شری دسم گرنتھ

صفحه - 934


ਚਿਤ੍ਰ ਚਿਤ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥੩੨॥
chitr chit yau bachan uchaare |32|

آن مرد باهوش در حال از دست دادن تمام وسایل و اسب های خود گفت: (32)

ਚੌਪਰ ਬਾਜ ਤੋਹਿ ਤਬ ਜਾਨੋ ॥
chauapar baaj tohi tab jaano |

(من) در آن زمان به شما به عنوان یک چهار پلژی فکر خواهم کرد

ਮੇਰੋ ਕਹਿਯੋ ਏਕ ਤੁਮ ਮਾਨੋ ॥
mero kahiyo ek tum maano |

فقط در صورتی تو را به عنوان استاد شطرنج می پذیرم که به آنچه من می گویم عمل کنی.

ਸਿਰਕਪ ਕੇ ਸੰਗ ਖੇਲ ਰਚਾਵੋ ॥
sirakap ke sang khel rachaavo |

سیرکاپ (شطرنج با شاه) بازی خواهد شد

ਤਬ ਇਹ ਖੇਲ ਜੀਤਿ ਗ੍ਰਿਹ ਆਵੋ ॥੩੩॥
tab ih khel jeet grih aavo |33|

"با قاتل راجا بازی می کنی و زنده به خانه برمی گردی."(33)

ਯੌ ਸੁਣ ਬਚਨ ਰਿਸਾਲੂ ਧਾਯੋ ॥
yau sun bachan risaaloo dhaayo |

پس از شنیدن این سخنان، ریسالو سوار بر اسب شد

ਚੜਿ ਘੋਰਾ ਪੈ ਤਹੀ ਸਿਧਾਯੋ ॥
charr ghoraa pai tahee sidhaayo |

رسالو سوار بر اسب شد و سفر خود را آغاز کرد.

ਸਿਰਕਪ ਕੇ ਦੇਸੰਤਰ ਆਯੋ ॥
sirakap ke desantar aayo |

به کشور سیرکاپ آمد

ਆਨਿ ਰਾਵ ਸੌ ਖੇਲ ਰਚਾਯੋ ॥੩੪॥
aan raav sau khel rachaayo |34|

او به کشور قاتل راجا آمد و با آن راجا شروع به بازی کرد.(34)

ਤਬ ਸਿਰਕਪ ਛਲ ਅਧਿਕ ਸੁ ਧਾਰੇ ॥
tab sirakap chhal adhik su dhaare |

سپس سیرکاپ ترفندهای زیادی انجام داد،

ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਬਸਤ੍ਰਨ ਜੁਤ ਹਾਰੇ ॥
sasatr asatr basatran jut haare |

قاتل راجا علیرغم همه زیرکی‌هایش، تمام دست‌ها، لباس‌ها و وسایلش را گم کرد.

ਧਨ ਹਰਾਇ ਸਿਰ ਬਾਜੀ ਲਾਗੀ ॥
dhan haraae sir baajee laagee |

با از دست دادن پول، سرش را شرط بندی کرد،

ਸੋਊ ਜੀਤਿ ਲਈ ਬਡਭਾਗੀ ॥੩੫॥
soaoo jeet lee baddabhaagee |35|

پس از از دست دادن تمام دارایی خود، سر خود را شرط بندی کرد و رسولو خوش شانس نیز بر آن پیروز شد.(35)

ਜੀਤਿ ਤਾਹਿ ਮਾਰਨ ਲੈ ਧਾਯੋ ॥
jeet taeh maaran lai dhaayo |

پس از تسخیر او (او) به کشتن او رفت.

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਰਨਿਵਾਸਹਿ ਪਾਯੋ ॥
yau sun kai ranivaaseh paayo |

پس از پیروزی در زمانی که او را برای کشتن می برد، این را از جهت رانی شنید.

ਯਾ ਕੀ ਸੁਤਾ ਕੋਕਿਲਾ ਲੀਜੈ ॥
yaa kee sutaa kokilaa leejai |

برای بردن دخترش کوکیلا،

ਜਿਯ ਤੇ ਬਧ ਯਾ ਕੌ ਨਹਿ ਕੀਜੈ ॥੩੬॥
jiy te badh yaa kau neh keejai |36|

بیا دخترش کوکیلا را بگیریم و او را نکشیم.» (36)

ਤਬ ਤਿਹ ਜਾਨ ਮਾਫ ਕੈ ਦਈ ॥
tab tih jaan maaf kai dee |

سپس جان (سیرکاپ) را بخشید

ਤਾ ਕੀ ਸੁਤਾ ਕੋਕਿਲਾ ਲਈ ॥
taa kee sutaa kokilaa lee |

سپس جانش را بخشید و دخترش کوکیلا را گرفت.

ਦੰਡਕਾਰ ਮੈ ਸਦਨ ਸਵਾਰਿਯੋ ॥
danddakaar mai sadan savaariyo |

(او) در دندکار (دندک بان) قصری بنا کرد.

ਤਾ ਕੇ ਬੀਚ ਰਾਖ ਤਿਹ ਧਾਰਿਯੋ ॥੩੭॥
taa ke beech raakh tih dhaariyo |37|

در بیابان خانه ای ساخت و او را در آنجا نگه داشت.(37)

ਤਾ ਕੌ ਲਰਿਕਾਪਨ ਜਬ ਗਯੋ ॥
taa kau larikaapan jab gayo |

وقتی کودکی اش تمام شد،

ਜੋਬਨ ਆਨਿ ਦਮਾਮੋ ਦਯੋ ॥
joban aan damaamo dayo |

گرچه دوران کودکی او گذشته بود و جوانی او را به دست گرفته بود،

ਰਾਜਾ ਨਿਕਟ ਨ ਤਾ ਕੇ ਆਵੈ ॥
raajaa nikatt na taa ke aavai |

(اما) پادشاه نخواست به او نزدیک شود،

ਯਾ ਤੇ ਅਤਿ ਰਾਨੀ ਦੁਖੁ ਪਾਵੇ ॥੩੮॥
yaa te at raanee dukh paave |38|

راجا به دیدن (آن) رانی نمی آمد و رانی ها بسیار ناراحت می شدند.(38)

ਏਕ ਦਿਵਸ ਰਾਜਾ ਜਬ ਆਯੋ ॥
ek divas raajaa jab aayo |

یک روز که شاه آمد

ਤਬ ਰਾਨੀ ਯੌ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥
tab raanee yau bachan sunaayo |

یک روز که راجا از آنجا گذشت، رانی گفت:

ਹਮ ਕੋ ਲੈ ਤੁਮ ਸੰਗ ਸਿਧਾਰੌ ॥
ham ko lai tum sang sidhaarau |

تو با من برو (آنجا).

ਬਨ ਮੈ ਜਹਾ ਮ੍ਰਿਗਨ ਕੌ ਮਾਰੌ ॥੩੯॥
ban mai jahaa mrigan kau maarau |39|

«لطفا مرا با خود به جایی که برای شکار آهو می روید، ببرید.» (39)

ਲੈ ਰਾਜਾ ਤਿਹ ਸੰਗ ਸਿਧਾਯੋ ॥
lai raajaa tih sang sidhaayo |

شاه با او به آنجا رفت

ਜਹ ਮ੍ਰਿਗ ਹਨਤ ਹੇਤ ਤਹ ਆਯੋ ॥
jah mrig hanat het tah aayo |

راجا او را با خود به جایی برد که برای شکار آهو می رفت.

ਦੈ ਫੇਰਾ ਸਰ ਸੌ ਮ੍ਰਿਗ ਮਾਰਿਯੋ ॥
dai feraa sar sau mrig maariyo |

(پادشاه) آهو را تعقیب کرد و با تیر آن را کشت.

ਯਹ ਕੌਤਕ ਕੋਕਿਲਾ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥੪੦॥
yah kauatak kokilaa nihaariyo |40|

رجا آهو را با تیرهای خود کشت و شاهد تمام صحنه بود.(40)

ਤਬ ਰਾਨੀ ਯੌ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
tab raanee yau bachan uchaare |

سپس ملکه چنین گفت:

ਸੁਨੋ ਬਾਤ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਥ ਹਮਾਰੇ ॥
suno baat nrip naath hamaare |

سپس رانی گفت: گوش کن راجا من می توانم آهو را با تیرهای تیز چشمانم بکشم.

ਦ੍ਰਿਗ ਸਰ ਸੋ ਮ੍ਰਿਗ ਕੋ ਹੌ ਮਾਰੌ ॥
drig sar so mrig ko hau maarau |

آهو را فقط با تیرهای ناینا خواهم کشت.

ਤੁਮ ਠਾਢੇ ਯਹ ਚਰਿਤ ਨਿਹਾਰੋ ॥੪੧॥
tum tthaadte yah charit nihaaro |41|

شما اینجا بمانید و تمام قسمت را تماشا کنید. (41)

ਘੂੰਘਟ ਛੋਰਿ ਕੋਕਿਲਾ ਧਾਈ ॥
ghoonghatt chhor kokilaa dhaaee |

بلبل بعد از ترک بلبل دوان آمد.

ਮ੍ਰਿਗ ਲਖਿ ਤਾਹਿ ਗਯੋ ਉਰਝਾਈ ॥
mrig lakh taeh gayo urajhaaee |

کوکیلا با بی حجابی جلو آمد و آهو به او مبهوت شد.

ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਜਬ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
amit roop jab taeh nihaariyo |

وقتی زیبایی بی نهایت او را دید

ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਨਹਿ ਸੰਕ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥੪੨॥
tthaadt rahiyo neh sank padhaariyo |42|

با دیدن زیبایی فوق العاده او در آنجا ایستاد و فرار نکرد.(42)

ਕਰ ਸੌ ਮ੍ਰਿਗ ਰਾਨੀ ਜਬ ਗਹਿਯੋ ॥
kar sau mrig raanee jab gahiyo |

وقتی ملکه آهو را با دستش گرفت

ਯਹ ਕੌਤਕ ਰੀਸਾਲੂ ਲਹਿਯੋ ॥
yah kauatak reesaaloo lahiyo |

رسولو او را دید که آهو را با دستانش گرفته بود و از دیدن این معجزه متحیر شد.

ਤਬ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਅਧਿਕ ਰਿਸਾਯੋ ॥
tab chit bheetar adhik risaayo |

سپس در ذهن به شدت عصبانی شد

ਕਾਨ ਕਾਟ ਕੈ ਤਾਹਿ ਪਠਾਯੋ ॥੪੩॥
kaan kaatt kai taeh patthaayo |43|

او احساس ذلت کرد و گوش آهو را برید و او را فراری داد.(43)

ਕਾਨ ਕਟਿਯੋ ਮ੍ਰਿਗ ਲਖਿ ਜਬ ਪਾਯੋ ॥
kaan kattiyo mrig lakh jab paayo |

وقتی آهو دید که گوش هایش بریده شده است

ਸੋ ਹੋਡੀ ਮਹਲਨ ਤਰ ਆਯੋ ॥
so hoddee mahalan tar aayo |

وقتی گوش هایش را بریدند، به زیر قصر دوید،

ਸਿੰਧ ਦੇਸ ਏਸ੍ਵਰ ਗਹਿ ਲਯੋ ॥
sindh des esvar geh layo |

پادشاه کشور سند (وقتی) او را دید

ਚੜਿ ਘੋੜਾ ਪੈ ਪਾਛੇ ਧਯੋ ॥੪੪॥
charr ghorraa pai paachhe dhayo |44|

آنجا که راجای کشور عیسواری او را بر اسب تعقیب کرد.(44)

ਤਬ ਆਗੇ ਤਾ ਕੇ ਮ੍ਰਿਗ ਧਾਯੋ ॥
tab aage taa ke mrig dhaayo |

سپس آهو جلوی او دوید

ਮਹਲ ਕੋਕਿਲਾ ਕੇ ਤਰ ਆਯੋ ॥
mahal kokilaa ke tar aayo |

قصر کوکیلا پایین آمد.

ਹੋਡੀ ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
hoddee taa ko roop nihaariyo |

هودی (شاه) شکل او (کوکیلا) را دید

ਹਰਿ ਅਰਿ ਸਰ ਤਾ ਕੌ ਤਨੁ ਮਾਰਿਯੋ ॥੪੫॥
har ar sar taa kau tan maariyo |45|

سپس کام دیو ('Hari-Ari') تیری به بدن او شلیک کرد. 45.

ਹੋਡੀ ਜਬ ਕੋਕਿਲਾ ਨਿਹਾਰੀ ॥
hoddee jab kokilaa nihaaree |

وقتی کوکیلا هودی را دید

ਬਿਹਸਿ ਬਾਤ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥
bihas baat ih bhaat uchaaree |

وقتی با کوکیلا برخورد کرد، به او گفت:

ਹਮ ਤੁਮ ਆਉ ਬਿਰਾਜਹਿੰ ਦੋਊ ॥
ham tum aau biraajahin doaoo |

بیا من و تو با هم باشیم

ਜਾ ਕੋ ਭੇਦ ਨ ਪਾਵਤ ਕੋਊ ॥੪੬॥
jaa ko bhed na paavat koaoo |46|

بگذار من و تو در اینجا بمانیم تا هیچ بدنی بداند.» (46)

ਹੈ ਤੇ ਉਤਰ ਭਵਨ ਪਗ ਧਾਰਿਯੋ ॥
hai te utar bhavan pag dhaariyo |

(ملک هودی) از اسب پیاده شد و وارد قصر شد

ਆਨਿ ਕੋਕਿਲਾ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰਿਯੋ ॥
aan kokilaa saath bihaariyo |

با پیاده شدن از اسب به قصر خود آمد و کوکیلا را با خود برد.

ਭੋਗ ਕਮਾਇ ਬਹੁਰਿ ਉਠ ਗਯੋ ॥
bhog kamaae bahur utth gayo |

بعد از خوردن غذا بلند شد و رفت

ਦੁਤਯ ਦਿਵਸ ਪੁਨਿ ਆਵਤ ਭਯੋ ॥੪੭॥
dutay divas pun aavat bhayo |47|

پس از عشق ورزیدن با او محل را ترک کرد و فردای آن روز دوباره برگشت (47)

ਤਬ ਮੈਨਾ ਯਹ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੀ ॥
tab mainaa yah bhaat bakhaanee |

سپس مانا چنین گفت:

ਕਾ ਕੋਕਿਲਾ ਤੂ ਭਈ ਅਯਾਨੀ ॥
kaa kokilaa too bhee ayaanee |

سپس مینا (پرنده) گفت: کوکیلا چرا احمقانه رفتار می کنی؟

ਯੌ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਤਾਹਿ ਹਨਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥
yau sun bain taeh han ddaariyo |

شنیدن این سخنان او را کشت.

ਤਬ ਸੁਕ ਤਿਹ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੪੮॥
tab suk tih ih bhaat uchaariyo |48|

با شنیدن این سخن او را کشت و طوطی گفت: (48)

ਭਲੋ ਕਰਿਯੋ ਮੈਨਾ ਤੈ ਮਾਰੀ ॥
bhalo kariyo mainaa tai maaree |

خوب کردی که منو کشت

ਸਿੰਧ ਏਸ ਕੇ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰੀ ॥
sindh es ke saath bihaaree |

"خوب است که مینا را همانطور که راجای سند را دوست داشت، کشته ای.

ਮੋਕਹ ਕਾਢਿ ਹਾਥ ਪੈ ਲੀਜੈ ॥
mokah kaadt haath pai leejai |

مرا (از قفس) بیرون بیاور و روی دستت بگیر

ਬੀਚ ਪਿੰਜਰਾ ਰਹਨ ਨ ਦੀਜੈ ॥੪੯॥
beech pinjaraa rahan na deejai |49|

اکنون مرا به دست خود بگیر و در قفس نگذار.» (49)

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

سورتا

ਜਿਨਿ ਰੀਸਾਲੂ ਧਾਇ ਇਹ ਠਾ ਪਹੁੰਚੈ ਆਇ ਕੈ ॥
jin reesaaloo dhaae ih tthaa pahunchai aae kai |

مبادا، راجا رسالو بیاید اینجا،

ਮੁਹਿ ਤੁਹਿ ਸਿੰਧੁ ਬਹਾਇ ਜਮਪੁਰ ਦੇਇ ਪਠਾਇ ਲਖਿ ॥੫੦॥
muhi tuhi sindh bahaae jamapur dee patthaae lakh |50|

«ما را در (رود) سند می‌اندازد و به سرزمین مرگ می‌فرستد.» (50)