ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری دسم گرنتھ
صفحه - 56
ਬਿਸਨ ਆਪ ਹੀ ਕੋ ਠਹਰਾਯੋ ॥
bisan aap hee ko tthaharaayo |ماهادئو (شیوا) آچیوتا (بی لکه) نامیده می شد، ویشنو خود را عالی می دانست.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਆਪ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਬਖਾਨਾ ॥
brahamaa aap paarabraham bakhaanaa |برهما خود را پربراهام نامید
ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਪ੍ਰਭੂ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਜਾਨਾ ॥੮॥
prabh ko prabhoo na kinahoon jaanaa |8|برهما خود را پارا برهمن نامید، هیچکس نمیتوانست خداوند را درک کند.
ਤਬ ਸਾਖੀ ਪ੍ਰਭ ਅਸਟ ਬਨਾਏ ॥
tab saakhee prabh asatt banaae |سپس (خداوند) هشت ساخی (ماه، خورشید، زمین، دهروا، آگنی، پاوان، پراتیوشا و پرابهاسا) را آفرید.
ਸਾਖ ਨਮਿਤ ਦੇਬੇ ਠਹਿਰਾਏ ॥
saakh namit debe tthahiraae |سپس هشت ساکشی ایجاد کردم تا شواهدی از موجودیت خود ارائه کنم.
ਤੇ ਕਹੈ ਕਰੋ ਹਮਾਰੀ ਪੂਜਾ ॥
te kahai karo hamaaree poojaa |(آنها نیز) شروع کردند به گفتن ما را بپرست
ਹਮ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਠਾਕੁਰੁ ਦੂਜਾ ॥੯॥
ham bin avar na tthaakur doojaa |9|اما آنان خود را در مجموع می دانستند و از مردم می خواستند که آنها را بپرستند.9.
ਪਰਮ ਤਤ ਕੋ ਜਿਨ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥
param tat ko jin na pachhaanaa |کسانی که حق تعالی را نشناخته اند،
ਤਿਨ ਕਰਿ ਈਸੁਰ ਤਿਨ ਕਹੁ ਮਾਨਾ ॥
tin kar eesur tin kahu maanaa |کسانی که پروردگار را درک نکردند، ایشوارا محسوب می شدند.
ਕੇਤੇ ਸੂਰ ਚੰਦ ਕਹੁ ਮਾਨੈ ॥
kete soor chand kahu maanai |چه بسیار افرادی که به ماه و خورشید ایمان می آورند.
ਅਗਨਹੋਤ੍ਰ ਕਈ ਪਵਨ ਪ੍ਰਮਾਨੈ ॥੧੦॥
aganahotr kee pavan pramaanai |10|چند نفر خورشید و ماه را می پرستیدند و چند نفر دیگر آتش و آیت را می پرستیدند.10.
ਕਿਨਹੂੰ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਹਿਨ ਪਹਿਚਾਨਾ ॥
kinahoon prabh paahin pahichaanaa |برخی سنگ را به عنوان لرد شناسایی کردند
ਨ੍ਰਹਾਤ ਕਿਤੇ ਜਲ ਕਰਤ ਬਿਧਾਨਾ ॥
nrahaat kite jal karat bidhaanaa |چند نفر خدا را سنگ پنداشتند و چند نفر دیگر به ربوبیت آب غسل کردند.
ਕੇਤਿਕ ਕਰਮ ਕਰਤ ਡਰਪਾਨਾ ॥
ketik karam karat ddarapaanaa |در حالی که کارهای زیادی انجام می دادند می ترسیدند
ਧਰਮ ਰਾਜ ਕੋ ਧਰਮ ਪਛਾਨਾ ॥੧੧॥
dharam raaj ko dharam pachhaanaa |11|با در نظر گرفتن دارماراجا به عنوان نماینده عالی دارما، چندین نفر در اعمال خود از او ترسیدند. 11.
ਜੇ ਪ੍ਰਭ ਸਾਖ ਨਮਿਤ ਠਹਰਾਏ ॥
je prabh saakh namit tthaharaae |که خداوند آن را برای شهادت قرار داد،
ਤੇ ਹਿਆਂ ਆਇ ਪ੍ਰਭੂ ਕਹਵਾਏ ॥
te hiaan aae prabhoo kahavaae |همه کسانی را که خداوند برای نزول حق تعالی خود قرار داد، خود آنها را والا نامیدند.
ਤਾ ਕੀ ਬਾਤ ਬਿਸਰ ਜਾਤੀ ਭੀ ॥
taa kee baat bisar jaatee bhee |(آنها) پروردگار را فراموش کردند
ਅਪਨੀ ਅਪਨੀ ਪਰਤ ਸੋਭ ਭੀ ॥੧੨॥
apanee apanee parat sobh bhee |12|آنها خداوند را در رقابت خود برای برتری فراموش کردند. 12
ਜਬ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਨ ਤਿਨੈ ਪਹਿਚਾਨਾ ॥
jab prabh ko na tinai pahichaanaa |وقتی پروردگار را نشناختند
ਤਬ ਹਰਿ ਇਨ ਮਨੁਛਨ ਠਹਰਾਨਾ ॥
tab har in manuchhan tthaharaanaa |وقتی آنها پروردگار را نفهمیدند، من انسانها را به جای آنها قرار دادم.
ਤੇ ਭੀ ਬਸਿ ਮਮਤਾ ਹੁਇ ਗਏ ॥
te bhee bas mamataa hue ge |به ماماتا هم بسنده کردند
ਪਰਮੇਸੁਰ ਪਾਹਨ ਠਹਰਏ ॥੧੩॥
paramesur paahan tthahare |13|آنها همچنین تحت تسلط "منیت" قرار گرفتند و خداوند را در مجسمه ها به نمایش گذاشتند.
ਤਬ ਹਰਿ ਸਿਧ ਸਾਧ ਠਹਿਰਾਏ ॥
tab har sidh saadh tthahiraae |سپس هاری سیده و سادا را تولید کرد
ਤਿਨ ਭੀ ਪਰਮ ਪੁਰਖੁ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥
tin bhee param purakh neh paae |سپس سیدها و سادها را آفریدم که آنها نیز نتوانستند پروردگار را درک کنند.
ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਤਿ ਭਯੋ ਜਗਿ ਸਿਆਨਾ ॥
je koee hot bhayo jag siaanaa |اگر کسی در دنیا عاقل باشد
ਤਿਨ ਤਿਨ ਅਪਨੋ ਪੰਥੁ ਚਲਾਨਾ ॥੧੪॥
tin tin apano panth chalaanaa |14|هر کس که حکمت پیدا کرد، راه خود را آغاز کرد. 14.
ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਕਿਨਹੂੰ ਨਹ ਪਾਯੋ ॥
param purakh kinahoon nah paayo |هیچکس به حق تعالی نرسیده است
ਬੈਰ ਬਾਦ ਹੰਕਾਰ ਬਢਾਯੋ ॥
bair baad hankaar badtaayo |هیچ کس نتوانست پروردگار متعال را درک کند، اما در عوض نزاع، دشمنی و نفس را گسترش داد.
ਪੇਡ ਪਾਤ ਆਪਨ ਤੇ ਜਲੈ ॥
pedd paat aapan te jalai |(همانطور که) برگهای شاخه ها خود به خود می سوزند (همانطور که آن مردم به خاطر رذیلت هایشان سوختند).
ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਪੰਥ ਨ ਕੋਊ ਚਲੈ ॥੧੫॥
prabh kai panth na koaoo chalai |15|درخت و برگها به دلیل آتش درون شروع به سوختن کردند. هیچ کس راه خداوند را دنبال نکرد.
ਜਿਨਿ ਜਿਨਿ ਤਨਿਕਿ ਸਿਧ ਕੋ ਪਾਯੋ ॥
jin jin tanik sidh ko paayo |او که به راتا کو سیدی رسیده است،
ਤਿਨਿ ਤਿਨਿ ਅਪਨਾ ਰਾਹੁ ਚਲਾਯੋ ॥
tin tin apanaa raahu chalaayo |هر کس اندکی به قدرت روحی میرسید، فتح خود را شروع میکرد.
ਪਰਮੇਸੁਰ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਪਹਿਚਾਨਾ ॥
paramesur na kinahoon pahichaanaa |هیچ کس خدا را نشناخت
ਮਮ ਉਚਾਰਿ ਤੇ ਭਯੋ ਦਿਵਾਨਾ ॥੧੬॥
mam uchaar te bhayo divaanaa |16|هیچکس نمیتوانست خداوند را درک کند، اما در عوض از «من بودن» دیوانه شد.16.
ਪਰਮ ਤਤ ਕਿਨਹੂੰ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥
param tat kinahoon na pachhaanaa |هیچ کس قدرت برتر را به رسمیت نشناخت،
ਆਪ ਆਪ ਭੀਤਰਿ ਉਰਝਾਨਾ ॥
aap aap bheetar urajhaanaa |هیچ کس ذات اعلی را نشناخت، بلکه در درون خود گرفتار شده بود.
ਤਬ ਜੇ ਜੇ ਰਿਖਿ ਰਾਜ ਬਨਾਏ ॥
tab je je rikh raaj banaae |سپس کسانی که حکیمان سلطنتی شدند،
ਤਿਨ ਆਪਨ ਪੁਨਿ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤ ਚਲਾਏ ॥੧੭॥
tin aapan pun sinmrit chalaae |17|همه ریشیهای بزرگ (حکیمان) که در آن زمان خلق شدند، اسمریتیس خود را تولید کردند.
ਜੇ ਸਿੰਮ੍ਰਤਨ ਕੇ ਭਏ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥
je sinmratan ke bhe anuraagee |کسانی که عاشق (آنها) اسمریت شدند،
ਤਿਨ ਤਿਨ ਕ੍ਰਿਆ ਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਤਿਆਗੀ ॥
tin tin kriaa braham kee tiaagee |همه کسانی که پیرو این smritis شدند، راه پروردگار را رها کردند.
ਜਿਨ ਮਨੁ ਹਰ ਚਰਨਨ ਠਹਰਾਯੋ ॥
jin man har charanan tthaharaayo |کسانی که ذهن خود را به هاری چارانا وابسته کردند،
ਸੋ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਨ ਕੇ ਰਾਹ ਨ ਆਯੋ ॥੧੮॥
so sinmritan ke raah na aayo |18|کسانی که خود را وقف پاهای خداوند کردند، راه اسمریتی ها را در پیش نگرفتند.18.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਚਾਰ ਹੀ ਬੇਦ ਬਨਾਏ ॥
brahamaa chaar hee bed banaae |برهما چهار ودا را سروده است
ਸਰਬ ਲੋਕ ਤਿਹ ਕਰਮ ਚਲਾਏ ॥
sarab lok tih karam chalaae |برهما هر چهار ودا را نوشت، همه مردم از دستورات موجود در آنها پیروی کردند.
ਜਿਨ ਕੀ ਲਿਵ ਹਰਿ ਚਰਨਨ ਲਾਗੀ ॥
jin kee liv har charanan laagee |(اما) که جانشان با هر قدمی از بین رفت،
ਤੇ ਬੇਦਨ ਤੇ ਭਏ ਤਿਆਗੀ ॥੧੯॥
te bedan te bhe tiaagee |19|کسانی که به پاهای خداوند وقف داشتند، وداها را رها کردند.19.
ਜਿਨ ਮਤਿ ਬੇਦ ਕਤੇਬਨ ਤਿਆਗੀ ॥
jin mat bed kateban tiaagee |کسانی که از ایدئولوژی (معت) وداها و کتابها دست کشیدند،