श्री दसाम ग्रंथ

पान - 94


ਸਕਲ ਕਟਕ ਕੇ ਭਟਨ ਕੋ ਦਇਓ ਜੁਧ ਕੋ ਸਾਜ ॥
सकल कटक के भटन को दइओ जुध को साज ॥

त्याने सर्व योद्ध्यांना युद्धाचे साहित्य दिले.

ਸਸਤ੍ਰ ਪਹਰ ਕੈ ਇਉ ਕਹਿਓ ਹਨਿਹੋ ਚੰਡਹਿ ਆਜ ॥੧੭੪॥
ससत्र पहर कै इउ कहिओ हनिहो चंडहि आज ॥१७४॥

त्याने स्वत: शस्त्रे आणि चिलखत परिधान केले आणि असे म्हटले:��� मी आज चंडीचा वध करीन.���174.,

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
स्वैया ॥

स्वय्या,

ਕੋਪ ਕੈ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਚਢੇ ਧੁਨਿ ਦੁੰਦਭਿ ਕੀ ਦਸਹੂੰ ਦਿਸ ਧਾਈ ॥
कोप कै सुंभ निसुंभ चढे धुनि दुंदभि की दसहूं दिस धाई ॥

प्रचंड संतापाने, सुंभ आणि निसुंभ दोघेही युद्धासाठी पुढे निघाले, दहा दिशांना कर्णे वाजले.

ਪਾਇਕ ਅਗ੍ਰ ਭਏ ਮਧਿ ਬਾਜ ਰਥੀ ਰਥ ਸਾਜ ਕੈ ਪਾਤਿ ਬਨਾਈ ॥
पाइक अग्र भए मधि बाज रथी रथ साज कै पाति बनाई ॥

समोर पायी योद्धे, मध्यभागी घोड्यावर योद्धे आणि त्यांच्या मागे सारथींनी रथांची रांग लावली आहे.

ਮਾਤੇ ਮਤੰਗ ਕੇ ਪੁੰਜਨ ਊਪਰਿ ਸੁੰਦਰ ਤੁੰਗ ਧੁਜਾ ਫਹਰਾਈ ॥
माते मतंग के पुंजन ऊपरि सुंदर तुंग धुजा फहराई ॥

नशेत धुंद हत्तींच्या पालखीवर सुंदर आणि बुलंद बॅनर फडकत आहेत.

ਸਕ੍ਰ ਸੋ ਜੁਧ ਕੇ ਹੇਤ ਮਨੋ ਧਰਿ ਛਾਡਿ ਸਪਛ ਉਡੇ ਗਿਰਰਾਈ ॥੧੭੫॥
सक्र सो जुध के हेत मनो धरि छाडि सपछ उडे गिरराई ॥१७५॥

असे दिसते की इंद्राशी युद्ध करण्यासाठी, पंख असलेले मोठे पर्वत पृथ्वीवरून उडत आहेत.175.,

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

डोहरा,

ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਬਨਾਇ ਦਲੁ ਘੇਰਿ ਲਇਓ ਗਿਰਰਾਜ ॥
सुंभ निसुंभ बनाइ दलु घेरि लइओ गिरराज ॥

सुंभ आणि निसुंभ यांनी आपले सैन्य गोळा करून पर्वताला वेढा घातला आहे.

ਕਵਚ ਅੰਗ ਕਸਿ ਕੋਪ ਕਰਿ ਉਠੇ ਸਿੰਘ ਜਿਉ ਗਾਜ ॥੧੭੬॥
कवच अंग कसि कोप करि उठे सिंघ जिउ गाज ॥१७६॥

त्यांच्या अंगावर त्यांनी चिलखत घट्ट बांधली आहे आणि रागाच्या भरात ते सिंहासारखे गर्जत आहेत.176.

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
स्वैया ॥

स्वय्या,

ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਸੁ ਬੀਰ ਬਲੀ ਮਨਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ਰਨ ਭੂਮਹਿ ਆਏ ॥
सुंभ निसुंभ सु बीर बली मनि कोप भरे रन भूमहि आए ॥

संतापाने भरलेले सुंभ आणि निसुंभ हे पराक्रमी राक्षस रणांगणात दाखल झाले आहेत.

ਦੇਖਨ ਮੈ ਸੁਭ ਅੰਗ ਉਤੰਗ ਤੁਰਾ ਕਰਿ ਤੇਜ ਧਰਾ ਪਰ ਧਾਏ ॥
देखन मै सुभ अंग उतंग तुरा करि तेज धरा पर धाए ॥

ज्यांचे लिमा विलक्षण आणि उदात्त आहेत, ते पृथ्वीवर आपले वेगवान घोडे चालवत आहेत.

ਧੂਰ ਉਡੀ ਤਬ ਤਾ ਛਿਨ ਮੈ ਤਿਹ ਕੇ ਕਨਕਾ ਪਗ ਸੋ ਲਪਟਾਏ ॥
धूर उडी तब ता छिन मै तिह के कनका पग सो लपटाए ॥

त्या वेळी धूळ उगवते, ज्याचे कण त्यांच्या चरणांना मिठी मारतात.

ਠਉਰ ਅਡੀਠ ਕੇ ਜੈ ਕਰਬੇ ਕਹਿ ਤੇਜਿ ਮਨੋ ਮਨ ਸੀਖਨ ਆਏ ॥੧੭੭॥
ठउर अडीठ के जै करबे कहि तेजि मनो मन सीखन आए ॥१७७॥

असे दिसते की अदृश्य स्थानावर विजय मिळवण्यासाठी, कणांच्या रूपात असलेले मन खुरांमधून वेगवानतेबद्दल शिकायला आले आहे.177.,

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

डोहरा,

ਚੰਡਿ ਕਾਲਿਕਾ ਸ੍ਰਵਨ ਮੈ ਤਨਿਕ ਭਨਕ ਸੁਨਿ ਲੀਨ ॥
चंडि कालिका स्रवन मै तनिक भनक सुनि लीन ॥

चंडी आणि काली या दोघांनीही त्यांच्या कानांनी थोडी अफवा ऐकली.

ਉਤਰਿ ਸ੍ਰਿੰਗ ਗਿਰ ਰਾਜ ਤੇ ਮਹਾ ਕੁਲਾਹਲਿ ਕੀਨ ॥੧੭੮॥
उतरि स्रिंग गिर राज ते महा कुलाहलि कीन ॥१७८॥

ते सुमेरूच्या माथ्यावरून खाली आले आणि त्यांनी मोठा गदारोळ केला.178.

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥
स्वैया ॥

स्वय्या,

ਆਵਤ ਦੇਖਿ ਕੈ ਚੰਡ ਪ੍ਰਚੰਡਿ ਕੋ ਕੋਪ ਕਰਿਓ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਦਾਨੋ ॥
आवत देखि कै चंड प्रचंडि को कोप करिओ मन मै अति दानो ॥

बलाढ्य चंडिका आपल्या दिशेने येत असल्याचे पाहून दैत्य-राजा सुंभ अत्यंत क्रोधित झाला.

ਨਾਸ ਕਰੋ ਇਹ ਕੋ ਛਿਨ ਮੈ ਕਰਿ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਬਡੋ ਧਨੁ ਤਾਨੋ ॥
नास करो इह को छिन मै करि बान संभार बडो धनु तानो ॥

त्याला लगेच तिला मारायचे होते, म्हणून त्याने धनुष्यात बाण बसवला आणि तो ओढला.

ਕਾਲੀ ਕੇ ਬਕ੍ਰ ਬਿਲੋਕਨ ਤੇ ਸੁ ਉਠਿਓ ਮਨ ਮੈ ਭ੍ਰਮ ਜਿਉ ਜਮ ਜਾਨੋ ॥
काली के बक्र बिलोकन ते सु उठिओ मन मै भ्रम जिउ जम जानो ॥

कलीचा चेहरा पाहून त्याच्या मनात गैरसमज निर्माण झाला, कलीचा चेहरा त्याला यमाचा चेहरा वाटला.

ਬਾਨ ਸਮੂਹ ਚਲਾਇ ਦਏ ਕਿਲਕਾਰ ਉਠਿਓ ਜੁ ਪ੍ਰਲੈ ਘਨ ਮਾਨੋ ॥੧੭੯॥
बान समूह चलाइ दए किलकार उठिओ जु प्रलै घन मानो ॥१७९॥

तरीही त्याने आपले सर्व बाण सोडले आणि कयामताच्या गडगडाटांप्रमाणे गडगडले.179.,

ਬੈਰਨ ਕੇ ਘਨ ਸੇ ਦਲ ਪੈਠਿ ਲਇਓ ਕਰਿ ਮੈ ਧਨੁ ਸਾਇਕੁ ਐਸੇ ॥
बैरन के घन से दल पैठि लइओ करि मै धनु साइकु ऐसे ॥

शत्रूंच्या ढगांसारख्या सैन्यात प्रवेश करून, चंडीने आपले धनुष्य आणि बाण तिच्या हातात धरले.