ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Page - 386
ਹੋਇ ਬਿਦਾ ਤਬ ਹੀ ਗੁਰ ਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਪੁਨੇ ਪੁਰਿ ਆਯੋ ॥੮੯੧॥
hoe bidaa tab hee gur te kab sayaam kahai apune pur aayo |891|Bringing the Guru’s son with him, Krishna bowed his head at the feet of the Guru and bidding him farewell, he came back to his city.891.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਮਿਲੇ ਆਇ ਕੈ ਕੁਟੰਬ ਕੇ ਅਤਿ ਹੀ ਹਰਖ ਬਢਾਇ ॥
mile aae kai kuttanb ke at hee harakh badtaae |He came to meet his family, there was increase in the happiness of all
ਸੁਖ ਤਿਹ ਕੋ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਭਯੋ ਚਿਤਵਨ ਗਈ ਪਰਾਇ ॥੮੯੨॥
sukh tih ko praapat bhayo chitavan gee paraae |892|All felt comforted and th uncertainty was destroyed.892.
ਇਤਿ ਸਸਤ੍ਰ ਬਿਦਿਆ ਸੀਖ ਕੈ ਸੰਦੀਪਨ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਆਨਿ ਦੇ ਕਰਿ ਬਿਦਾ ਹੋਇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਆਵਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥
eit sasatr bidiaa seekh kai sandeepan ko putr aan de kar bidaa hoe grih ko aavat bhe dhiaae samaapatan |End of the description entitled “After learning archery, the Guru’s dead son was brought back from the world of Yama and given back to his father as a religious gift.”
ਅਥ ਊਧੋ ਬ੍ਰਿਜ ਭੇਜਾ ॥
ath aoodho brij bhejaa |Now begins the description of sending Udhava to Braja
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਸੋਵਤ ਹੀ ਇਹ ਚਿੰਤ ਕਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਸਿਉ ਇਹ ਕਾਰਜ ਕਈਯੈ ॥
sovat hee ih chint karee brij baasan siau ih kaaraj keeyai |At the time of going to sleep, Krishna thought that he should do something for the residents of Braja
ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਤੇ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਊਧਵ ਭੇਜ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਠਉਰਹਿ ਦਈਯੈ ॥
praat bhe te bulaae kai aoodhav bhej kahiyo tih tthaureh deeyai |Udhava be called early in the morning and sent to Braja,
ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਜਾਇ ਸੰਤੋਖ ਕਰੈ ਸੁ ਸੰਤੋਖ ਕਰੈ ਹਮਰੀ ਧਰਮ ਮਈਯੈ ॥
gvaaran jaae santokh karai su santokh karai hamaree dharam meeyai |So that he may convey words of comfort to his god-mother and the gopis and gopas
ਯਾ ਤੇ ਨ ਬਾਤ ਭਲੀ ਕਛੁ ਅਉਰ ਹੈ ਮੋਹਿ ਬਿਬੇਕਹਿ ਕੋ ਝਗਰਈਯੈ ॥੮੯੩॥
yaa te na baat bhalee kachh aaur hai mohi bibekeh ko jhagareeyai |893|And then there is no other way to solve the conflict of love and knowledge.893.
ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਤੇ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਊਧਵ ਪੈ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਮਹਿ ਭੇਜ ਦਯੋ ਹੈ ॥
praat bhe te bulaae kai aoodhav pai brij bhoomeh bhej dayo hai |When the day dawned, Krishna called Udhava and sent him to Braja
ਸੋ ਚਲਿ ਨੰਦ ਕੇ ਧਾਮ ਗਯੋ ਬਤੀਯਾ ਕਹਿ ਸੋਕ ਅਸੋਕ ਭਯੋ ਹੈ ॥
so chal nand ke dhaam gayo bateeyaa keh sok asok bhayo hai |He reached the house of Nand, where the grief of all was dispelled
ਨੰਦ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਕੇ ਕਬਹੂੰ ਹਰਿ ਜੀ ਮੁਹਿ ਚਿਤ ਕਯੋ ਹੈ ॥
nand kahiyo sang aoodhav ke kabahoon har jee muhi chit kayo hai |Nand asked Udhava whether Krishna had ever remembered him
ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਸੁਧਿ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਕੈ ਧਰਨੀ ਪਰ ਸੋ ਮੁਰਝਾਇ ਪਯੋ ਹੈ ॥੮੯੪॥
yau keh kai sudh sayaameh kai dharanee par so murajhaae payo hai |894|Saying only this, he, on remembering Krishna, became unconscious and fell down on the earth.894.
ਜਬ ਨੰਦ ਪਰਿਯੋ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਤਬ ਯਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਅਏ ॥
jab nand pariyo gir bhoom bikhai tab yaeh kahiyo jadubeer ae |When Nand fell down on the earth, Udhava said that the hero of Yadavas had come
ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਉਠਿ ਠਾਢ ਭਯੋ ਮਨ ਕੇ ਸਭ ਸੋਕ ਪਰਾਇ ਗਏ ॥
sun kai bateeyaa utth tthaadt bhayo man ke sabh sok paraae ge |Hearing these words, forsaking his sorrow,
ਉਠ ਕੈ ਸੁਧਿ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਜਾਨਤ ਊਧਵ ਪੇਚ ਕਏ ॥
autth kai sudh so ih bhaat kahiyo ham jaanat aoodhav pech ke |(When) getting up and being careful (Nanda did not see Krishna,) said thus, I know that Udhava has cheated.
ਤਜ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਪੁਰ ਬੀਚ ਗਏ ਫਿਰਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਅਏ ॥੮੯੫॥
taj kai brij ko pur beech ge fir kai brij mai nahee sayaam ae |895|Nand stood up and said, “O Udava! I know that you and Krishna have deceived us because after abandoning Braja and going to the city, Krishna had never returned.895.
ਸ੍ਯਾਮ ਗਏ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਗਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖੁ ਦੀਨੋ ॥
sayaam ge taj kai brij ko brij logan ko at hee dukh deeno |“Krishna, forsaking Braja, has given extreme grief to all the people
ਊਧਵ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਹਮਰੀ ਤਿਹ ਕੈ ਬਿਨੁ ਭਯੋ ਹਮਰੋ ਪੁਰ ਹੀਨੋ ॥
aoodhav baat suno hamaree tih kai bin bhayo hamaro pur heeno |O Udhava! without him, Braja has become poor
ਦੈ ਬਿਧਿ ਨੈ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਬਾਲਕ ਪਾਪ ਬਿਨਾ ਹਮ ਤੇ ਫਿਰਿ ਛੀਨੋ ॥
dai bidh nai hamare grih baalak paap binaa ham te fir chheeno |The husband of our house has given us a child, without committing any sin, and has taken it away from us.
ਯੌ ਕਹਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਇ ਰਹਿਯੋ ਬਹੁ ਸੋਕ ਬਢਿਯੋ ਅਤਿ ਰੋਦਨ ਕੀਨੋ ॥੮੯੬॥
yau keh sees jhukaae rahiyo bahu sok badtiyo at rodan keeno |896|“The Lord-God gave a son in our house, but we do not know, for which sin of our he has snatched him from us?” Saying this Nand bowed his head and began to weep.896.
ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਬਾਤ ਪਰਿਯੋ ਧਰਿ ਪੈ ਉਠਿ ਫੇਰਿ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗ ਊਧਵ ਇਉ ॥
keh kai ih baat pariyo dhar pai utth fer kahiyo sang aoodhav iau |Saying this (Nanda) fell on the ground (and on regaining consciousness) then got up and addressed Udhava thus.
ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਸ੍ਯਾਮ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਹਮ ਸੰਗ ਕਹੋ ਕਬ ਕਾਰਨਿ ਕਿਉ ॥
taj kai brij sayaam ge mathuraa ham sang kaho kab kaaran kiau |Saying this, he fell down on the earth and getting up again, he said to Udhava, “O Udhava! tell me the reason why Krishna has left Braja and has gone to Matura?
ਤੁਮਰੇ ਅਬ ਪਾਇ ਲਗੋ ਉਠ ਕੈ ਸੁ ਭਈ ਬਿਰਥਾ ਸੁ ਕਹੋ ਸਭ ਜਿਉ ॥
tumare ab paae lago utth kai su bhee birathaa su kaho sabh jiau |“I fall at your feet, you should give me all details
ਤਿਹ ਤੇ ਨਹੀ ਲੇਤ ਕਛੂ ਸੁਧਿ ਹੈ ਮੁਹਿ ਪਾਪਿ ਪਛਾਨਿ ਕਛੂ ਰਿਸ ਸਿਉ ॥੮੯੭॥
tih te nahee let kachhoo sudh hai muhi paap pachhaan kachhoo ris siau |897|For what sin of mine, Krishna does not communicate with me?”897.
ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਿਨ ਊਧਵ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਇਹ ਭਾਤਨਿ ਸਿਉ ਤਿਹ ਉਤਰ ਦੀਨੋ ॥
sun kai tin aoodhav yau bateeyaa ih bhaatan siau tih utar deeno |Hearing him speak thus, thus he (Nanda) replied. He was the son of Basudeva,
ਥੋ ਸੁਤ ਸੋ ਬਸੁਦੇਵਹਿ ਕੋ ਤੁਮ ਤੇ ਸਭ ਪੈ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਨਹੀ ਛੀਨੋ ॥
tho sut so basudeveh ko tum te sabh pai prabh joo nahee chheeno |Hearing these words, Udhava replied, “He was actually the son of Vasudev, the Lord-God has not snatched him from you,”
ਸੁਨਿ ਕੈ ਪੁਰਿ ਕੋ ਪਤਿ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਸਾਸ ਕਹੈ ਤਿਨ ਲੀਨੋ ॥
sun kai pur ko pat yau bateeyaa kab sayaam usaas kahai tin leeno |Hearing this, Nand heaved a cold sigh and lost patience
ਧੀਰ ਗਯੋ ਛੁਟਿ ਰੋਵਤ ਭਯੋ ਇਨ ਹੂੰ ਤਿਹ ਦੇਖਤ ਰੋਦਨ ਕੀਨੋ ॥੮੯੮॥
dheer gayo chhutt rovat bhayo in hoon tih dekhat rodan keeno |898|And seeing towards Udhava, he began to weep.898.
ਹਠਿ ਊਧਵ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਪੁਰ ਕੇ ਪਤਿ ਸੋ ਕਛੁ ਸੋਕ ਨ ਕੀਜੈ ॥
hatth aoodhav kai ih bhaat kahiyo pur ke pat so kachh sok na keejai |Udhava said persistently, “O Lord of Braja! do not be sorrowful
ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੀ ਮੁਹਿ ਜੋ ਬਤੀਯਾ ਤਿਹ ਕੀ ਬਿਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥
sayaam kahee muhi jo bateeyaa tih kee birathaa sabh hee sun leejai |Whatever Krishna has asked me to convey to you, all of you may listen to me
ਜਾ ਕੀ ਕਥਾ ਸੁਨਿ ਹੋਤ ਖੁਸੀ ਮਨ ਦੇਖਤ ਹੀ ਜਿਸ ਕੋ ਮੁਖ ਜੀਜੈ ॥
jaa kee kathaa sun hot khusee man dekhat hee jis ko mukh jeejai |“He, hering whose words, the mind is pleased and seeing whose face all receive life-force,
ਵਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਚਿੰਤ ਕਰੋ ਨ ਕਛੂ ਇਹ ਤੇ ਤੁਮਰੋ ਫੁਨਿ ਛੀਜੈ ॥੮੯੯॥
vaeh kahiyo neh chint karo na kachhoo ih te tumaro fun chheejai |899|That Krishna has asked you to abandon all anxiety, you would lose nothing.”899.
ਸੁਨਿ ਕੈ ਇਮ ਊਧਵ ਤੇ ਬਤੀਯਾ ਫਿਰਿ ਊਧਵ ਕੋ ਸੋਊ ਪੂਛਨ ਲਾਗਿਯੋ ॥
sun kai im aoodhav te bateeyaa fir aoodhav ko soaoo poochhan laagiyo |Hearing the talk of Udhava in this way, Nand further questioned Udhava and hearing the story of Krishna
ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਥਾ ਸੁਨਿ ਚਿਤ ਕੇ ਬੀਚ ਹੁਲਾਸ ਬਢਿਓ ਸਭ ਹੀ ਦੁਖ ਭਾਗਿਯੋ ॥
kaanrah kathaa sun chit ke beech hulaas badtio sabh hee dukh bhaagiyo |All his grief was dispelled and happiness was increased in his mind
ਅਉਰ ਦਈ ਸਭ ਛੋਰਿ ਕਥਾ ਹਰਿ ਬਾਤ ਸੁਨੈਬੇ ਬਿਖੈ ਅਨੁਰਾਗਿਯੋ ॥
aaur dee sabh chhor kathaa har baat sunaibe bikhai anuraagiyo |He forsook all other talk and absorbed himself in knowing about Krishna
ਧ੍ਯਾਨ ਲਗਾਵਤ ਜਿਉ ਜੁਗੀਯਾ ਇਹ ਤਿਉ ਹਰਿ ਧ੍ਯਾਨ ਕੇ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਯੋ ॥੯੦੦॥
dhayaan lagaavat jiau jugeeyaa ih tiau har dhayaan ke bheetar paagiyo |900|The way in which the yogis meditate, just like that he only concentrated on Krishna.900.
ਯੌ ਕਹਿ ਊਧਵ ਜਾਤ ਭਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਜਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੀ ਸੁਧਿ ਪਾਈ ॥
yau keh aoodhav jaat bhayo brij mai jah gvaaran kee sudh paaee |After saying this, Udhava went to the village in order to apprise himself about the state of gopis
ਮਾਨਹੁ ਸੋਕ ਕੋ ਧਾਮ ਹੁਤੋ ਦ੍ਰੁਮ ਠਉਰ ਰਹੇ ਸੁ ਤਹਾ ਮੁਰਝਾਈ ॥
maanahu sok ko dhaam huto drum tthaur rahe su tahaa murajhaaee |All the Braja appeared to him as the abode of sorrow, there the trees and plants had withered with grief
ਮੋਨ ਰਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਬੈਠਿ ਤ੍ਰੀਯਾ ਮਨੋ ਯੌ ਉਪਜੀ ਇਹ ਤੇ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
mon rahee grih baitth treeyaa mano yau upajee ih te duchitaaee |The women were sitting silently in their houses
ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨੇ ਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ਭਈ ਨਹਿ ਆਇ ਸੁਨੇ ਫਿਰਿ ਭੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੯੦੧॥
sayaam sune te prasanay bhee neh aae sune fir bhee dukhadaaee |901|They appeared to be entrapped in a great uncertainty, they became pleased when they heard about Krishna, but when they came to know this that he had not come, they felt anguish.901.
ਊਧਵ ਬਾਚ ॥
aoodhav baach |Speech of Udhava:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਊਧਵ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥
aoodhav gvaaran so ih bhaat kahiyo har kee bateeyaa sun leejai |Udhava said to the gopis, “Liston to me all about Krishna
ਮਾਰਗ ਜਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਚਲੀਯੈ ਜੋਊ ਕਾਜ ਕਹਿਯੋ ਸੋਊ ਕਾਰਜ ਕੀਜੈ ॥
maarag jaeh kahiyo chaleeyai joaoo kaaj kahiyo soaoo kaaraj keejai |The path on which he has asked you to tread, walk on it and whatever work he has asked you to do, you may do that
ਜੋਗਿਨ ਫਾਰਿ ਸਭੈ ਪਟ ਹੋਵਹੁ ਯੌ ਤੁਮ ਸੋ ਕਹਿਯੋ ਸੋਊ ਕਰੀਜੈ ॥
jogin faar sabhai patt hovahu yau tum so kahiyo soaoo kareejai |“Tear our garments and become yogins and whatever is being said to you, you may do that