ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری دسم گرنتھ
صفحه - 198
ਜਿਮ ਕਉਾਂਧਿਤ ਸਾਵਣ ਬਿਜੁ ਘਣੰ ॥੨੬॥
jim kauaandhit saavan bij ghanan |26|و این منظره مانند رعد و برق در ابرهای رعد و برق ماه ساوان است.26.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |دوره
ਕਥਾ ਬ੍ਰਿਧ ਤੇ ਮੈ ਡਰੋ ਕਹਾ ਕਰੋ ਬਖਯਾਨ ॥
kathaa bridh te mai ddaro kahaa karo bakhayaan |از ترس طولانی شدن داستان تا کجا باید روایت کنم
ਨਿਸਾਹੰਤ ਅਸੁਰੇਸ ਸੋ ਸਰ ਤੇ ਭਯੋ ਨਿਦਾਨ ॥੨੭॥
nisaahant asures so sar te bhayo nidaan |27|در نهایت تیرهای سورج دلیل پایان آن دیو شد.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਸੂਰਜ ਅਵਤਾਰ ਅਸਟ ਦਸਮੋ ਅਵਤਾਰ ਸਮਾਪਤ ॥੧੮॥
eit sree bachitr naattake sooraj avataar asatt dasamo avataar samaapat |18|پایان شرح تجسم هجدهم سورج در BACHITTAR NATAK.18.
ਅਥ ਚੰਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰ ਕਥਨੰ ॥
ath chandr avataar kathanan |اکنون شرح تجسم چاندرا آغاز می شود:
ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥
sree bhgautee jee sahaae |بگذارید سری باگوتی جی (ارباب اولیه) مفید باشد.
ਦੋਧਕ ਛੰਦ ॥
dodhak chhand |دودهک استانزا
ਫੇਰਿ ਗਨੋ ਨਿਸਰਾਜ ਬਿਚਾਰਾ ॥
fer gano nisaraaj bichaaraa |سپس (من) ماه را (نصراج) در نظر می گیرم.
ਜੈਸ ਧਰਯੋ ਅਵਤਾਰ ਮੁਰਾਰਾ ॥
jais dharayo avataar muraaraa |اکنون به چاندراما فکر می کنم، چگونه ویشنو به عنوان تجسم چاندرا ظاهر شد؟
ਬਾਤ ਪੁਰਾਤਨ ਭਾਖ ਸੁਨਾਊਾਂ ॥
baat puraatan bhaakh sunaaooaan |داستان قدیمی را می گویم،
ਜਾ ਤੇ ਕਬ ਕੁਲ ਸਰਬ ਰਿਝਾਊਾਂ ॥੧॥
jaa te kab kul sarab rijhaaooaan |1|من حکایتی بسیار کهن را نقل می کنم که با شنیدن آن همه شاعران خشنود خواهند شد.
ਦੋਧਕ ॥
dodhak |دودهک استانزا
ਨੈਕ ਕ੍ਰਿਸਾ ਕਹੁ ਠਉਰ ਨ ਹੋਈ ॥
naik krisaa kahu tthaur na hoee |در هیچ مکانی حتی اندکی کشاورزی وجود نداشت.
ਭੂਖਨ ਲੋਗ ਮਰੈ ਸਭ ਕੋਈ ॥
bhookhan log marai sabh koee |در هیچ جا حتی اندکی کشاورزی وجود نداشت و مردم از گرسنگی می مردند.
ਅੰਧਿ ਨਿਸਾ ਦਿਨ ਭਾਨੁ ਜਰਾਵੈ ॥
andh nisaa din bhaan jaraavai |پس از تاریکی شب، خورشید در روز (مزارع) را می سوزاند.
ਤਾ ਤੇ ਕ੍ਰਿਸ ਕਹੂੰ ਹੋਨ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨॥
taa te kris kahoon hon na paavai |2|شبها پر از تاریکی بود و در روز خورشید می درخشید، بنابراین چیزی در جایی رشد نمی کرد.
ਲੋਗ ਸਭੈ ਇਹ ਤੇ ਅਕੁਲਾਨੇ ॥
log sabhai ih te akulaane |سرانجام همه مردم مضطرب شدند.
ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਜਿਮ ਪਾਤ ਪੁਰਾਨੇ ॥
bhaaj chale jim paat puraane |به همین دلیل همه موجودات آشفته شدند و مانند برگهای کهنه نابود شدند.
ਭਾਤ ਹੀ ਭਾਤ ਕਰੇ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ॥
bhaat hee bhaat kare har sevaa |آنها به طرق مختلف شروع به خدمت به هاری کردند،
ਤਾ ਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਏ ਗੁਰਦੇਵਾ ॥੩॥
taa te prasan bhe guradevaa |3|همه به طرق مختلف عبادت، پرستش و خدمت کردند و حضرت عالی (یعنی پروردگار) راضی بودند.
ਨਾਰਿ ਨ ਸੇਵ ਕਰੈਂ ਨਿਜ ਨਾਥੰ ॥
naar na sev karain nij naathan |زنان به شوهران خود خدمت نکردند.
ਲੀਨੇ ਹੀ ਰੋਸੁ ਫਿਰੈਂ ਜੀਅ ਸਾਥੰ ॥
leene hee ros firain jeea saathan |(این وضع در آن زمان بود) که زن هیچ خدمتی به شوهرش نکرد و همیشه از او ناراضی بود.
ਕਾਮਨਿ ਕਾਮੁ ਕਹੂੰ ਨ ਸੰਤਾਵੈ ॥
kaaman kaam kahoon na santaavai |زنان هرگز مورد آزار جنسی قرار نگرفتند.
ਕਾਮ ਬਿਨਾ ਕੋਊ ਕਾਮੁ ਨ ਭਾਵੈ ॥੪॥
kaam binaa koaoo kaam na bhaavai |4|شهوت بر همسران غلبه نکرد و در غیاب غریزه جنسی، همه کارها برای رشد دنیا پایان یافته بود.
ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
tomar chhand |تومار استانزا
ਪੂਜੇ ਨ ਕੋ ਤ੍ਰੀਯਾ ਨਾਥ ॥
pooje na ko treeyaa naath |(نه) زن به شوهرش خدمت نکرد
ਐਂਠੀ ਫਿਰੈ ਜੀਅ ਸਾਥ ॥
aaintthee firai jeea saath |هیچ زنی شوهرش را نپرستید و همیشه در غرور خود باقی ماند.
ਦੁਖੁ ਵੈ ਨ ਤਿਨ ਕਹੁ ਕਾਮ ॥
dukh vai na tin kahu kaam |چون شهوت به آنها صدمه نزد،
ਤਾ ਤੇ ਨ ਬਿਨਵਤ ਬਾਮ ॥੫॥
taa te na binavat baam |5|او غم و غصه نداشت و از غریزه جنسی رنج نمی برد، بنابراین تمایلی به دعا در آنها وجود نداشت.
ਕਰ ਹੈ ਨ ਪਤਿ ਕੀ ਸੇਵ ॥
kar hai na pat kee sev |(زنان) به شوهران خود خدمت نکردند
ਪੂਜੈ ਨ ਗੁਰ ਗੁਰਦੇਵ ॥
poojai na gur guradev |او نه به شوهرش خدمت می کرد و نه پیشوایان را عبادت می کرد.
ਧਰ ਹੈਂ ਨ ਹਰਿ ਕੋ ਧਯਾਨ ॥
dhar hain na har ko dhayaan |حتی به هاری هم توجهی نکردند
ਕਰਿ ਹੈਂ ਨ ਨਿਤ ਇਸਨਾਨ ॥੬॥
kar hain na nit isanaan |6|او نه در مورد پروردگار-خدا مراقبه کرد و نه هرگز غسل نکرد.
ਤਬ ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਬੁਲਾਇ ॥
tab kaal purakh bulaae |سپس «کال پوراخ» (ویشنو) را صدا زد.
ਬਿਸਨੈ ਕਹਯੋ ਸਮਝਾਇ ॥
bisanai kahayo samajhaae |سپس خداوند متعال ویشنو را فرا خواند و به او دستور داد و به او گفت:
ਸਸਿ ਕੋ ਧਰਿਹੁ ਅਵਤਾਰ ॥
sas ko dharihu avataar |به دنیا بروید و آواتار "ماه" را در نظر بگیرید،
ਨਹੀ ਆਨ ਬਾਤ ਬਿਚਾਰ ॥੭॥
nahee aan baat bichaar |7|بدون در نظر گرفتن هیچ چیز دیگری، او باید خود را به عنوان تجسم چاندرا نشان دهد.
ਤਬ ਬਿਸਨ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ॥
tab bisan sees nivaae |سپس ویشنو سرش را خم کرد
ਕਰਿ ਜੋਰਿ ਕਹੀ ਬਨਾਇ ॥
kar jor kahee banaae |سپس ویشنو سرش را خم کرد و با دستان روی هم گفت:
ਧਰਿਹੋਂ ਦਿਨਾਤ ਵਤਾਰ ॥
dharihon dinaat vataar |من آواتار چاندرا (Dinant) هستم،
ਜਿਤ ਹੋਇ ਜਗਤ ਕੁਮਾਰ ॥੮॥
jit hoe jagat kumaar |8|من شکل تجسم چاندرا را به خود خواهم گرفت تا زیبایی در جهان شکوفا شود.
ਤਬ ਮਹਾ ਤੇਜ ਮੁਰਾਰ ॥
tab mahaa tej muraar |سپس سریع بزرگ
ਧਰਿਯੋ ਸੁ ਚੰਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰ ॥
dhariyo su chandr avataar |سپس ویشنو بسیار باشکوه خود را به عنوان چاندرا (تجسم) نشان داد.
ਤਨ ਕੈ ਮਦਨ ਕੋ ਬਾਨ ॥
tan kai madan ko baan |که تیر آرزو را کشید
ਮਾਰਿਯੋ ਤ੍ਰੀਯਨ ਕਹ ਤਾਨ ॥੯॥
maariyo treeyan kah taan |9|و پیاپی تیرهای خدای عشق را به سوی زنان پرتاب کرد.9.
ਤਾ ਤੇ ਭਈ ਤ੍ਰੀਯ ਦੀਨ ॥
taa te bhee treey deen |به همین دلیل زنان متواضع شدند
ਸਭ ਗਰਬ ਹੁਐ ਗਯੋ ਛੀਨ ॥
sabh garab huaai gayo chheen |به همین دلیل زنان متواضع شدند و همه غرورشان در هم شکست.