श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1124


ਹੋ ਆਸਫ ਖਾਨ ਬਿਸਾਰਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤੇ ਦੇਤ ਭੀ ॥੧੨॥
हो आसफ खान बिसारि ह्रिदै ते देत भी ॥१२॥

(तो) असफ खानला मनापासून विसरला. 12.

ਕਿਯ ਬਿਚਾਰ ਚਿਤ ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਪਿਯ ਕਉ ਪਾਇਯੈ ॥
किय बिचार चित किह बिधि पिय कउ पाइयै ॥

(त्याने) मनांत विचार केला की प्रियकर कोणत्या पद्धतीने मिळावा.

ਅਸਫ ਖਾ ਕੇ ਘਰ ਤੇ ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਜਾਇਯੈ ॥
असफ खा के घर ते किह बिधि जाइयै ॥

आणि असफ खानच्या घरातून कसे निसटायचे.

ਭਾਖਿ ਭੇਦ ਤਾ ਕੌ ਗ੍ਰਿਹ ਦਯੋ ਪਠਾਇ ਕੈ ॥
भाखि भेद ता कौ ग्रिह दयो पठाइ कै ॥

त्याच्याशी (मित्रा) सर्व गुपिते बोलून झाल्यावर त्याला घरून पाठवले

ਹੋ ਸੂਰ ਸੂਰ ਕਹਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰੀ ਮੁਰਛਾਇ ਕੈ ॥੧੩॥
हो सूर सूर कहि भूमि गिरी मुरछाइ कै ॥१३॥

आणि 'सुल सुल' म्हणत ती जमिनीवर बेशुद्ध पडली. 13.

ਸੂਰ ਸੂਰ ਕਰਿ ਗਿਰੀ ਜਨੁਕ ਮਰਿ ਕੇ ਗਈ ॥
सूर सूर करि गिरी जनुक मरि के गई ॥

'सूल सोल' म्हणत ती मेल्यासारखी खाली पडली.

ਡਾਰਿ ਸੰਦੂਕਿਕ ਮਾਝ ਗਾਡਿ ਭੂਅ ਮੈ ਦਈ ॥
डारि संदूकिक माझ गाडि भूअ मै दई ॥

त्याने (घरच्यांनी) त्याला छातीशी बांधले आणि जमिनीत गाडले.

ਕਾਢਿ ਸਜਨ ਲੈ ਗਯੋ ਤਹਾ ਤੇ ਆਨਿ ਕੈ ॥
काढि सजन लै गयो तहा ते आनि कै ॥

ते गृहस्थ आले आणि तेथून घेऊन गेले

ਹੋ ਲੈ ਅਪੁਨੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕਰੀ ਅਧਿਕ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕੈ ॥੧੪॥
हो लै अपुनी त्रिय करी अधिक रुचि मानि कै ॥१४॥

आणि मोठ्या आनंदाने त्याने तिला आपली पत्नी बनवले. 14.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਮੂੜ ਕਛੁ ਤਾ ਕੋ ਸਕ੍ਯੋ ਪਛਾਨਿ ॥
भेद अभेद न मूड़ कछु ता को सक्यो पछानि ॥

(त्या स्त्रीच्या पात्रातील) अतुलनीय मूर्ख (असफ खान) काहीही ओळखू शकला नाही.

ਜਾਨ੍ਯੋ ਪ੍ਰਾਨਨ ਛਾਡਿ ਕੈ ਕਿਯੋ ਸੁ ਭਿਸਤ ਪਯਾਨ ॥੧੫॥
जान्यो प्रानन छाडि कै कियो सु भिसत पयान ॥१५॥

ती नश्वर सोडून स्वर्गात गेली असल्याचे समजते. १५.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਬੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੨੦॥੪੨੧੮॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ बीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२२०॥४२१८॥अफजूं॥

श्री चरित्रोपाख्यानातील त्रिचरित्राच्या मंत्री भूप संवादाच्या 220 व्या अध्यायाची समाप्ती येथे आहे, सर्व शुभ आहे. 220.4218. चालते

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਈਸਫ ਜੈਯਨ ਮੌਰ ਹੈ ਸੰਮਨ ਖਾਨ ਪਠਾਨ ॥
ईसफ जैयन मौर है संमन खान पठान ॥

सन्मान खान हा पठाण इसाफ-जैयांचा प्रमुख होता.

ਤੁਮਨ ਪਠਾਨਨ ਕੇ ਤਿਸੈ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਤ ਆਨਿ ॥੧॥
तुमन पठानन के तिसै सीस झुकावत आनि ॥१॥

पठाण ('तुमान') जमाती येऊन त्याची पूजा करत असत. १.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਸ੍ਰੀ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ॥
स्री म्रिगराज मती ता की त्रिय ॥

त्यांच्या पत्नीचे नाव मृगराज मती

ਬਸੀ ਰਹੈ ਰਾਜਾ ਕੇ ਨਿਤਿ ਜਿਯ ॥
बसी रहै राजा के निति जिय ॥

जो राजाच्या हृदयात सदैव वास करत असे.

ਪਰਮ ਰੂਪ ਤਨ ਤਾਹਿ ਬਿਰਾਜੈ ॥
परम रूप तन ताहि बिराजै ॥

तिचे शरीर खूप सुंदर होते.

ਪਸੁਪਤਿ ਰਿਪੁ ਨਿਰਖਤ ਦੁਤਿ ਲਾਜੈ ॥੨॥
पसुपति रिपु निरखत दुति लाजै ॥२॥

तिचे सौंदर्य पाहून कामदेव ('पसुपति रिपू') लाही लाजायचे. 2.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਸਾਦੀ ਖਾਨ ਤਹਾ ਹੁਤੋ ਇਕ ਪਠਾਨ ਕੋ ਪੂਤ ॥
सादी खान तहा हुतो इक पठान को पूत ॥

शादीखान नावाचा पठाणाचा मुलगा होता.

ਅਧਿਕ ਪ੍ਰਭਾ ਤਾ ਕੀ ਦਿਪੈ ਨਿਰਖਿ ਰਹਿਤ ਪੁਰਹੂਤ ॥੩॥
अधिक प्रभा ता की दिपै निरखि रहित पुरहूत ॥३॥

इंद्राला सुद्धा तिच्या आत्यंतिक सौंदर्याचे तेज दिसायचे. 3.

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

अविचल:

ਤਿਹ ਰਾਨੀ ਤਾ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
तिह रानी ता को ग्रिह लियो बुलाइ कै ॥

त्या राणीने त्याला (एक दिवस) घरी बोलावले.

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਿਹ ਸਾਥ ਰਮੀ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥
लपटि लपटि तिह साथ रमी सुख पाइ कै ॥

ती त्याच्यासोबत आनंदी रमण करू लागली.

ਤਬ ਹੀ ਲੋਕਹਿ ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੌ ਜਾਇ ਕਰਿ ॥
तब ही लोकहि कहियो न्रिपति सौ जाइ करि ॥

तेव्हा लोक जाऊन राजाला म्हणाले.

ਹੋ ਖੜਗ ਹਾਥ ਗਹਿ ਰਾਵ ਪਹੂਚ੍ਯੋ ਆਇ ਕਰਿ ॥੪॥
हो खड़ग हाथ गहि राव पहूच्यो आइ करि ॥४॥

राजा हातात तलवार घेऊन तिथे आला. 4.

ਨ੍ਰਿਪ ਕਰਿ ਖੜਗ ਬਿਲੋਕ ਅਧਿਕ ਅਬਲਾ ਡਰੀ ॥
न्रिप करि खड़ग बिलोक अधिक अबला डरी ॥

राजाच्या हातात तलवार पाहून ती स्त्री खूप घाबरली

ਚਿਤ ਅਪਨੈ ਕੇ ਬੀਚ ਇਹੈ ਚਿੰਤਾ ਕਰੀ ॥
चित अपनै के बीच इहै चिंता करी ॥

आणि हा विचार त्याच्या मनात आला.

ਗਹਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਤਤਕਾਲ ਮੀਤ ਕੋ ਮਾਰਿ ਕੈ ॥
गहि क्रिपान ततकाल मीत को मारि कै ॥

(मग त्याने) हातात तलवार घेऊन मित्राचा वध केला

ਹੋ ਟੂਕ ਟੂਕ ਕਰਿ ਦਿਯੋ ਦੇਗ ਮੈ ਡਾਰਿ ਕੈ ॥੫॥
हो टूक टूक करि दियो देग मै डारि कै ॥५॥

आणि त्याचे तुकडे करून भांड्यात ठेवा. ५.

ਡਾਰਿ ਦੇਗ ਤਰ ਆਗ ਦਈ ਔਟਾਇ ਕੈ ॥
डारि देग तर आग दई औटाइ कै ॥

त्याने ते एका भांड्यात ठेवले आणि त्याखाली आग लावली.

ਬਹੁਰਿ ਸਗਲ ਤਿਹ ਭਖਿ ਗਈ ਮਾਸੁ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥
बहुरि सगल तिह भखि गई मासु बनाइ कै ॥

मग तिने (त्याचे) सर्व मांस शिजवून खाल्ले.

ਸਗਰੋ ਸਦਨ ਨਿਹਾਰਿ ਚਕ੍ਰਿਤ ਰਾਜਾ ਰਹਿਯੋ ॥
सगरो सदन निहारि चक्रित राजा रहियो ॥

संपूर्ण राजवाडा पाहून राजा आश्चर्यचकित झाला (कोणाशिवाय).

ਹੋ ਭੇਦ ਦਾਇਕਹ ਹਨ੍ਯੋ ਝੂਠ ਇਨ ਮੁਹਿ ਕਹਿਯੋ ॥੬॥
हो भेद दाइकह हन्यो झूठ इन मुहि कहियो ॥६॥

आणि माझ्याशी खोटे बोलले म्हणून माहिती देणाऱ्याला मारले. 6.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਪ੍ਰਥਮ ਭੋਗ ਕਰਿ ਭਖਿ ਗਈ ਭੇਦ ਦਾਇਕਹ ਘਾਇ ॥
प्रथम भोग करि भखि गई भेद दाइकह घाइ ॥

प्रथम मेजवानी केल्यानंतर, तिने खाल्ले (नंतर मित्र) आणि ज्याने रहस्य सांगितले त्याला ठार मारले.

ਰਾਜਾ ਤੇ ਸਾਚੀ ਰਹੀ ਇਹ ਛਲ ਛਿਦ੍ਰ ਬਨਾਇ ॥੭॥
राजा ते साची रही इह छल छिद्र बनाइ ॥७॥

अशाप्रकारे कपटीपणाचे नाटक करून (राणी) राजाशी खरी ठरली. ॥७॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਇਕੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੨੧॥੪੨੨੫॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ इकीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२२१॥४२२५॥अफजूं॥

श्री चरित्रोपाख्यानच्या त्रिचरित्राच्या मंत्री भूप संवादाच्या २२१ व्या अध्यायाची सांगता येथे आहे, सर्व शुभ आहे. 221.4225. चालते

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਕਾਬਲ ਮੈ ਅਕਬਰ ਗਏ ਏਕ ਬਿਲੋਕ੍ਯੋ ਬਾਗ ॥
काबल मै अकबर गए एक बिलोक्यो बाग ॥

सम्राट अकबराने काबूलमधील एका बागेला भेट दिली.

ਹਰੀ ਭਈ ਆਂਖੈ ਨਿਰਖਿ ਰੋਸਨ ਭਯੋ ਦਿਮਾਗ ॥੧॥
हरी भई आंखै निरखि रोसन भयो दिमाग ॥१॥

(कोणाच्या) जवळ जाऊन त्याचे डोळे थंड झाले आणि त्याचे मन प्रबुद्ध झाले. १.

ਭੋਗ ਮਤੀ ਇਕ ਭਾਮਨੀ ਅਕਬਰ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਹਿ ॥
भोग मती इक भामनी अकबर के ग्रिह माहि ॥

भोगमती नावाची स्त्री अकबराच्या घरात (राहत होती) होती.

ਤਾ ਕੀ ਸਮ ਤਿਹੁੰ ਲੋਕ ਮੈ ਰੂਪਵਤੀ ਕਹੂੰ ਨਾਹਿ ॥੨॥
ता की सम तिहुं लोक मै रूपवती कहूं नाहि ॥२॥

तिन्ही लोकांमध्ये तिच्यासारखी सुंदर स्त्री नव्हती. 2.

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

अविचल:

ਏਕ ਸਾਹ ਕੋ ਪੂਤ ਗੁਲ ਮਿਹਰ ਭਾਖੀਯੈ ॥
एक साह को पूत गुल मिहर भाखीयै ॥

गुल मिहार नावाचा शाहचा मुलगा होता.