Sri Dasam Granth
Page - 464
ਯੌ ਬਰਖੈ ਸਰ ਜਾਲ ਮਨੋ ਪਰਲੇ ਘਨ ਆਏ ॥੧੬੬੪॥
yau barakhai sar jaal mano parale ghan aae |1664|The twelve Suryas pulled their bows and discharged their arrows like the raining clouds of doomsday.1664.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਬਾਨਨ ਸੋ ਬਾਨਨ ਕਟੇ ਕੋਪ ਤਚੇ ਜੁਗ ਨੈਨ ॥
baanan so baanan katte kop tache jug nain |
ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਸੋ ਖੜਗੇਸ ਤਬ ਰਿਸ ਕਰਿ ਬੋਲਿਯੋ ਬੈਨ ॥੧੬੬੫॥
sree har so kharrages tab ris kar boliyo bain |1665|The king intercepted the arrows with arrows and looking furiously he said to Krihsna,1665
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਕਿਉ ਰੇ ਗੁਮਾਨ ਕਰੈ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਅਬੈ ਰਨ ਤੇ ਪੁਨਿ ਤੋਹਿ ਭਜੈਹੋ ॥
kiau re gumaan karai ghan sayaam abai ran te pun tohi bhajaiho |“O Krishna! why are you egoistic? I shall cause you to run away from the battlefield just jow
ਕਾਹੇ ਕੌ ਆਨਿ ਅਰਿਯੋ ਸੁਨ ਰੇ ਸਿਰ ਕੇਸਨਿ ਤੇ ਬਹੁਰੋ ਗਹਿ ਲੈਹੋ ॥
kaahe kau aan ariyo sun re sir kesan te bahuro geh laiho |Why are you resisting me? I shall again catch you by your hair
ਐ ਰੇ ਅਹੀਰ ਅਧੀਰ ਡਰੇ ਨਹਿ ਤੋ ਕਹਿ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਦੈਹੋ ॥
aai re aheer adheer ddare neh to keh jeevat jaan na daiho |“O Gujjar! are you not feeling afraid? I shall not let you go alive and
ਇੰਦ੍ਰ ਬਿਰੰਚ ਕੁਬੇਰ ਜਲਾਧਿਪ ਕੋ ਸਸਿ ਕੋ ਸਿਵ ਕੋ ਹਤ ਕੈ ਹੋ ॥੧੬੬੬॥
eindr biranch kuber jalaadhip ko sas ko siv ko hat kai ho |1666|Kill all including Indra, Brahma, Kuber, Varuna, Chandra, Shiva etc.”1666.
ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਬੀਰ ਮਹੋਤ ਕਟ ਸਿੰਘ ਹੁਤੋ ਰਨ ਮੈ ਮਨਿ ਕੋਪ ਭਰਿਓ ॥
tau hee lau beer mahot katt singh huto ran mai man kop bhario |At that time, the mighty warrior Kata Singh, getting enraged in his mind and
ਕਰ ਮੈ ਕਰਵਾਰਿ ਲੈ ਧਾਇ ਚਲਿਓ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰਿਓ ॥
kar mai karavaar lai dhaae chalio kab sayaam kahai nahee naik ddario |Fearlessly taking his sword in his hand, fell upon the king, both of them waged a dreadful war,
ਅਸਿ ਜੁਧ ਦੁਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀਨ ਬਡੋ ਨ ਕੋਊ ਰਨ ਤੇ ਪਗ ਏਕ ਟਰਿਓ ॥
as judh duhoon nrip keen baddo na koaoo ran te pag ek ttario |None of them retraced even one step
ਖੜਗੇਸ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੀ ਤਾਨਿ ਦਈ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਕਰਿਓ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰਿਓ ॥੧੬੬੭॥
kharrages kripaan kee taan dee bin praan kario gir bhoom pario |1667|Ultimately Kharag Singh struck a blow with his sword and making him lifeless caused him to fall on the earth.1667.
ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਤਿਹ ਸਿੰਘ ਬਚਿਤ੍ਰ ਸੁ ਠਾਢੋ ਹੁਤੋ ਰਿਸ ਕੈ ਵਹ ਧਾਯੋ ॥
dekh dasaa tih singh bachitr su tthaadto huto ris kai vah dhaayo |
ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਧਨੁ ਬਾਨਨ ਲੈ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਸਿਉ ਅਤਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥
sayaam bhanai dhan baanan lai tih bhoopat siau at judh machaayo |Seeing him in this plight, Vichitra Singh who was standing there, came forward and waged a dreadful war with the king with his bow and arrows
ਸ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਬਲੀ ਧਨ ਤਾਨਿ ਮਹਾ ਬਰ ਬਾਨ ਪ੍ਰਕੋਪ ਚਲਾਯੋ ॥
sree kharrages balee dhan taan mahaa bar baan prakop chalaayo |
ਲਾਗਿ ਗਯੋ ਤਿਹ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਸਰ ਘੂਮਿ ਗਿਰਿਓ ਧਰਿ ਇਉ ਅਰਿ ਘਾਯੋ ॥੧੬੬੮॥
laag gayo tih ke ur mai sar ghoom girio dhar iau ar ghaayo |1668|The mighty warrior Kharag Singh, pulled his bow in anger and discharged his arrow in such a way that it hit his heart and his head was chopped and fell down.1668.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |CHAUPAI
ਤਬ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਆਪ ਹੀ ਧਾਯੋ ॥
tab ajeet singh aap hee dhaayo |
ਧਨੁਖ ਬਾਨ ਲੈ ਰਨ ਮਧਿ ਆਯੋ ॥
dhanukh baan lai ran madh aayo |Then Ajit Singh himself took his bow and arrows and reached the war-arena
ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਤਿਨ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥
bhoopat ko tin bachan sunaayo |
ਤੋ ਬਧ ਹਿਤ ਸਿਵ ਮੁਹਿ ਉਪਜਾਯੋ ॥੧੬੬੯॥
to badh hit siv muhi upajaayo |1669|He said to the king, “Shiva has created me only for the purpose of killing you.”1669.
ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿਓ ॥
ajeet singh yau bachan uchaario |
ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਰਨ ਮਾਹਿ ਹਕਾਰਿਓ ॥
kharrag singh ran maeh hakaario |Ajit Singh saying like this, challenged Kharag Singh for fighting
ਨ੍ਰਿਪ ਏ ਬੈਨ ਸੁਨਤ ਨਹੀ ਡਰਿਓ ॥
nrip e bain sunat nahee ddario |
ਮਹਾਬੀਰ ਪਗੁ ਆਗੈ ਧਰਿਓ ॥੧੬੭੦॥
mahaabeer pag aagai dhario |1670|The king was not frightened on listening this and that mighty one came forward.1670.
ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਰਛਾ ਹਿਤ ਧਾਏ ॥
ajeet singh rachhaa hit dhaae |
ਗ੍ਯਾਰਹ ਰੁਦ੍ਰ ਭਾਨ ਸਭ ਆਏ ॥
gayaarah rudr bhaan sabh aae |The eleven Rudras and Surya reached there fore the protection of Ajit Singh
ਇੰਦ੍ਰ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜਮ ਬਸੁ ਰਿਸ ਭਰੇ ॥
eindr krisan jam bas ris bhare |
ਬਰੁਨ ਕੁਬੇਰ ਘੇਰਿ ਸਭ ਖਰੇ ॥੧੬੭੧॥
barun kuber gher sabh khare |1671|Indra, Krishna, Yama, Varuna, Kuber etc., all had surrounded him.1671.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਸਿੰਘ ਅਜੀਤ ਜਬੈ ਖੜਗੇਸ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥
singh ajeet jabai kharrages so sayaam kahai at judh machaayo |
ਸੰਗਿ ਸਿਵਾਦਿਕ ਸੂਰਜਿ ਤੇ ਅਰਿ ਮਾਰਨ ਕੋ ਤਿਹ ਹਾਥ ਉਚਾਯੋ ॥
sang sivaadik sooraj te ar maaran ko tih haath uchaayo |When Ajit Singh waged a dreadful war with Kharag Singh, then all his accompanying mighty warriors like Shiva etc., held out their weapons in order to kill the enemy
ਬਾਨ ਚਲੇ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕਾਟਿ ਸਬੈ ਮਨਿ ਰੋਸਿ ਤਚਾਯੋ ॥
baan chale at hee ran mai nrip kaatt sabai man ros tachaayo |The arrows were showered in the battlefield, but the king, in his fury, intercepted all the arrows
ਲੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਮਹਾ ਬਲਵਾਨ ਹਨ੍ਯੋ ਭਟ ਕੋ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਬਚਾਯੋ ॥੧੬੭੨॥
lai dhan baan mahaa balavaan hanayo bhatt ko kinahoon na bachaayo |1672|That mighty warrior, taking his bow and arrows did not leave anyone and killed all the warriors.1672.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |CHAUPAI
ਜਬ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥
jab ajeet singh maar giraayo |
ਸੁ ਭਟਨ ਮਨ ਭਟਕਿਓ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥
su bhattan man bhattakio ddar paayo |
ਬਹੁਰੋ ਭੂਪਤਿ ਖੜਗ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥
bahuro bhoopat kharrag sanbhaario |
ਚਕ੍ਰਤ ਤੇ ਸਬਹੂੰ ਬਲੁ ਹਾਰਿਓ ॥੧੬੭੩॥
chakrat te sabahoon bal haario |1673|When Ajit Singh killed the warriors, then the other warriors became fearful in their minds, the king again held out his sword, all the people were wonder-struck by his warfare and lost their valour.1673.
ਤਬ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬਿਧਿ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥
tab har har bidh mantr bichaario |
ਮਰੈ ਨ ਜਰੈ ਅਗਨ ਤੇ ਜਾਰਿਓ ॥
marai na jarai agan te jaario |
ਤਾ ਤੇ ਜਤਨ ਕਛੂ ਅਬ ਕੀਜੈ ॥
taa te jatan kachhoo ab keejai |
ਯਾ ਤੇ ਮਾਰਿ ਭੂਪ ਇਹ ਲੀਜੈ ॥੧੬੭੪॥
yaa te maar bhoop ih leejai |1674|Then Krishna and Brahma consulted each other and said, “This king will not even be killed by the blazing fire, therefore making some effort, he should be killed.”1674.
ਬ੍ਰਹਮੇ ਕਹਿਓ ਸੁ ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੀਜੈ ॥
brahame kahio su ih bidh keejai |
ਮੋਹਿਤ ਹ੍ਵੈ ਮਨ ਤਬ ਬਲੁ ਛੀਜੈ ॥
mohit hvai man tab bal chheejai |
ਜਬ ਇਹ ਭੂਪ ਗਿਰਿਓ ਲਖਿ ਲਈਯੈ ॥
jab ih bhoop girio lakh leeyai |
ਤਬ ਇਹ ਜਮ ਕੋ ਧਾਮ ਪਠਈਯੈ ॥੧੬੭੫॥
tab ih jam ko dhaam pattheeyai |1675|Brahma said, “When he will lose his power by being allured by the heavenly damsels and in this way, when we will see him declining, then he will be despatched to the abode of Yama.1675.