ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری دسم گرنتھ
صفحه - 1105
ਹੋ ਨਿਰਖਿ ਤਿਹਾਰੀ ਪ੍ਰਭਾ ਦਿਵਾਨੀ ਹ੍ਵੈ ਰਹੀ ॥੩੭॥
ho nirakh tihaaree prabhaa divaanee hvai rahee |37|من از دیدن زیبایی تو دیوانه شدم 37.
ਹੌ ਤਵ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਲੋਕਿ ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥
hau tav prabhaa bilok rahee urajhaae kai |من مسحور درخشندگی تو هستم
ਗ੍ਰਿਹ ਸਿਗਰੇ ਕੀ ਸੰਗ੍ਰਯਾ ਦਈ ਭੁਲਾਇ ਕੈ ॥
grih sigare kee sangrayaa dee bhulaae kai |(من) حکمت ناب کل خانه را فراموش کرده ام.
ਅਮਰ ਅਜਰ ਫਲ ਤੁਮ ਕੌ ਦੀਨੋ ਆਨਿ ਕਰਿ ॥
amar ajar fal tum kau deeno aan kar |(بنابراین) ثمره اجر جاودانه را برای شما به ارمغان آورده است.
ਹੋ ਤਾ ਤੇ ਮਦਨ ਸੰਤਾਪ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਹਮਰੋ ਪ੍ਰਹਰਿ ॥੩੮॥
ho taa te madan santaap nripat hamaro prahar |38|(بنابراین) ای پادشاه! شهوتم را ارضا کن 38.
ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਤਾ ਕੌ ਤਬ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
dhanay dhanay taa kau tab nripat uchaariyo |سپس پادشاه او را مبارک خواند
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਤਾ ਕੇ ਸੰਗ ਬਿਹਾਰਿਯੋ ॥
bhaat bhaat sau taa ke sang bihaariyo |و با او عشق ورزیدند.
ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਬੇਸ੍ਵਾ ਹੂੰ ਗਈ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥
lapatt lapatt besvaa hoon gee banaae kai |فاحشه هم با او رابطه خوبی داشت
ਹੋ ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਦੁਤਿ ਹੇਰਿ ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥੩੯॥
ho apramaan dut her rahee urajhaae kai |39|و با دیدن زیبایی بی نظیرش گیر کردم. 39.
ਮਨ ਭਾਵੰਤੋ ਮੀਤ ਜਵਨ ਦਿਨ ਪਾਈਯੈ ॥
man bhaavanto meet javan din paaeeyai |روزی که فرد دوست مورد نظر خود را پیدا کند،
ਤਵਨ ਘਰੀ ਕੇ ਪਲ ਪਲ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਈਯੈ ॥
tavan gharee ke pal pal bal bal jaaeeyai |پس بیایید لحظه به لحظه از آن ساعت برویم.
ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਕਰਿ ਤਾ ਸੌ ਅਧਿਕ ਬਿਹਾਰੀਯੈ ॥
lapatt lapatt kar taa sau adhik bihaareeyai |بیایید بیشتر با او سرگرم شویم.
ਹੋ ਤਤਖਿਨ ਦ੍ਰਪ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੋ ਸਕਲ ਨਿਵਾਰੀਯੈ ॥੪੦॥
ho tatakhin drap kandrap ko sakal nivaareeyai |40|و تمام غرور آن چین کام دیو را برداریم. 40.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |خود:
ਬਾਲ ਕੋ ਰੂਪ ਬਿਲੋਕਿ ਕੈ ਲਾਲ ਕਛੂ ਹਸਿ ਕੈ ਅਸ ਬੈਨ ਉਚਾਰੇ ॥
baal ko roop bilok kai laal kachhoo has kai as bain uchaare |پادشاه شکل فاحشه را دید و خندید و کلماتی به زبان آورد.
ਤੈ ਅਟਕੀ ਸੁਨਿ ਸੁੰਦਰਿ ਮੋ ਪਰ ਐਸੇ ਨ ਸੁੰਦਰ ਅੰਗ ਹਮਾਰੇ ॥
tai attakee sun sundar mo par aaise na sundar ang hamaare |زیبایی گوش کن، تو به من وابسته ای، اما من قطعات زیبایی ندارم.
ਜੀਬੋ ਘਨੋ ਸਿਗਰੋ ਜਗ ਚਾਹਤ ਸੋ ਨ ਰੁਚਿਯੋ ਚਿਤ ਮਾਝਿ ਤਿਹਾਰੇ ॥
jeebo ghano sigaro jag chaahat so na ruchiyo chit maajh tihaare |تمام دنیا می خواهند زیاد زندگی کنند، اما چرا این برای ذهن شما خوب نیست؟
ਆਨਿ ਜਰਾਰਿ ਦਯੋ ਹਮ ਕੌ ਫਲੁ ਦਾਸ ਭਏ ਹਮ ਆਜੁ ਤਿਹਾਰੇ ॥੪੧॥
aan jaraar dayo ham kau fal daas bhe ham aaj tihaare |41|این دشمن پیری یا میوه جاودانه (جراری) مرا آورده است. برای همین امروز بنده تو شدم. 41.
ਬੇਸ੍ਵਾ ਵਾਚ ॥
besvaa vaach |فاحشه گفت:
ਨੈਨ ਲਗੇ ਜਬ ਤੇ ਤੁਮ ਸੌ ਤਬ ਤੇ ਤਵ ਹੇਰਿ ਪ੍ਰਭਾ ਬਲਿ ਜਾਊਾਂ ॥
nain lage jab te tum sau tab te tav her prabhaa bal jaaooaan |(ای راجان!) گوش کن، از زمانی که به تو چشم دوخته ام، از دیدن زیبایی تو به وجد می آیم.
ਭੌਨ ਭੰਡਾਰ ਸੁਹਾਤ ਨ ਮੋ ਕਹ ਸੋਵਤ ਹੂੰ ਬਿਝ ਕੈ ਬਰਰਾਊਾਂ ॥
bhauan bhanddaar suhaat na mo kah sovat hoon bijh kai bararaaooaan |قصرها و فروشگاه ها به نظر من خوب نیستند و وقتی خوابم از خواب بیدار می شوم.
ਜੈਤਿਕ ਆਪਨੀ ਆਰਬਲਾ ਸਭ ਮੀਤ ਕੇ ਊਪਰ ਵਾਰਿ ਬਹਾਊਾਂ ॥
jaitik aapanee aarabalaa sabh meet ke aoopar vaar bahaaooaan |(من) مهم نیست چند سال دارم، می خواهم همه دوستانم را از بالا شکست دهم.
ਕੇਤਿਕ ਬਾਤ ਜਰਾਰਿ ਸੁਨੋ ਫਲ ਪ੍ਰਾਨ ਦੈ ਮੋਲ ਪਿਯਾ ਕਹ ਲ੍ਯਾਊਂ ॥੪੨॥
ketik baat jaraar suno fal praan dai mol piyaa kah layaaoon |42|موضوع میوه جاودانه («جراری») چیست؟
ਤੈ ਜੁ ਦਿਯੋ ਤੀਯ ਕੋ ਫਲ ਥੋ ਦਿਜ ਤੇ ਕਰਿ ਕੋਟਿਕੁਪਾਇ ਲੀਯੋ ॥
tai ju diyo teey ko fal tho dij te kar kottikupaae leeyo |میوه ای را که به آن بانو (ملکه) دادید، برهمنان با اقدامات بسیار به دست آوردند.
ਸੋਊ ਲੈ ਕਰ ਜਾਰ ਕੌ ਦੇਤ ਭਈ ਤਿਨ ਰੀਝਿ ਕੈ ਮੋ ਪਰ ਮੋਹਿ ਦੀਯੋ ॥
soaoo lai kar jaar kau det bhee tin reejh kai mo par mohi deeyo |او (ملکه) آن را گرفت و به دوست داد و او (دوست) خوشحال شد و به من داد.
ਨ੍ਰਿਪ ਹੌ ਅਟਕੀ ਤਵ ਹੇਰਿ ਪ੍ਰਭਾ ਤਨ ਕੋ ਤਨਿ ਕੈ ਨਹਿ ਤਾਪ ਕੀਯੋ ॥
nrip hau attakee tav her prabhaa tan ko tan kai neh taap keeyo |ای راجان! با دیدن زیبایی بدنت گیر کردم (بنابراین با دادن میوه به من) دردی نداشتم.
ਤਿਹ ਖਾਹੁ ਹਮੈ ਸੁਖ ਦੇਹ ਦਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ ਕਰੋ ਜੁਗ ਚਾਰ ਜੀਯੋ ॥੪੩॥
tih khaahu hamai sukh deh diyo nrip raaj karo jug chaar jeeyo |43|(تو) این میوه را بخور، لذت تن را به من بده و ای پادشاه! (شما) چهار سال حکومت کنید. 43.
ਭਰਥਰਿ ਬਾਚ ॥
bharathar baach |بهارتاری گفت:
ਅੜਿਲ ॥
arril |قاطعانه:
ਧ੍ਰਿਗ ਮੁਹਿ ਕੌ ਮੈ ਜੁ ਫਲੁ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਦੈ ਡਾਰਿਯੌ ॥
dhrig muhi kau mai ju fal triyeh dai ddaariyau |از اینکه آن میوه را به خانم (ملکه) دادم متنفرم.
ਧ੍ਰਿਗ ਤਿਹ ਦਿਯੋ ਚੰਡਾਰ ਜੁ ਧ੍ਰਮ ਨ ਬਿਚਾਰਿਯੌ ॥
dhrig tih diyo chanddaar ju dhram na bichaariyau |شرم بر او (ملکه) نیز (که این میوه را داد) بدون در نظر گرفتن دین به چندل.
ਧ੍ਰਿਗ ਤਾ ਕੋ ਤਿਨ ਤ੍ਰਿਯ ਰਾਨੀ ਸੀ ਪਾਇ ਕੈ ॥
dhrig taa ko tin triy raanee see paae kai |(او (چندال) نیز ملعون است که با گرفتن زنی ملکه مانند
ਹੋ ਦਯੋ ਬੇਸ੍ਵਹਿ ਪਰਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥੪੪॥
ho dayo besveh param preet upajaae kai |44|(آن میوه) پس از ایجاد عشق زیاد با یک فاحشه داده شد. 44.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |خود:
ਆਧਿਕ ਆਪੁ ਭਖ੍ਰਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਲੈ ਫਲ ਆਧਿਕ ਰੂਪਮਤੀ ਕਹ ਦੀਨੋ ॥
aadhik aap bhakhrayo nrip lai fal aadhik roopamatee kah deeno |پادشاه میوه را گرفت و نیمی از خود را خورد و نیمی را به روپاماتی (فاحشه) داد.
ਯਾਰ ਕੈ ਟੂਕ ਹਜਾਰ ਕਰੇ ਗਹਿ ਨਾਰਿ ਭਿਟ੍ਰਯਾਰ ਤਿਨੈ ਬਧਿ ਕੀਨੋ ॥
yaar kai ttook hajaar kare geh naar bhittrayaar tinai badh keeno |(او) دوست (چندال) را کشت و ملکه و کنیز را کشت (ازدواج ملکه «بهیتیار» با چندل).
ਭੌਨ ਭੰਡਾਰ ਬਿਸਾਰ ਸਭੈ ਕਛੁ ਰਾਮ ਕੋ ਨਾਮੁ ਹ੍ਰਿਦੈ ਦ੍ਰਿੜ ਚੀਨੋ ॥
bhauan bhanddaar bisaar sabhai kachh raam ko naam hridai drirr cheeno |او با فراموش کردن قصر، گنج ها و هر چیز دیگر، نام رام را در قلب خود ثابت کرد.
ਜਾਇ ਬਸ੍ਯੋ ਤਬ ਹੀ ਬਨ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਭੇਸ ਕੋ ਤ੍ਯਾਗ ਜੁਗੇਸ ਕੋ ਲੀਨੋ ॥੪੫॥
jaae basayo tab hee ban mai nrip bhes ko tayaag juges ko leeno |45|(بهارتاری) ردای پادشاهی را رها کرد و جوگی شد و در کلبه ای ماند. 45.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |دوگانه:
ਬਨ ਭੀਤਰ ਭੇਟਾ ਭਈ ਗੋਰਖ ਸੰਗ ਸੁ ਧਾਰ ॥
ban bheetar bhettaa bhee gorakh sang su dhaar |او گوراخناث را در نان (پادشاه) ملاقات کرد
ਰਾਜ ਤ੍ਯਾਗ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਲਯੋ ਭਰਥਿਰ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰ ॥੪੬॥
raaj tayaag amrit layo bharathir raaj kumaar |46|و پس از تسلیم پادشاهی، بهارتاری راج کومار امریت را به دست آورد. 46.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |خود:
ਰੋਵਤ ਹੈ ਸੁ ਕਹੂੰ ਪੁਰ ਕੇ ਜਨ ਬੌਰੇ ਸੇ ਡੋਲਤ ਜ੍ਯੋ ਮਤਵਾਰੇ ॥
rovat hai su kahoon pur ke jan bauare se ddolat jayo matavaare |جایی مردم شهر گریه می کنند و مثل ناشنوایان سرگردان می گردند.
ਫਾਰਤ ਚੀਰ ਸੁ ਬੀਰ ਗਿਰੇ ਕਹੂੰ ਜੂਝੈ ਹੈ ਖੇਤ ਮਨੋ ਜੁਝਿਯਾਰੇ ॥
faarat cheer su beer gire kahoon joojhai hai khet mano jujhiyaare |یک جایی رزمندگان زره خود را پاره کرده اند و اینگونه افتاده اند، انگار رزمندگان در میدان جنگ می جنگند.
ਰੋਵਤ ਨਾਰ ਅਪਾਰ ਕਹੂੰ ਬਿਸੰਭਾਰਿ ਭਈ ਕਰਿ ਨੈਨਨ ਤਾਰੇ ॥
rovat naar apaar kahoon bisanbhaar bhee kar nainan taare |در جایی زنان بیشماری گریه می کنند و بیهوش دراز می کشند بدون اینکه چشم بر هم بزنند.
ਤ੍ਯਾਗ ਕੈ ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਸਭੈ ਮਹਾਰਾਜ ਸਖੀ ਬਨ ਆਜੁ ਪਧਾਰੇ ॥੪੭॥
tayaag kai raaj samaaj sabhai mahaaraaj sakhee ban aaj padhaare |47|(و به اطراف بگو) ای سخی! ماهاراج پس از ترک تمام پادشاهی ها به آج بان رفته است. 47.
ਨਿਜੁ ਨਾਰਿ ਨਿਹਾਰਿ ਕੈ ਭਰਥ ਕੁਮਾਰਿ ਬਿਸਾਰਿ ਸੰਭਾਰਿ ਛਕੀ ਮਨ ਮੈ ॥
nij naar nihaar kai bharath kumaar bisaar sanbhaar chhakee man mai |همسرانش با دیدن بهارتاری کومار، هوشیاری خود را از دست دادند و ذهنشان پر شد (از اندوه).
ਕਹੂੰ ਹਾਰ ਗਿਰੈ ਕਹੂੰ ਬਾਰ ਲਸੈ ਕਛੁ ਨੈਕੁ ਪ੍ਰਭਾ ਨ ਰਹੀ ਤਨ ਮੈ ॥
kahoon haar girai kahoon baar lasai kachh naik prabhaa na rahee tan mai |یک جایی گردنبند (آنها) افتاده، یک جایی موها (پراکنده) می شوند و بدن (کسی) کوچکترین زیبایی ندارد.