ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری دسم گرنتھ
صفحه - 629
ਪੇਖਤ ਰੀਝਤ ਬੀਰ ਰਸਾਲੀਯ ॥
pekhat reejhat beer rasaaleey |با دیدن زینت این زنان، بسیاری از مردان با سلیقه خوشحال شدند
ਨਾਚਤ ਭਾਵ ਅਨੇਕ ਤ੍ਰੀਆ ਕਰਿ ॥
naachat bhaav anek treea kar |زنان با حرکات زیاد می رقصیدند.
ਦੇਖਤ ਸੋਭਾ ਰੀਝਤ ਸੁਰ ਨਰ ॥੨੬॥
dekhat sobhaa reejhat sur nar |26|زنان در حالات عاطفی زیادی می رقصیدند که همه خدایان و مردان خوشحال شدند.
ਹਿੰਸਤ ਹੈਵਰ ਚਿੰਸਤ ਹਾਥੀ ॥
hinsat haivar chinsat haathee |اسب ها ناله می کردند، فیل ها گریه می کردند.
ਨਾਚਤ ਨਾਗਰਿ ਗਾਵਤ ਗਾਥੀ ॥
naachat naagar gaavat gaathee |اسب ها ناله می کردند
ਰੀਝਤ ਸੁਰ ਨਰ ਮੋਹਤ ਰਾਜਾ ॥
reejhat sur nar mohat raajaa |(با دیدن آنها) خدایان و انسانها مسحور شدند و پادشاهان شیفته شدند.
ਦੇਵਤ ਦਾਨ ਤੁਰੰਤ ਸਮਾਜਾ ॥੨੭॥
devat daan turant samaajaa |27|فیل ها بوق می زدند و مردم شهر خدایان را می رقصیدند، مردان و زنان همه خوشحال می شدند و پادشاهان به صدقه دادن مشغول بودند.
ਗਾਵਤ ਗੀਤਨ ਨਾਚਤ ਅਪਛਰਾ ॥
gaavat geetan naachat apachharaa |آپاچهاراها آواز می خواندند و می رقصیدند.
ਰੀਝਤ ਰਾਜਾ ਖੀਝਤ ਅਛਰਾ ॥
reejhat raajaa kheejhat achharaa |دختران بهشتی در حال آواز خواندن می رقصیدند، پادشاهان با دیدن چه کسانی خوشحال شدند و ملکه های آنها نیز عصبانی شدند.
ਬਾਜਤ ਨਾਰਦ ਬੀਨ ਰਸਾਲੀ ॥
baajat naarad been rasaalee |لوبیا راسا بهینی نارادا می نواخت.
ਦੇਖਤ ਦੇਵ ਪ੍ਰਭਾਸਤ ਜ੍ਵਾਲੀ ॥੨੮॥
dekhat dev prabhaasat jvaalee |28|غنای زیبای نارادا نواخته می شد که خدایان مانند آتش درخشنده به نظر می رسیدند.28.
ਆਂਜਤ ਅੰਜਨ ਸਾਜਤ ਅੰਗਾ ॥
aanjat anjan saajat angaa |روی چشم ها نقره پوشانده شده بود و اندام ها تزئین شده بود.
ਸੋਭਤ ਬਸਤ੍ਰ ਸੁ ਅੰਗ ਸੁਰੰਗਾ ॥
sobhat basatr su ang surangaa |همگی در چشمان خود آنتیموان ریخته بودند و اندام خود را تزئین کرده بودند و جامه های زیبایی بر تن داشتند.
ਨਾਚਤ ਅਛ੍ਰੀ ਰੀਝਤ ਰਾਊ ॥
naachat achhree reejhat raaoo |آپاچهاراها می رقصیدند و پادشاهان شاد می شدند.
ਚਾਹਤ ਬਰਬੋ ਕਰਤ ਉਪਾਊ ॥੨੯॥
chaahat barabo karat upaaoo |29|پادشاهان خوشحال می شدند و سعی می کردند با آنها ازدواج کنند.
ਤਤਥਈ ਨਾਚੈ ਸੁਰ ਪੁਰ ਬਾਲਾ ॥
tatathee naachai sur pur baalaa |زنان با آهنگ تاتایی می رقصیدند.
ਰੁਣ ਝੁਣ ਬਾਜੈ ਰੰਗ ਅੰਗ ਮਾਲਾ ॥
run jhun baajai rang ang maalaa |زنان خدایان می رقصیدند و صدای جرنگ تسبیح اندامشان به گوش می رسید
ਬਨਿ ਬਨਿ ਬੈਠੇ ਜਹ ਤਹ ਰਾਜਾ ॥
ban ban baitthe jah tah raajaa |جایی که پادشاهان نشسته بودند
ਦੈ ਦੈ ਡਾਰੈ ਤਨ ਮਨ ਸਾਜਾ ॥੩੦॥
dai dai ddaarai tan man saajaa |30|پادشاهان با شکوه و تظاهرات در جاهای مختلف نشسته بودند.
ਜਿਹ ਜਿਹ ਦੇਖਾ ਸੋ ਸੋ ਰੀਝਾ ॥
jih jih dekhaa so so reejhaa |هر که (آن زنان) را دید، منزجر شد
ਜਿਨ ਨਹੀ ਦੇਖਾ ਤਿਹ ਮਨ ਖੀਝਾ ॥
jin nahee dekhaa tih man kheejhaa |هر که این را دید، خشنود شد و هر که این را ندید، در دلش عصبانی شد
ਕਰਿ ਕਰਿ ਭਾਯੰ ਤ੍ਰੀਅ ਬਰ ਨਾਚੈ ॥
kar kar bhaayan treea bar naachai |زنان زیبا با تکان دادن می رقصیدند.
ਅਤਿਭੁਤਿ ਭਾਯੰ ਅੰਗ ਅੰਗ ਰਾਚੈ ॥੩੧॥
atibhut bhaayan ang ang raachai |31|زنان می رقصیدند، انواع احساسات را به نمایش می گذاشتند و از هر اندام آنها بازی احساسی شگفت انگیزی پخش می شد.
ਤਿਨ ਅਤਿਭੁਤਿ ਗਤਿ ਤਹ ਜਹ ਠਾਨੀ ॥
tin atibhut gat tah jah tthaanee |سرعت شگفت انگیز آنها در همه جا ثابت می شد.
ਜਹ ਤਹ ਸੋਹੈ ਮੁਨਿ ਮਨਿ ਮਾਨੀ ॥
jah tah sohai mun man maanee |آن زنان نیز تصمیم گرفتند در آن مکان کار شگفت انگیزی انجام دهند، زیرا در آنجا چند حکیم پیگیر نشسته بودند.
ਤਜਿ ਤਜਿ ਜੋਗੰ ਭਜਿ ਭਜਿ ਆਵੈ ॥
taj taj jogan bhaj bhaj aavai |(سرانجام حکیمان) داشتند (آنجا) می دویدند و جوگ را ترک می کردند.
ਲਖਿ ਅਤਿ ਆਭਾ ਜੀਅ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ॥੩੨॥
lakh at aabhaa jeea sukh paavai |32|یوگی ها که مراقبه خود را ترک کردند، دوان دوان آمدند و با دیدن شکوه این عملکرد، خوشحال شدند.
ਬਨਿ ਬਨਿ ਬੈਠੇ ਜਹ ਤਹ ਰਾਜਾ ॥
ban ban baitthe jah tah raajaa |جایی که پادشاهان نشسته بودند
ਜਹ ਤਹ ਸੋਭੈ ਸਭ ਸੁਭ ਸਾਜਾ ॥
jah tah sobhai sabh subh saajaa |هر جا که پادشاهان آراسته نشسته بودند، فضای آن مکان بسیار عالی به نظر می رسید.
ਜਹ ਤਹ ਦੇਖੈ ਗੁਨਿ ਗਨ ਫੂਲੇ ॥
jah tah dekhai gun gan foole |به هر کجا که می نگریستند با تمام صفاتشان شکوفا می شدند.
ਮੁਨਿ ਮਨਿ ਛਬਿ ਲਖਿ ਤਨ ਮਨ ਭੂਲੇ ॥੩੩॥
mun man chhab lakh tan man bhoole |33|پادشاهان از اینجا و آنجا سرشار از لذت بودند، به صفات و بندگان خود رسیده بودند و حکیمان با دیدن عظمت آنها، شعور ذهن و جسم خود را فراموش کرده بودند.
ਤਤ ਬਿਤ ਘਨ ਮੁਖਰਸ ਸਬ ਬਾਜੈ ॥
tat bit ghan mukharas sab baajai |تات، بیت، غان، مخرس و غیره همه (کلمات) پخش شد.
ਸੁਨਿ ਮਨ ਰਾਗੰ ਗੁਨਿ ਗਨ ਲਾਜੈ ॥
sun man raagan gun gan laajai |سازهای زهی در آنجا نواخته می شد و با شنیدن حالت های موسیقی دلپذیر آنها، متخصصان موسیقی شناسی احساس خجالت می کردند.
ਜਹ ਤਹ ਗਿਰ ਗੇ ਰਿਝਿ ਰਿਝਿ ਐਸੇ ॥
jah tah gir ge rijh rijh aaise |جایی که اینطور افتادند،
ਜਨੁ ਭਟ ਜੂਝੇ ਰਣ ਬ੍ਰਿਣ ਕੈਸੇ ॥੩੪॥
jan bhatt joojhe ran brin kaise |34|پادشاهان با شنیدن آهنگ آلات موسیقی، مانند جنگجویان مجروح در میدان نبرد، اینجا و آنجا افتادند.
ਬਨਿ ਬਨਿ ਫੂਲੇ ਜਨੁ ਬਰ ਫੂਲੰ ॥
ban ban foole jan bar foolan |(پادشاه آنجا نشسته) گویی گلهایی پشت سر هم شکوفه می دهند
ਤਨੁ ਬਰੁ ਸੋਭੇ ਜਨੁ ਧਰ ਮੂਲੰ ॥
tan bar sobhe jan dhar moolan |به نظر می رسید آنها مانند گل های جنگل شکوفا شده بودند و بدنشان احساس اساسی راحتی زمینی را نشان می داد.
ਜਹੰ ਤਹੰ ਝੂਲੇ ਮਦ ਮਤ ਰਾਜਾ ॥
jahan tahan jhoole mad mat raajaa |جایی که پادشاهان مست در حال تاب خوردن بودند،
ਜਨੁ ਮੁਰਿ ਬੋਲੈ ਸੁਨ ਘਨ ਗਾਜਾ ॥੩੫॥
jan mur bolai sun ghan gaajaa |35|پادشاهان سرمست مانند طاووس هایی که از شنیدن رعد و برق ابرها مست می شدند، این طرف و آن طرف می چرخیدند.
ਪਾਧਰੀ ਛੰਦ ॥
paadharee chhand |PAADHARI STANZA
ਜਹ ਤਹ ਬਿਲੋਕਿ ਸੋਭਾ ਅਪਾਰ ॥
jah tah bilok sobhaa apaar |جایی که شکوه و عظمت بی اندازه دیده می شد.
ਬਨਿ ਬੈਠਿ ਸਰਬ ਰਾਜਾਧਿਕਾਰ ॥
ban baitth sarab raajaadhikaar |شاهان با دیدن شکوه اینجا و آنجا نشستند
ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੈ ਨਹੀ ਪਰਤ ਬੈਨ ॥
eih bhaat kahai nahee parat bain |نمی توان آن را چنین توصیف کرد.
ਲਖਿ ਨੈਨ ਰੂਪਿ ਰੀਝੰਤ ਨੈਨ ॥੩੬॥
lakh nain roop reejhant nain |36|شکوه و جلال آنها قابل وصف نیست و با دیدن چهره هایشان چشم ها خشنود می شد.36.
ਅਵਿਲੋਕਿ ਨਾਚਿ ਐਸੋ ਸੁਰੰਗ ॥
avilok naach aaiso surang |دیدن چنین رقص زیبایی
ਸਰ ਤਾਨਿ ਨ੍ਰਿਪਨ ਮਾਰਤ ਅਨੰਗ ॥
sar taan nripan maarat anang |خدای عشق با دیدن این رقص رنگارنگ، کمان خود را می کشید و تیرهایش را به سوی شاهان پرتاب می کرد.
ਸੋਭਾ ਅਪਾਰ ਬਰਣੀ ਨ ਜਾਇ ॥
sobhaa apaar baranee na jaae |شکوه و جلال بسیار بود، (او) قابل توصیف نیست.
ਰੀਝੇ ਅਵਿਲੋਕਿ ਰਾਨਾ ਰੁ ਰਾਇ ॥੩੭॥
reejhe avilok raanaa ru raae |37|شکوه و عظمت فضا وصف ناپذیر است و همه از دیدن آن خرسند می شدند.