ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसाम ग्रंथ
पान - 100
ਖੈਚ ਕੈ ਮੂੰਡ ਦਈ ਕਰਵਾਰ ਕੀ ਏਕ ਕੋ ਮਾਰਿ ਕੀਏ ਤਬ ਦੋਊ ॥
खैच कै मूंड दई करवार की एक को मारि कीए तब दोऊ ॥देवीने आपली तलवार बाहेर काढली आणि सुंभच्या मानेवर वार करून त्याच्या शरीराचे दोन तुकडे केले.
ਸੁੰਭ ਦੁ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਭੂਮਿ ਪਰਿਓ ਤਨ ਜਿਉ ਕਲਵਤ੍ਰ ਸੋ ਚੀਰਤ ਕੋਊ ॥੨੨੧॥
सुंभ दु टूक ह्वै भूमि परिओ तन जिउ कलवत्र सो चीरत कोऊ ॥२२१॥सुंभाचे दोन तुकडे केलेले शरीर अशा प्रकारे पृथ्वीवर पडले की ते करवतीने फाडले गेले.221.
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥डोहरा,
ਸੁੰਭ ਮਾਰ ਕੈ ਚੰਡਿਕਾ ਉਠੀ ਸੁ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ॥
सुंभ मार कै चंडिका उठी सु संख बजाइ ॥सुंभाचा वध केल्यावर चण्डिका शंख फुंकण्यासाठी उठली.
ਤਬ ਧੁਨਿ ਘੰਟਾ ਕੀ ਕਰੀ ਮਹਾ ਮੋਦ ਮਨਿ ਪਾਇ ॥੨੨੨॥
तब धुनि घंटा की करी महा मोद मनि पाइ ॥२२२॥मग तिने विजयाची खूण म्हणून गोंग वाजवली, तिच्या मनात खूप आनंद झाला.222.,
ਦੈਤ ਰਾਜ ਛਿਨ ਮੈ ਹਨਿਓ ਦੇਵੀ ਇਹ ਪਰਕਾਰ ॥
दैत राज छिन मै हनिओ देवी इह परकार ॥देवीने अशाप्रकारे राक्षसांच्या राजाला एका क्षणात मारले.
ਅਸਟ ਕਰਨ ਮਹਿ ਸਸਤ੍ਰ ਗਹਿ ਸੈਨਾ ਦਈ ਸੰਘਾਰ ॥੨੨੩॥
असट करन महि ससत्र गहि सैना दई संघार ॥२२३॥आपल्या आठ हातात शस्त्रे धरून तिने राक्षसांच्या सैन्याचा नाश केला. 223.,
ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
स्वैया ॥स्वय्या,
ਚੰਡਿ ਕੇ ਕੋਪ ਨ ਓਪ ਰਹੀ ਰਨ ਮੈ ਅਸਿ ਧਾਰਿ ਭਈ ਸਮੁਹਾਈ ॥
चंडि के कोप न ओप रही रन मै असि धारि भई समुहाई ॥रणांगणात जेव्हा चनादी तलवार घेऊन प्रकट झाली. तिच्या रागाचा सामना करण्यासाठी कोणत्याही भूताला शक्य नाही.
ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿ ਸੰਘਾਰਿ ਦਏ ਤਬ ਭੂਪ ਬਿਨਾ ਕਰੈ ਕਉਨ ਲਰਾਈ ॥
मारि बिदारि संघारि दए तब भूप बिना करै कउन लराई ॥तिने सर्वांना ठार मारले आणि नष्ट केले, मग राजाशिवाय कोण युद्ध करू शकेल?
ਕਾਪ ਉਠੇ ਅਰਿ ਤ੍ਰਾਸ ਹੀਏ ਧਰਿ ਛਾਡਿ ਦਈ ਸਭ ਪਉਰਖਤਾਈ ॥
काप उठे अरि त्रास हीए धरि छाडि दई सभ पउरखताई ॥शत्रू त्यांच्या अंतःकरणात भीतीने थरथर कापले, त्यांनी त्यांच्या वीरतेचा अभिमान सोडला.
ਦੈਤ ਚਲੈ ਤਜਿ ਖੇਤ ਇਉ ਜੈਸੇ ਬਡੇ ਗੁਨ ਲੋਭ ਤੇ ਜਾਤ ਪਰਾਹੀ ॥੨੨੪॥
दैत चलै तजि खेत इउ जैसे बडे गुन लोभ ते जात पराही ॥२२४॥तेव्हा रणांगण सोडून असुर लोभापासून सद्गुणांच्या प्रमाणे पळून गेले.224.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਮਾਰਕੰਡੇ ਪੁਰਾਣੇ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਸੁੰਭ ਬਧਹਿ ਨਾਮ ਸਪਤਮੋ ਧਿਆਯ ਸੰਪੂਰਨੰ ॥੭॥
इति स्री मारकंडे पुराणे चंडी चरित्रे सुंभ बधहि नाम सपतमो धिआय संपूरनं ॥७॥मार्कंडेय पुराणातील चंडी चरित्रातील ‘सुंभाचा वध’ शीर्षक असलेल्या सातव्या अध्यायाचा शेवट.७.,
ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
स्वैया ॥स्वय्या.,
ਭਾਜਿ ਗਇਓ ਮਘਵਾ ਜਿਨ ਕੇ ਡਰ ਬ੍ਰਹਮ ਤੇ ਆਦਿ ਸਭੈ ਭੈ ਭੀਤੇ ॥
भाजि गइओ मघवा जिन के डर ब्रहम ते आदि सभै भै भीते ॥ज्याच्या भीतीने इंद्राने स्वर्गातून उधळले होते आणि ब्रह्मा व इतर देवता भयाने भरून गेले होते.
ਤੇਈ ਵੈ ਦੈਤ ਪਰਾਇ ਗਏ ਰਨਿ ਹਾਰ ਨਿਹਾਰ ਭਏ ਬਲੁ ਰੀਤੇ ॥
तेई वै दैत पराइ गए रनि हार निहार भए बलु रीते ॥तेच असुर रणांगणात पराभव पाहून शक्तीहीन होऊन पळून गेले.
ਜੰਬੁਕ ਗ੍ਰਿਝ ਨਿਰਾਸ ਭਏ ਬਨ ਬਾਸ ਗਏ ਜੁਗ ਜਾਮਨ ਬੀਤੇ ॥
जंबुक ग्रिझ निरास भए बन बास गए जुग जामन बीते ॥कोल्हाळ आणि गिधाडे, निराश होऊन जंगलात परतले, दिवसाचे दोन घड्याळही संपले नाहीत.
ਸੰਤ ਸਹਾਇ ਸਦਾ ਜਗ ਮਾਇ ਸੁ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਬਡੇ ਅਰਿ ਜੀਤੇ ॥੨੨੫॥
संत सहाइ सदा जग माइ सु सुंभ निसुंभ बडे अरि जीते ॥२२५॥जगाची माता (देवी), संतांची सदैव रक्षक, सुंभ आणि निसुंभ या महान शत्रूंवर विजय मिळवला आहे. 225.
ਦੇਵ ਸਭੈ ਮਿਲਿ ਕੈ ਇਕ ਠਉਰ ਸੁ ਅਛਤ ਕੁੰਕਮ ਚੰਦਨ ਲੀਨੋ ॥
देव सभै मिलि कै इक ठउर सु अछत कुंकम चंदन लीनो ॥सर्व देव एकाच ठिकाणी जमतात आणि तांदूळ, कुंकू आणि चंदन घेतात.
ਤਛਨ ਲਛਨ ਦੈ ਕੈ ਪ੍ਰਦਛਨ ਟੀਕਾ ਸੁ ਚੰਡਿ ਕੇ ਭਾਲ ਮੈ ਦੀਨੋ ॥
तछन लछन दै कै प्रदछन टीका सु चंडि के भाल मै दीनो ॥लाखो देवांनी देवीची प्रदक्षिणा करून लगेचच तिच्या कपाळावर पुढची खूण (विजयाची) लावली.
ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਉਪਜ੍ਯੋ ਤਹ ਭਾਵ ਇਹੈ ਕਵਿ ਨੇ ਮਨ ਮੈ ਲਖਿ ਲੀਨੋ ॥
ता छबि को उपज्यो तह भाव इहै कवि ने मन मै लखि लीनो ॥त्या घटनेचा महिमा कवीने आपल्या मनात अशाप्रकारे कल्पित केला आहे.
ਮਾਨਹੁ ਚੰਦ ਕੈ ਮੰਡਲ ਮੈ ਸੁਭ ਮੰਗਲ ਆਨਿ ਪ੍ਰਵੇਸਹਿ ਕੀਨੋ ॥੨੨੬॥
मानहु चंद कै मंडल मै सुभ मंगल आनि प्रवेसहि कीनो ॥२२६॥असे वाटत होते की चंद्राच्या गोलाकारात, "उत्कृष्ट आनंदाचा काळ" शिरला आहे. 226.
ਕਬਿਤੁ ॥
कबितु ॥कविता
ਮਿਲਿ ਕੇ ਸੁ ਦੇਵਨ ਬਡਾਈ ਕਰੀ ਕਾਲਿਕਾ ਕੀ ਏਹੋ ਜਗ ਮਾਤ ਤੈ ਤੋ ਕਟਿਓ ਬਡੋ ਪਾਪੁ ਹੈ ॥
मिलि के सु देवन बडाई करी कालिका की एहो जग मात तै तो कटिओ बडो पापु है ॥सर्व देवांनी एकत्र येऊन देवीच्या स्तुतीसाठी हे स्तवन गायले: हे विश्व माते, तू फार मोठे पाप नाहीसे केले आहेस.
ਦੈਤਨ ਕੇ ਮਾਰ ਰਾਜ ਦੀਨੋ ਤੈ ਸੁਰੇਸ ਹੂੰ ਕੋ ਬਡੋ ਜਸੁ ਲੀਨੇ ਜਗਿ ਤੇਰੋ ਈ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਹੈ ॥
दैतन के मार राज दीनो तै सुरेस हूं को बडो जसु लीने जगि तेरो ई प्रतापु है ॥तू दानवांचा संहार करून इंद्राला स्वर्गाचे राज्य बहाल केलेस, तू खूप नामुष्की मिळविलीस आणि जगात तुझी कीर्ती पसरली.
ਦੇਤ ਹੈ ਅਸੀਸ ਦਿਜ ਰਾਜ ਰਿਖਿ ਬਾਰਿ ਬਾਰਿ ਤਹਾ ਹੀ ਪੜਿਓ ਹੈ ਬ੍ਰਹਮ ਕਉਚ ਹੂੰ ਕੋ ਜਾਪ ਹੈ ॥
देत है असीस दिज राज रिखि बारि बारि तहा ही पड़िओ है ब्रहम कउच हूं को जाप है ॥सर्व ऋषीमुनी, अध्यात्मिक तसेच राजेशाही तुम्हाला वारंवार आशीर्वाद देतात, त्यांनी तेथे ब्रह्म-कवच (अध्यात्मिक पदर) या मंत्राचे पुनरुत्थान केले आहे.
ਐਸੇ ਜਸੁ ਪੂਰ ਰਹਿਓ ਚੰਡਿਕਾ ਕੋ ਤੀਨ ਲੋਕਿ ਜੈਸੇ ਧਾਰ ਸਾਗਰ ਮੈ ਗੰਗਾ ਜੀ ਕੋ ਆਪੁ ਹੈ ॥੨੨੭॥
ऐसे जसु पूर रहिओ चंडिका को तीन लोकि जैसे धार सागर मै गंगा जी को आपु है ॥२२७॥चंडिकेची स्तुती अशा प्रकारे तिन्ही लोकांमध्ये पसरते जसे गंगेचे शुद्ध पाणी सागराच्या प्रवाहात विलीन होते.२२७.
ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
स्वैया ॥स्वय्या
ਦੇਹਿ ਅਸੀਸ ਸਭੈ ਸੁਰ ਨਾਰਿ ਸੁਧਾਰਿ ਕੈ ਆਰਤੀ ਦੀਪ ਜਗਾਇਓ ॥
देहि असीस सभै सुर नारि सुधारि कै आरती दीप जगाइओ ॥सर्व देवतांच्या स्त्रिया देवीला आशीर्वाद देतात आणि आरती (देवतेच्या प्रतिमेभोवती केला जाणारा धार्मिक कार्यक्रम) करून त्यांनी दिवे लावले आहेत.
ਫੂਲ ਸੁਗੰਧ ਸੁਅਛਤ ਦਛਨ ਜਛਨ ਜੀਤ ਕੋ ਗੀਤ ਸੁ ਗਾਇਓ ॥
फूल सुगंध सुअछत दछन जछन जीत को गीत सु गाइओ ॥ते फुले, सुगंध आणि तांदूळ अर्पण करतात आणि यक्षांच्या स्त्रिया विजयाचे गीत गातात.
ਧੂਪ ਜਗਾਇ ਕੈ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਕੈ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ਕੈ ਬੈਨ ਸੁਨਾਇਓ ॥
धूप जगाइ कै संख बजाइ कै सीस निवाइ कै बैन सुनाइओ ॥ते धूप जाळतात आणि शंख फुंकतात आणि मस्तक टेकवून प्रार्थना करतात.
ਹੇ ਜਗ ਮਾਇ ਸਦਾ ਸੁਖ ਦਾਇ ਤੈ ਸੁੰਭ ਕੋ ਘਾਇ ਬਡੋ ਜਸੁ ਪਾਇਓ ॥੨੨੮॥
हे जग माइ सदा सुख दाइ तै सुंभ को घाइ बडो जसु पाइओ ॥२२८॥हे विश्वमाता, सदैव सांत्वन देणाऱ्या, सुंभाचा वध करून, तू मोठी कृतज्ञता प्राप्त केली आहेस.���228.
ਸਕ੍ਰਹਿ ਸਾਜਿ ਸਮਾਜ ਦੈ ਚੰਡ ਸੁ ਮੋਦ ਮਹਾ ਮਨ ਮਾਹਿ ਰਈ ਹੈ ॥
सक्रहि साजि समाज दै चंड सु मोद महा मन माहि रई है ॥सर्व राजेशाही साहित्य इंद्राला दिल्याने चंडी तिच्या मनात खूप प्रसन्न झाली.
ਸੂਰ ਸਸੀ ਨਭਿ ਥਾਪ ਕੈ ਤੇਜੁ ਦੇ ਆਪ ਤਹਾ ਤੇ ਸੁ ਲੋਪ ਭਈ ਹੈ ॥
सूर ससी नभि थाप कै तेजु दे आप तहा ते सु लोप भई है ॥आकाशातील सूर्य-चंद्रांना ग्रहण करून ते तेजस्वी बनवून ती स्वतःच नाहीशी झाली आहे.
ਬੀਚ ਅਕਾਸ ਪ੍ਰਕਾਸ ਬਢਿਓ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਮਨ ਤੇ ਨ ਗਈ ਹੈ ॥
बीच अकास प्रकास बढिओ तिह की उपमा मन ते न गई है ॥आकाशात सूर्य आणि चंद्राचा प्रकाश वाढला आहे, पॉट आपल्या मनातून त्याची तुलना विसरला नाही.
ਧੂਰਿ ਕੈ ਪੂਰ ਮਲੀਨ ਹੁਤੋ ਰਵਿ ਮਾਨਹੁ ਚੰਡਿਕਾ ਓਪ ਦਈ ਹੈ ॥੨੨੯॥
धूरि कै पूर मलीन हुतो रवि मानहु चंडिका ओप दई है ॥२२९॥असे वाटले की सूर्य धुळीने मलिन झाला आहे आणि चंडी देवीने त्याला तेज दिले आहे.229.
ਕਬਿਤੁ ॥
कबितु ॥कविता
ਪ੍ਰਥਮ ਮਧੁ ਕੈਟ ਮਦ ਮਥਨ ਮਹਿਖਾਸੁਰੈ ਮਾਨ ਮਰਦਨ ਕਰਨ ਤਰੁਨਿ ਬਰ ਬੰਡਕਾ ॥
प्रथम मधु कैट मद मथन महिखासुरै मान मरदन करन तरुनि बर बंडका ॥ती जी मधु नाद कैतभचा अभिमान आणि नंतर महिषासुर नादचा अहंकार नष्ट करणारी आहे जी वरदान देण्यात अतिशय सक्रिय आहे.
ਧੂਮ੍ਰ ਦ੍ਰਿਗ ਧਰਨਧਰਿ ਧੂਰਿ ਧਾਨੀ ਕਰਨ ਚੰਡ ਅਰੁ ਮੁੰਡ ਕੇ ਮੁੰਡ ਖੰਡ ਖੰਡਕਾ ॥
धूम्र द्रिग धरनधरि धूरि धानी करन चंड अरु मुंड के मुंड खंड खंडका ॥ती जिने अशांत धुमर लोचनला पृथ्वीवर झोडपून काढले आणि चंद आणि मुंडाचे मुंडके कापले.
ਰਕਤ ਬੀਰਜ ਹਰਨ ਰਕਤ ਭਛਨ ਕਰਨ ਦਰਨ ਅਨਸੁੰਭ ਰਨਿ ਰਾਰ ਰਿਸ ਮੰਡਕਾ ॥
रकत बीरज हरन रकत भछन करन दरन अनसुंभ रनि रार रिस मंडका ॥रक्तविजेचा वध करणारी आणि त्याचे रक्त पिणारी, शत्रूंचा माश करणारी आणि रणांगणात अत्यंत संतापाने निसुंभाशी युद्धाची सुरुवात करणारी ती.
ਸੰਭ ਬਲੁ ਧਾਰ ਸੰਘਾਰ ਕਰਵਾਰ ਕਰਿ ਸਕਲ ਖਲੁ ਅਸੁਰ ਦਲੁ ਜੈਤ ਜੈ ਚੰਡਿਕਾ ॥੨੩੦॥
संभ बलु धार संघार करवार करि सकल खलु असुर दलु जैत जै चंडिका ॥२३०॥हातात तलवार घेऊन शक्तिशाली सुंभाचा नाश करणारी आणि मूर्ख राक्षसांच्या सर्व शक्तींवर विजय मिळवणारी ती, जयंती, त्या चंडीचा जयजयकार.230.
ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
स्वैया ॥स्वय्या
ਦੇਹ ਸਿਵਾ ਬਰੁ ਮੋਹਿ ਇਹੈ ਸੁਭ ਕਰਮਨ ਤੇ ਕਬਹੂੰ ਨ ਟਰੋ ॥
देह सिवा बरु मोहि इहै सुभ करमन ते कबहूं न टरो ॥हे देवी, मला हे प्रदान कर की मी चांगले कर्म करण्यास मागेपुढे पाहणार नाही.
ਨ ਡਰੋ ਅਰਿ ਸੋ ਜਬ ਜਾਇ ਲਰੋ ਨਿਸਚੈ ਕਰਿ ਅਪੁਨੀ ਜੀਤ ਕਰੋ ॥
न डरो अरि सो जब जाइ लरो निसचै करि अपुनी जीत करो ॥मी शत्रूला घाबरणार नाही, जेव्हा मी लढायला जाईन आणि खात्रीने विजयी होऊ शकेन.
ਅਰੁ ਸਿਖ ਹੌ ਆਪਨੇ ਹੀ ਮਨ ਕੋ ਇਹ ਲਾਲਚ ਹਉ ਗੁਨ ਤਉ ਉਚਰੋ ॥
अरु सिख हौ आपने ही मन को इह लालच हउ गुन तउ उचरो ॥आणि मी माझ्या मनाला ही शिकवण देऊ शकेन आणि मी कधीही तुझी स्तुती करू शकेन.
ਜਬ ਆਵ ਕੀ ਅਉਧ ਨਿਦਾਨ ਬਨੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਤਬ ਜੂਝ ਮਰੋ ॥੨੩੧॥
जब आव की अउध निदान बनै अति ही रन मै तब जूझ मरो ॥२३१॥जेव्हा माझ्या आयुष्याचा शेवट होईल तेव्हा मी रणांगणात लढत मरेन.231.
ਚੰਡਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕਵਿਤਨ ਮੈ ਬਰਨਿਓ ਸਭ ਹੀ ਰਸ ਰੁਦ੍ਰਮਈ ਹੈ ॥
चंडि चरित्र कवितन मै बरनिओ सभ ही रस रुद्रमई है ॥हे चंडी चरित्र मी काव्यात वर्णन केले आहे, जे सर्व रुद्र रसाने भरलेले आहे.
ਏਕ ਤੇ ਏਕ ਰਸਾਲ ਭਇਓ ਨਖ ਤੇ ਸਿਖ ਲਉ ਉਪਮਾ ਸੁ ਨਈ ਹੈ ॥
एक ते एक रसाल भइओ नख ते सिख लउ उपमा सु नई है ॥एक आणि सर्व श्लोक सुंदरपणे रचले गेले आहेत, ज्यात सुरुवातीपासून शेवटपर्यंत नवीन सिली आहेत.
ਕਉਤਕ ਹੇਤੁ ਕਰੀ ਕਵਿ ਨੇ ਸਤਿਸਯ ਕੀ ਕਥਾ ਇਹ ਪੂਰੀ ਭਈ ਹੈ ॥
कउतक हेतु करी कवि ने सतिसय की कथा इह पूरी भई है ॥कवीने आपल्या मनाच्या आनंदासाठी ते रचले असून, सातशे श्लोकांचे प्रवचन येथे पूर्ण झाले आहे.
ਜਾਹਿ ਨਮਿਤ ਪੜੈ ਸੁਨਿ ਹੈ ਨਰ ਸੋ ਨਿਸਚੈ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਦਈ ਹੈ ॥੨੩੨॥
जाहि नमित पड़ै सुनि है नर सो निसचै करि ताहि दई है ॥२३२॥कोणत्याही हेतूसाठी एखादी व्यक्ती ते तयार करेल किंवा ऐकेल, देवी त्याला ते निश्चितपणे देईल.232.
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥डोहरा
ਗ੍ਰੰਥ ਸਤਿ ਸਇਆ ਕੋ ਕਰਿਓ ਜਾ ਸਮ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
ग्रंथ सति सइआ को करिओ जा सम अवरु न कोइ ॥मी सत्साय नावाच्या पुस्तकाचे (सातशे शलोकांचे काव्य) भाषांतर केले आहे, ज्याच्या बरोबरीचे काहीही नाही.
ਜਿਹ ਨਮਿਤ ਕਵਿ ਨੇ ਕਹਿਓ ਸੁ ਦੇਹ ਚੰਡਿਕਾ ਸੋਇ ॥੨੩੩॥
जिह नमित कवि ने कहिओ सु देह चंडिका सोइ ॥२३३॥कवीने ज्या हेतूने ते रचले आहे, तेच चंडी त्याला देऊ शकेल.233.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਮਾਰਕੰਡੇ ਪੁਰਾਨੇ ਸ੍ਰੀ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਉਕਤਿ ਬਿਲਾਸ ਦੇਵ ਸੁਰੇਸ ਸਹਿਤ ਜੈਕਾਰ ਸਬਦ ਕਰਾ ਅਸਟਮੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੮॥
इति स्री मारकंडे पुराने स्री चंडी चरित्रे उकति बिलास देव सुरेस सहित जैकार सबद करा असटमो धिआइ समापतम सतु सुभम सतु ॥८॥श्री मार्कंडे पुराणातील श्री चंडी चरित्र उत्ती बिलास पर्संग यातील 'देवसुरेस सहत जय जय करा'चा आठवा अध्याय येथे संपतो. सर्व शुभ आहे.8.
ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹ ॥
ੴ वाहिगुरू जी की फतह ॥परमेश्वर एकच आहे आणि विजय हा खऱ्या गुरूंचा आहे.
ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥
स्री भगउती जी सहाइ ॥परमेश्वर एक आहे आणि विजय परमेश्वराचा आहे.
ਅਥ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਲਿਖ੍ਯਤੇ ॥
अथ चंडी चरित्र लिख्यते ॥चंडी चरित्र आता रचले आहे
ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥
नराज छंद ॥नरज श्लोक
ਮਹਿਖ ਦਈਤ ਸੂਰਯੰ ॥
महिख दईत सूरयं ॥महिकासुर (नाव) राक्षस योद्धा
ਬਢਿਯੋ ਸੋ ਲੋਹ ਪੂਰਯੰ ॥
बढियो सो लोह पूरयं ॥त्याने देवांचा राजा इंद्रावर विजय मिळवला
ਸੁ ਦੇਵ ਰਾਜ ਜੀਤਯੰ ॥
सु देव राज जीतयं ॥त्याने इंद्राचा पराभव केला
ਤ੍ਰਿਲੋਕ ਰਾਜ ਕੀਤਯੰ ॥੧॥
त्रिलोक राज कीतयं ॥१॥आणि तिन्ही जगावर राज्य केले.1.
ਭਜੇ ਸੁ ਦੇਵਤਾ ਤਬੈ ॥
भजे सु देवता तबै ॥त्यावेळी देव पळून गेले
ਇਕਤ੍ਰ ਹੋਇ ਕੈ ਸਬੈ ॥
इकत्र होइ कै सबै ॥आणि सर्वजण एकत्र जमले.
ਮਹੇਸੁਰਾਚਲੰ ਬਸੇ ॥
महेसुराचलं बसे ॥कैलास पर्वतावर त्यांची वस्ती होती
ਬਿਸੇਖ ਚਿਤ ਮੋ ਤ੍ਰਸੇ ॥੨॥
बिसेख चित मो त्रसे ॥२॥त्यांच्या मनात मोठ्या भीतीने.2.
ਜੁਗੇਸ ਭੇਸ ਧਾਰ ਕੈ ॥
जुगेस भेस धार कै ॥त्यांनी महान योगींचा वेश धारण केला
ਭਜੇ ਹਥਿਯਾਰ ਡਾਰ ਕੈ ॥
भजे हथियार डार कै ॥आणि शस्त्रे फेकून ते सर्वजण पळून गेले.
ਪੁਕਾਰ ਆਰਤੰ ਚਲੈ ॥
पुकार आरतं चलै ॥मोठ्या त्रासात रडत ते चालले.
ਬਿਸੂਰ ਸੂਰਮਾ ਭਲੇ ॥੩॥
बिसूर सूरमा भले ॥३॥उत्तम नायक प्रचंड यातनामध्ये होते.3.
ਬਰਖ ਕਿਤੇ ਤਹਾ ਰਹੇ ॥
बरख किते तहा रहे ॥ते मे वर्षे तेथे राहिले
ਸੁ ਦੁਖ ਦੇਹ ਮੋ ਸਹੇ ॥
सु दुख देह मो सहे ॥आणि त्यांच्या शरीरावर अनेक यातना सहन केल्या.
ਜਗਤ੍ਰ ਮਾਤਿ ਧਿਆਇਯੰ ॥
जगत्र माति धिआइयं ॥त्यांनी विश्वाच्या मातेवर मध्यस्थी केली
ਸੁ ਜੈਤ ਪਤ੍ਰ ਪਾਇਯੰ ॥੪॥
सु जैत पत्र पाइयं ॥४॥महिषासुरावर विजय मिळविल्याबद्दल.4.
ਪ੍ਰਸੰਨ ਦੇਵਤਾ ਭਏ ॥
प्रसंन देवता भए ॥देवता प्रसन्न झाले
ਚਰੰਨ ਪੂਜਬੇ ਧਏ ॥
चरंन पूजबे धए ॥आणि देवीच्या चरणांची पूजा करण्यासाठी वेग घेतला.
ਸਨੰਮੁਖਾਨ ਠਢੀਯੰ ॥
सनंमुखान ठढीयं ॥ते तिच्यासमोर उभे राहिले
ਪ੍ਰਣਾਮ ਪਾਠ ਪਢੀਯੰ ॥੫॥
प्रणाम पाठ पढीयं ॥५॥आणि तिचे स्तवन केले.5.