श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1413


ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦਹ ਹਰ ਯਕ ਅਮਾ ॥੨॥
क़ुदावंद बक़शिंदह हर यक अमा ॥२॥

तो आम्हा सर्वांना संकटांपासून दूर ठेवतो.(२)

ਹਿਕਾਯਤ ਸ਼ੁਨੀਦੇਮ ਸ਼ਾਹੇ ਅਜ਼ੀਮ ॥
हिकायत शुनीदेम शाहे अज़ीम ॥

आता राजा आझमची कथा ऐका,

ਕਿ ਹੁਸਨਲ ਜਮਾਲ ਅਸਤੁ ਸਾਹਿਬ ਕਰੀਮ ॥੩॥
कि हुसनल जमाल असतु साहिब करीम ॥३॥

जो उदार आणि दयाळू होता.(3)

ਕਿ ਸੂਰਤ ਜਮਾਲ ਅਸਤੁ ਹੁਸਨਲ ਤਮਾਮ ॥
कि सूरत जमाल असतु हुसनल तमाम ॥

परिपूर्ण मुद्रेने, त्याचा चेहरा उजळला.

ਹਮਹ ਰੋਜ਼ ਆਸ਼ਾਯਸ਼ੇ ਰੋਦ ਜਾਮ ॥੪॥
हमह रोज़ आशायशे रोद जाम ॥४॥

दिवसभर तो रागांचे संगीत ऐकण्यात आणि वाइनचे कप भरण्यात घालवत असे.(४)

ਕਿ ਸਰਹੰਗ ਦਾਨਸ਼ ਜਿ ਫ਼ਰਜ਼ਾਨਗੀ ॥
कि सरहंग दानश जि फ़रज़ानगी ॥

तो त्याच्या शहाणपणासाठी प्रसिद्ध होता,

ਕਿ ਅਜ਼ ਮਸਲਿਹਤ ਮੌਜ ਮਰਦਾਨਗੀ ॥੫॥
कि अज़ मसलिहत मौज मरदानगी ॥५॥

आणि तो त्याच्या शौर्यासाठी प्रसिद्ध होता.(5)

ਵਜ਼ਾ ਬਾਨੂਏ ਹਮ ਚੁ ਮਾਹੇ ਜਵਾ ॥
वज़ा बानूए हम चु माहे जवा ॥

त्याला चंद्रासारखी सुंदर बायको होती,

ਕਿ ਕੁਰਬਾ ਸ਼ਵਦ ਹਰ ਕਸੇ ਨਾਜ਼ਦਾ ॥੬॥
कि कुरबा शवद हर कसे नाज़दा ॥६॥

लोकांनी त्याच्या पसंतीच्या उत्कृष्टतेची प्रशंसा केली.(6)

ਕਿ ਖ਼ੁਸ਼ ਰੰਗ ਖ਼ੁਸ਼ ਖ਼ੋਇ ਓ ਖ਼ੁਸ਼ ਜਮਾਲ ॥
कि क़ुश रंग क़ुश क़ोइ ओ क़ुश जमाल ॥

ती अतिशय सुंदर होती आणि मनमोहक वैशिष्ट्यांसह शांत स्वभावाची होती.

ਖ਼ੁਸ਼ ਆਵਾਜ਼ ਖ਼ੁਸ਼ ਖ਼੍ਵਾਰਗੀ ਖ਼ੁਸ਼ ਖ਼ਿਯਾਲ ॥੭॥
क़ुश आवाज़ क़ुश क़्वारगी क़ुश क़ियाल ॥७॥

तसेच तिने घामाच्या आवाजाचा आनंद लुटला, स्वतःला भरपूर कपडे घातले आणि तिच्या विचारात ती शुद्ध होती.(7)

ਬ ਦੀਦਨ ਕਿ ਖ਼ੁਸ਼ ਖ਼ੋਇ ਖ਼ੂਬੀ ਜਹਾ ॥
ब दीदन कि क़ुश क़ोइ क़ूबी जहा ॥

ती दिसायला सुंदर, चांगल्या स्वभावाची आणि जगात सुंदर होती.

ਜ਼ਿ ਹਰਫ਼ਾਤ ਕਰਦਨ ਖ਼ੁਸ਼ੋ ਖ਼ੁਸ਼ ਜ਼ੁਬਾ ॥੮॥
ज़ि हरफ़ात करदन क़ुशो क़ुश ज़ुबा ॥८॥

तो संभाषणात शांत आणि गोड होता. 8.

ਦੁ ਪਿਸਰਸ਼ ਅਜ਼ਾ ਬੂਦ ਚੂੰ ਸ਼ਮਸ਼ ਮਾਹ ॥
दु पिसरश अज़ा बूद चूं शमश माह ॥

तिला सूर्य आणि चंद्र असे दोन पुत्र होते.

ਕਿ ਰੌਸ਼ਨ ਤਬੀਯਤ ਹਕੀਕਤ ਗਵਾਹ ॥੯॥
कि रौशन तबीयत हकीकत गवाह ॥९॥

बौद्धिकदृष्ट्या समाधानी, त्यांनी नेहमी सत्याची आकांक्षा बाळगली.(9)

ਕਿ ਗੁਸਤਾਖ਼ ਦਸਤ ਅਸਤ ਚਾਲਾਕ ਜੰਗ ॥
कि गुसताक़ दसत असत चालाक जंग ॥

हाताची हालचाल अतिशय वेगवान असल्याने ते मारामारीत हुशार होते.

ਬ ਵਕਤੇ ਤਰਦਦ ਚੁ ਸ਼ੇਰੋ ਨਿਹੰਗ ॥੧੦॥
ब वकते तरदद चु शेरो निहंग ॥१०॥

ते गर्जना करणाऱ्या सिंहासारखे आणि मगरींसारखे दुष्ट होते.(10)

ਦੁ ਪੀਲ ਅਫ਼ਕਨੋ ਹਮ ਚੁ ਸ਼ੇਰ ਅਫ਼ਕਨ ਅਸਤ ॥
दु पील अफ़कनो हम चु शेर अफ़कन असत ॥

ते सिंह-हृदयी हत्तींना वश करू शकत होते,

ਬ ਵਕਤੇ ਵਗਾ ਸ਼ੇਰ ਰੋਈਂ ਤਨ ਅਸਤ ॥੧੧॥
ब वकते वगा शेर रोईं तन असत ॥११॥

आणि युद्धांदरम्यान ते स्टीलचे अवतार बनले.(11)

ਯਕੇ ਖ਼ੂਬ ਰੋਇ ਓ ਦਿਗ਼ਰ ਤਨ ਚੁ ਸੀਮ ॥
यके क़ूब रोइ ओ दिग़र तन चु सीम ॥

त्यांची केवळ आकर्षक वैशिष्ट्येच नव्हती तर त्यांचे शरीर चांदीसारखे चमकत होते.

ਦੁ ਸੂਰਤ ਸਜ਼ਾਵਾਰ ਆਜ਼ਮ ਅਜ਼ੀਮ ॥੧੨॥
दु सूरत सज़ावार आज़म अज़ीम ॥१२॥

दोन्ही आकड्यांनी सर्वाधिक प्रशंसा केली.(12)

ਵਜ਼ਾ ਮਾਦਰੇ ਬਰਕਸ ਆਸੁਫ਼ਤਹ ਗਸ਼ਤ ॥
वज़ा मादरे बरकस आसुफ़तह गशत ॥

त्यांची आई एका अनोळखी व्यक्तीच्या प्रेमात पडली,

ਚੁ ਮਰਦਸਤ ਗੁਲ ਹਮ ਚੁਨੀ ਗੁਲ ਪ੍ਰਸਤ ॥੧੩॥
चु मरदसत गुल हम चुनी गुल प्रसत ॥१३॥

कारण तो माणूस फुलासारखा होता आणि त्यांची आई अशा फुलाच्या शोधात होती.(13)

ਸ਼ਬੰ ਗਾਹ ਦਰ ਖ਼ਾਬਗਾਹ ਆਮਦੰਦ ॥
शबं गाह दर क़ाबगाह आमदंद ॥

ते नुकतेच त्यांच्या झोपण्याच्या खोलीत आले होते,

ਕਿ ਜ਼ੋਰਾਵਰਾ ਦਰ ਨਿਗਾਹ ਆਮਦੰਦ ॥੧੪॥
कि ज़ोरावरा दर निगाह आमदंद ॥१४॥

जेव्हा त्यांनी दोन्ही निर्भय व्यक्तींना पाहिले.(14)

ਬੁਖ਼ਾਦੰਦ ਪਸ ਪੇਸ਼ ਖ਼ੁਰਦੋ ਕਲਾ ॥
बुक़ादंद पस पेश क़ुरदो कला ॥

त्यांनी (त्यांची आई आणि तिचा प्रियकर) धाकट्या आणि मोठ्या दोघांना बोलावले,

ਮਯੋ ਰੋਦ ਰਾਮਸ਼ ਗਿਰਾ ਰਾ ਹੁਮਾ ॥੧੫॥
मयो रोद रामश गिरा रा हुमा ॥१५॥

आणि राग गायकांद्वारे वाइन आणि संगीताने त्यांचे मनोरंजन केले.(15)

ਬਿਦਾਨਿਸਤ ਕਿ ਅਜ਼ ਮਸਤੀਯਸ਼ ਮਸਤ ਗਸ਼ਤ ॥
बिदानिसत कि अज़ मसतीयश मसत गशत ॥

जेव्हा तिला समजले की ते पूर्णपणे नशेत आहेत,

ਬਿਜ਼ਦ ਤੇਗ਼ ਖ਼ੁਦ ਦਸਤ ਹਰ ਦੋ ਸ਼ਿਕਸਤ ॥੧੬॥
बिज़द तेग़ क़ुद दसत हर दो शिकसत ॥१६॥

ती उभी राहिली आणि तलवारीने त्यांचे डोके कापले.(16)

ਬਿਜ਼ਦ ਹਰ ਦੋ ਦਸਤਸ਼ ਸਰੇ ਖ਼ੇਸ਼ ਜ਼ੋਰ ॥
बिज़द हर दो दसतश सरे क़ेश ज़ोर ॥

मग तिने दोन्ही हातांनी डोके मारायला सुरुवात केली.

ਬ ਜੁੰਬਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਬ ਕਰਦੰਦ ਸ਼ੋਰ ॥੧੭॥
ब जुंबश दरामद ब करदंद शोर ॥१७॥

आणि थरथर कापू लागला आणि मोठ्याने ओरडू लागला, (17)

ਬਿਗੋਯਦ ਕਿ ਏ ਮੁਸਲਮਾਨਾਨ ਪਾਕ ॥
बिगोयद कि ए मुसलमानान पाक ॥

ती ओरडली, 'अरे, तुम्ही धर्मनिष्ठ मुस्लिम,

ਚਿਰਾ ਚੂੰ ਕਿ ਕੁਸ਼ਤੀ ਅਜ਼ੀ ਜਾਮਹ ਚਾਕ ॥੧੮॥
चिरा चूं कि कुशती अज़ी जामह चाक ॥१८॥

कात्रीने कपडे कापतात तसे त्यांनी एकमेकांना कसे कापले?(18)

ਬਿਖ਼ੁਰਦੰਦ ਮਯ ਹਰ ਦੁ ਆਂ ਮਸਤ ਗਸ਼ਤ ॥
बिक़ुरदंद मय हर दु आं मसत गशत ॥

'दोघांनी दारू पिऊन भिजले,

ਗਿਰਫ਼ਤੰਦ ਸ਼ਮਸ਼ੇਰ ਪੌਲਾਦ ਦਸਤ ॥੧੯॥
गिरफ़तंद शमशेर पौलाद दसत ॥१९॥

'आणि हातात तलवारी घेतल्या, (19)

ਕਿ ਈਂ ਰਾ ਬਿਜ਼ਦ ਆਂ ਬਈ ਆਂ ਜਦੰਦ ॥
कि ईं रा बिज़द आं बई आं जदंद ॥

'एकाने दुसऱ्याला मारले आणि अगदी माझ्या डोळ्यासमोर,

ਬ ਦੀਦਹ ਮਰਾ ਹਰ ਦੁ ਈਂ ਕੁਸ਼ਤਹ ਅੰਦ ॥੨੦॥
ब दीदह मरा हर दु ईं कुशतह अंद ॥२०॥

त्यांनी एकमेकांची हत्या केली.(२०)

ਦਰੇਗਾ ਮਰਾ ਜਾ ਜ਼ਿਮੀ ਹਮ ਨ ਦਾਦ ॥
दरेगा मरा जा ज़िमी हम न दाद ॥

'अहो, पृथ्वीने तिथे स्वतःला अस्पष्ट करण्याचा मार्ग का दिला नाही?

ਨ ਦਹਲੀਜ਼ ਦੋਜ਼ਖ਼ ਮਰਾ ਰਹ ਕੁਸ਼ਾਦ ॥੨੧॥
न दहलीज़ दोज़क़ मरा रह कुशाद ॥२१॥

'माझ्यासाठी नरकाचे दारही बंद झाले आहे.(21)

ਦੁ ਚਸ਼ਮੇ ਮਰਾ ਈਂ ਚਿ ਗਰਦੀਦ ਈਂ ॥
दु चशमे मरा ईं चि गरदीद ईं ॥

'माझ्या डोळ्यांनी,

ਕਿ ਈਂ ਦੀਦਹੇ ਖ਼ੂਨ ਈਂ ਦੀਦ ਈਂ ॥੨੨॥
कि ईं दीदहे क़ून ईं दीद ईं ॥२२॥

'जे डोळे एकमेकांना मारताना पाहत होते.(22)

ਬਿਹਜ਼ ਮਨ ਤਨੇ ਤਰਕ ਦੁਨੀਯਾ ਕੁਨਮ ॥
बिहज़ मन तने तरक दुनीया कुनम ॥

'तुम्ही (माझ्या मुलांनी) या जगाचा त्याग केला,

ਫ਼ਕੀਰੇ ਸ਼ਵਮ ਮੁਲਕ ਚੀਂ ਮੇ ਰਵਮ ॥੨੩॥
फ़कीरे शवम मुलक चीं मे रवम ॥२३॥

'मी आता तपस्वी होऊन चीन देशात जाईन.'(२३)

ਬਿ ਗ਼ੁਫਤ ਈਂ ਸੁਖ਼ਨ ਰਾ ਕੁਨਦ ਜਾਮਹ ਚਾਕ ॥
बि ग़ुफत ईं सुक़न रा कुनद जामह चाक ॥

असे उच्चारून तिने तिचे कपडे फाडले,

ਰਵਾ ਸ਼ੁਦ ਸੂਏ ਦਸਤਖ਼ਤ ਚਾਕ ਚਾਕ ॥੨੪॥
रवा शुद सूए दसतक़त चाक चाक ॥२४॥

आणि गोंधळाच्या दिशेने निघालो.(24)

ਕਿ ਓ ਜਾ ਬਦੀਦੰਦ ਖ਼ੁਸ਼ ਖ਼ਾਬਗਾਹ ॥
कि ओ जा बदीदंद क़ुश क़ाबगाह ॥

ती निवांत जागा असलेल्या ठिकाणी गेली.

ਨਿਸ਼ਸਤਹ ਅਸਤੁ ਬਰ ਗਾਉ ਬਾ ਜ਼ਨ ਚੁ ਮਾਹ ॥੨੫॥
निशसतह असतु बर गाउ बा ज़न चु माह ॥२५॥

तेथे, एका बैलाच्या पाठीवर, तिने शिव, चंद्रासारख्या सुंदर स्त्रियांसह पाहिले. (25)

ਬ ਪੁਰਸ਼ੀਦ ਓ ਰਾ ਕਿ ਏ ਨੇਕ ਜ਼ਨ ॥
ब पुरशीद ओ रा कि ए नेक ज़न ॥

त्याने तिला विचारले, 'अरे, तू दयाळू स्त्री.