श्री दसाम ग्रंथ

पान - 527


ਸੇਵ ਕਰੀ ਸਿਵ ਕੀ ਹਿਤ ਸੋ ਤਿਹ ਗਾਲ੍ਰਹ ਬਜਾਇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਕਰਾਯੋ ॥
सेव करी सिव की हित सो तिह गाल्रह बजाइ प्रसंन करायो ॥

त्याने शिवाची सेवा केली आणि बकऱ्या खेळून त्याला प्रसन्न केले.

ਸ੍ਯਾਮ ਹਨੋ ਝਟ ਦੈ ਛਿਨ ਮੈ ਤਿਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਟ ਦੈ ਬਰੁ ਪਾਯੋ ॥੨੨੭੬॥
स्याम हनो झट दै छिन मै तिनि स्याम भनै तट दै बरु पायो ॥२२७६॥

त्याने आपल्या मनाच्या एकाकीपणाने शिवाची सेवा केली आणि त्याची पूजा केली आणि त्याला प्रसन्न करून एका क्षणात कृष्णाला मारण्याचे वरदान प्राप्त केले.2276.

ਰੁਦ੍ਰ ਬਾਚ ਦਛ ਸੋ ॥
रुद्र बाच दछ सो ॥

सुदक्षेला उद्देशून शिवाचे भाषण:

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपाई

ਤਬ ਸਿਵ ਜੂ ਫਿਰ ਯੌ ਉਚਰੋ ॥
तब सिव जू फिर यौ उचरो ॥

तेव्हा शिवाजी असे म्हणाला

ਹਰਿ ਕੇ ਬਧ ਹਿਤ ਹੋਮਹਿ ਕਰੋ ॥
हरि के बध हित होमहि करो ॥

तेव्हा शिव पुन्हा त्याला म्हणाला, “तुम्ही कृष्णाला मारण्यासाठी होम करू शकता

ਤਾ ਤੇ ਮੂਰਤਿ ਏਕ ਨਿਕਰਿ ਹੈ ॥
ता ते मूरति एक निकरि है ॥

त्यातून (हवनकुंड) एक मूर्ती निघेल.

ਸੋ ਹਰਿ ਜੀ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨਨ ਹਰਿ ਹੈ ॥੨੨੭੭॥
सो हरि जी के प्रानन हरि है ॥२२७७॥

त्या होमापासून तुम्हाला एक मूर्ती मिळेल, जी कृष्णाचा प्राण घेईल.2277.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

डोहरा

ਏਕ ਕਹੀ ਤਿਹ ਜੁਧ ਸਮੈ ਜੋ ਕੋਊ ਬਿਮੁਖ ਕਰਾਇ ॥
एक कही तिह जुध समै जो कोऊ बिमुख कराइ ॥

एकाने (असेही) म्हटले की जो कोणी युद्धात असेल तो ती (मूर्ती) चेहराहीन करेल (म्हणजे ती मागे फिरवेल).

ਤਾ ਪੈ ਬਲੁ ਨਹਿ ਚਲਿ ਸਕੈ ਤੁਹਿ ਮਾਰੈ ਫਿਰਿ ਆਇ ॥੨੨੭੮॥
ता पै बलु नहि चलि सकै तुहि मारै फिरि आइ ॥२२७८॥

"जर कोणी त्याला लढाईत मागे ढकलले आणि बेफिकीर केले तर ती शक्ती तुम्हाला मारायला येईल."2278.

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

स्वय्या

ਐਸੇ ਸੁਦਛਨ ਕੋ ਜਬ ਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਅਸ ਰੁਦ੍ਰ ਬਖਾਨਿਯੋ ॥
ऐसे सुदछन को जब ही कबि स्याम भनै अस रुद्र बखानियो ॥

शिवाने हे सुदक्षाला सांगितल्यावर तो प्रसन्न झाला

ਸੋ ਉਨਿ ਕਾਜ ਕੀਯੋ ਉਠ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਹਰਿਖਾਨਿਯੋ ॥
सो उनि काज कीयो उठ कै अपुने मन मै अति ही हरिखानियो ॥

शिवाच्या दिग्दर्शनाप्रमाणे त्याने ते केले

ਹੋਮ ਕੀਓ ਤਿਨਿ ਪਾਵਕ ਮੈ ਘ੍ਰਿਤ ਅਛਤ ਜਉ ਜੈਸੇ ਬੇਦਨ ਬਖਾਨਿਯੋ ॥
होम कीओ तिनि पावक मै घ्रित अछत जउ जैसे बेदन बखानियो ॥

त्यांनी वैदिक आज्ञेनुसार अग्नी, तूप आणि इतर पदार्थांचा वापर करून हवन केले

ਰੁਦ੍ਰ ਕੇ ਭਾਖਬੇ ਕੋ ਸੁ ਕਛੂ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜੜ ਭੇਦ ਨ ਜਾਨਿਯੋ ॥੨੨੭੯॥
रुद्र के भाखबे को सु कछू कबि स्याम भनै जड़ भेद न जानियो ॥२२७९॥

त्या मूर्खाला शिवाच्या शब्दांचे रहस्य समजले नाही.2279.

ਤਉ ਨਿਕਸੀ ਤਿਹ ਤੇ ਪ੍ਰਿਤਮਾ ਇਹ ਦੇਖਤ ਹੀ ਸਭ ਕਉ ਡਰੁ ਆਵੈ ॥
तउ निकसी तिह ते प्रितमा इह देखत ही सभ कउ डरु आवै ॥

त्या होमातून एक मूर्ती निघाली, ती पाहून सगळे घाबरले

ਕਉਨ ਬਲੀ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਜਗ ਮੈ ਇਹ ਧਾਵਤ ਅਗ੍ਰਜ ਕੋ ਠਹਰਾਵੈ ॥
कउन बली प्रगटियो जग मै इह धावत अग्रज को ठहरावै ॥

त्याच्या जगात तो पराक्रमी कोण आहे, जो त्याच्याविरुद्ध राहू शकेल?

ਠਾਢੀ ਭਈ ਕਰਿ ਲੈ ਕੈ ਗਦਾ ਅਤਿ ਰੋਸ ਕੈ ਦਾਤ ਸੋ ਦਾਤ ਬਜਾਵੈ ॥
ठाढी भई करि लै कै गदा अति रोस कै दात सो दात बजावै ॥

ती मूर्ती रागाने दात खात मोठी गदा घेऊन उभी राहिली आणि

ਐਸੇ ਲਖਿਯੋ ਸਭ ਹੂ ਇਹ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨੨੮੦॥
ऐसे लखियो सभ हू इह ते ब्रिज नाइक जीवत जान न पावै ॥२२८०॥

सर्वांना वाटले आता कृष्ण जिवंत होणार नाही.2280.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपाई

ਤਬ ਦਿਸ ਦ੍ਵਾਰਵਤੀ ਕੀ ਧਾਈ ॥
तब दिस द्वारवती की धाई ॥

(ती मूर्ती) मग द्वारिकेकडे पळून गेली.

ਅਤਿ ਚਿਤਿ ਅਪਨੇ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਈ ॥
अति चिति अपने क्रोध बढाई ॥

मग ती मूर्ती मनात अत्यंत क्रोधीत होऊन द्वारकेकडे जाऊ लागली

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਇਤੈ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
स्री ब्रिजनाथ इतै सुनि पायो ॥

येथे श्रीकृष्णानेही ऐकले