श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1372


ਮੋਹਨਾਸਤ੍ਰ ਕੇਤੇ ਮੋਹਿਤ ਕਰਿ ॥
मोहनासत्र केते मोहित करि ॥

मोहन अस्त्राने अनेकांना मोहित (अपवित्र) केले

ਬਰੁਣਾਸਤ੍ਰ ਭੇ ਪ੍ਰਾਨ ਕਿਤਨ ਹਰਿ ॥
बरुणासत्र भे प्रान कितन हरि ॥

आणि वरुणाने आपल्या अस्त्राने अनेकांचे प्राण घेतले.

ਪਾਵਕਾਸਤ੍ਰ ਭੇ ਅਧਿਕ ਜਰਾਏ ॥
पावकासत्र भे अधिक जराए ॥

आगनने आग फेकली आणि अनेक (योद्धे) जाळून टाकले.

ਅਮਿਤ ਸੁਭਟ ਮ੍ਰਿਤ ਲੋਕ ਪਠਾਏ ॥੧੯੧॥
अमित सुभट म्रित लोक पठाए ॥१९१॥

असंख्य योद्धे यम-लोकाला देण्यात आले. १९१.

ਜਾ ਪਰ ਮਹਾ ਕਾਲ ਅਸਿ ਝਾਰਾ ॥
जा पर महा काल असि झारा ॥

ज्याच्यावर महायुगाने तलवारीचे वार केले,

ਏਕ ਸੁਭਟ ਤੇ ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਡਾਰਾ ॥
एक सुभट ते द्वै करि डारा ॥

त्याने (त्या) योद्ध्याचे दोन तुकडे केले (म्हणजे त्याचे दोन तुकडे).

ਜੌ ਦ੍ਵੈ ਨਰ ਪਰ ਟੁਕ ਅਸਿ ਧਰਾ ॥
जौ द्वै नर पर टुक असि धरा ॥

जरासा तलवारीचा धाक दोघांवर फेकला गेला

ਚਾਰਿ ਟੂਕ ਤਿਨ ਦ੍ਵੈ ਕੈ ਕਰਾ ॥੧੯੨॥
चारि टूक तिन द्वै कै करा ॥१९२॥

त्यामुळे त्यांनी दोन ते चार तुकडे केले. १९२.

ਕੇਤਿਕ ਪਰੇ ਸੁਭਟ ਬਿਲਲਾਹੀ ॥
केतिक परे सुभट बिललाही ॥

किती योद्धे विलाप करीत होते.

ਜੰਬੁਕ ਗਿਧ ਮਾਸੁ ਲੈ ਜਾਹੀ ॥
जंबुक गिध मासु लै जाही ॥

(त्यांचे) मांस कोल्हाळ आणि गिधाडे वाहून नेत होते.

ਭੈਰਵ ਆਨਿ ਦੁਹੂੰ ਭਭਕਾਰੈ ॥
भैरव आनि दुहूं भभकारै ॥

कुठेतरी भैरो येऊन ओरडत होता

ਕਹੂੰ ਮਸਾਨ ਕਿਲਕਟੀ ਮਾਰੈ ॥੧੯੩॥
कहूं मसान किलकटी मारै ॥१९३॥

आणि कुठेतरी मसान (भुते) ओरडत होते. १९३.

ਕੇਤਿਕ ਸੁਭਟ ਆਨਿ ਹੀ ਢੂਕੈ ॥
केतिक सुभट आनि ही ढूकै ॥

किती वीर पुन्हा यायला तयार झाले

ਮਾਰਹਿ ਮਾਰਿ ਦਸੋ ਦਿਸਿ ਕੂਕੈ ॥
मारहि मारि दसो दिसि कूकै ॥

आणि ते दहा दिशांनी 'मारो मारो' ओरडत होते.

ਮਹਾ ਕਾਲ ਪਰ ਜੇ ਬ੍ਰਿਣ ਕਰਹੀ ॥
महा काल पर जे ब्रिण करही ॥

महान युगावर प्रहार करण्यासाठी जे काही (शस्त्र) वापरले,

ਕੁੰਠਤ ਹੋਇ ਧਰਨਿ ਗਿਰ ਪਰਹੀ ॥੧੯੪॥
कुंठत होइ धरनि गिर परही ॥१९४॥

तो हरवून जमिनीवर पडायचा. १९४.

ਬਹੁਰਿ ਕੋਪ ਕਰਿ ਅਸੁਰ ਅਪਾਰਾ ॥
बहुरि कोप करि असुर अपारा ॥

अगणित दैत्यांचा कोप करून

ਅ ਮਹਾ ਕਾਲ ਕਹ ਕਰਤ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥
अ महा काल कह करत प्रहारा ॥

मग ते महाकालवर हल्ला करत होते.

ਤੇ ਵੈ ਏਕ ਰੂਪ ਹ੍ਵੈ ਜਾਹੀ ॥
ते वै एक रूप ह्वै जाही ॥

त्या मोठ्या वयाने ते एक रूप व्हायचे

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੇ ਮਧ੍ਯ ਸਮਾਹੀ ॥੧੯੫॥
महा काल के मध्य समाही ॥१९५॥

आणि त्यात गढून जायचे. १९५.

ਜਿਮਿ ਕੋਈ ਬਾਰਿ ਬਾਰਿ ਪਰ ਮਾਰੈ ॥
जिमि कोई बारि बारि पर मारै ॥

जसं कुणी पाण्यावर पाणी ओततं

ਹੋਤ ਲੀਨ ਤਿਹ ਮਾਝ ਸੁਧਾਰੈ ॥
होत लीन तिह माझ सुधारै ॥

त्यामुळे तो त्यात गढून जातो.

ਪੁਨਿ ਕੋਈ ਤਾਹਿ ਨ ਸਕਤ ਪਛਾਨੀ ॥
पुनि कोई ताहि न सकत पछानी ॥

मग त्याला कोणी ओळखू शकत नाही

ਆਗਿਲ ਆਹਿ ਕਿ ਮੋਰਾ ਪਾਨੀ ॥੧੯੬॥
आगिल आहि कि मोरा पानी ॥१९६॥

पहिले पाणी कोणते आणि माझे पाणी कोणते. १९६.

ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਏ ਸਸਤ੍ਰ ਜਬ ਲੀਨਾ ॥
इह बिधि भए ससत्र जब लीना ॥

अशा प्रकारे जेव्हा सर्व शस्त्रे (महायुगात) लीन झाली.

ਅਸੁਰਨ ਕੋਪ ਅਮਿਤ ਤਬ ਕੀਨਾ ॥
असुरन कोप अमित तब कीना ॥

तेव्हा दैत्य फार संतापले.

ਕਾਪਤ ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਮੋ ਗਏ ॥
कापत अधिक चित मो गए ॥

(ते) मनात फार घाबरले

ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਲੈ ਆਵਤ ਭਏ ॥੧੯੭॥
ससत्र असत्र लै आवत भए ॥१९७॥

आणि शस्त्रास्त्रे घेऊन आला. १९७.

ਜ੍ਵਾਲ ਤਜੀ ਕਰਿ ਕੋਪ ਨਿਸਾਚਰ ॥
ज्वाल तजी करि कोप निसाचर ॥

क्रोधित, राक्षसांनी (त्यांच्या तोंडातून) आग सोडली.

ਤਿਨ ਤੇ ਭਏ ਪਠਾਨ ਧਨੁਖ ਧਰ ॥
तिन ते भए पठान धनुख धर ॥

त्याच्यापासून धनुर्धर पठाणांचा जन्म झाला.

ਪੁਨਿ ਮੁਖ ਤੇ ਉਲਕਾ ਜੇ ਕਾਢੇ ॥
पुनि मुख ते उलका जे काढे ॥

(त्यांनी) मग तोंडातून अग्नी (अंगारे) काढला.

ਤਾ ਤੇ ਮੁਗਲ ਉਪਜਿ ਭੇ ਠਾਢੇ ॥੧੯੮॥
ता ते मुगल उपजि भे ठाढे ॥१९८॥

त्याच्यापासून मुघल जन्माला आले आणि टिकले. १९८.

ਪੁਨਿ ਰਿਸਿ ਤਨ ਤਿਨ ਸ੍ਵਾਸ ਨਿਕਾਰੇ ॥
पुनि रिसि तन तिन स्वास निकारे ॥

मग त्यांनी सुटकेचा नि:श्वास सोडला,

ਸੈਯਦ ਸੇਖ ਭਏ ਰਿਸ ਵਾਰੇ ॥
सैयद सेख भए रिस वारे ॥

त्यांच्यापासून संतप्त सय्यद आणि शेख जन्माला आले.

ਧਾਏ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਕਰ ਲੈ ਕੈ ॥
धाए ससत्र असत्र कर लै कै ॥

त्याने हातात शस्त्रे आणि चिलखत घेतले

ਤਮਕਿ ਤੇਜ ਰਨ ਤੁਰੀ ਨਚੈ ਕੈ ॥੧੯੯॥
तमकि तेज रन तुरी नचै कै ॥१९९॥

आणि घोड्यांना नाचायला प्रवृत्त करून ते शेतात धावले. 199.

ਖਾਨ ਪਠਾਨ ਢੁਕੇ ਰਿਸਿ ਕੈ ਕੈ ॥
खान पठान ढुके रिसि कै कै ॥

खान आणि पठाण संतापले

ਕੋਪਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਨਗਨ ਕਰ ਲੈ ਕੈ ॥
कोपि क्रिपान नगन कर लै कै ॥

आणि ते हातात तलवारी घेऊन आले.

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੌ ਕਰਤ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥
महा काल कौ करत प्रहारा ॥

ते मोठ्या वयावर हल्ला करायचे,

ਏਕ ਨ ਉਪਰਤ ਰੋਮ ਉਪਾਰਾ ॥੨੦੦॥
एक न उपरत रोम उपारा ॥२००॥

पण त्यांना त्याचा एक केसही उपटता आला नाही. 200.

ਅਮਿਤ ਖਾਨ ਕਰਿ ਕੋਪ ਸਿਧਾਰੇ ॥
अमित खान करि कोप सिधारे ॥

पूर्णपणे दारूच्या नशेत

ਮਦ ਕਰਿ ਭਏ ਸਕਲ ਮਤਵਾਰੇ ॥
मद करि भए सकल मतवारे ॥

बेशुमार खान रागाने आला आणि निघून गेला.

ਉਮਡੇ ਅਮਿਤ ਮਲੇਛਨ ਕੇ ਗਨ ॥
उमडे अमित मलेछन के गन ॥

सैनिकांच्या (योद्ध्यांच्या) असंख्य तुकड्या उठल्या.

ਤਿਨ ਕੇ ਨਾਮ ਕਹਤ ਤੁਮ ਸੌ ਭਨਿ ॥੨੦੧॥
तिन के नाम कहत तुम सौ भनि ॥२०१॥

मी त्यांची नावे सांगतो. 201.

ਨਾਹਰ ਖਾਨ ਝੜਾਝੜ ਖਾਨਾ ॥
नाहर खान झड़ाझड़ खाना ॥

नाहर खान, झारझार खान,

ਖਾਨ ਨਿਹੰਗ ਭੜੰਗ ਜੁਆਨਾ ॥
खान निहंग भड़ंग जुआना ॥

निहंग खान, भारंग (खान)

ਔਰ ਝੜੰਗ ਖਾਨ ਰਨ ਧਾਯੋ ॥
और झड़ंग खान रन धायो ॥

आणि झारंग खान (मूळ लढाऊ योद्धा)

ਅਮਿਤ ਸਸਤ੍ਰ ਕਰ ਲਏ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੦੨॥
अमित ससत्र कर लए सिधायो ॥२०२॥

हातात अगणित शस्त्रे घेऊन ते रणांगणावर आले. 202.