श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1101


ਬ੍ਯਾਹੀ ਏਕ ਨਰੇਸ ਕੌ ਜਾ ਤੇ ਪੂਤ ਨ ਧਾਮ ॥੧॥
ब्याही एक नरेस कौ जा ते पूत न धाम ॥१॥

तिचे लग्न एका राजाशी झाले होते पण तिला मुलगा नव्हता. १.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਰਾਜਾ ਜਤਨ ਕਰਤ ਬਹੁ ਭਯੋ ॥
राजा जतन करत बहु भयो ॥

राजाने खूप प्रयत्न केले

ਪੂਤ ਨ ਧਾਮ ਬਿਧਾਤੈ ਦਯੋ ॥
पूत न धाम बिधातै दयो ॥

पण देवाने त्याला पुत्राचे दान दिले नाही.

ਤਰੁਨ ਅਵਸਥਹਿ ਸਕਲ ਬਿਤਾਯੋ ॥
तरुन अवसथहि सकल बितायो ॥

(त्याची) संपूर्ण तारुण्य अवस्था संपली आहे

ਬਿਰਧਾਪਨੋ ਅੰਤ ਗਤਿ ਆਯੋ ॥੨॥
बिरधापनो अंत गति आयो ॥२॥

आणि शेवटी म्हातारपण आले. 2.

ਤਬ ਤਰੁਨੀ ਰਾਨੀ ਸੋ ਭਈ ॥
तब तरुनी रानी सो भई ॥

मग राणी तरुण झाली

ਜਬ ਜ੍ਵਾਨੀ ਰਾਜਾ ਕੀ ਗਈ ॥
जब ज्वानी राजा की गई ॥

जेव्हा राजाचे तारुण्य निघून गेले.

ਤਾ ਸੌ ਭੋਗ ਰਾਵ ਨਹਿ ਕਰਈ ॥
ता सौ भोग राव नहि करई ॥

राजाने त्याचे मनोरंजन केले नाही

ਯਾ ਤੇ ਅਤਿ ਅਬਲਾ ਜਿਯ ਜਰਈ ॥੩॥
या ते अति अबला जिय जरई ॥३॥

त्यामुळे ती बाई मनात खूप जळत असे (म्हणजे ती दु:खी असायची). 3.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਏਕ ਪੁਰਖ ਸੌ ਦੋਸਤੀ ਰਾਨੀ ਕਰੀ ਬਨਾਇ ॥
एक पुरख सौ दोसती रानी करी बनाइ ॥

राणी एका माणसाशी मैत्री करते.

ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਾ ਸੌ ਕਰੈ ਨਿਤਿਪ੍ਰਤਿ ਧਾਮ ਬੁਲਾਇ ॥੪॥
काम भोग ता सौ करै नितिप्रति धाम बुलाइ ॥४॥

दररोज ती त्याला घरी बोलावून त्याच्याशी शारीरिक संबंध ठेवायची. 4.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਤਾ ਕੌ ਧਰਮ ਭ੍ਰਾਤ ਠਹਰਾਯੋ ॥
ता कौ धरम भ्रात ठहरायो ॥

त्याला धर्माच्या भावाने मारले

ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਡਾਯੋ ॥
सभ जग महि इह भाति उडायो ॥

हे प्रकरण जगभर गाजले.

ਭਾਇ ਭਾਇ ਕਹਿ ਰੋਜ ਬੁਲਾਵੈ ॥
भाइ भाइ कहि रोज बुलावै ॥

ती त्याला रोज भाऊ म्हणायची

ਕਾਮ ਕੇਲ ਰੁਚਿ ਮਾਨ ਕਮਾਵੈ ॥੫॥
काम केल रुचि मान कमावै ॥५॥

आणि (त्याच्यासोबत) रुची आवडीने खेळायची. ५.

ਜੌ ਯਾ ਤੇ ਮੋ ਕੌ ਸੁਤ ਹੋਈ ॥
जौ या ते मो कौ सुत होई ॥

(राणीला वाटले की) यातून मला मुलगा होईल.

ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਪੂਤ ਲਖੈ ਸਭ ਕੋਈ ॥
न्रिप को पूत लखै सभ कोई ॥

प्रत्येकजण त्याला राजाचा मुलगा समजेल.

ਦੇਸ ਬਸੈ ਸਭ ਲੋਗ ਰਹੈ ਸੁਖ ॥
देस बसै सभ लोग रहै सुख ॥

(याने) देश चालेल, लोक सुखाने जगतील

ਹਮਰੋ ਮਿਟੈ ਚਿਤ ਕੋ ਸਭ ਦੁਖ ॥੬॥
हमरो मिटै चित को सभ दुख ॥६॥

आणि माझ्या मनातील सर्व दु:ख दूर होईल. 6.

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

अविचल:

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭੋਗ ਕਰਤ ਤਾ ਸੋ ਭਈ ॥
भाति भाति के भोग करत ता सो भई ॥

त्याच्याबरोबर अनेक प्रकारचे भोग सुरू झाले.

ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਬਾਤ ਬਿਸਾਰਿ ਸਭੈ ਚਿਤ ਤੇ ਦਈ ॥
न्रिप की बात बिसारि सभै चित ते दई ॥

(तो) राजाची सर्व बाब मनातून विसरला.

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਗਈ ਨੈਨਨ ਨੈਨ ਮਿਲਾਇ ਕੈ ॥
लपटि लपटि गई नैनन नैन मिलाइ कै ॥

ती असे डोळे गुंडाळायची

ਹੋ ਫਸਤ ਹਿਰਨ ਜ੍ਯੋ ਹਿਰਨਿ ਬਿਲੋਕਿ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥੭॥
हो फसत हिरन ज्यो हिरनि बिलोकि बनाइ कै ॥७॥

हरीण पाहून जसा फसतो.7.

ਇਤਕ ਦਿਨਨ ਰਾਜਾ ਜੂ ਦਿਵ ਕੇ ਲੋਕ ਗੇ ॥
इतक दिनन राजा जू दिव के लोक गे ॥

या दिवसांत राजा स्वर्गात गेला.

ਨਸਟ ਰਾਜ ਲਖਿ ਲੋਗ ਅਤਿ ਆਕੁਲ ਹੋਤ ਭੈ ॥
नसट राज लखि लोग अति आकुल होत भै ॥

राज्य उद्ध्वस्त होताना पाहून जनता वैतागली.

ਤਬ ਰਾਨੀ ਮਿਤਵਾ ਕੌ ਲਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
तब रानी मितवा कौ लयो बुलाइ कै ॥

मग राणीने मित्राला हाक मारली

ਹੋ ਦਯੋ ਰਾਜ ਕੋ ਸਾਜੁ ਜੁ ਛਤ੍ਰੁ ਫਿਰਾਇ ਕੈ ॥੮॥
हो दयो राज को साजु जु छत्रु फिराइ कै ॥८॥

आणि त्याला छत्री घालून राज्य सुपूर्द केले. 8.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਪੂਤ ਨ ਧਾਮ ਹਮਾਰੇ ਭਏ ॥
पूत न धाम हमारे भए ॥

आमच्या घरी मुलगा झाला नाही

ਰਾਜਾ ਦੇਵ ਲੋਕ ਕੌ ਗਏ ॥
राजा देव लोक कौ गए ॥

आणि राजा स्वर्गात गेला.

ਰਾਜ ਇਹ ਭ੍ਰਾਤ ਹਮਾਰੋ ਕਰੋ ॥
राज इह भ्रात हमारो करो ॥

आता ते माझ्या भावावर राज्य करेल

ਯਾ ਕੈ ਸੀਸ ਛਤ੍ਰ ਸੁਭ ਢਰੋ ॥੯॥
या कै सीस छत्र सुभ ढरो ॥९॥

आणि सूर्य त्याच्या डोक्यावर लटकेल. ९.

ਮੇਰੋ ਭ੍ਰਾਤ ਰਾਜ ਇਹ ਕਰੋ ॥
मेरो भ्रात राज इह करो ॥

(आता) माझा हा भाऊ राज्य करेल

ਅਤ੍ਰ ਪਤ੍ਰ ਯਾ ਕੇ ਸਿਰ ਢਰੋ ॥
अत्र पत्र या के सिर ढरो ॥

आणि चार आणि छत्री त्याच्या डोक्यावर लटकतील.

ਸੂਰਬੀਰ ਆਗ੍ਯਾ ਸਭ ਕੈ ਹੈ ॥
सूरबीर आग्या सभ कै है ॥

सर्व शूरवीरांना परवानगी देईल.

ਜਹਾ ਪਠੈਯੈ ਤਹ ਤੇ ਜੈ ਹੈ ॥੧੦॥
जहा पठैयै तह ते जै है ॥१०॥

तो जिथे पाठवेल तिथे जाईल. 10.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਰਾਨੀ ਐਸੋ ਬਚਨ ਕਹਿ ਦਯੋ ਜਾਰ ਕੌ ਰਾਜ ॥
रानी ऐसो बचन कहि दयो जार कौ राज ॥

असे म्हणत राणीने (तिच्या) मित्राला राज्य दिले.

ਮਿਤਵਾ ਕੌ ਰਾਜਾ ਕਿਯਾ ਫੇਰਿ ਛਤ੍ਰ ਦੈ ਸਾਜ ॥੧੧॥
मितवा कौ राजा किया फेरि छत्र दै साज ॥११॥

छत्री आणि शाही सजावट देऊन मित्राला राजा बनवले. 11.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਸੂਰਬੀਰ ਸਭ ਪਾਇ ਲਗਾਏ ॥
सूरबीर सभ पाइ लगाए ॥

सर्व योद्ध्यांना (त्याच्या मित्राच्या) पायावर ठेवले होते

ਗਾਉ ਗਾਉ ਚੌਧਰੀ ਬੁਲਾਏ ॥
गाउ गाउ चौधरी बुलाए ॥

आणि गावातील चौधरींना बोलावले.

ਦੈ ਸਿਰਪਾਉ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨੇ ॥
दै सिरपाउ बिदा करि दीने ॥

त्यांना सरबत देऊन परत पाठवले

ਆਪਨ ਭੋਗ ਜਾਰ ਸੌ ਕੀਨੈ ॥੧੨॥
आपन भोग जार सौ कीनै ॥१२॥

आणि तू तुझ्या मित्रासोबत सेक्स करायला लागलास. 12.

ਮੇਰੋ ਰਾਜ ਸੁਫਲ ਸਭ ਭਯੋ ॥
मेरो राज सुफल सभ भयो ॥

(आता) माझे राज्य यशस्वी झाले आहे

ਸਭ ਧਨ ਰਾਜ ਮਿਤ੍ਰ ਕੌ ਦਯੋ ॥
सभ धन राज मित्र कौ दयो ॥

(आणि अशा प्रकारे) सर्व संपत्ती आणि राज्य मित्राला दिले.

ਮਿਤ੍ਰ ਅਰੁ ਮੋ ਮੈ ਭੇਦ ਨ ਹੋਈ ॥
मित्र अरु मो मै भेद न होई ॥

(तो सांगू लागला) मित्रा आणि माझ्यात काही फरक नाही.

ਬਾਲ ਬ੍ਰਿਧ ਜਾਨਤ ਸਭ ਕੋਈ ॥੧੩॥
बाल ब्रिध जानत सभ कोई ॥१३॥

(ही बाब) सर्व लहान मुलांना आणि वृद्धांना माहीत आहे. 13.

ਸਕਲ ਪ੍ਰਜਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੈ ॥
सकल प्रजा इह भाति उचारै ॥

असे सगळे लोक म्हणत होते

ਬੈਠਿ ਸਦਨ ਮੈ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰੈ ॥
बैठि सदन मै मंत्र बिचारै ॥

आणि ती विधानसभेच्या घरात बसून विचार करत होती

ਨਸਟ ਰਾਜ ਰਾਨੀ ਲਖਿ ਲਯੋ ॥
नसट राज रानी लखि लयो ॥

की राणीने राज्य उध्वस्त झालेले पाहिले,

ਤਾ ਤੇ ਰਾਜ ਭ੍ਰਾਤ ਕੋ ਦਯੋ ॥੧੪॥
ता ते राज भ्रात को दयो ॥१४॥

त्यामुळे त्याच्या भावाला राज्य देण्यात आले. 14.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਕੇਲ ਕਰਤ ਰੀਝੀ ਅਧਿਕ ਹੇਰਿ ਤਰਨਿ ਤਰੁਨੰਗ ॥
केल करत रीझी अधिक हेरि तरनि तरुनंग ॥

खेळ खेळताना (तिच्या मैत्रिणीचे) तरुण शरीर पाहून राणीला खूप आनंद झाला.

ਰਾਜ ਸਾਜ ਤਾ ਤੇ ਦਯੋ ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕੇ ਸੰਗ ॥੧੫॥
राज साज ता ते दयो इह चरित्र के संग ॥१५॥

त्याने हे पात्र साकारले आणि त्याला राज्य दिले. १५.

ਨਸਟ ਹੋਤ ਤ੍ਰਿਯ ਰਾਜਿ ਲਖਿ ਕਿਯੋ ਭ੍ਰਾਤ ਕੌ ਦਾਨ ॥
नसट होत त्रिय राजि लखि कियो भ्रात कौ दान ॥

मुर्ख लोक असे म्हणत होते की (राणीने) राज्याचा नाश झालेला पाहून भावाला राज्य दिले.

ਲੋਗ ਮੂੜ ਐਸੇ ਕਹੈ ਸਕੈ ਨ ਭੇਦ ਪਛਾਨ ॥੧੬॥
लोग मूड़ ऐसे कहै सकै न भेद पछान ॥१६॥

पण खरा फरक त्यांना समजू शकला नाही. 16.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਆਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੦੮॥੩੯੩੪॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ आठवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२०८॥३९३४॥अफजूं॥

श्री चरित्रोपाख्यानच्या त्रिचरित्राच्या मंत्री भूप संवादाचा २०८ वा अध्याय येथे संपतो, सर्व शुभ आहे. २०८.३९३४. चालते

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਧਾਰਾ ਨਗਰੀ ਕੋ ਰਹੈ ਭਰਥਰਿ ਰਾਵ ਸੁਜਾਨ ॥
धारा नगरी को रहै भरथरि राव सुजान ॥

धारा नगरात भरथरी नावाचा सुजन राजा राहत होता.

ਦੋ ਦ੍ਵਾਦਸ ਬਿਦ੍ਯਾ ਨਿਪੁਨ ਸੂਰਬੀਰ ਬਲਵਾਨ ॥੧॥
दो द्वादस बिद्या निपुन सूरबीर बलवान ॥१॥

तो चौदा शास्त्रांमध्ये निपुण आणि शूर व बलवान होता. १.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਭਾਨ ਮਤੀ ਤਾ ਕੇ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥
भान मती ता के बर नारी ॥

त्याची मावशी मती नावाची सुंदर राणी होती

ਪਿੰਗੁਲ ਦੇਇ ਪ੍ਰਾਨਨਿ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥
पिंगुल देइ प्राननि ते प्यारी ॥

आणि पिंगुळ देवी देखील मर्त्यांचे प्रिय होते.

ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਭਾ ਰਾਨੀ ਸੋਹੈ ॥
अप्रमान भा रानी सोहै ॥

राण्या अतुलनीय सौंदर्याने सजल्या होत्या.

ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਸੁਤਾ ਢਿਗ ਕੋ ਹੈ ॥੨॥
देव अदेव सुता ढिग को है ॥२॥

त्यांच्यासमोर देव आणि राक्षसांच्या कन्या किती चांगल्या होत्या. 2.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਭਾਨ ਮਤੀ ਕੀ ਅਧਿਕ ਛਬਿ ਜਲ ਥਲ ਰਹੀ ਸਮਾਇ ॥
भान मती की अधिक छबि जल थल रही समाइ ॥

भान मातीचे मोठे सौंदर्य पाण्यात लीन झाले होते.