चौपायी
राज कुमारी हसून म्हणाली
पण कुमार आनंदाने म्हणाला, 'माझी काळजी करू नका.
मी आता एक उपाय करतो
'मी एक मार्ग शोधीन जो तुझे दुःख नाहीसे करेल.' (40)
माझी अजिबात काळजी करू नकोस
'कृपया माझी काळजी करू नका, मला फक्त धनुष्यबाण मिळवा.
दार घट्ट बंद करा
'दार घट्ट बंद करा आणि अंगणात पलंग टाका.' (41)
त्या राज कुमारीने तेच केले
त्या स्त्रीने त्याचे पालन केले आणि त्याला धनुष्यबाण आणले.
(मग) ऋषी नीट घातला
तिने सुंदरपणे एक पलंग सजवला आणि त्यावर प्रियकराला बसवले.(42)
दोहिरा
असा विचार करत तिने मनात विचार केला,
'मी माझ्या प्रियकरासह जगेन किंवा मरेन.' (43)
चौपायी
त्याने मित्राला बेडवर ('पलका') बसवले.
तिने त्याला प्रेमळ रूप दिले आणि विविध रीतीने प्रेम केले.
विविध प्रकारच्या (g).
प्रेमाने स्वतःला संतुष्ट करत असताना, ते अजिबात घाबरले नाहीत. (44)
तेवढ्यात दोन चकवे (चकवेची जोडी) आली.
राज कुमारने पाहिलेल्या दोन रडी शेल्ड्रेक्स (खूप मोठे पक्षी) दिसले.
धनुष्यबाणांनी एकाचा वध केला.
एक त्याने धनुष्याने मारला आणि दुसरा त्याने हातात धरलेल्या बाणाने संपवला (45)
दोन्ही बाणांनी दोघांचा वध केला.
दोन बाणांनी त्याने दोघांचा नाश केला आणि ते लगेच भाजले.
दोघांनी दोन्ही खाल्लं
त्या दोघांनी ते दोन्ही खाल्ले, मग निर्भयपणे सेक्सचा आनंद लुटला.(४६)
दोहिरा
त्यांचा आस्वाद घेतल्यानंतर त्यांनी त्यांची कातडी काढली.
त्यांना डोक्यावर ठेवून त्यांनी नदीत उडी मारली.(47)
चौपायी
ते सर्व चावत असल्याचे दिसते.
प्रत्येक शरीराने त्यांना पक्षी म्हणून घेतले आणि ते मानव असू शकतात असे कधीच वाटले नाही.
(तो) घाईघाईने अनेक ठिकाणी गेला
पोहत आणि फिरत ते लांब गेले आणि बँकेला स्पर्श केला.(48)
दोघेही दोन घोड्यांवर स्वार झाले
त्यांनी दोन घोडे बांधले आणि ते त्यांच्या देशात गेले.
त्याने (राजा) तिला उपपत्नी बनवले
तिला आपली प्रमुख राणी म्हणून राखून, त्याने त्याच्या सर्व वेदना नष्ट केल्या. (49)
दोहिरा
पक्ष्यांची कातडी परिधान करून ते तिच्या वडिलांच्या नजरेतून सुटले होते.
प्रत्येक शरीराने त्यांना पक्षी मानले आणि कोणीही अंदाज लावू शकत नाही की ते माणसे आहेत.(50)
ते आता त्यांच्याच देशात आले होते.
आणि रात्रंदिवस आनंदाने प्रेमाचा आनंद लुटला.(51)(1)
राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्र संभाषणाची 111 वी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (१११)(२१५५)
दोहिरा