ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਊਧਵ ਪੈ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਮਹਿ ਭੇਜ ਦਯੋ ਹੈ ॥

praat bhe te bulaae kai aoodhav pai brij bhoomeh bhej dayo hai |

ದಿನ ಬೆಳಗಾದಾಗ, ಕೃಷ್ಣನು ಉಧವನನ್ನು ಕರೆದು ಬ್ರಜಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಿದನು

ਸੋ ਚਲਿ ਨੰਦ ਕੇ ਧਾਮ ਗਯੋ ਬਤੀਯਾ ਕਹਿ ਸੋਕ ਅਸੋਕ ਭਯੋ ਹੈ ॥

so chal nand ke dhaam gayo bateeyaa keh sok asok bhayo hai |

ಎಲ್ಲರ ದುಃಖ ದೂರವಾದ ನಂದನ ಮನೆ ತಲುಪಿದರು

ਨੰਦ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਕੇ ਕਬਹੂੰ ਹਰਿ ਜੀ ਮੁਹਿ ਚਿਤ ਕਯੋ ਹੈ ॥

nand kahiyo sang aoodhav ke kabahoon har jee muhi chit kayo hai |

ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನನ್ನು ಎಂದಾದರೂ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆಯೇ ಎಂದು ನಂದನು ಉಧವನನ್ನು ಕೇಳಿದನು

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਸੁਧਿ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਕੈ ਧਰਨੀ ਪਰ ਸੋ ਮੁਰਝਾਇ ਪਯੋ ਹੈ ॥੮੯੪॥

yau keh kai sudh sayaameh kai dharanee par so murajhaae payo hai |894|

ಇಷ್ಟು ಮಾತ್ರ ಹೇಳುತ್ತಾ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತಾ ಪ್ರಜ್ಞಾಹೀನನಾಗಿ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದನು.೮೯೪.

ਜਬ ਨੰਦ ਪਰਿਯੋ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਤਬ ਯਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਅਏ ॥

jab nand pariyo gir bhoom bikhai tab yaeh kahiyo jadubeer ae |

ನಂದನು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಾಗ ಉಧವನು ಯಾದವರ ವೀರನು ಬಂದನೆಂದು ಹೇಳಿದನು

ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਉਠਿ ਠਾਢ ਭਯੋ ਮਨ ਕੇ ਸਭ ਸੋਕ ਪਰਾਇ ਗਏ ॥

sun kai bateeyaa utth tthaadt bhayo man ke sabh sok paraae ge |

ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ತನ್ನ ದುಃಖವನ್ನು ತೊರೆದು,

ਉਠ ਕੈ ਸੁਧਿ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਜਾਨਤ ਊਧਵ ਪੇਚ ਕਏ ॥

autth kai sudh so ih bhaat kahiyo ham jaanat aoodhav pech ke |

(ಆಗ) ಎದ್ದು ಜಾಗ್ರತೆಯಾಗಿ (ನಂದನು ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ನೋಡಲಿಲ್ಲ,) ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದನು, ಉಧವನು ಮೋಸ ಮಾಡಿದನೆಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ.

ਤਜ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਪੁਰ ਬੀਚ ਗਏ ਫਿਰਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਅਏ ॥੮੯੫॥

taj kai brij ko pur beech ge fir kai brij mai nahee sayaam ae |895|

ನಂದ್ ಎದ್ದುನಿಂತು, ಓ ಉಡವಾ! ನೀನು ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನು ನಮ್ಮನ್ನು ಮೋಸಗೊಳಿಸಿದ್ದೀರಿ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಬ್ರಜವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ನಗರಕ್ಕೆ ಹೋದ ನಂತರ ಕೃಷ್ಣನು ಹಿಂತಿರುಗಲಿಲ್ಲ.895.

ਸ੍ਯਾਮ ਗਏ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਗਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖੁ ਦੀਨੋ ॥

sayaam ge taj kai brij ko brij logan ko at hee dukh deeno |

ಕೃಷ್ಣನು ಬ್ರಜವನ್ನು ತೊರೆದು, ಎಲ್ಲಾ ಜನರಿಗೆ ತೀವ್ರ ದುಃಖವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾನೆ

ਊਧਵ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਹਮਰੀ ਤਿਹ ਕੈ ਬਿਨੁ ਭਯੋ ਹਮਰੋ ਪੁਰ ਹੀਨੋ ॥

aoodhav baat suno hamaree tih kai bin bhayo hamaro pur heeno |

ಓ ಉಧವ! ಅವನಿಲ್ಲದೆ ಬ್ರಜ ಬಡವನಾದನು

ਦੈ ਬਿਧਿ ਨੈ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਬਾਲਕ ਪਾਪ ਬਿਨਾ ਹਮ ਤੇ ਫਿਰਿ ਛੀਨੋ ॥

dai bidh nai hamare grih baalak paap binaa ham te fir chheeno |

ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಗಂಡ ಯಾವ ಪಾಪವೂ ಮಾಡದೆ ನಮಗೆ ಒಂದು ಮಗುವನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ನಮ್ಮಿಂದ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ.

ਯੌ ਕਹਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਇ ਰਹਿਯੋ ਬਹੁ ਸੋਕ ਬਢਿਯੋ ਅਤਿ ਰੋਦਨ ਕੀਨੋ ॥੮੯੬॥

yau keh sees jhukaae rahiyo bahu sok badtiyo at rodan keeno |896|

ಭಗವಂತನು ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಮಗನನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು, ಆದರೆ ಅವನು ನಮ್ಮ ಯಾವ ಪಾಪಕ್ಕಾಗಿ ಅವನನ್ನು ನಮ್ಮಿಂದ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡನು ಎಂದು ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲವೇ?'' ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ ನಂದನು ತಲೆ ಬಾಗಿ ಅಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು. 896.

ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਬਾਤ ਪਰਿਯੋ ਧਰਿ ਪੈ ਉਠਿ ਫੇਰਿ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗ ਊਧਵ ਇਉ ॥

keh kai ih baat pariyo dhar pai utth fer kahiyo sang aoodhav iau |

ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ (ನಂದಾ) ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದನು (ಮತ್ತು ಪ್ರಜ್ಞೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ) ನಂತರ ಎದ್ದು ಉಧವನನ್ನು ಸಂಬೋಧಿಸಿದನು.

ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਸ੍ਯਾਮ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਹਮ ਸੰਗ ਕਹੋ ਕਬ ਕਾਰਨਿ ਕਿਉ ॥

taj kai brij sayaam ge mathuraa ham sang kaho kab kaaran kiau |

ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಅವನು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ಮತ್ತೆ ಎದ್ದು ಉಧವನಿಗೆ ಹೇಳಿದನು, ಓ ಉಧವ! ಕೃಷ್ಣನು ಬ್ರಜವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತೂರಾಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವನ್ನು ಹೇಳು?

ਤੁਮਰੇ ਅਬ ਪਾਇ ਲਗੋ ਉਠ ਕੈ ਸੁ ਭਈ ਬਿਰਥਾ ਸੁ ਕਹੋ ਸਭ ਜਿਉ ॥

tumare ab paae lago utth kai su bhee birathaa su kaho sabh jiau |

ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಕಾಲಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತೇನೆ, ನೀವು ನನಗೆ ಎಲ್ಲಾ ವಿವರಗಳನ್ನು ನೀಡಬೇಕು

ਤਿਹ ਤੇ ਨਹੀ ਲੇਤ ਕਛੂ ਸੁਧਿ ਹੈ ਮੁਹਿ ਪਾਪਿ ਪਛਾਨਿ ਕਛੂ ਰਿਸ ਸਿਉ ॥੮੯੭॥

tih te nahee let kachhoo sudh hai muhi paap pachhaan kachhoo ris siau |897|

ನನ್ನ ಯಾವ ಪಾಪಕ್ಕಾಗಿ, ಕೃಷ್ಣನು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸಂವಹನ ನಡೆಸುವುದಿಲ್ಲ? 897.

ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਿਨ ਊਧਵ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਇਹ ਭਾਤਨਿ ਸਿਉ ਤਿਹ ਉਤਰ ਦੀਨੋ ॥

sun kai tin aoodhav yau bateeyaa ih bhaatan siau tih utar deeno |

ಅವನು ಹೀಗೆ ಹೇಳುವುದನ್ನು ಕೇಳಿ ಅವನು (ನಂದ) ಹೀಗೆ ಉತ್ತರಿಸಿದನು. ಅವನು ಬಸುದೇವನ ಮಗ,

ਥੋ ਸੁਤ ਸੋ ਬਸੁਦੇਵਹਿ ਕੋ ਤੁਮ ਤੇ ਸਭ ਪੈ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਨਹੀ ਛੀਨੋ ॥

tho sut so basudeveh ko tum te sabh pai prabh joo nahee chheeno |

ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಉಧವನು, "ಅವನು ನಿಜವಾಗಿ ವಾಸುದೇವನ ಮಗ, ಭಗವಂತ-ದೇವರು ಅವನನ್ನು ನಿನ್ನಿಂದ ಕಸಿದುಕೊಂಡಿಲ್ಲ," ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದನು.

ਸੁਨਿ ਕੈ ਪੁਰਿ ਕੋ ਪਤਿ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਸਾਸ ਕਹੈ ਤਿਨ ਲੀਨੋ ॥

sun kai pur ko pat yau bateeyaa kab sayaam usaas kahai tin leeno |

ಇದನ್ನು ಕೇಳಿದ ನಂದನು ತಣ್ಣನೆಯ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟನು ಮತ್ತು ತಾಳ್ಮೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡನು

ਧੀਰ ਗਯੋ ਛੁਟਿ ਰੋਵਤ ਭਯੋ ਇਨ ਹੂੰ ਤਿਹ ਦੇਖਤ ਰੋਦਨ ਕੀਨੋ ॥੮੯੮॥

dheer gayo chhutt rovat bhayo in hoon tih dekhat rodan keeno |898|

ಮತ್ತು ಉಧವನ ಕಡೆಗೆ ನೋಡಿದ ಅವರು ಅಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.898.

ਹਠਿ ਊਧਵ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਪੁਰ ਕੇ ਪਤਿ ਸੋ ਕਛੁ ਸੋਕ ਨ ਕੀਜੈ ॥

hatth aoodhav kai ih bhaat kahiyo pur ke pat so kachh sok na keejai |

ಉಧವ ಸತತವಾಗಿ ಹೇಳಿದನು, ಓ ಬ್ರಜ ಪ್ರಭು! ದುಃಖಿಸಬೇಡ

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੀ ਮੁਹਿ ਜੋ ਬਤੀਯਾ ਤਿਹ ਕੀ ਬਿਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥

sayaam kahee muhi jo bateeyaa tih kee birathaa sabh hee sun leejai |

ನಿಮಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಕೃಷ್ಣನು ನನ್ನನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡರೂ ನೀವೆಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಬಹುದು

ਜਾ ਕੀ ਕਥਾ ਸੁਨਿ ਹੋਤ ਖੁਸੀ ਮਨ ਦੇਖਤ ਹੀ ਜਿਸ ਕੋ ਮੁਖ ਜੀਜੈ ॥

jaa kee kathaa sun hot khusee man dekhat hee jis ko mukh jeejai |

ಅವನು, ಯಾರ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಮನಸ್ಸು ಪ್ರಸನ್ನವಾಗಿದೆಯೋ ಮತ್ತು ಯಾರ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿ ಎಲ್ಲರೂ ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ,

ਵਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਚਿੰਤ ਕਰੋ ਨ ਕਛੂ ਇਹ ਤੇ ਤੁਮਰੋ ਫੁਨਿ ਛੀਜੈ ॥੮੯੯॥

vaeh kahiyo neh chint karo na kachhoo ih te tumaro fun chheejai |899|

ಆ ಕೃಷ್ಣನು ನಿನ್ನನ್ನು ಎಲ್ಲ ಆತಂಕಗಳನ್ನು ತೊರೆಯುವಂತೆ ಹೇಳಿದನು, ನೀವು ಏನನ್ನೂ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.

ਸੁਨਿ ਕੈ ਇਮ ਊਧਵ ਤੇ ਬਤੀਯਾ ਫਿਰਿ ਊਧਵ ਕੋ ਸੋਊ ਪੂਛਨ ਲਾਗਿਯੋ ॥

sun kai im aoodhav te bateeyaa fir aoodhav ko soaoo poochhan laagiyo |

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಉಧವನ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿದ ನಂದನು ಉಧವನನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಕೃಷ್ಣನ ಕಥೆಯನ್ನು ಕೇಳಿದನು

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਥਾ ਸੁਨਿ ਚਿਤ ਕੇ ਬੀਚ ਹੁਲਾਸ ਬਢਿਓ ਸਭ ਹੀ ਦੁਖ ਭਾਗਿਯੋ ॥

kaanrah kathaa sun chit ke beech hulaas badtio sabh hee dukh bhaagiyo |

ಅವನ ದುಃಖವೆಲ್ಲ ದೂರವಾಗಿ ಮನದಲ್ಲಿ ಸಂತಸ ಹೆಚ್ಚಿತು

ਅਉਰ ਦਈ ਸਭ ਛੋਰਿ ਕਥਾ ਹਰਿ ਬਾਤ ਸੁਨੈਬੇ ਬਿਖੈ ਅਨੁਰਾਗਿਯੋ ॥

aaur dee sabh chhor kathaa har baat sunaibe bikhai anuraagiyo |

ಅವನು ಬೇರೆಲ್ಲ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಕೃಷ್ಣನ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ಮಗ್ನನಾದ

ਧ੍ਯਾਨ ਲਗਾਵਤ ਜਿਉ ਜੁਗੀਯਾ ਇਹ ਤਿਉ ਹਰਿ ਧ੍ਯਾਨ ਕੇ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਯੋ ॥੯੦੦॥

dhayaan lagaavat jiau jugeeyaa ih tiau har dhayaan ke bheetar paagiyo |900|

ಯೋಗಿಗಳು ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಅದರಂತೆಯೇ ಅವರು ಕೃಷ್ಣನ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದರು.900.

ਯੌ ਕਹਿ ਊਧਵ ਜਾਤ ਭਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਜਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੀ ਸੁਧਿ ਪਾਈ ॥

yau keh aoodhav jaat bhayo brij mai jah gvaaran kee sudh paaee |

ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ ಮೇಲೆ ಉಧವನು ಗೋಪಿಕೆಯರ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಿಳಿಸಲು ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹೋದನು

ਮਾਨਹੁ ਸੋਕ ਕੋ ਧਾਮ ਹੁਤੋ ਦ੍ਰੁਮ ਠਉਰ ਰਹੇ ਸੁ ਤਹਾ ਮੁਰਝਾਈ ॥

maanahu sok ko dhaam huto drum tthaur rahe su tahaa murajhaaee |

ಎಲ್ಲಾ ಬ್ರಜರು ಅವನಿಗೆ ದುಃಖದ ವಾಸಸ್ಥಾನವಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರು, ಅಲ್ಲಿ ಮರಗಳು ಮತ್ತು ಸಸ್ಯಗಳು ದುಃಖದಿಂದ ಒಣಗಿ ಹೋಗಿದ್ದವು.

ਮੋਨ ਰਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਬੈਠਿ ਤ੍ਰੀਯਾ ਮਨੋ ਯੌ ਉਪਜੀ ਇਹ ਤੇ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥

mon rahee grih baitth treeyaa mano yau upajee ih te duchitaaee |

ಮಹಿಳೆಯರು ತಮ್ಮ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಮೌನವಾಗಿ ಕುಳಿತಿದ್ದರು

ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨੇ ਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ਭਈ ਨਹਿ ਆਇ ਸੁਨੇ ਫਿਰਿ ਭੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੯੦੧॥

sayaam sune te prasanay bhee neh aae sune fir bhee dukhadaaee |901|

ಅವರು ಬಹಳ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡಂತೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರು, ಅವರು ಕೃಷ್ಣನ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿದಾಗ ಅವರು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು, ಆದರೆ ಅವರು ಬಂದಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿದಾಗ, ಅವರು ದುಃಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದರು.901.