युद्धाचे स्मरण करून, योगिनी जयजयकार करीत आहेत आणि लोहयुगातील थरथरणारे डरपोकही निर्भय झाले आहेत, हग्गज हिंसकपणे हसत आहेत आणि शेषनागा, संदिग्ध होऊन डगमगत आहेत.497.
देवांना पाहून धन्य म्हणे ।
भितीदायक दिसणारी कवटी ओरडत आहे.
योद्धांद्वारे जखमांवर उपचार केले जात आहेत (आणि अशा प्रकारे योद्धांची चाचणी केली जात आहे).
देव पाहत आहेत आणि “ब्रावो, ब्रावो” म्हणत आहेत, आणि देवी तेजस्वी होत आहे, ओरडत आहे, तलवारींनी केलेल्या वाहत्या जखमा योद्ध्यांची परीक्षा घेत आहेत आणि त्यांच्या घोड्यांसह योद्धा युद्धाचा क्रूरता सहन करत आहेत.498.
सिंहावर स्वार असलेली देवी कपालिनी ओरडत आहे,
(ज्याच्या हातात) तलवार चमकते, (जी) प्रकाशाने झाकलेली असते.
हुरन्सचे तुकडे रणांगणाच्या धुळीत पडलेले आहेत.
चंडी देवी आपल्या सिंहावर स्वार होऊन जोरजोरात ओरडत आहे आणि तिची तेजस्वी तलवार लखलखत आहे, गण आणि स्वर्गीय दानवांमुळे रणभूमी धुळीने भरून गेली आहे आणि सर्व देव आणि दानव या युद्धाकडे पहात आहेत.499.
भयंकर शरीरे रणांगणात धावतात
देवांची सभा (ज्याला) पाहून राग येतो.
रण-भूमीवर हुरांची टोळी विवाह (समारंभ) करत आहेत.
तेजस्वी मस्तक नसलेली सोंड पाहून, युद्धक्षेत्रात फिरताना देवता प्रसन्न होत आहेत, योद्धे रणांगणात स्वर्गीय युवतींचा विवाह करीत आहेत आणि योद्ध्यांना पाहून सूर्यदेव आपला रथ रोखून धरतात. 500.
धड, ढोलक, झांज, मृदंग, मुखरस,
डफ, साखळी ('ताल') तबला आणि सरनाई,
तुरी, संख, नफिरी, भेरी आणि भंका (म्हणजे घंटा वाजविल्या जातात).
ढोल, पायल, टॅबोर, शंख, मुरली, केटलड्रम इत्यादींच्या तालावर भुते आणि राक्षस नाचत आहेत.501.
पश्चिम दिशेच्या निर्भय राजांवर विजय मिळवला आहे.
आता रागाने ते दक्षिणेकडे निघाले आहेत.
शत्रू देश आणि दिशा सोडून पळून गेले आहेत.
पश्चिमेकडील निर्भय राजांवर विजय मिळवून, क्रोधाने, कल्किने सौहच्या दिशेने कूच केले, शत्रू आपले देश सोडून पळून गेले आणि योद्धे रणांगणात गर्जना करू लागले.502.
भूत आणि पराक्रमी रानटी नाचत आहेत.
हत्ती गुरगुरतात आणि मोठ्या आकाराचा नगारा आवाज करतात.
घोडे शेजारी आणि हत्ती अतिशय गंभीर स्वरात गुरगुरतात.