श्री दसाम ग्रंथ

पान - 958


ਰਾਜ ਕਰੌ ਅਪਨੇ ਤੁਮ ਹੀ ਸੁਖ ਸੋ ਇਨ ਧਾਮਨ ਬੀਚ ਬਿਹਾਰੋ ॥
राज करौ अपने तुम ही सुख सो इन धामन बीच बिहारो ॥

'तुम्ही तुमचे सार्वभौमत्व सांभाळून तुमच्या घरी आनंदाने राहा.

ਮੈ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਜਬ ਤੇ ਤਬ ਤੇ ਤਜਿ ਕਾਨਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਨਹਿ ਆਨ ਨਿਹਾਰੋ ॥
मै प्रगटियो जब ते तब ते तजि कानि त्रिया नहि आन निहारो ॥

'माझ्या जन्मापासून, विनयशीलतेचा त्याग करून, मी कधीही दुसऱ्या स्त्रीकडे पाहिले नाही.

ਕ੍ਯਾ ਤੁਮ ਖ੍ਯਾਲ ਪਰੋ ਹਮਰੇ ਮਨ ਧੀਰ ਧਰੋ ਰਘੁਨਾਥ ਉਚਾਰੋ ॥੪੪॥
क्या तुम ख्याल परो हमरे मन धीर धरो रघुनाथ उचारो ॥४४॥

'तुम्ही कितीही विचारात बुडाला असलात तरी धीर धरा आणि भगवंताच्या नामाचे ध्यान करा.'(44)

ਕ੍ਰੋਰਿ ਉਪਾਇ ਕਰੋ ਲਲਨਾ ਤੁਮ ਕੇਲ ਕਰੇ ਬਿਨੁ ਮੈ ਨ ਟਰੋਂਗੀ ॥
क्रोरि उपाइ करो ललना तुम केल करे बिनु मै न टरोंगी ॥

(राणी) 'अरे, प्रिये, तू हजार वेळा प्रयत्न कर, पण! माझ्यावर प्रेम केल्याशिवाय तुला जाऊ देणार नाही.

ਭਾਜਿ ਰਹੋਬ ਕਹਾ ਹਮ ਤੇ ਤੁਮ ਭਾਤਿ ਭਲੀ ਤੁਹਿ ਆਜ ਬਰੋਂਗੀ ॥
भाजि रहोब कहा हम ते तुम भाति भली तुहि आज बरोंगी ॥

'तुम्ही काहीही करा, तुम्ही पळून जाऊ शकत नाही, मला आज तुम्हाला साध्य करायचे आहे.

ਜੌ ਨ ਮਿਲੋ ਤੁਮ ਆਜੁ ਹਮੈ ਅਬ ਹੀ ਤਬ ਮੈ ਬਿਖ ਖਾਇ ਮਰੋਂਗੀ ॥
जौ न मिलो तुम आजु हमै अब ही तब मै बिख खाइ मरोंगी ॥

आज जर मी तुला मिळवू शकलो नाही तर मी विष घेऊन आत्महत्या करेन.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੇ ਦਰਸੇ ਪਰਸੇ ਬਿਨੁ ਪਾਵਕ ਮੈਨ ਪ੍ਰਵੇਸ ਕਰੋਂਗੀ ॥੪੫॥
प्रीतम के दरसे परसे बिनु पावक मैन प्रवेस करोंगी ॥४५॥

'आणि, प्रियकराला भेटल्याशिवाय, मी उत्कटतेच्या आगीत स्वतःला जाळून टाकीन.' (45)

ਮੋਹਨ ਬਾਚ ॥
मोहन बाच ॥

मोहन म्हणाला:

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਰੀਤਿ ਯਹੈ ਕੁਲ ਪਰੀ ਹਮਾਰੇ ॥
रीति यहै कुल परी हमारे ॥

ही आमच्या कुळाची प्रथा आहे,

ਸੁ ਮੈ ਕਹਤ ਹੋ ਤੀਰ ਤਿਹਾਰੇ ॥
सु मै कहत हो तीर तिहारे ॥

(उर्वसी) 'ही आमच्या घरची परंपरा आहे, मी तुम्हाला सांगायलाच हवे,

ਚਲ ਕਿਸਹੂੰ ਕੇ ਧਾਮ ਨ ਜਾਹੀ ॥
चल किसहूं के धाम न जाही ॥

तुम्ही कोणाच्या घरी जाणार नाही

ਚਲਿ ਆਵੈ ਛੋਰੈ ਤਿਹ ਨਾਹੀ ॥੪੬॥
चलि आवै छोरै तिह नाही ॥४६॥

'कोणत्याही देहाच्या घरी कधीही जायचे नाही पण कोणी आले तर निराश होऊ नका.' (४६)

ਜਬ ਯਹ ਬਾਤ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
जब यह बात त्रियहि सुनि पाई ॥

हे ऐकून महिलेने डॉ

ਨਿਜੁ ਮਤਿ ਬੀਚ ਯਹੈ ਠਹਰਾਈ ॥
निजु मति बीच यहै ठहराई ॥

जेव्हा बाईला (राणी) हे कळले तेव्हा तिने खात्री केली,

ਹੌਂ ਚਲਿ ਧਾਮ ਮੀਤ ਕੇ ਜੈਹੌ ॥
हौं चलि धाम मीत के जैहौ ॥

की मी माझ्या मित्राच्या घरी जाईन

ਮਨ ਭਾਵਤ ਕੇ ਭੋਗ ਕਮੈਹੌ ॥੪੭॥
मन भावत के भोग कमैहौ ॥४७॥

'मी त्याच्या घरी चालत जाईन आणि प्रेम करून स्वतःला पूर्ण तृप्त करीन.(47)

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

सावय्या

ਆਜੁ ਪਯਾਨ ਕਰੋਗੀ ਤਹਾ ਸਖੀ ਭੂਖਨ ਬਸਤ੍ਰ ਅਨੂਪ ਬਨਾਊ ॥
आजु पयान करोगी तहा सखी भूखन बसत्र अनूप बनाऊ ॥

'अरे मित्रांनो, आज मी माझे उत्तम कपडे घालून तिथे जाईन.

ਮੀਤ ਕੇ ਧਾਮ ਬਦ੍ਯੋ ਮਿਲਿਬੋ ਨਿਸ ਹੋਤ ਨਹੀ ਅਬ ਹੀ ਮਿਲ ਆਊ ॥
मीत के धाम बद्यो मिलिबो निस होत नही अब ही मिल आऊ ॥

'माझ्या सद्गुरूंना भेटण्याचा मी निश्चय केला आहे आणि आत्ताच जाण्याचा निश्चय केला आहे.

ਸਾਵਨ ਮੋ ਮਨ ਭਾਵਨ ਕੇ ਲੀਏ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦ੍ਰਨ ਕੇ ਤਰਿ ਜਾਊ ॥
सावन मो मन भावन के लीए सात समुंद्रन के तरि जाऊ ॥

'स्वतःला तृप्त करण्यासाठी! सात समुद्रही पार करू शकतो.

ਕ੍ਰੋਰਿ ਉਪਾਉ ਕਰੌ ਸਜਨੀ ਪਿਯ ਕੋ ਤਨ ਕੈ ਤਨ ਭੇਟਨ ਪਾਊ ॥੪੮॥
क्रोरि उपाउ करौ सजनी पिय को तन कै तन भेटन पाऊ ॥४८॥

'अरे, माझ्या मित्रांनो, हजारो प्रयत्नांनी, मी शरीराला भेटण्यासाठी आसुसतो आहे. (47)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਜਬ ਤੇ ਮੈ ਭਵ ਮੋ ਭਵ ਲੀਯੋ ॥
जब ते मै भव मो भव लीयो ॥

(उरबसीने उत्तर दिले) जेव्हा मी जगात प्रकट झालो,

ਆਨਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਸੌ ਭੋਗ ਨ ਕੀਯੋ ॥
आनि त्रिया सौ भोग न कीयो ॥

(उर्वसी) 'माझ्या जन्मापासून मी अनेक स्त्रियांवर प्रेम केले नाही.

ਜੌ ਐਸੋ ਚਿਤ ਰਿਝਿਯੋ ਤਿਹਾਰੋ ॥
जौ ऐसो चित रिझियो तिहारो ॥

ही भावना तुमच्या मनात निर्माण झाली तर

ਤੌ ਕਹਾ ਬਸਿ ਚਲਤ ਹਮਾਰੋ ॥੪੯॥
तौ कहा बसि चलत हमारो ॥४९॥

'परंतु जर तुमची तीव्र इच्छा असेल तर मी स्वतःला रोखणार नाही. (49)

ਨ ਪਿਯਾਨ ਧਾਮ ਤਵ ਕਰੋ ॥
न पियान धाम तव करो ॥

(मी) यासाठी तुमच्या घरी येत नाही

ਨਰਕ ਪਰਨ ਤੇ ਅਤਿ ਚਿਤ ਡਰੋ ॥
नरक परन ते अति चित डरो ॥

'नरकात जाण्याच्या भीतीने मी तुझ्या घरी येऊ शकत नाही.

ਤੁਮ ਹੀ ਧਾਮ ਹਮਾਰੇ ਐਯਹੁ ॥
तुम ही धाम हमारे ऐयहु ॥

तू माझ्या घरी ये

ਮਨ ਭਾਵਤ ਕੋ ਭੋਗ ਕਮੈਯਹੁ ॥੫੦॥
मन भावत को भोग कमैयहु ॥५०॥

'तुम्ही माझ्या घरी या आणि तुमच्या समाधानासाठी प्रेमनिर्मितीचा आनंद घ्या.'(50)

ਬਾਤੇ ਕਰਤ ਨਿਸਾ ਪਰਿ ਗਈ ॥
बाते करत निसा परि गई ॥

बोलता बोलता रात्र पडली

ਤ੍ਰਿਯ ਕੌ ਕਾਮ ਕਰਾ ਅਤਿ ਭਈ ॥
त्रिय कौ काम करा अति भई ॥

बोलत बोलत संध्याकाळ जवळ आली आणि तिची सेक्सची इच्छा पेटली.

ਅਧਿਕ ਅਨੂਪਮ ਭੇਸ ਬਨਾਯੋ ॥
अधिक अनूपम भेस बनायो ॥

(त्याने) अतिशय सुंदर वेश केला

ਤਾ ਕੌ ਤਿਹ ਗ੍ਰਿਹ ਓਰ ਪਠਾਯੋ ॥੫੧॥
ता कौ तिह ग्रिह ओर पठायो ॥५१॥

तिने त्याला त्याच्या घरी पाठवले आणि स्वतःला सुंदर कपडे घातले.'(51)

ਤਬ ਮੋਹਨ ਨਿਜੁ ਗ੍ਰਿਹ ਚਲਿ ਆਯੋ ॥
तब मोहन निजु ग्रिह चलि आयो ॥

त्यानंतर मोहन त्याच्या घरी गेला

ਅਧਿਕ ਅਨੂਪਮ ਭੇਸ ਬਨਾਯੋ ॥
अधिक अनूपम भेस बनायो ॥

मोहन त्याच्या घरी परतला आणि त्याने आकर्षक कपडे घातले.

ਟਕਿਯਨ ਕੀ ਚਪਟੀ ਉਰਬਸੀ ॥
टकियन की चपटी उरबसी ॥

उर्बसीने टिक्का दी गुथलीचे बनावट लिंग बनवले.

ਮੋਮ ਮਾਰਿ ਆਸਨ ਸੌ ਕਸੀ ॥੫੨॥
मोम मारि आसन सौ कसी ॥५२॥

तिने तिच्या गळ्यात नाण्यांनी भरलेल्या पिशव्या लटकवल्या आणि मेणाने तिचे आसन, दोन्ही पायांच्या मधोमध शरीराचा भाग झाकून टाकला.(52)

ਬਿਖਿ ਕੋ ਲੇਪ ਤਵਨ ਮੌ ਕੀਯੋ ॥
बिखि को लेप तवन मौ कीयो ॥

त्याला एक इच्छा लागू झाली.

ਸਿਵਹਿ ਰਿਝਾਇ ਮਾਗ ਕਰਿ ਲੀਯੋ ॥
सिवहि रिझाइ माग करि लीयो ॥

त्यावर तिने शिवाला प्रसन्न करून सरपटणाऱ्या प्राण्यांकडून मिळवलेले विष लावले.

ਜਾ ਕੇ ਅੰਗ ਤਵਨ ਸੌ ਲਾਗੈ ॥
जा के अंग तवन सौ लागै ॥

की तो त्याच्या शरीराशी संलग्न आहे

ਤਾ ਕੈ ਲੈ ਪ੍ਰਾਨਨ ਜਮ ਭਾਗੈ ॥੫੩॥
ता कै लै प्रानन जम भागै ॥५३॥

जेणेकरुन ज्याच्या संपर्कात आला असेल, त्याला विषप्रयोग करून मृत्यूचा देव यम, आत्मा हरण करू शकेल (53)

ਤਬ ਲੌ ਨਾਰਿ ਗਈ ਵਹੁ ਆਈ ॥
तब लौ नारि गई वहु आई ॥

तोपर्यंत ती महिला तेथे आली

ਕਾਮਾਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਲਪਟਾਈ ॥
कामातुर ह्वै कै लपटाई ॥

मग कामदेवाच्या आग्रहाने अत्यंत मोहित होऊन ती स्त्री तेथे पोहोचली.

ਤਾ ਕੋ ਭੇਦ ਕਛੂ ਨਹਿ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥
ता को भेद कछू नहि जान्यो ॥

तिला त्याचे रहस्य समजले नाही

ਉਰਬਸਿ ਕੌ ਕਰਿ ਪੁਰਖ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ॥੫੪॥
उरबसि कौ करि पुरख पछान्यो ॥५४॥

तिने सत्याची कल्पना केली नव्हती आणि उर्वसीचा पुरुष असा चुकीचा अर्थ लावला होता.(५४)

ਤਾ ਸੋ ਭੋਗ ਅਧਿਕ ਜਬ ਕੀਨੋ ॥
ता सो भोग अधिक जब कीनो ॥

जेव्हा त्याने खूप लाड केले

ਮਨ ਮੈ ਮਾਨਿ ਅਧਿਕ ਸੁਖ ਲੀਨੋ ॥
मन मै मानि अधिक सुख लीनो ॥

पूर्ण समाधानाने तिने तिच्यावर प्रेम केले.

ਬਿਖੁ ਕੇ ਚੜੇ ਮਤ ਤਬ ਭਈ ॥
बिखु के चड़े मत तब भई ॥

त्यानंतर विषामुळे ती बेशुद्ध झाली

ਜਮ ਕੇ ਧਾਮ ਬਿਖੈ ਚਲਿ ਗਈ ॥੫੫॥
जम के धाम बिखै चलि गई ॥५५॥

जेव्हा, विषाच्या प्रभावाने, ती अत्यंत उत्साही होती, तेव्हा ती यमाच्या निवासस्थानी निघून गेली. (55)

ਉਰਬਸਿ ਜਬ ਤਾ ਕੋ ਬਧ ਕੀਯੋ ॥
उरबसि जब ता को बध कीयो ॥

जेव्हा उर्बसीने त्याला मारले

ਸੁਰ ਪੁਰ ਕੋ ਮਾਰਗ ਤਬ ਲੀਯੋ ॥
सुर पुर को मारग तब लीयो ॥

उर्वसीने तिचा नायनाट केल्यावर तीही स्वर्गाला निघून गेली.

ਜਹਾ ਕਾਲ ਸੁਭ ਸਭਾ ਬਨਾਈ ॥
जहा काल सुभ सभा बनाई ॥

जेथे कालाने चांगली सभा घेतली,

ਉਰਬਸਿ ਯੌ ਚਲਿ ਕੈ ਤਹ ਆਈ ॥੫੬॥
उरबसि यौ चलि कै तह आई ॥५६॥

जिथे धरमराजाची परिषद चालू होती, तिथे ती आली.(५६)

ਤਾ ਕੌ ਅਮਿਤ ਦਰਬੁ ਤਿਨ ਦੀਯੋ ॥
ता कौ अमित दरबु तिन दीयो ॥

(कॉल) त्याला भरपूर पैसे दिले

ਮੇਰੋ ਬਡੋ ਕਾਮ ਤੁਮ ਕੀਯੋ ॥
मेरो बडो काम तुम कीयो ॥

'तू माझी फार मोठी सेवा केली आहेस,' असे म्हणत त्यांनी तिचा गौरव केला.

ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਕੌ ਜਿਨ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥
निजु पति कौ जिन त्रियहि संघारियो ॥

ज्या महिलेने आपल्या पतीची हत्या केली,

ਤਾ ਕੋ ਤੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥੫੭॥
ता को तै इह भाति प्रहारियो ॥५७॥

'ज्या स्त्रीने आपल्या पतीची हत्या केली होती, तिचे आयुष्य तू असेच संपवले आहेस.'(57)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਜਾ ਦੁਖ ਤੇ ਜਿਨਿ ਇਸਤ੍ਰਿਯਹਿ ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਹਨ੍ਯੋ ਰਿਸਾਇ ॥
जा दुख ते जिनि इसत्रियहि निजु पति हन्यो रिसाइ ॥

ज्या यातना महिलेने आपल्या पतीला मारल्या होत्या, त्या वेदना तिच्यावरही ओढावल्या होत्या.

ਤਿਸੀ ਦੋਖ ਮਾਰਿਯੋ ਤਿਸੈ ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਜਮ ਰਾਇ ॥੫੮॥
तिसी दोख मारियो तिसै धंन्य धंन्य जम राइ ॥५८॥

यमाचा राजा प्रशंसनीय आहे, कारण तिला हीच वागणूक मिळाली होती.(58)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਨੌ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੦੯॥੨੦੮੩॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ नौ चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१०९॥२०८३॥अफजूं॥

राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्र संभाषणाची 109 वी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (१०९)(२०८१)

ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥

सावय्या

ਪੂਰਬ ਦੇਸ ਕੋ ਏਸ ਰੂਪੇਸ੍ਵਰ ਰਾਜਤ ਹੈ ਅਲਕੇਸ੍ਵਰ ਜੈਸੋ ॥
पूरब देस को एस रूपेस्वर राजत है अलकेस्वर जैसो ॥

पश्चिमेकडील रूपेश्वर राजा हा अलकेश्वराच्या राजाइतकाच चांगला होता.

ਰੂਪ ਅਪਾਰ ਕਰਿਯੋ ਕਰਤਾਰ ਕਿਧੌ ਅਸੁਰਾਰਿ ਸੁਰੇਸਨ ਤੈਸੋ ॥
रूप अपार करियो करतार किधौ असुरारि सुरेसन तैसो ॥

तो इतका देखणा होता की, दैत्यांचा शत्रू असलेल्या इंद्राचीही बरोबरी होऊ शकली नाही.

ਭਾਰ ਭਰੇ ਭਟ ਭੂਧਰ ਕੀ ਸਮ ਭੀਰ ਪਰੇ ਰਨ ਏਕਲ ਜੈਸੋ ॥
भार भरे भट भूधर की सम भीर परे रन एकल जैसो ॥

जर त्याच्यावर युद्ध झाले तर तो डोंगरासारखा लढेल.

ਜੰਗ ਜਗੇ ਅਰਧੰਗ ਕਰੇ ਅਰਿ ਸੁੰਦਰ ਹੈ ਮਕਰਧ੍ਵਜ ਕੈਸੋ ॥੧॥
जंग जगे अरधंग करे अरि सुंदर है मकरध्वज कैसो ॥१॥

जर शूरांचा एक गट त्याला मारण्यासाठी आला तर तो एकटाच शंभर सैनिकांप्रमाणे लढेल (1)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਤਾ ਕੇ ਪੂਤ ਹੋਤ ਗ੍ਰਿਹਿ ਨਾਹੀ ॥
ता के पूत होत ग्रिहि नाही ॥

त्यांच्या घरात मुलगा नव्हता.

ਚਿੰਤ ਯਹੈ ਪ੍ਰਜਾ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
चिंत यहै प्रजा मन माही ॥

पण पुत्रप्राप्ती होत नसल्याने त्यांचा विषय चिंतेत पडत होता.

ਤਬ ਤਿਹ ਮਾਤ ਅਧਿਕ ਅਕੁਲਾਈ ॥
तब तिह मात अधिक अकुलाई ॥

तेव्हा त्याची आई खूप अस्वस्थ झाली