Sri Dasam Granth
Page - 967
ਨ੍ਰਿਪਹੂੰ ਕੋ ਅਤਿ ਚਾਹਤ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥
nripahoon ko at chaahat payaaree |She loved Raja too, which enhanced Raja’s love for her.
ਦੁਹੂੰਅਨ ਪਰਮ ਪ੍ਰੀਤ ਭੀ ਐਸੀ ॥
duhoonan param preet bhee aaisee |
ਸੀਤਾ ਸੋ ਰਘੁਨਾਥਨ ਵੈਸੀ ॥੪॥
seetaa so raghunaathan vaisee |4|The love of both of them was epitome of the love of (legendary) Sita and Rama.(4)
ਏਕ ਹੇਰਿ ਤ੍ਰਿਯ ਰਾਵ ਲੁਭਾਨੋ ॥
ek her triy raav lubhaano |
ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਸੰਗ ਨੇਹ ਘਟ ਮਾਨੋ ॥
nij triy sang neh ghatt maano |Once, Raja was enticed coming across another woman and lessened his affection for the Rani.
ਜਬ ਇਹ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੁਅਰਿ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
jab ih krisan kuar sun paaee |
ਰਾਜਾ ਪੈ ਚਿਤ ਤੇ ਖੁਨਸਾਈ ॥੫॥
raajaa pai chit te khunasaaee |5|When Krishna Kunwar realised this, she was infuriated.(5)
ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੁਅਰਿ ਚਿਤ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਈ ॥
krisan kuar chit adhik risaaee |
ਮਨ ਮੈ ਘਾਤ ਯਹੈ ਠਹਰਾਈ ॥
man mai ghaat yahai tthaharaaee |Krishna Kunwar was enraged and she decided in her mind,
ਦੁਹਕਰਿ ਕਰਿ ਮੈ ਆਜੁ ਸੁ ਕਰਿਹੋ ॥
duhakar kar mai aaj su kariho |
ਨ੍ਰਿਪਹ ਸੰਘਾਰਿ ਆਪੁ ਪੁਨਿ ਮਰਿਹੋ ॥੬॥
nripah sanghaar aap pun mariho |6|‘I will undertake the arduous job of killing Raja and annihilate myself.(6)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਤਬ ਰਾਨੀ ਚਿਤ ਤੇ ਜਰੀ ਮਨ ਮੈ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਇ ॥
tab raanee chit te jaree man mai adhik risaae |The Rani was so much maddened in her mind,
ਜ੍ਯੋਂ ਸੀਸੋ ਸਰ ਕੇ ਲਗੇ ਤੂਟਿ ਤਰਕ ਦੈ ਜਾਇ ॥੭॥
jayon seeso sar ke lage toott tarak dai jaae |7|That she cracked like glass.(7)
ਪਠੈ ਦੂਤ ਰਾਜੈ ਤੁਰਤ ਲੀਨੀ ਤਰੁਨਿ ਬੁਲਾਇ ॥
patthai doot raajai turat leenee tarun bulaae |The Raja sent an emissary and invited that woman.
ਗਰਬ ਪ੍ਰਹਰਿ ਝਖ ਕੇਤੁ ਕੋ ਸੋਇ ਰਹੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੮॥
garab prahar jhakh ket ko soe rahai sukh paae |8|And, after shattering the ego of the Cupid, he felt blissful.(8)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਜਬ ਐਸੇ ਰਾਨੀ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
jab aaise raanee sun paaee |
ਜਮਧਰ ਲਏ ਹਾਥ ਮੋ ਆਈ ॥
jamadhar le haath mo aaee |When the Rani heard this, she raided the place brandishing a sword.
ਬਿਸਨ ਸਿੰਘ ਪਤਿ ਪ੍ਰਥਮ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥
bisan singh pat pratham sanghaariyo |
ਤਾ ਪਾਛੇ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥੯॥
taa paachhe tih triy ko maariyo |9|She first murdered her husband, Bishan Singh, and then the woman.(9)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਮਾਰਿ ਮਾਸ ਤ੍ਰਿਯ ਤਵਨ ਕੋ ਰਾਧਿ ਲਯੋ ਤਿਹ ਕਾਲ ॥
maar maas triy tavan ko raadh layo tih kaal |After killing her she cooked her meat instantly,
ਸਦਨ ਏਕ ਉਮਰਾਵ ਕੇ ਭੇਜ ਦਯੋ ਤਤਕਾਲ ॥੧੦॥
sadan ek umaraav ke bhej dayo tatakaal |10|And sent that to the house of another Raja.(10)
ਮਾਸ ਜਾਨਿ ਤਾ ਕੋ ਤੁਰਤ ਚਾਬਿ ਗਏ ਸਭ ਸੋਇ ॥
maas jaan taa ko turat chaab ge sabh soe |Considering it genuine cooked-meat, they all devoured it,
ਭਲੋ ਭਲੋ ਸਭ ਕੋ ਕਹੈ ਭੇਦ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥੧੧॥
bhalo bhalo sabh ko kahai bhed na paavai koe |11|And none ofthem could discern the mystery.(11)
ਹਾਥ ਪਾਵ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸਕਲ ਸੰਗ ਮੁਤਹਰੀ ਤੋਰਿ ॥
haath paav nrip ke sakal sang mutaharee tor |Then, with the a bludgeon, she repeatedly hit (dead-body of) Raja,
ਸੀੜਨ ਪਰ ਤੇ ਆਨਿ ਕੈ ਦਯੋ ਧਰਨਿ ਕਹ ਛੋਰਿ ॥੧੨॥
seerran par te aan kai dayo dharan kah chhor |12|And pushed him to roll down on the ground.(12)
ਮਦਰਾ ਕੇ ਮਦ ਸੋ ਛਕ੍ਯੋ ਉਰ ਜਮਧਰ ਕੀ ਖਾਇ ॥
madaraa ke mad so chhakayo ur jamadhar kee khaae |He had been extremely under the influence of wine, when he was hit with dagger,
ਸੀੜਿਨ ਤੇ ਖਿਸਕਤ ਨ੍ਰਿਪਤ ਪਰਿਯੋ ਧਰਨਿ ਪਰ ਆਇ ॥੧੩॥
seerrin te khisakat nripat pariyo dharan par aae |13|Now he was pushed and he was thrown down the stairs.(13)
ਸ੍ਰੋਨਤ ਸੋ ਭੀਜਤ ਭਈ ਸਕਲ ਧਰਨਿ ਸਰਬੰਗ ॥
sronat so bheejat bhee sakal dharan sarabang |All the ground around him was drenched in blood,
ਆਨਿ ਤਰੇ ਰਾਜਾ ਪਰਿਯੋ ਲਗੇ ਕਟਾਰੀ ਅੰਗ ॥੧੪॥
aan tare raajaa pariyo lage kattaaree ang |14|As he had been killed with a dagger.(14)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਮਰਿਯੋ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਲਖਿ ਪਾਯੋ ॥
jab nrip mariyo triyeh lakh paayo |
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਹ੍ਵੈ ਦੁਖਿਤ ਸੁਨਾਯੋ ॥
bhaat bhaat hvai dukhit sunaayo |(Pretending) When the woman saw the dead-body of Raja, she started to express her anguish,
ਕੌਨ ਕਾਲ ਗਤਿ ਕਰੀ ਹਮਾਰੀ ॥
kauan kaal gat karee hamaaree |
ਰਾਜਾ ਜੂ ਚੁਭਿ ਮਰੇ ਕਟਾਰੀ ॥੧੫॥
raajaa joo chubh mare kattaaree |15|And shouted, ‘What has Kaal, the god of death, done to me?’ ‘Raja has died by hitting a dagger.’(15)
ਜਬ ਰਾਨੀ ਹ੍ਵੈ ਦੀਨ ਉਘਾਯੋ ॥
jab raanee hvai deen ughaayo |
ਬੈਠੇ ਸਭ ਲੋਗਨ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
baitthe sabh logan sun paayo |When Rani, showing grief, shouted very loudly, all the people heard,
ਤਾ ਕੋ ਸਭ ਪੂਛਨਿ ਮਿਲਿ ਆਏ ॥
taa ko sabh poochhan mil aae |
ਕੋਨੈ ਦੁਸਟ ਰਾਵ ਜੂ ਘਾਏ ॥੧੬॥
konai dusatt raav joo ghaae |16|And asked, which enemy had killed the RaJa.(16)
ਤਬ ਰਾਨੀ ਅਤਿ ਦੁਖਿਤ ਬਖਾਨ੍ਯੋ ॥
tab raanee at dukhit bakhaanayo |
ਤਾ ਕੋ ਭੇਦ ਕਛੂ ਨ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ॥
taa ko bhed kachhoo na pachhaanayo |The Rani expressed as if in a great distress, ‘Noone knows the mystery.
ਪ੍ਰਥਮ ਰਾਵ ਜੂ ਮਾਸੁ ਮੰਗਾਯੋ ॥
pratham raav joo maas mangaayo |
ਆਪੁ ਭਖ੍ਰਯੋ ਕਛੁ ਭ੍ਰਿਤਨ ਪਠਾਯੋ ॥੧੭॥
aap bhakhrayo kachh bhritan patthaayo |17|‘Primarily the Raja had ordered some meat, from which he ate some and, some, he distributed among the servants.’(17)
ਪੁਨਿ ਰਾਜਾ ਜੂ ਅਮਲ ਮੰਗਾਯੋ ॥
pun raajaa joo amal mangaayo |
ਆਪੁ ਪਿਯੋ ਕਛੁ ਹਮੈ ਪਿਯਾਯੋ ॥
aap piyo kachh hamai piyaayo |‘Then Raja sent for wine, he drank some and, some, he gave me.
ਪੀਏ ਕੈਫ ਕੈ ਅਤਿ ਮਤਿ ਭਏ ॥
pee kaif kai at mat bhe |