Sri Dasam Granth
Page - 934
ਚਿਤ੍ਰ ਚਿਤ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥੩੨॥
chitr chit yau bachan uchaare |32|Mter losing all his belongings and horses, that clever man said,(32)
ਚੌਪਰ ਬਾਜ ਤੋਹਿ ਤਬ ਜਾਨੋ ॥
chauapar baaj tohi tab jaano |
ਮੇਰੋ ਕਹਿਯੋ ਏਕ ਤੁਮ ਮਾਨੋ ॥
mero kahiyo ek tum maano |‘I will accept you as a chess-master only if you do what I say.
ਸਿਰਕਪ ਕੇ ਸੰਗ ਖੇਲ ਰਚਾਵੋ ॥
sirakap ke sang khel rachaavo |
ਤਬ ਇਹ ਖੇਲ ਜੀਤਿ ਗ੍ਰਿਹ ਆਵੋ ॥੩੩॥
tab ih khel jeet grih aavo |33|‘You play the game with the killer-Raja and come back home alive.’(33)
ਯੌ ਸੁਣ ਬਚਨ ਰਿਸਾਲੂ ਧਾਯੋ ॥
yau sun bachan risaaloo dhaayo |
ਚੜਿ ਘੋਰਾ ਪੈ ਤਹੀ ਸਿਧਾਯੋ ॥
charr ghoraa pai tahee sidhaayo |Harking to this, Rasaloo mounted his horse started his journey.
ਸਿਰਕਪ ਕੇ ਦੇਸੰਤਰ ਆਯੋ ॥
sirakap ke desantar aayo |
ਆਨਿ ਰਾਵ ਸੌ ਖੇਲ ਰਚਾਯੋ ॥੩੪॥
aan raav sau khel rachaayo |34|He came to the country of killer-Raja, and started to play with that Raja.(34)
ਤਬ ਸਿਰਕਪ ਛਲ ਅਧਿਕ ਸੁ ਧਾਰੇ ॥
tab sirakap chhal adhik su dhaare |
ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਬਸਤ੍ਰਨ ਜੁਤ ਹਾਰੇ ॥
sasatr asatr basatran jut haare |In spite of all his cleverness, the killer-Raja lost all his arms, clothes and belongings.
ਧਨ ਹਰਾਇ ਸਿਰ ਬਾਜੀ ਲਾਗੀ ॥
dhan haraae sir baajee laagee |
ਸੋਊ ਜੀਤਿ ਲਈ ਬਡਭਾਗੀ ॥੩੫॥
soaoo jeet lee baddabhaagee |35|After losing all his wealth he bet his head and that too the lucky Rasaloo won over.(35)
ਜੀਤਿ ਤਾਹਿ ਮਾਰਨ ਲੈ ਧਾਯੋ ॥
jeet taeh maaran lai dhaayo |
ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਰਨਿਵਾਸਹਿ ਪਾਯੋ ॥
yau sun kai ranivaaseh paayo |After winning over when he was taking him to kill, he heard this from the direction of the Rani.
ਯਾ ਕੀ ਸੁਤਾ ਕੋਕਿਲਾ ਲੀਜੈ ॥
yaa kee sutaa kokilaa leejai |
ਜਿਯ ਤੇ ਬਧ ਯਾ ਕੌ ਨਹਿ ਕੀਜੈ ॥੩੬॥
jiy te badh yaa kau neh keejai |36|‘Let us get his daughter Kokila and do not kill him.’(36)
ਤਬ ਤਿਹ ਜਾਨ ਮਾਫ ਕੈ ਦਈ ॥
tab tih jaan maaf kai dee |
ਤਾ ਕੀ ਸੁਤਾ ਕੋਕਿਲਾ ਲਈ ॥
taa kee sutaa kokilaa lee |Then he pardoned his life and took his daughter Kokila.
ਦੰਡਕਾਰ ਮੈ ਸਦਨ ਸਵਾਰਿਯੋ ॥
danddakaar mai sadan savaariyo |
ਤਾ ਕੇ ਬੀਚ ਰਾਖ ਤਿਹ ਧਾਰਿਯੋ ॥੩੭॥
taa ke beech raakh tih dhaariyo |37|In the wilderness he built a house and he kept her there.(37)
ਤਾ ਕੌ ਲਰਿਕਾਪਨ ਜਬ ਗਯੋ ॥
taa kau larikaapan jab gayo |
ਜੋਬਨ ਆਨਿ ਦਮਾਮੋ ਦਯੋ ॥
joban aan damaamo dayo |Although her childhood had gone past and .the youth has taken over,
ਰਾਜਾ ਨਿਕਟ ਨ ਤਾ ਕੇ ਆਵੈ ॥
raajaa nikatt na taa ke aavai |
ਯਾ ਤੇ ਅਤਿ ਰਾਨੀ ਦੁਖੁ ਪਾਵੇ ॥੩੮॥
yaa te at raanee dukh paave |38|Raja would not come to see (that) Rani and the Rani would get very upset.(38)
ਏਕ ਦਿਵਸ ਰਾਜਾ ਜਬ ਆਯੋ ॥
ek divas raajaa jab aayo |
ਤਬ ਰਾਨੀ ਯੌ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥
tab raanee yau bachan sunaayo |One day when Raja passed by, the Rani said,
ਹਮ ਕੋ ਲੈ ਤੁਮ ਸੰਗ ਸਿਧਾਰੌ ॥
ham ko lai tum sang sidhaarau |
ਬਨ ਮੈ ਜਹਾ ਮ੍ਰਿਗਨ ਕੌ ਮਾਰੌ ॥੩੯॥
ban mai jahaa mrigan kau maarau |39|‘Please take me with you to place where you go for deer hunting.’(39)
ਲੈ ਰਾਜਾ ਤਿਹ ਸੰਗ ਸਿਧਾਯੋ ॥
lai raajaa tih sang sidhaayo |
ਜਹ ਮ੍ਰਿਗ ਹਨਤ ਹੇਤ ਤਹ ਆਯੋ ॥
jah mrig hanat het tah aayo |Raja took her with him where he was going for hunting the deer.
ਦੈ ਫੇਰਾ ਸਰ ਸੌ ਮ੍ਰਿਗ ਮਾਰਿਯੋ ॥
dai feraa sar sau mrig maariyo |
ਯਹ ਕੌਤਕ ਕੋਕਿਲਾ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥੪੦॥
yah kauatak kokilaa nihaariyo |40|Raja killed the deer with his own arrows and she witnessed the whole scene.(40)
ਤਬ ਰਾਨੀ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
tab raanee yau bachan uchaare |
ਸੁਨੋ ਬਾਤ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਥ ਹਮਾਰੇ ॥
suno baat nrip naath hamaare |Then the Rani said, ‘Listen my Raja, ‘I can kill the deer with the sharp arrows of my eyes.
ਦ੍ਰਿਗ ਸਰ ਸੋ ਮ੍ਰਿਗ ਕੋ ਹੌ ਮਾਰੌ ॥
drig sar so mrig ko hau maarau |
ਤੁਮ ਠਾਢੇ ਯਹ ਚਰਿਤ ਨਿਹਾਰੋ ॥੪੧॥
tum tthaadte yah charit nihaaro |41|You stay here and watch all the episode.(41)
ਘੂੰਘਟ ਛੋਰਿ ਕੋਕਿਲਾ ਧਾਈ ॥
ghoonghatt chhor kokilaa dhaaee |
ਮ੍ਰਿਗ ਲਖਿ ਤਾਹਿ ਗਯੋ ਉਰਝਾਈ ॥
mrig lakh taeh gayo urajhaaee |Unveiling her face, Kokila came forward and the deer was dazed to her.
ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਜਬ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
amit roop jab taeh nihaariyo |
ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਨਹਿ ਸੰਕ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥੪੨॥
tthaadt rahiyo neh sank padhaariyo |42|On seeing her extreme beauty, it kept standing there and did not run away.(42)
ਕਰ ਸੌ ਮ੍ਰਿਗ ਰਾਨੀ ਜਬ ਗਹਿਯੋ ॥
kar sau mrig raanee jab gahiyo |
ਯਹ ਕੌਤਕ ਰੀਸਾਲੂ ਲਹਿਯੋ ॥
yah kauatak reesaaloo lahiyo |Rasaloo saw her holding the deer with her hands and he was astonished to see this miracle.
ਤਬ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਯੋ ॥
tab chit bheetar adhik risaayo |
ਕਾਨ ਕਾਟ ਕੈ ਤਾਹਿ ਪਠਾਯੋ ॥੪੩॥
kaan kaatt kai taeh patthaayo |43|He felt humiliated and cut the ears of the deer and made it to run away.(43)
ਕਾਨ ਕਟਿਯੋ ਮ੍ਰਿਗ ਲਖਿ ਜਬ ਪਾਯੋ ॥
kaan kattiyo mrig lakh jab paayo |
ਸੋ ਹੋਡੀ ਮਹਲਨ ਤਰ ਆਯੋ ॥
so hoddee mahalan tar aayo |When its ears were cut off, it came running under the palace,
ਸਿੰਧ ਦੇਸ ਏਸ੍ਵਰ ਗਹਿ ਲਯੋ ॥
sindh des esvar geh layo |
ਚੜਿ ਘੋੜਾ ਪੈ ਪਾਛੇ ਧਯੋ ॥੪੪॥
charr ghorraa pai paachhe dhayo |44|Where the Raja of the country of Eeswari chased him it on his horse.(44)
ਤਬ ਆਗੇ ਤਾ ਕੇ ਮ੍ਰਿਗ ਧਾਯੋ ॥
tab aage taa ke mrig dhaayo |
ਮਹਲ ਕੋਕਿਲਾ ਕੇ ਤਰ ਆਯੋ ॥
mahal kokilaa ke tar aayo |
ਹੋਡੀ ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
hoddee taa ko roop nihaariyo |
ਹਰਿ ਅਰਿ ਸਰ ਤਾ ਕੌ ਤਨੁ ਮਾਰਿਯੋ ॥੪੫॥
har ar sar taa kau tan maariyo |45|
ਹੋਡੀ ਜਬ ਕੋਕਿਲਾ ਨਿਹਾਰੀ ॥
hoddee jab kokilaa nihaaree |
ਬਿਹਸਿ ਬਾਤ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥
bihas baat ih bhaat uchaaree |When he came across Kokila, he said to her,
ਹਮ ਤੁਮ ਆਉ ਬਿਰਾਜਹਿੰ ਦੋਊ ॥
ham tum aau biraajahin doaoo |
ਜਾ ਕੋ ਭੇਦ ਨ ਪਾਵਤ ਕੋਊ ॥੪੬॥
jaa ko bhed na paavat koaoo |46|‘Let you and me stay here, so that no body could know.’(46)
ਹੈ ਤੇ ਉਤਰ ਭਵਨ ਪਗ ਧਾਰਿਯੋ ॥
hai te utar bhavan pag dhaariyo |
ਆਨਿ ਕੋਕਿਲਾ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰਿਯੋ ॥
aan kokilaa saath bihaariyo |Dismounting the horse he came in his palace and took Kokila with him.
ਭੋਗ ਕਮਾਇ ਬਹੁਰਿ ਉਠ ਗਯੋ ॥
bhog kamaae bahur utth gayo |
ਦੁਤਯ ਦਿਵਸ ਪੁਨਿ ਆਵਤ ਭਯੋ ॥੪੭॥
dutay divas pun aavat bhayo |47|After making love with her, he left the place and next day, again, he came back,(47)
ਤਬ ਮੈਨਾ ਯਹ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੀ ॥
tab mainaa yah bhaat bakhaanee |
ਕਾ ਕੋਕਿਲਾ ਤੂ ਭਈ ਅਯਾਨੀ ॥
kaa kokilaa too bhee ayaanee |Then the Mynah (bird) told, ‘Kokila why are you behaving foolishly.’
ਯੌ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਤਾਹਿ ਹਨਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥
yau sun bain taeh han ddaariyo |
ਤਬ ਸੁਕ ਤਿਹ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੪੮॥
tab suk tih ih bhaat uchaariyo |48|Hearing this she killed her and, then, the parrot said,(48)
ਭਲੋ ਕਰਿਯੋ ਮੈਨਾ ਤੈ ਮਾਰੀ ॥
bhalo kariyo mainaa tai maaree |
ਸਿੰਧ ਏਸ ਕੇ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰੀ ॥
sindh es ke saath bihaaree |‘It is good you have killed Mynah as she loved the Raja of Sindh.
ਮੋਕਹ ਕਾਢਿ ਹਾਥ ਪੈ ਲੀਜੈ ॥
mokah kaadt haath pai leejai |
ਬੀਚ ਪਿੰਜਰਾ ਰਹਨ ਨ ਦੀਜੈ ॥੪੯॥
beech pinjaraa rahan na deejai |49|‘Now you take me in your hands and don’t let me remain in the cage.’(49)
ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |Sortha
ਜਿਨਿ ਰੀਸਾਲੂ ਧਾਇ ਇਹ ਠਾ ਪਹੁੰਚੈ ਆਇ ਕੈ ॥
jin reesaaloo dhaae ih tthaa pahunchai aae kai |‘Lest, Raja Rasaloo comes here,
ਮੁਹਿ ਤੁਹਿ ਸਿੰਧੁ ਬਹਾਇ ਜਮਪੁਰ ਦੇਇ ਪਠਾਇ ਲਖਿ ॥੫੦॥
muhi tuhi sindh bahaae jamapur dee patthaae lakh |50|‘Throws us in (the river) Sindh and despatches us to the domain of death.’(50)