तेथे त्याला एक टॉम मांजर दिसली, जिचे त्याने लक्षपूर्वक स्कॅन करणे चालू ठेवले.185.
उंदीर पकडण्यासाठी (जे तो) केंद्रित आहे,
उंदरांबद्दलची त्याची मनमिळाऊपणा पाहून मोठ्या संन्याशांनाही लाज वाटली
(जर) असे लक्ष हरिकडे (प्राप्तीसाठी) दिले जाते,
भगवंतासाठी असे ध्यान धारण केले तरच त्या अव्यक्त ब्रह्माचा साक्षात्कार होऊ शकतो.१८६.
आम्ही त्यांना (आमचे) पाचवे गुरु मानले.
मी त्यांना माझा पाचवा गुरु मानेन, असा विचार ऋषींचा राजा दत्त यांच्या मनात आला.
ज्या प्रकाराकडे लक्ष दिले जाईल,
जो अशा रीतीने ध्यान करील, त्याला निश्चितपणे परमेश्वराचा साक्षात्कार होईल.187.
टॉम कॅटला पाचवे गुरु म्हणून दत्तक घेण्याच्या वर्णनाचा शेवट.
आता कॉटन कार्डरचे गुरु म्हणून वर्णन सुरू होते
चौपाई
संन्यास राज (दत्त) पुढे चालले
इतर सर्व इच्छा सोडून फक्त एकच विचार मनात ठेवून योगींचा राजा दत्त पुढे गेला.
तेव्हा (त्याला) एक 'खोली' (पेंजा) घुटमळताना दिसली (ज्याने त्याच्याजवळून सैन्य गेल्यावरही त्याच्या कामावरून लक्ष न वळवले).
तिथे त्याला कापूस काढणारा एक कार्डर दिसला आणि मनातल्या मनात म्हणाला 188
(की या पेंगेने) राजाचे सैन्य जातानाही पाहिले नाही,
“या माणसाने सर्व सैन्य आपल्या समोरून जाताना पाहिले नाही आणि त्याची मान झुकलेली आहे
सर्व सैन्य त्या मार्गाने गेले,
संपूर्ण सैन्य या मार्गाने निघाले, परंतु त्याला त्याची जाणीव नव्हती. ”१८९.
मी रडताना मागे वळून पाहिले नाही,
कापूस वेचताना त्यांनी मागे वळून पाहिले नाही आणि या नीच व्यक्तीने मान झुकवून ठेवली
ते पाहून दत्त मनातल्या मनात हसले.
त्याला पाहून दत्त मनातल्या मनात हसले आणि म्हणाले, “मी त्यांना माझा सहावा गुरु मानतो.” १९०.
रून (पिंजन) साठी लागवड केली आहे.
आणि सैन्य निघून गेले, परंतु (त्याने) डोके वर केले नाही.
असे प्रेम परमेश्वरावर असावे.
ज्या प्रकारे त्याने आपले चित्त कापसात लीन केले आणि सेना निघून गेली आणि त्याने आपले डोके वर केले नाही, त्याच प्रकारे जेव्हा परमेश्वराची प्रीती होईल, तेव्हा त्या प्राचीन पुरुषाचा म्हणजेच परमेश्वराचा साक्षात्कार होईल.191.
सहावे गुरु म्हणून कार्डर दत्तक घेतल्याचे वर्णन संपले.
आता सातवे गुरु म्हणून फिशरमनचे वर्णन सुरू होते
चौपी
संन्यास राज (दत्त) पुढे चालले
शुद्ध मनाचा तो महान तपस्वी दत्त पुढे गेला
त्याला एक माची (मासे पकडणारी) दिसली.
तेथे त्याला एक मच्छीमार त्याच्या जाळ्यासह जाताना दिसला.192.
त्याच्या हातात एक आकडी काठी ('बिंची') होती.
तो एका हातात त्याची भाला धरून एका खांद्यावर जाळी घेऊन जात होता
आणि (मासेमारीत मग्न) (चालले) आंधळ्यासारखे. तो माशाच्या आशेवर होता,
तो माशांच्या निमित्तानं त्याच्या शरीराचा जणू श्वास कोंडल्यासारखा उभा होता.193.
तो माशाची वाट पाहत होता,
एक मासा पकडण्याच्या इच्छेने तो उभा होता जणू कोणी धीराने उभा आहे आणि त्याच्या सर्व सामानापासून अलिप्त आहे.
अशा प्रकारे आपण प्रभूवर प्रेम करूया,
दत्तांनी विचार केला की जर परमेश्वरासाठी असे प्रेम पाळले गेले तर तो परिपूर्ण पुरुष म्हणजेच लो.
मच्छिमाराला सातवे गुरु म्हणून दत्तक घेण्याच्या वर्णनाचा शेवट.
आता त्याने दासी-दासीला आठवा गुरु म्हणून दत्तक घेतल्याचे वर्णन सुरू होते
चौपाई
दक्ष प्रजापती (घर) मुनी (दत्त).
जेव्हा दत्त ऋषी दक्ष प्रजापतीच्या निवासस्थानी पोहोचले तेव्हा ते आपल्या सैन्यासह अत्यंत प्रसन्न झाले.