ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری دسم گرنتھ
صفحه - 1124
ਹੋ ਆਸਫ ਖਾਨ ਬਿਸਾਰਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤੇ ਦੇਤ ਭੀ ॥੧੨॥
ho aasaf khaan bisaar hridai te det bhee |12|(او) آصف خان را از دل فراموش کرد. 12.
ਕਿਯ ਬਿਚਾਰ ਚਿਤ ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਪਿਯ ਕਉ ਪਾਇਯੈ ॥
kiy bichaar chit kih bidh piy kau paaeiyai |(در ذهن خود) در نظر گرفت که معشوق را با چه روشی باید به دست آورد.
ਅਸਫ ਖਾ ਕੇ ਘਰ ਤੇ ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਜਾਇਯੈ ॥
asaf khaa ke ghar te kih bidh jaaeiyai |و چگونه از خانه آصاف خان فرار کنیم.
ਭਾਖਿ ਭੇਦ ਤਾ ਕੌ ਗ੍ਰਿਹ ਦਯੋ ਪਠਾਇ ਕੈ ॥
bhaakh bhed taa kau grih dayo patthaae kai |پس از صحبت با او (میترا) در مورد همه اسرار، او را از خانه فرستاد
ਹੋ ਸੂਰ ਸੂਰ ਕਹਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰੀ ਮੁਰਛਾਇ ਕੈ ॥੧੩॥
ho soor soor keh bhoom giree murachhaae kai |13|و با گفتن «سول سول» روی زمین بیهوش شد. 13.
ਸੂਰ ਸੂਰ ਕਰਿ ਗਿਰੀ ਜਨੁਕ ਮਰਿ ਕੇ ਗਈ ॥
soor soor kar giree januk mar ke gee |با گفتن «سول سول»، انگار مرده است به زمین افتاد.
ਡਾਰਿ ਸੰਦੂਕਿਕ ਮਾਝ ਗਾਡਿ ਭੂਅ ਮੈ ਦਈ ॥
ddaar sandookik maajh gaadd bhooa mai dee |(اهالی خانه) او را در سینه ای نهادند و در خاک دفن کردند.
ਕਾਢਿ ਸਜਨ ਲੈ ਗਯੋ ਤਹਾ ਤੇ ਆਨਿ ਕੈ ॥
kaadt sajan lai gayo tahaa te aan kai |آقا آمد و آن را از آنجا برد
ਹੋ ਲੈ ਅਪੁਨੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕਰੀ ਅਧਿਕ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕੈ ॥੧੪॥
ho lai apunee triy karee adhik ruch maan kai |14|و با کمال میل او را همسر خود کرد. 14.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |دوگانه:
ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਮੂੜ ਕਛੁ ਤਾ ਕੋ ਸਕ੍ਯੋ ਪਛਾਨਿ ॥
bhed abhed na moorr kachh taa ko sakayo pachhaan |(از شخصیت آن زن) احمق بی همتا (آصف خان) چیزی را تشخیص نداد.
ਜਾਨ੍ਯੋ ਪ੍ਰਾਨਨ ਛਾਡਿ ਕੈ ਕਿਯੋ ਸੁ ਭਿਸਤ ਪਯਾਨ ॥੧੫॥
jaanayo praanan chhaadd kai kiyo su bhisat payaan |15|فهمیده می شود که فانی ها را رها کرده و به بهشت رفته است. 15.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਬੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੨੦॥੪੨੧੮॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau bees charitr samaapatam sat subham sat |220|4218|afajoon|در اینجا پایان فصل 220 Mantri Bhup Samvad از Tria Charitra از سری Charitropakhyan است، همه چیز فرخنده است. 220.4218. ادامه می یابد
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |دوگانه:
ਈਸਫ ਜੈਯਨ ਮੌਰ ਹੈ ਸੰਮਨ ਖਾਨ ਪਠਾਨ ॥
eesaf jaiyan mauar hai saman khaan patthaan |سامان خان رئیس پاتان اساف زیاس بود.
ਤੁਮਨ ਪਠਾਨਨ ਕੇ ਤਿਸੈ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਤ ਆਨਿ ॥੧॥
tuman patthaanan ke tisai sees jhukaavat aan |1|قبایل پاتان ها ("تومان") می آمدند و او را می پرستیدند. 1.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |بیست و چهار:
ਸ੍ਰੀ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ॥
sree mrigaraaj matee taa kee triy |نام همسرش مریگراج متی بود
ਬਸੀ ਰਹੈ ਰਾਜਾ ਕੇ ਨਿਤਿ ਜਿਯ ॥
basee rahai raajaa ke nit jiy |که همیشه در قلب پادشاه زندگی می کرد.
ਪਰਮ ਰੂਪ ਤਨ ਤਾਹਿ ਬਿਰਾਜੈ ॥
param roop tan taeh biraajai |اندامش خیلی زیبا بود.
ਪਸੁਪਤਿ ਰਿਪੁ ਨਿਰਖਤ ਦੁਤਿ ਲਾਜੈ ॥੨॥
pasupat rip nirakhat dut laajai |2|حتی کاما دو ('Pasupati Ripu') از دیدن زیبایی او خجالت می کشید. 2.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |دوگانه:
ਸਾਦੀ ਖਾਨ ਤਹਾ ਹੁਤੋ ਇਕ ਪਠਾਨ ਕੋ ਪੂਤ ॥
saadee khaan tahaa huto ik patthaan ko poot |یک پسر پاتان به نام شادی خان بود.
ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਭਾ ਤਾ ਕੀ ਦਿਪੈ ਨਿਰਖਿ ਰਹਿਤ ਪੁਰਹੂਤ ॥੩॥
adhik prabhaa taa kee dipai nirakh rahit purahoot |3|حتی ایندرا درخشش زیبایی فوق العاده او را می دید. 3.
ਅੜਿਲ ॥
arril |قاطعانه:
ਤਿਹ ਰਾਨੀ ਤਾ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
tih raanee taa ko grih liyo bulaae kai |آن ملکه او را (یک روز) خانه خواند.
ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਿਹ ਸਾਥ ਰਮੀ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥
lapatt lapatt tih saath ramee sukh paae kai |او شروع به داشتن یک رامن شاد با او کرد.
ਤਬ ਹੀ ਲੋਕਹਿ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੌ ਜਾਇ ਕਰਿ ॥
tab hee lokeh kahiyo nripat sau jaae kar |سپس مردم رفتند و به پادشاه گفتند.
ਹੋ ਖੜਗ ਹਾਥ ਗਹਿ ਰਾਵ ਪਹੂਚ੍ਯੋ ਆਇ ਕਰਿ ॥੪॥
ho kharrag haath geh raav pahoochayo aae kar |4|شاه با شمشیر در دست به آنجا آمد. 4.
ਨ੍ਰਿਪ ਕਰਿ ਖੜਗ ਬਿਲੋਕ ਅਧਿਕ ਅਬਲਾ ਡਰੀ ॥
nrip kar kharrag bilok adhik abalaa ddaree |زن با دیدن شمشیر در دست شاه، بسیار ترسید
ਚਿਤ ਅਪਨੈ ਕੇ ਬੀਚ ਇਹੈ ਚਿੰਤਾ ਕਰੀ ॥
chit apanai ke beech ihai chintaa karee |و این را در ذهن خود فکر کرد.
ਗਹਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਤਤਕਾਲ ਮੀਤ ਕੋ ਮਾਰਿ ਕੈ ॥
geh kripaan tatakaal meet ko maar kai |(سپس) شمشیر را در دست گرفت و دوست را کشت
ਹੋ ਟੂਕ ਟੂਕ ਕਰਿ ਦਿਯੋ ਦੇਗ ਮੈ ਡਾਰਿ ਕੈ ॥੫॥
ho ttook ttook kar diyo deg mai ddaar kai |5|و تکه تکه کنید و داخل قابلمه بریزید. 5.
ਡਾਰਿ ਦੇਗ ਤਰ ਆਗ ਦਈ ਔਟਾਇ ਕੈ ॥
ddaar deg tar aag dee aauattaae kai |آن را در دیگ گذاشت و زیر آن آتش روشن کرد.
ਬਹੁਰਿ ਸਗਲ ਤਿਹ ਭਖਿ ਗਈ ਮਾਸੁ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥
bahur sagal tih bhakh gee maas banaae kai |سپس تمام گوشت (او) را پخت و خورد.
ਸਗਰੋ ਸਦਨ ਨਿਹਾਰਿ ਚਕ੍ਰਿਤ ਰਾਜਾ ਰਹਿਯੋ ॥
sagaro sadan nihaar chakrit raajaa rahiyo |پادشاه از دیدن کل قصر (بدون کسی) شگفت زده شد.
ਹੋ ਭੇਦ ਦਾਇਕਹ ਹਨ੍ਯੋ ਝੂਠ ਇਨ ਮੁਹਿ ਕਹਿਯੋ ॥੬॥
ho bhed daaeikah hanayo jhootth in muhi kahiyo |6|و خبرچین را کشت چون به من دروغ گفت. 6.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |دوگانه:
ਪ੍ਰਥਮ ਭੋਗ ਕਰਿ ਭਖਿ ਗਈ ਭੇਦ ਦਾਇਕਹ ਘਾਇ ॥
pratham bhog kar bhakh gee bhed daaeikah ghaae |پس از اولین مهمانی، او (سپس دوست) را خورد و کسی که راز را گفت، کشت.
ਰਾਜਾ ਤੇ ਸਾਚੀ ਰਹੀ ਇਹ ਛਲ ਛਿਦ੍ਰ ਬਨਾਇ ॥੭॥
raajaa te saachee rahee ih chhal chhidr banaae |7|بدین ترتیب با تظاهر به فریبکاری، (ملکه) به شاه صادق شد. 7.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਇਕੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੨੧॥੪੨੨੫॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau ikees charitr samaapatam sat subham sat |221|4225|afajoon|در اینجا پایان فصل 221 مانتری بوپ سامواد از تریا چاریترا از سری چاریتروپاخیان است، همه فرخنده است. 221.4225. ادامه می یابد
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |دوگانه:
ਕਾਬਲ ਮੈ ਅਕਬਰ ਗਏ ਏਕ ਬਿਲੋਕ੍ਯੋ ਬਾਗ ॥
kaabal mai akabar ge ek bilokayo baag |امپراتور اکبر از باغی در کابل دیدن کرد.
ਹਰੀ ਭਈ ਆਂਖੈ ਨਿਰਖਿ ਰੋਸਨ ਭਯੋ ਦਿਮਾਗ ॥੧॥
haree bhee aankhai nirakh rosan bhayo dimaag |1|با رسیدن به (که) چشمش سرد و عقلش روشن شد. 1.
ਭੋਗ ਮਤੀ ਇਕ ਭਾਮਨੀ ਅਕਬਰ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਹਿ ॥
bhog matee ik bhaamanee akabar ke grih maeh |زنی به نام بوگ متی در خانه اکبر (ساکن) بود.
ਤਾ ਕੀ ਸਮ ਤਿਹੁੰ ਲੋਕ ਮੈ ਰੂਪਵਤੀ ਕਹੂੰ ਨਾਹਿ ॥੨॥
taa kee sam tihun lok mai roopavatee kahoon naeh |2|در بین آن سه نفر هیچ زن زیبایی مانند او وجود نداشت. 2.
ਅੜਿਲ ॥
arril |قاطعانه:
ਏਕ ਸਾਹ ਕੋ ਪੂਤ ਗੁਲ ਮਿਹਰ ਭਾਖੀਯੈ ॥
ek saah ko poot gul mihar bhaakheeyai |پسر شاهی بود به نام گل میهار.