Sri Dasam Granth

Page - 505

ਮਨਿ ਧਨ ਛੀਨਿ ਤਾਹਿ ਤੇ ਲਯੋ ॥

man dhan chheen taeh te layo |

ਤੋਹਿ ਤ੍ਰੀਆ ਕੋ ਅਤਿ ਦੁਖੁ ਦਯੋ ॥੨੦੬੯॥

tohi treea ko at dukh dayo |2069|

He has snatched away the jewel from him and in this way he has inflicted great suffering on your wife Satyabhama.”2069.

ਜਬ ਜਦੁਪਤਿ ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

jab jadupat ih bidh sun paayo |

ਛੋਰਿ ਅਉਰ ਸਭ ਕਾਰਜ ਆਯੋ ॥

chhor aaur sabh kaaraj aayo |

When Krishna heard this, he came to their side, leaving all other engagements

ਹਰਿ ਆਵਨ ਕ੍ਰਿਤਬਰਮੈ ਜਾਨੀ ॥

har aavan kritabaramai jaanee |

ਸਤਿਧੰਨਾ ਸੋ ਬਾਤ ਬਖਾਨੀ ॥੨੦੭੦॥

satidhanaa so baat bakhaanee |2070|

When Kratvarma learnt about the coming of Krishna, he said to Shatdhanva,2070

ਅੜਿਲ ॥

arril |

ARIL

ਕਹੁ ਸਤਿਧੰਨਾ ਬਾਤ ਅਬੈ ਹਮ ਕਿਆ ਕਰੈ ॥

kahu satidhanaa baat abai ham kiaa karai |

ਕਹੋ ਪਰੈ ਕੈ ਜਾਇ ਕਹੋ ਲਰਿ ਕੈ ਮਰੈ ॥

kaho parai kai jaae kaho lar kai marai |

“O Shatdhavana! What should we do now? If you say, we shall run away or shall die fighting

ਦੁਇ ਮੈ ਇਕ ਮੁਹਿ ਬਾਤ ਕਹੋ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ॥

due mai ik muhi baat kaho samajhaae kai |

ਹੋ ਕੇ ਉਪਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਮਾਰੈ ਜਾਇ ਕੈ ॥੨੦੭੧॥

ho ke upaae kai sayaameh maarai jaae kai |2071|

Advise and instruct me about one of them and tell me if there is any step, by which we can kill Krishna.2071.

ਕ੍ਰਿਤਬਰਮਾ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨਤ ਤਿਨਿ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ॥

kritabaramaa kee baat sunat tin yau kahiyo |

ਜਦੁਪਤਿ ਬਲੀ ਪ੍ਰਚੰਡ ਹਨਿਯੋ ਅਰਿ ਜੋ ਚਹਿਯੋ ॥

jadupat balee prachandd haniyo ar jo chahiyo |

After hearing the words of Kratvarma, he said, “The enemy Krishna, whom you want to kill, he is a powerful and mighty warrior,

ਤਾ ਸੋ ਹਮ ਪੈ ਬਲ ਨ ਲਰੈ ਪੁਨਿ ਜਾਇ ਕੈ ॥

taa so ham pai bal na larai pun jaae kai |

“I have no such strength that I can fight against him

ਹੋ ਕੰਸ ਸੇ ਛਿਨ ਮੈ ਮਾਰਿ ਦਏ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥੨੦੭੨॥

ho kans se chhin mai maar de sukh paae kai |2072|

He has, without any special effort, killed person like Kansa in an instant.”2072.

ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਤਿਹ ਕੀ ਅਕ੍ਰੂਰ ਪੈ ਆਯੋ ॥

bateea sun tih kee akraoor pai aayo |

ਪ੍ਰਭੁ ਦੁਬਿਧਾ ਕੋ ਭੇਦ ਸੁ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥

prabh dubidhaa ko bhed su taeh sunaayo |

Hearing his words, he came to Akrur and talked to him about his duality regarding Krishna.

ਤਿਨ ਕਹਿਯੋ ਅਬ ਸੁਨਿ ਤੇਰੋ ਇਹੀ ਉਪਾਇ ਹੈ ॥

tin kahiyo ab sun tero ihee upaae hai |

ਹੋ ਪ੍ਰਭ ਤੇ ਬਚ ਹੈ ਸੋਊ ਜੁ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਇ ਹੈ ॥੨੦੭੩॥

ho prabh te bach hai soaoo ju praan bachaae hai |2073|

He replied, “There is only one step, which can be taken now and that is to run away in order to save the life from the Lord.”2073.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਦੈ ਮਨਿ ਤਾਹਿ ਉਦਾਸ ਭਯੋ ਕਿਹ ਓਰਿ ਭਜੋ ਚਿਤ ਮੈ ਇਹ ਧਾਰਿਯੋ ॥

dai man taeh udaas bhayo kih or bhajo chit mai ih dhaariyo |

ਮੈ ਅਪਰਾਧ ਕੀਓ ਹਰਿ ਕੋ ਮਨਿ ਹੇਤੁ ਬਲੀ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਮਾਰਿਯੋ ॥

mai aparaadh keeo har ko man het balee satraajit maariyo |

Giving him the jewel, Kratvarma became sad and thought to which side he should run away? Killing Satrajit for the sake of jewel, I have committed a crime towards Krishna

ਤਾਹਿ ਕੇ ਹੇਤੁ ਗੁਸਾ ਕਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਭੈ ਅਪਨੋ ਪੁਰਖਤ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

taeh ke het gusaa kar sayaam sabhai apano purakhat sanbhaariyo |

For the reason, Krishna has come back in great rage, in support of his strength

ਜਉ ਰਹਿ ਹਉ ਤਊ ਮਾਰਤ ਹੈ ਏਹ ਕੈ ਡਰੁ ਉਤਰ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥੨੦੭੪॥

jau reh hau taoo maarat hai eh kai ddar utar or sidhaariyo |2074|

If I stay here, he will kill me, being frightened, he fled away towards the North.2074.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

DOHRA

ਸਤਿਧੰਨਾ ਮਨਿ ਲੈ ਜਹਾ ਭਜ ਗਯੋ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਇ ॥

satidhanaa man lai jahaa bhaj gayo traas badtaae |

ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਚੜਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਤਹ ਹੀ ਪਹੁੰਚਿਯੋ ਜਾਇ ॥੨੦੭੫॥

sayandan pai charr sayaam joo tah hee pahunchiyo jaae |2075|

Shatdhava becoming fearful and taking the jewel with him, wherever he went running away, Krishna reached there on his chariot.2075.

ਪਾਵ ਪਿਆਦੋ ਸਤ੍ਰ ਹੋਇ ਭਜਿਯੋ ਸੁ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਇ ॥

paav piaado satr hoe bhajiyo su traas badtaae |

ਤਬ ਜਦੁਬੀਰ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸੋ ਮਾਰਿਯੋ ਤਾ ਕੋ ਜਾਇ ॥੨੦੭੬॥

tab jadubeer kripaan so maariyo taa ko jaae |2076|

The enemy fled on foot in his fear, Krishna killed him there with his sword.2076.

ਖੋਜਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਮਾਰ ਕੈ ਮਨਿ ਨਹੀ ਆਈ ਹਾਥਿ ॥

khojat bhayo tih maar kai man nahee aaee haath |

ਮਨਿ ਨਹੀ ਆਈ ਹਾਥਿ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਹਲੀ ਕੇ ਸਾਥ ॥੨੦੭੭॥

man nahee aaee haath yau kahiyo halee ke saath |2077|

After killing him and searching him, the jewel was not found and he told Balram about the news of not finding the jewel.2077.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਐਸੇ ਲਖਿਯੋ ਮੁਸਲੀ ਮਨ ਮੈ ਸੁ ਪ੍ਰਭੂ ਹਮ ਤੇ ਮਨਿ ਆਜ ਛਪਾਈ ॥

aaise lakhiyo musalee man mai su prabhoo ham te man aaj chhapaaee |

Balram reflected that he had hidden the jewel from them

ਲੈ ਅਕ੍ਰੂਰ ਬਨਾਰਸ ਗਯੋ ਮਨਿ ਕਉ ਤਿਹ ਕੀ ਨ ਕਛੂ ਸੁਧਿ ਪਾਈ ॥

lai akraoor banaaras gayo man kau tih kee na kachhoo sudh paaee |

The whereabouts of Akrur could not be known, but it was rumoured that he had gone to Banaras taking the jewel with him.

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਮੋ ਇਕ ਸਿਖ੍ਯ ਹੈ ਭੂਪਤਿ ਜਾਤ ਤਹਾ ਹਉ ਸੋ ਐਸੇ ਸੁਨਾਈ ॥

sayaam joo mo ik sikhay hai bhoopat jaat tahaa hau so aaise sunaaee |

ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਕਹਿ ਜਾਤ ਰਹਿਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥੨੦੭੮॥

yau bateeyaa keh jaat rahiyo jadubeer kee kai man mai duchitaaee |2078|

“O Krishna! I have a student of mine there, who is a king and I am going there, “saying this Balram, thinking about the anxiety of Krishna, started going towards Banaras.2078.