उपटलेल्या झाडासारखे.(७२)
इतर कोणीही संघर्षात भाग घेण्याची हिंमत दाखवली नाही,
जसे चंद्रमुखी कोणत्याही शरीराला बाहेर काढण्यासाठी वाकलेला होता.(73)
चीनच्या राजाने त्याच्या डोक्यावरून मुकुट काढून टाकला,
अंधाराच्या भूताने ताब्यात घेतल्याप्रमाणे.(74)
रात्र पडली तिला घेऊन, तिची स्वतःची सेना (तारे),
आणि तिचा स्वतःचा गेम प्लॅन सुरू केला.(75)
'अरे, अरेरे,' राजपुत्रांनी शोक केला,
'आपल्या आयुष्यातील किती दुःखद क्षण आले आहेत?'(76)
दुसऱ्या दिवशी जेव्हा प्रकाश पडायला सुरुवात झाली,
आणि प्रकाश पसरवणारा राजा (सूर्य) बसला.(७७)
मग दोन्ही बाजूंच्या सैन्याने पोझिशन घेतली.
आणि बाण आणि बंदुकीच्या गोळ्यांचा वर्षाव करण्यास सुरुवात केली.(78)
वाईट हेतूचे बाण जास्त उडले,
आणि यामुळे प्राप्त झालेल्या शेवटी क्रोध वाढला.(७९)
बहुतेक सैन्याचा नायनाट झाला.
एक व्यक्ती वाचली आणि तो होता सुभटसिंग (80)
त्याला विचारण्यात आले, 'अरे, तू, रुस्तम, विश्वाचा शूर,
'एकतर तू माझा स्वीकार कर किंवा माझ्याशी लढण्यासाठी धनुष्य हाती घे.'(८१)
तो रागात सिंहासारखा उडून गेला,
तो म्हणाला, 'ऐक, मुली, मी लढाईत पाठ दाखवणार नाही.'(82)
मोठ्या उत्साहात त्याने आर्मर्ड सूट घातला.
आणि मनाचा सिंह मगरसारखा पुढे आला.(८३)
प्रतापी सिंहाप्रमाणे चालत तो पुढे गेला,