श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1426


ਵਗਸ਼ਤਨ ਦਰਾਬੇ ਬ ਬੇਰੂੰ ਅਜ਼ਾ ॥
वगशतन दराबे ब बेरूं अज़ा ॥

बराच वेळ घोडा पाण्यात फिरत होता,

ਕਿ ਹੈਰਤ ਬਿਮਾਦੰਦ ਸ਼ਾਹੇ ਜਹਾ ॥੩੧॥
कि हैरत बिमादंद शाहे जहा ॥३१॥

दरम्यानच्या काळात देशाच्या राजाला घडलेली घटना कळली.(३१)

ਕਿ ਦੰਦਾ ਖ਼ੁਰਦ ਦਸਤ ਅਜ਼ ਸ਼ੇਰ ਸ਼ਾਹ ॥
कि दंदा क़ुरद दसत अज़ शेर शाह ॥

शेरशाह राजाने त्याचा हात चावला (हे स्वप्न तर नाही ना याची खात्री करण्यासाठी)

ਬ ਹੈਰਤ ਹਮੀ ਰਫ਼ਤ ਆਲਮ ਪਨਾਹ ॥੩੨॥
ब हैरत हमी रफ़त आलम पनाह ॥३२॥

आणि तो कृतीच्या अत्यंत संकटात सापडला होता.(३२)

ਕਿ ਮਰਾ ਕੁਜ਼ਾ ਬੁਰਦ ਅਸਪੇ ਅਜ਼ੀਮ ॥
कि मरा कुज़ा बुरद असपे अज़ीम ॥

'माझा उत्कृष्ट घोडा कोणी कसा घेतला?

ਬਿ ਬਖ਼ਸ਼ੀਦ ਓ ਹਮ ਚੁ ਕਸਮੇ ਕਰੀਮ ॥੩੩॥
बि बक़शीद ओ हम चु कसमे करीम ॥३३॥

'देवाच्या सन्मानावर, मी त्याला क्षमा करीन, त्याने उच्चारले, (33)

ਦਰੇਗ਼ਾ ਅਗਰ ਰੂਇ ਓ ਦੀਦਮੇ ॥
दरेग़ा अगर रूइ ओ दीदमे ॥

'मी ती व्यक्ती पाहिली तर,

ਬ ਸਦ ਗੰਜ ਸਰਬਸਤ ਬਖ਼ਸ਼ੀਦਮੇ ॥੩੪॥
ब सद गंज सरबसत बक़शीदमे ॥३४॥

'मी त्याला क्षमा करीन आणि त्याला एक खजिना देईन.(34)

ਕਿ ਹੈਫ਼ਸਤ ਗਰੋ ਦੀਦਏ ਯਾਫ਼ਤਮ ॥
कि हैफ़सत गरो दीदए याफ़तम ॥

'विचित्र, जर मी कधी त्याला भेटलो तर,

ਬ ਜਾਏ ਦਿਗ਼ਰ ਦਿਲ ਨਜ਼ੋ ਤਾਫ਼ਤਮ ॥੩੫॥
ब जाए दिग़र दिल नज़ो ताफ़तम ॥३५॥

'मी कधीही रागात उडणार नाही.(35)

ਕਿ ਦੀਦਾਰ ਬਖ਼ਸ਼ੰਦ ਅਗਰ ਓ ਮਰਾ ॥
कि दीदार बक़शंद अगर ओ मरा ॥

'तो स्वेच्छेने आला तर,

ਕਿ ਸਦ ਗੰਜ ਸਰਬਸਤ ਬਖ਼ਸ਼ਮ ਵਰਾ ॥੩੬॥
कि सद गंज सरबसत बक़शम वरा ॥३६॥

'मी यापुढे त्याला नाण्यांनी भरलेल्या शंभर पिशव्या देईन.'(36)

ਚੁ ਸ਼ੁਹਰਤ ਕੁਨਾਨੀਦ ਸ਼ਹਰ ਅੰਦਰੂੰ ॥
चु शुहरत कुनानीद शहर अंदरूं ॥

शहरभर घोषणा झाली,

ਕਿ ਬਖ਼ਸ਼ੀਦ ਮਮ ਖ਼ੂੰਨ ਅਜ਼ ਖ਼੍ਵਾਰ ਖ਼ੂੰ ॥੩੭॥
कि बक़शीद मम क़ूंन अज़ क़्वार क़ूं ॥३७॥

'मी त्या लुटारूला माफ करीन पण त्याने एकदा तरी मला भेटायला यावे.'(37)

ਬਿ ਬਸਤੰਦ ਦਸਤਾਰ ਅਜ਼ ਜਾਮ ਜ਼ਰ ॥
बि बसतंद दसतार अज़ जाम ज़र ॥

मग सोन्याचा फेटा परिधान केलेल्या टायकूनची मुलगी,

ਬ ਪੇਸ਼ੇ ਸ਼ਹ ਆਮਦ ਚੁ ਜ਼ਰਰੀ ਸਿਪਰ ॥੩੮॥
ब पेशे शह आमद चु ज़ररी सिपर ॥३८॥

आणि एक चमकणारी ढाल धरून, स्वतःला सादर केले, (38)

ਬਗੋਯਦ ਕਿ ਸ਼ੇਰ ਅਫ਼ਕਨੋ ਸ਼ੇਰ ਸ਼ਾਹ ॥
बगोयद कि शेर अफ़कनो शेर शाह ॥

आणि म्हणाला, 'अरे शेरशाह, सिंहांचा मारेकरी.

ਕਿ ਅਜ਼ ਰਾਹ ਰਾ ਮਨ ਬਿਬੁਰਦੰਦ ਰਾਹ ॥੩੯॥
कि अज़ राह रा मन बिबुरदंद राह ॥३९॥

'मीच तुझा घोडा विचित्र पद्धतीने नेला होता.'(३९)

ਅਜਬਮਾਦ ਸਾਹਿਬ ਖ਼ਿਰਦ ਈਂ ਜਵਾਬ ॥
अजबमाद साहिब क़िरद ईं जवाब ॥

तिचे बोलणे ऐकून बुद्धिमान राजा चकित झाला.

ਦਿਗ਼ਰ ਬਾਰ ਗੋਯਦ ਕਿ ਬਾ ਵੈ ਸਵਾਬ ॥੪੦॥
दिग़र बार गोयद कि बा वै सवाब ॥४०॥

आणि पुन्हा एकदा वेगाने विचारले,(40)

ਕਿ ਨਕਲ ਸ ਨੁਮਾ ਈਂ ਮਰਾ ਸ਼ੇਰ ਤਨ ॥
कि नकल स नुमा ईं मरा शेर तन ॥

'अरे तू फास्ट आहेस, मला सांग तू हे कसं केलंस?

ਬ ਵਜਹੇ ਚਰਾ ਬੁਰਦਾ ਅਸਪੇ ਕੁਹਨ ॥੪੧॥
ब वजहे चरा बुरदा असपे कुहन ॥४१॥

'मला दाखवायला, तू येऊन पुन्हा खेळ.'(41)

ਨਿਸ਼ਸਤੰਦ ਅਜ਼ਾ ਵਜਹੇ ਬਰ ਰੋਦ ਆਬ ॥
निशसतंद अज़ा वजहे बर रोद आब ॥

ती नदीच्या काठावर बसली,

ਬਿ ਬੁਰਦੰਦ ਬਾਦਹ ਬਖ਼ੁਰਦਨ ਕਬਾਬ ॥੪੨॥
बि बुरदंद बादह बक़ुरदन कबाब ॥४२॥

आणि त्याच प्रकारे तिने वाइन प्यायली आणि कबाब खाल्ले.(42)

ਰਵਾ ਕਰਦ ਅਵਲ ਬਸੇ ਪੁਸ਼ਤ ਕਾਹ ॥
रवा करद अवल बसे पुशत काह ॥

मग तिने गवताचे गठ्ठे तरंगवले,

ਦਗ਼ਾ ਮੇ ਦਿਹਦ ਪਾਸਬਾਨਾਨ ਸ਼ਾਹ ॥੪੩॥
दग़ा मे दिहद पासबानान शाह ॥४३॥

आणि अशा प्रकारे राजाच्या रक्षकांना फसवले.(43)

ਵਜ਼ਾ ਪਸ ਬ ਕੋਸ਼ਸ਼ ਕੁਨਾਨੀਦ ਲਖ਼ਤ ॥
वज़ा पस ब कोशश कुनानीद लक़त ॥

नदीपलीकडे जाण्याची हुशारी दाखवण्यासाठी,

ਬ ਪੈਰਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਜਿ ਦਰੀਯਾਇ ਸਖ਼ਤ ॥੪੪॥
ब पैरश दरामद जि दरीयाइ सक़त ॥४४॥

ती उग्र पाण्यावर पोहत होती.(44)

ਵਜ਼ਾ ਬਿਸ਼ਕੁਨਾਨੀਦ ਓ ਗਿਰਦ ਸ਼ੁਦ ॥
वज़ा बिशकुनानीद ओ गिरद शुद ॥

तिने पहिल्या रक्षकाला अशाच प्रकारे मारले,

ਬ ਦੀਦਨ ਅਜ਼ੋ ਸ਼ਾਹ ਪਯ ਮੁਰਦਹ ਸ਼ੁਦ ॥੪੫॥
ब दीदन अज़ो शाह पय मुरदह शुद ॥४५॥

आणि धुळीप्रमाणे नाहीशी झाली.(४५)

ਘੜੀ ਯਕ ਬਿਮਾਦੰਦ ਗ਼ਰੂਬ ਆਫ਼ਤਾਬ ॥
घड़ी यक बिमादंद ग़रूब आफ़ताब ॥

जेव्हा सूर्य नुकताच मावळला होता,

ਵਜ਼ਾ ਜਾ ਬਿਯਾਮਦ ਕੁਸ਼ਾਯਦ ਤਨਾਬ ॥੪੬॥
वज़ा जा बियामद कुशायद तनाब ॥४६॥

ती त्याच ठिकाणी आली आणि तिने दुसरा घोडा सोडला (46)

ਲਗ਼ਾਮਸ਼ ਬਿਦਾਦੰਦ ਸ੍ਵਾਰੇ ਸ਼ੁਦਸਤ ॥
लग़ामश बिदादंद स्वारे शुदसत ॥

लगाम लावल्यानंतर तिने घोड्यावर आरूढ केले,

ਬਿਜ਼ਦ ਤਾਜੀਆਂਨਹ ਚੁ ਅਫ਼ਰੀਤ ਮਸਤ ॥੪੭॥
बिज़द ताजीआंनह चु अफ़रीत मसत ॥४७॥

आणि मग तिने सैतानी प्राण्याला मारले.(47)

ਚੁਨਾ ਅਸਪ ਖ਼ੋਜ਼ੀਦ ਬਰਤਰ ਜਿ ਸ਼ਾਹ ॥
चुना असप क़ोज़ीद बरतर जि शाह ॥

घोडा खूप उंच उडला,

ਜ਼ਿ ਬਾਲਾ ਬਿਯਾਮਦ ਬ ਦਰੀਯਾਇ ਗਾਹ ॥੪੮॥
ज़ि बाला बियामद ब दरीयाइ गाह ॥४८॥

की ते राजाच्या डोक्यावरून सरकले आणि नदीत उडी मारली.(48)

ਬ ਪੈਰਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਜਿ ਦਰੀਯਾ ਅਜ਼ੀਮ ॥
ब पैरश दरामद जि दरीया अज़ीम ॥

महान नदीवर पोहणे,

ਕਿ ਪਾਰਸ ਹਮੀ ਗਸ਼ਤ ਹੁਕਮੇ ਕਰੀਮ ॥੪੯॥
कि पारस हमी गशत हुकमे करीम ॥४९॥

देवाच्या आशीर्वादाने, घोडा पार गेला. (49)

ਫ਼ਰੋਦ ਆਮਦਸ਼ ਅਸਪ ਕਰਦਸ ਸਲਾਮ ॥
फ़रोद आमदश असप करदस सलाम ॥

तिने उतरून राजाला नमस्कार केला,

ਬਿਗੋਯਦ ਸੁਖ਼ਨ ਸ਼ਾਹਿ ਅਰਬੀ ਕਲਾਮ ॥੫੦॥
बिगोयद सुक़न शाहि अरबी कलाम ॥५०॥

आणि अरबीमध्ये मोठ्याने संवाद साधला.(50)

ਤੁ ਅਕਲਸ਼ ਚਰਾ ਗਸ਼ਤ ਏ ਸ਼ਾਹਿ ਸ਼ਾਹ ॥
तु अकलश चरा गशत ए शाहि शाह ॥

'अरे, शेरशाह, तू तुझ्या हुशारला का घालवू दिलास.

ਕਿ ਮਾ ਰਾਹ ਬੁਰਦਨ ਤੁ ਦਾਦਨ ਸੁਰਾਹ ॥੫੧॥
कि मा राह बुरदन तु दादन सुराह ॥५१॥

'मी स्वतः राहु घेतला होता पण आता तूच मला सुरास दिलास.'(51)

ਕਿ ਗੁਫ਼ਤਸ਼ ਚੁਨੀ ਤਾ ਰਵਾ ਕਰਦ ਰਖ਼ਸ਼ ॥
कि गुफ़तश चुनी ता रवा करद रक़श ॥

असे घोषित करून तिने घोडा सरपटला,

ਬ ਯਾਦ ਆਮਦੋ ਏਜ਼ਦੇ ਦਾਦ ਬਖ਼ਸ਼ ॥੫੨॥
ब याद आमदो एज़दे दाद बक़श ॥५२॥

आणि तिने महान परोपकारी सर्वशक्तिमानाचे आभार मानले.(52)

ਬਿ ਅਫ਼ਤਾਦ ਪੁਸ਼ਤ ਅਸਪਹਾ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ॥
बि अफ़ताद पुशत असपहा बेशुमार ॥

असंख्य घोडेस्वारांनी तिचा पाठलाग केला,

ਕਿ ਓ ਰਾ ਨ ਹਮ ਬਰ ਕੁਨਦ ਕਸ ਸ੍ਵਾਰ ॥੫੩॥
कि ओ रा न हम बर कुनद कस स्वार ॥५३॥

पण तिला पकडण्यासाठी कोणीही पोहोचू शकले नाही.(53)

ਬਿਜ਼ਦ ਮਰਦ ਦਾਸਤਾਰਹਾ ਪੇਸ਼ ਸ਼ਾਹ ॥
बिज़द मरद दासतारहा पेश शाह ॥

त्याच्या सर्व योद्ध्यांनी आपल्या पगड्या राजासमोर फेकल्या,

ਕਿ ਏ ਸ਼ਾਹ ਸ਼ਾਹਾਨ ਆਲਮ ਪਨਾਹ ॥੫੪॥
कि ए शाह शाहान आलम पनाह ॥५४॥

(आणि म्हणाला,) 'अरे, विश्वाचा राजा आणि प्रदाता, (54)