ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری دسم گرنتھ
صفحه - 1196
ਧੂਪ ਜਗਾਇ ਕੈ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਸੁ ਫੂਲਨ ਕੀ ਬਰਖਾ ਬਰਖੈ ਹੈ ॥
dhoop jagaae kai sankh bajaae su foolan kee barakhaa barakhai hai |با بخور دادن و نواختن سنخ، برخای گل را اجرا می کنید.
ਅੰਤ ਉਪਾਇ ਕੈ ਹਾਰਿ ਹੈਂ ਰੇ ਪਸੁ ਪਾਹਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਨ ਪੈ ਹੈ ॥੫੬॥
ant upaae kai haar hain re pas paahan mai paramesvar na pai hai |56|احمق ها! در نهایت با انجام (انواع) تدابیر شکست می خورید، اما در سنگ ها (یعنی بت ها) به خدا نخواهید رسید. 56.
ਏਕਨ ਜੰਤ੍ਰ ਸਿਖਾਵਤ ਹੈ ਦਿਜ ਏਕਨ ਮੰਤ੍ਰ ਪ੍ਰਯੋਗ ਬਤਾਵੈ ॥
ekan jantr sikhaavat hai dij ekan mantr prayog bataavai |این برهمن ها جانتراها را به ایکان ها آموزش می دهند و به ایکان ها دستور می دهند که از مانترا استفاده کنند.
ਜੋ ਨ ਭਿਜੈ ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਤਿਹ ਗੀਤਿ ਕਬਿਤ ਸਲੋਕ ਸੁਨਾਵੈ ॥
jo na bhijai in baatan te tih geet kabit salok sunaavai |کسی که تحت تأثیر این چیزها قرار نمی گیرد، برای آنها آهنگ و شعر و شلوغی می خواند.
ਦ੍ਯੋਸ ਹਿਰੈ ਧਨ ਲੋਗਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਚੋਰੁ ਚਕੈ ਠਗ ਦੇਖਿ ਲਜਾਵੈ ॥
dayos hirai dhan logan ke grih chor chakai tthag dekh lajaavai |(این برهمن ها) روزها از خانه های مردم پول می دزدند. دزدان از دیدن (آن مهارت) شگفت زده می شوند و یاغیان شرمنده می شوند.
ਕਾਨਿ ਕਰੈ ਨਹਿ ਕਾਜੀ ਕੁਟਵਾਰ ਕੀ ਮੂੰਡਿ ਕੈ ਮੂੰਡਿ ਮੁਰੀਦਨ ਖਾਵੈ ॥੫੭॥
kaan karai neh kaajee kuttavaar kee moondd kai moondd mureedan khaavai |57|حتی به قاضی و کوتوال هم اهمیت نمی دهند و مریدها را غارت می کنند و می خورند.57.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |دوگانه:
ਪਾਹਨ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੈਂ ਜੋ ਹੈ ਅਧਿਕ ਅਚੇਤ ॥
paahan kee poojaa karain jo hai adhik achet |کسانی که احمق ترند، سنگ را می پرستند.
ਭਾਗ ਨ ਏਤੇ ਪਰ ਭਖੈ ਜਾਨਤ ਆਪ ਸੁਚੇਤ ॥੫੮॥
bhaag na ete par bhakhai jaanat aap suchet |58|حتی وقتی اینقدر زیاد هستند بانگ نمی خورند ولی خود را هوشیار (عاقل) می دانند. 58.
ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |آیه توتک:
ਧਨ ਕੇ ਲਗਿ ਲੋਭ ਗਏ ਅਨਤੈ ॥
dhan ke lag lobh ge anatai |مادر، پدر، پسر و همسر را کنار بگذاریم
ਤਜਿ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਬਾਲ ਕਿਤੈ ॥
taj maat pitaa sut baal kitai |حریص پول به جاهای دیگر می روند.
ਬਸਿ ਕੈ ਬਹੁ ਮਾਸ ਤਹਾ ਹੀ ਮਰੈ ॥
bas kai bahu maas tahaa hee marai |(آنها) ماه ها (مدت طولانی) در آنجا می مانند و در آنجا می میرند
ਫਿਰਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹਿ ਕੇ ਨਹਿ ਪੰਥ ਪਰੈ ॥੫੯॥
fir kai grihi ke neh panth parai |59|و سپس در مسیر خانه نمی افتند. 59.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |دوگانه:
ਧਨੀ ਲੋਗ ਹੈ ਪੁਹਪ ਸਮ ਗੁਨਿ ਜਨ ਭੌਰ ਬਿਚਾਰ ॥
dhanee log hai puhap sam gun jan bhauar bichaar |افراد ثروتمند مانند گل ها و گونی جناس (یعنی برهمن ها) مانند قهوه ای ها هستند.
ਗੂੰਜ ਰਹਤ ਤਿਹ ਪਰ ਸਦਾ ਸਭ ਧਨ ਧਾਮ ਬਿਸਾਰ ॥੬੦॥
goonj rahat tih par sadaa sabh dhan dhaam bisaar |60|با فراموش کردن همه چیز خارج از خانه، آنها همیشه در آنها (پولدارها) پژواک می کنند. 60.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |بیست و چهار:
ਸਭ ਕੋਊ ਅੰਤ ਕਾਲ ਬਸਿ ਭਯਾ ॥
sabh koaoo ant kaal bas bhayaa |همه در نهایت عادت به کال هستند
ਧਨ ਕੀ ਆਸ ਨਿਕਰਿ ਤਜਿ ਗਯਾ ॥
dhan kee aas nikar taj gayaa |و (همه چیز) را به امید مال ترک می کنند.
ਆਸਾ ਕਰਤ ਗਯਾ ਸੰਸਾਰਾ ॥
aasaa karat gayaa sansaaraa |همه دنیا به آرزوی (مال) رفته اند،
ਇਹ ਆਸਾ ਕੋ ਵਾਰ ਨ ਪਾਰਾ ॥੬੧॥
eih aasaa ko vaar na paaraa |61|اما هیچ محدودیتی برای این "میل" وجود ندارد. 61.
ਏਕ ਨਿਰਾਸ ਵਹੈ ਕਰਤਾਰਾ ॥
ek niraas vahai karataaraa |تنها یک خالق وجود دارد که از آرزو آزاد است.
ਜਿਨ ਕੀਨਾ ਇਹ ਸਕਲ ਪਸਾਰਾ ॥
jin keenaa ih sakal pasaaraa |که تمام این خلقت را آفریده است.
ਆਸਾ ਰਹਿਤ ਔਰ ਕੋਊ ਨਾਹੀ ॥
aasaa rahit aauar koaoo naahee |چیزی جز آرزو وجود ندارد.
ਜਾਨੁ ਲੇਹੁ ਦਿਜਬਰ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥੬੨॥
jaan lehu dijabar man maahee |62|ای برهمن بزرگ! (شما) در ذهن خود می فهمید. 62.
ਲੋਭ ਲਗੇ ਧਨ ਕੇ ਏ ਦਿਜਬਰ ॥
lobh lage dhan ke e dijabar |این برهمن های نجیب در دام طمع ثروت گرفتار شده اند
ਮਾਗਤ ਫਿਰਤ ਸਭਨ ਕੇ ਘਰ ਘਰ ॥
maagat firat sabhan ke ghar ghar |و همه می روند و خانه می خواهند.
ਯਾ ਜਗ ਮਹਿ ਕਰ ਡਿੰਭ ਦਿਖਾਵਤ ॥
yaa jag meh kar ddinbh dikhaavat |در این دنیا (این) با نفاق نشان داده می شود
ਤੇ ਠਗਿ ਠਗਿ ਸਭ ਕਹ ਧਨ ਖਾਵਤ ॥੬੩॥
te tthag tthag sabh kah dhan khaavat |63|و تمام پول ها را اراذل و اوباش می خورند. 63.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |دوگانه:
ਆਸਾ ਕੀ ਆਸਾ ਲਗੇ ਸਭ ਹੀ ਗਯਾ ਜਹਾਨ ॥
aasaa kee aasaa lage sabh hee gayaa jahaan |تمام این جهان، درگیر آرزو («آسا»)، رفته است.
ਆਸਾ ਜਗ ਜੀਵਤ ਬਚੀ ਲੀਜੈ ਸਮਝਿ ਸੁਜਾਨ ॥੬੪॥
aasaa jag jeevat bachee leejai samajh sujaan |64|بگذار همه خردمندان بفهمند که در دنیا فقط «آسا» زنده مانده است. 64.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |بیست و چهار:
ਆਸਾ ਕਰਤ ਸਗਲ ਜਗ ਜਯਾ ॥
aasaa karat sagal jag jayaa |تمام دنیا با امید به دنیا می آید.
ਆਸਹਿ ਉਪਜ੍ਯਾ ਆਸਹਿ ਭਯਾ ॥
aaseh upajayaa aaseh bhayaa |با ظهور در asa، asa خود به شکل تبدیل می شود.
ਆਸਾ ਕਰਤ ਤਰੁਨ ਬ੍ਰਿਧ ਹੂਆ ॥
aasaa karat tarun bridh hooaa |یک مرد جوان در حالی که امیدوار است پیر می شود.
ਆਸਾ ਕਰਤ ਲੋਗ ਸਭ ਮੂਆ ॥੬੫॥
aasaa karat log sabh mooaa |65|همه مردم به امید مرده اند. 65.
ਆਸਾ ਕਰਤ ਲੋਗ ਸਭ ਭਏ ॥
aasaa karat log sabh bhe |همه مردم امیدوارند
ਬਾਲਕ ਹੁਤੋ ਬ੍ਰਿਧ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥
baalak huto bridh hvai ge |از کودکی تا پیری.
ਜਿਤਿ ਕਿਤ ਧਨ ਆਸਾ ਕਰਿ ਡੋਲਹਿ ॥
jit kit dhan aasaa kar ddoleh |به امید جایی که سرگردانند
ਦੇਸ ਬਿਦੇਸ ਧਨਾਸ ਕਲੋਲਹਿ ॥੬੬॥
des bides dhanaas kaloleh |66|و به امید ثروت در کشورهای خارجی پرسه می زنند. 66.
ਪਾਹਨ ਕਹੁ ਧਨਾਸ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਵੈ ॥
paahan kahu dhanaas sir nayaavai |به امید پول، سر سنگ را بریدند
ਚੇਤ ਅਚੇਤਨ ਕੌ ਠਹਰਾਵੈ ॥
chet achetan kau tthaharaavai |و ناخودآگاه را خودآگاه می نامند.
ਕਰਤ ਪ੍ਰਪੰਚ ਪੇਟ ਕੇ ਕਾਜਾ ॥
karat prapanch pett ke kaajaa |بالا کم، رعنا و رجا
ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਨਾ ਅਰੁ ਰਾਜਾ ॥੬੭॥
aooch neech raanaa ar raajaa |67|(همه) پراپانچا را به خاطر معده انجام دهند. 67.
ਕਾਹੂ ਕੋ ਸਿਛਾ ਸੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ॥
kaahoo ko sichhaa su drirraavai |کسی را تحصیل کرده
ਕਾਹੂੰ ਕੌ ਲੈ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡਾਵੈ ॥
kaahoon kau lai moondd munddaavai |و سر آدم را می تراشند.