ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Page - 1002
ਹੋਹੂੰ ਬਿਸਿਖ ਬਗਾਵਨ ਆਯੋ ॥
hohoon bisikh bagaavan aayo |That I have also come to shoot arrows
ਚਾਹਤ ਤੁਮੈ ਚਰਿਤ੍ਰ ਦਿਖਾਯੋ ॥੧੭॥
chaahat tumai charitr dikhaayo |17|“I have come too and want to show my skill.” (17)
ਰਾਜਾ ਕੋ ਮਨ ਭਯੋ ਅਨੰਦੰ ॥
raajaa ko man bhayo anandan |(Hearing the words of Raja Param Singh) the heart of the king (Himmat Singh) became happy.
ਬੋਲਤ ਬਚਨ ਕਹਾ ਮਤਿ ਮੰਦੰ ॥
bolat bachan kahaa mat mandan |The Raja felt blissful and thought over what he was saying.
ਆਖਿ ਮੂੰਦਿ ਦੋਊ ਬਾਨ ਚਲੈਹੌ ॥
aakh moond doaoo baan chalaihau |It will shoot arrows with both eyes closed (and failing that).
ਯਾ ਕੀ ਦੋਊ ਤ੍ਰਿਯਾ ਗਹਿ ਲੈ ਹੋ ॥੧੮॥
yaa kee doaoo triyaa geh lai ho |18|‘With eyes closed he won’t be able to hit and I will take his both the wives.’ (18)
ਤਾ ਕੀ ਆਂਖਿ ਬਾਧਿ ਦੋਊ ਲਈ ॥
taa kee aankh baadh doaoo lee |Both his eyes were blindfolded.
ਤੀਰ ਕਮਾਨ ਹਾਥ ਮੈ ਦਈ ॥
teer kamaan haath mai dee |He was blindfolded and was given a bow and arrows.
ਚਾਬੁਕ ਹੈ ਹਨਿ ਬਿਸਿਖ ਬਗਾਯੋ ॥
chaabuk hai han bisikh bagaayo |Whipping the horse (he) shot the arrow.
ਉਹਾ ਠਾਢਿ ਤ੍ਰਿਯ ਤਾਲ ਬਜਾਯੋ ॥੧੯॥
auhaa tthaadt triy taal bajaayo |19|Whipping, the horse was made to run and the woman standing thereclapped her hands.(19)
ਸਭਨ ਤਰਾਕ ਸਬਦ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
sabhan taraak sabad sun paayo |Everyone heard the word of applause.
ਜਾਨੁਕਿ ਇਨ ਤਿਹ ਤੀਰ ਲਗਾਯੋ ॥
jaanuk in tih teer lagaayo |Every body heard the noise (of clapping) and thought the arrow had hit.
ਬਾਸ ਉਤਾਰਿ ਬਿਲੋਕਹਿ ਕਹਾ ॥
baas utaar bilokeh kahaa |Then the bamboo was removed and seen.
ਬਾਕੋ ਬਾਨ ਬਿਰਾਜਤ ਉਹਾ ॥੨੦॥
baako baan biraajat uhaa |20|When they pulled out the bamboo, they saw the funnel lying therewith an arrow in it.(20)
ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
bhujang chhand |Bhujang Chhand
ਭਯੋ ਫੂਕ ਰਾਜਾ ਤ੍ਰਿਯੋ ਪਿੰਡ ਹਾਰੀ ॥
bhayo fook raajaa triyo pindd haaree |The king defeated his wife and took her away.
ਮਨੌ ਆਨਿ ਕੈ ਲਾਤ ਸੈਤਾਨ ਮਾਰੀ ॥
manau aan kai laat saitaan maaree |Raja was nonplussed as if Satan had taken over him.
ਰਹਿਯੋ ਮੂੰਡ ਕੌ ਨ੍ਯਾਇ ਬੈਨੇ ਨ ਬੋਲੈ ॥
rahiyo moondd kau nayaae baine na bolai |He sat with his head down and did not speak.
ਗਿਰਿਯੋ ਝੂੰਮਿ ਕੈ ਭੂੰਮਿ ਆਖੈਂ ਨ ਖੋਲੈ ॥੨੧॥
giriyo jhoonm kai bhoonm aakhain na kholai |21|He sat down with his head hanging, then he swung and fell flat witheyes closed.(21)
ਘਰੀ ਚਾਰਿ ਬੀਤੇ ਪ੍ਰਭਾ ਨੈਕ ਪਾਈ ॥
gharee chaar beete prabhaa naik paaee |After the passage of four hours, some Surat came.
ਗਿਰਿਯੋ ਫੇਰਿ ਭੂਮੈ ਕਹੂੰ ਰਾਵ ਜਾਈ ॥
giriyo fer bhoomai kahoon raav jaaee |After four watches, when he awoke, he found himselflying on the ground.
ਕਹੂੰ ਪਾਗ ਛੂਟੀ ਕਹੂੰ ਹਾਰ ਟੂਟੇ ॥
kahoon paag chhoottee kahoon haar ttootte |Somewhere the turban fell and somewhere the necklaces broke.
ਗਿਰੈ ਬੀਰ ਜ੍ਯੋ ਘੂੰਮਿ ਪ੍ਰਾਨੈ ਨਿਖੂਟੇ ॥੨੨॥
girai beer jayo ghoonm praanai nikhootte |22|His turban had flown away and the beads of his necklace were scattered,as if he had fallen like dead soldier.(22)
ਸਭੈ ਲੋਕ ਧਾਏ ਲਯੋਠਾਇ ਤਾ ਕੌ ॥
sabhai lok dhaae layotthaae taa kau |All the people ran and took care of him.
ਘਨੌ ਸੀਂਚਿ ਕੈ ਬਾਰਿ ਗੁਲਾਬ ਵਾ ਕੌ ॥
ghanau seench kai baar gulaab vaa kau |People came running, lifted him up and sprinkled rose water over him.
ਘਰੀ ਪਾਚ ਪਾਛੈ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੁਧਿ ਪਾਈ ॥
gharee paach paachhai nripat sudh paaee |After five hours, the king regained consciousness.
ਕਰੀ ਭਾਤਿ ਭ੍ਰਿਤੰ ਅਨੇਕੈ ਬਢਾਈ ॥੨੩॥
karee bhaat bhritan anekai badtaaee |23|After a few hours, when he regained full consciousness, the servantsspoke in sycophantic tones.(23)
ਡਰੇ ਕਾਜ ਕਾਹੇ ਮਹਾਰਾਜ ਮੇਰੇ ॥
ddare kaaj kaahe mahaaraaj mere |O my Majesty! What are you afraid of?
ਲਏ ਸੂਰ ਠਾਢੇ ਸਭੈ ਸਸਤ੍ਰ ਤੇਰੇ ॥
le soor tthaadte sabhai sasatr tere |‘Oh, Our Great Raja, why are you dreading, all your braves lacedwith armours are around you,
ਕਹੋ ਮਾਰਿ ਡਾਰੈ ਕਹੋ ਬਾਧਿ ਲ੍ਯਾਵੈ ॥
kaho maar ddaarai kaho baadh layaavai |If it is permissible, let us kill him or bring him tied up.
ਕਹੋ ਕਾਟਿ ਕੇ ਨਾਕ ਲੀਕੈ ਲਗਾਵੈ ॥੨੪॥
kaho kaatt ke naak leekai lagaavai |24|‘If you order, we will kill him, tie him or cut him to bow in repentance.’(24)
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |Savaiyya
ਹਿੰਮਤ ਸਿੰਘ ਕਹੀ ਹਸਿ ਕੈ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਰੋਸ ਕੋ ਮਾਰਿ ਮਰੂਰੋ ॥
hinmat singh kahee has kai chit mai at ros ko maar marooro |Internally full of rage, but, smilingly, Bikrim Singh said aloud,
ਏਕ ਧਨੀ ਨਵ ਜੋਬਨ ਦੂਸਰ ਤੀਸਰੇ ਹੋ ਪੁਰਸੋਤਮ ਪੂਰੋ ॥
ek dhanee nav joban doosar teesare ho purasotam pooro |‘He is benevolent and young and, thirdly, he is superior human being,
ਆਖਿਨ ਮੂੰਦਿ ਹਨ੍ਯੋ ਕੁਪਿਯਾ ਕਹ ਯਾ ਪਰ ਕੋਪ ਕਿਯੋ ਸਭ ਕੂਰੋ ॥
aakhin moond hanayo kupiyaa kah yaa par kop kiyo sabh kooro |‘By keeping his one eye closed, he has hit at the funnel, why shouldI get revengeful on him.
ਕੈਸੇ ਕੈ ਆਜੁ ਹਨੋ ਇਹ ਕੋ ਜੁ ਹੈ ਰਾਵ ਬਡੋ ਅਰੁ ਸੁੰਦਰ ਸੂਰੋ ॥੨੫॥
kaise kai aaj hano ih ko ju hai raav baddo ar sundar sooro |25|‘He is brave and handsome Raja, how can he be annihilated.’(25)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਕਹਿ ਐਸੀ ਨ੍ਰਿਪ ਸੀਸ ਢੁਰਾਯੋ ॥
keh aaisee nrip sees dturaayo |Saying this, the king nodded.
ਤਾ ਸੁੰਦਰਿ ਪਰ ਕਛੁ ਨ ਬਸਾਯੋ ॥
taa sundar par kachh na basaayo |Declaring thus he hung his head but did not reprimand the Rani.
ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਕਾਢਿ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਪੁਨਿ ਦੀਨੀ ॥
grih te kaadt triyeh pun deenee |(He) took the woman from the house and then gave it (to him).
ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸੇਤੀ ਹਰਿ ਲੀਨੀ ॥੨੬॥
eih charitr setee har leenee |26|Bringing the woman out of his palace he gave her away and throughthis trickery he (Parm Singh) won over the lady.(26)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਤਿਹ ਰਾਨੀ ਪਾਵਤ ਭਈ ਐਸੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਨਾਇ ॥
tih raanee paavat bhee aaiso charitr banaae |Through such a manoeuvre Rani achieved him as well,
ਲੈ ਤਾ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਗਯੋ ਅਧਿਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥੨੭॥
lai taa ko grih ko gayo adhik hridai sukh paae |27|And, getting fully satisfied, brought him home.(27)
ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |Sortha
ਸਕਿਯੋ ਨ ਭੇਦ ਪਛਾਨਿ ਇਹ ਛਲ ਸੋ ਛੈਲੀ ਛਲ੍ਯੋ ॥
sakiyo na bhed pachhaan ih chhal so chhailee chhalayo |He (Himmat Singh) was taken in through a clever stint withoutunderstanding,
ਰਹਿਯੋ ਮੋਨਿ ਮੁਖਿ ਠਾਨਿ ਨਾਰ ਰਹਿਯੋ ਨਿਹੁਰਾਇ ਕੈ ॥੨੮॥
rahiyo mon mukh tthaan naar rahiyo nihuraae kai |28|And he remained qu;et and kept sitting there with his head bowingdown.(28)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਤੇਤੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੩੩॥੨੬੫੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau teteesavo charitr samaapatam sat subham sat |133|2652|afajoon|133rd Parable of Auspicious ChritarsConversation of the Raja and the Minister,Completed With Benediction.(133)(2650)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਸਬਕ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਇਕ ਭਾਰੀ ॥
sabak singh raajaa ik bhaaree |There was a great king named Sabak Singh.
ਬਾਜ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥
baaj matee taa kee bar naaree |Sabhak Singh had been a great king and Baaj Mati was his pretty wife.
ਕਾਹੂ ਸੋ ਨਹਿ ਰਾਵ ਲਜਾਵੈ ॥
kaahoo so neh raav lajaavai |The king was not ashamed of any (woman).
ਸਭ ਇਸਤ੍ਰਿਨ ਸੋ ਕੇਲ ਕਮਾਵੈ ॥੧॥
sabh isatrin so kel kamaavai |1|Raja was not shy; with all the females he played love games.(1)
ਜੋ ਇਸਤ੍ਰੀ ਤਿਹ ਕਹੇ ਨ ਆਵੈ ॥
jo isatree tih kahe na aavai |The woman who does not obey him,
ਤਾ ਕੀ ਖਾਟ ਉਠਾਇ ਮੰਗਾਵੈ ॥
taa kee khaatt utthaae mangaavai |Any woman who would not consent, he used to get her kidnapped.
ਅਧਿਕ ਭੋਗ ਤਾ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕਰਈ ॥
adhik bhog taa so nrip karee |The king was very fond of him
ਰਾਨੀ ਤੇ ਜਿਯ ਨੈਕ ਨ ਡਰਈ ॥੨॥
raanee te jiy naik na ddaree |2|He would have plenty oflove play and never cared about his Rani.(2)
ਬਾਜ ਮਤੀ ਜਿਯ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਵੈ ॥
baaj matee jiy adhik risaavai |Baj Mati (Queen) was very angry in her mind,
ਸਬਕ ਸਿੰਘ ਪਰ ਕਛੁ ਨ ਬਸਾਵੈ ॥
sabak singh par kachh na basaavai |Baaj Mati always felt very remorse but Sabhak Singh remained careless.
ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਏਕ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
tab triy ek charitr bichaariyo |Then the queen made a character
ਰਾਜਾ ਕੋ ਦੁਰਮਤਿ ਤੇ ਟਾਰਿਯੋ ॥੩॥
raajaa ko duramat te ttaariyo |3|Once Rani played a trick and prevented Raja from his inauspiciousdeeds.(3)
ਰੂਪਵਤੀ ਜੋ ਤ੍ਰਿਯ ਲਖਿ ਪਾਵੈ ॥
roopavatee jo triy lakh paavai |A beautiful woman would see a queen,
ਸਬਕ ਸਿੰਘ ਸੋ ਜਾਇ ਸੁਨਾਵੈ ॥
sabak singh so jaae sunaavai |Whenever she saw a beautiful woman, she would go to Sabhak Singhand tell him,
ਤੁਮ ਰਾਜਾ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯਾ ਬੁਲਾਵੋ ॥
tum raajaa tih triyaa bulaavo |O Rajan! You call that lady
ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਿਹ ਸਾਥ ਕਮਾਵੋ ॥੪॥
kaam kel tih saath kamaavo |4|‘You, Raja, call that woman and make love with her.’(4)
ਜਬ ਯੌ ਬਚਨ ਰਾਵ ਸੁਨਿ ਪਾਵੈ ॥
jab yau bachan raav sun paavai |When the king heard this
ਤੌਨ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੋ ਬੋਲਿ ਪਠਾਵੈ ॥
tauan triyaa ko bol patthaavai |Acquiescing to this Raja would get that woman,
ਜਾ ਕੀ ਰਾਨੀ ਪ੍ਰਭਾ ਉਚਾਰੈ ॥
jaa kee raanee prabhaa uchaarai |Whose (woman) queen beauty says,
ਤਾ ਕੇ ਰਾਜਾ ਸੰਗ ਬਿਹਾਰੈ ॥੫॥
taa ke raajaa sang bihaarai |5|And whom so ever that Rani praised, Raja would play with her.(5)
ਯਾ ਮੈ ਕਹੋ ਕਹਾ ਘਟ ਗਈ ॥
yaa mai kaho kahaa ghatt gee |(Queen thinks) What does this mean to me?
ਜਾਨੁਕ ਹੋਹੂੰ ਭਿਟੋਅਨਿ ਭਈ ॥
jaanuk hohoon bhittoan bhee |‘What do I lose in this (action of procuring the women)?I imagine I am engaging Raja myself.
ਜਾ ਤੇ ਮੋਰ ਰਾਵ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ॥
jaa te mor raav sukh paavai |On which my king finds happiness,