आणि त्या दिवसापासून त्याने तिच्यावर कधीही प्रेम केले नाही (38)
तिच्यासोबत मजा करण्याचा त्याने कितीतरी वेळा विचार केला,
पण तोच प्रसंग त्याच्या मनात असताना तो लैंगिकरित्या अनुभवू शकला नाही.(39)
चौपायी
हे राणीच्या मनातले समजले.
राणीला मनात खूप लाज वाटली पण स्वाभिमान जपण्याची
त्याच्या जाहिरातीसाठी बोलणे सुरूच होते
राजाला रहस्य कधीही उघड केले नाही. (40)
दोहिरा
ऐक माझ्या मित्रा, सर्व ब्रेक्स दुरुस्त करता येतील,
पण तुटलेले मन आणि विचार यांचा ताळमेळ बसू शकत नाही.(41)
नोकर किंवा पत्नीला योग्य असलेली एकमेव मूर्त शिक्षा,
त्यांना मारण्यासाठी नाही तर त्यांना क्षमा करा.( 42)(1)
राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्र संभाषणाची तीस तृतीय बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (३३)(६६०)
चौपायी
हे राजन! ऐक, मी तुला एक गोष्ट सांगतो
ऐक, माझ्या सार्वभौम, मी आता एक कथा सांगेन, जी तुमच्या हृदयाला शांत करेल.
ऐक, माझ्या सार्वभौम, मी आता एक कथा सांगेन, जी तुमच्या हृदयाला शांत करेल.
मी तुम्हाला एक स्त्री-चरितार सांगेन, जे तुम्हाला शांत करू शकेल.(1)
एक जोगी सरहिंद शहरात राहत होता.
सरहंद शहरात एक तपस्वी राहत असे, जे खरे तर समागमाचा आस्वाद घेत होते.
सरहंद शहरात एक तपस्वी राहत असे, जे खरे तर समागमाचा आस्वाद घेत होते.
तो एका घरात यायचा आणि स्त्रीशी लैंगिक संबंध ठेवायचा.(2)
(तो) जोगीचे नाव सुरगनाथ होते.
त्याचे नाव जोगी सुरग नाथ आणि त्या महिलेचे नाव छब मान माती होते.
त्याचे नाव जोगी सुरग नाथ आणि त्या महिलेचे नाव छब मान माती होते.
त्यांनी दिवसेंदिवस सेक्सचा आनंद लुटला, पण तिच्या पतीला वस्तुस्थिती माहीत नव्हती.(3)
दोहिरा
एके दिवशी तपस्वी घरातच असताना तिचा गृहस्थ परत आला.
मग त्याच्या पत्नीने नीचपणे खेळून त्याची (पती) अशी दिशाभूल केली, (4)
चौपायी
(त्याने नोकराला हाक मारली आणि म्हणाला, हे सेवक!) तुझी तलवार हातात घेऊन पळून जा
(तिने तपस्वीला विचारले,) 'नग्न तलवार हातात घेऊन तू धावत घरात येतोस.
(तिने तपस्वीला विचारले,) 'नग्न तलवार हातात घेऊन तू धावत घरात येतोस.
आणि आव्हान द्या की त्याने तुमचा चोर लपवला होता. (५)
दोहिरा
'त्याला वाचवण्यासाठी मी त्याला कुठेतरी लपवून ठेवीन
त्याला काही क्रितारसह बाहेर काढा.'(6)
चौपायी
अशा प्रकारे परवानगीने (सेवकाला) पाठवले
योजनेनुसार तिने कृती केली (पतीला लपवून ठेवले) आणि स्वतः तिने (संन्याशी) प्रेम केले.
योजनेनुसार तिने कृती केली (पतीला लपवून ठेवले) आणि स्वतः तिने (संन्याशी) प्रेम केले.
जेव्हा तिचा नवरा लपून बाहेर आला तेव्हा तिने तपस्वीला लपवून ठेवले आणि त्याला म्हणाली, (7)
जेव्हा तिचा नवरा लपून बाहेर आला तेव्हा तिने तपस्वीला लपवून ठेवले आणि त्याला म्हणाली, (7)
'अरे, माझ्या प्रिये, भयंकरपणे, मला तुला एक कथा सांगायची आहे.
एका जोगीला खूप राग आला
रागाच्या भरात एका तपस्वीने आपल्या शिष्याला मारायला सुरुवात केली (8)
मी जोगीला काढले,
'मी संन्याशाचे मन वळवले आणि शिष्याला दूर लपवले.
हे परमेश्वरा! मी तुला दाखवतो
'आता तू ये आणि मी तुला दाखवतो तुझ्या शंका दूर करण्यासाठी.(9)
दोहिरा
'तू खूप हुशारीने वागलास आणि माझे मन प्रसन्न केलेस.' (तो म्हणाला).
'परोपकारी लोक जेव्हा संरक्षणासाठी येतात तेव्हा कधीही बळी पडू देत नाहीत,' (ती पुढे म्हणाली).(10)
असे बोलणे ऐकून त्याला खूप आनंद झाला.
आणि वस्तुस्थिती समजून न घेता, पत्नीवर अधिक प्रेम करा.(11)(1)
आशीर्वादाने पूर्ण झालेले राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्रांच्या संभाषणाची चौतिसावी बोधकथा.(३४)(६७१)
चौपायी
(मी) तुमच्याकडे पुरुष वर्ण आहे असे म्हणते.
अशा प्रकारे चरित्रांचे वर्णन करताना, राजाला आणखी एक कथा ऐकण्याची विनंती करण्यात आली:
अशा प्रकारे चरित्रांचे वर्णन करताना, राजाला आणखी एक कथा ऐकण्याची विनंती करण्यात आली:
दक्षिणेकडील एका देशात एक राजा राहत होता, जो अतिशय देखणा होता.
अरिल
त्याच्या दिसण्याचा आनंद लुटण्यासाठी बाई यायच्या,
त्याचे देखणेपणा पाहून ते धन्य झाले.
ते नेहमी त्याच्यासाठी तळमळत होते,
आणि त्यांनी कधीही त्याच्यावर नितांत प्रेम केले.(2)
दोहिरा
त्याच्यासोबत दोन स्त्रिया राहत होत्या.
आणि राजा एकावर प्रेम करत असे.(३)
एकदा राजाने दोघांना बोलावले.
आणि लपाछपीच्या खेळात गुंतले.(4)