श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1311


ਆਗੇ ਕਰਿ ਤ੍ਰਿਯ ਮਿਤ੍ਰ ਨਿਕਾਰਾ ॥੧੨॥
आगे करि त्रिय मित्र निकारा ॥१२॥

आणि बाईने मित्राला सर्वांसमोर काढून टाकले. 12.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਅਠਾਵਨ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੫੮॥੬੫੬੫॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे तीन सौ अठावन चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३५८॥६५६५॥अफजूं॥

श्री चरित्रोपाख्यानच्या त्रिचरित्रातील मंत्री भूप संबदाचे ३५८ वे चरित्र येथे समाप्त होते, सर्व शुभ आहे.३५८.६५६५. चालते

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ ਇਕ ਔਰ ਚਰਿਤ੍ਰ ॥
सुनु राजा इक और चरित्र ॥

हे राजन! दुसरे पात्र ऐका,

ਜਿਹ ਛਲ ਨਾਰਿ ਨਿਕਾਰਾ ਮਿਤ੍ਰ ॥
जिह छल नारि निकारा मित्र ॥

ज्या युक्तीने स्त्रीने पुरुषापासून सुटका करून घेतली.

ਪੂਰਬ ਦੇਸ ਅਪੂਰਬ ਨਗਰੀ ॥
पूरब देस अपूरब नगरी ॥

पूर्वेकडील देशात एक मोठे शहर होते.

ਤਿਹੂੰ ਭਵਨ ਕੇ ਬੀਚ ਉਜਗਰੀ ॥੧॥
तिहूं भवन के बीच उजगरी ॥१॥

(तो) तीन लोकांमध्ये प्रसिद्ध होता. १.

ਸਿਵ ਪ੍ਰਸਾਦ ਰਾਜਾ ਤਹ ਕੋ ਹੈ ॥
सिव प्रसाद राजा तह को है ॥

तिथला राजा शिवप्रसाद होता.

ਸਦਾ ਸਰਬਦਾ ਸਿਵ ਰਤ ਸੋਹੈ ॥
सदा सरबदा सिव रत सोहै ॥

(तो) सदैव केवळ शिवाच्या (पूजेत) मग्न होता.

ਭਾਵਨ ਦੇ ਤਿਹ ਨਾਰਿ ਭਣਿਜੈ ॥
भावन दे तिह नारि भणिजै ॥

त्यांच्या पत्नीचे नाव भवन दे (देई) होते.

ਮਨ ਮੋਹਨਿ ਦੇ ਸੁਤਾ ਕਹਿਜੈ ॥੨॥
मन मोहनि दे सुता कहिजै ॥२॥

त्यांना मनमोहिनी नावाची मुलगी होती. 2.

ਸਾਹ ਮਦਾਰ ਪੀਰ ਤਹ ਜਾਹਿਰ ॥
साह मदार पीर तह जाहिर ॥

तिथे शाह मदार जहिरा पीर असत.

ਸੇਵਤ ਜਾਹਿ ਭੂਪ ਨਰ ਨਾਹਰ ॥
सेवत जाहि भूप नर नाहर ॥

ज्याची परास प्रभूंनी पूजा केली.

ਏਕ ਦਿਵਸ ਨ੍ਰਿਪ ਤਹਾ ਸਿਧਾਰਾ ॥
एक दिवस न्रिप तहा सिधारा ॥

एके दिवशी राजा तिथे गेला.

ਦੁਹਿਤਾ ਸਹਿਤ ਲਏ ਸੰਗ ਦਾਰਾ ॥੩॥
दुहिता सहित लए संग दारा ॥३॥

त्याने मुलगी आणि पत्नी (दोघांना) सोबत नेले. 3.

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

अविचल:

ਏਕ ਪੁਰਖ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਕਹਿ ਭਾਇਯੋ ॥
एक पुरख न्रिप की दुहिता कहि भाइयो ॥

राजाच्या मुलीला एक माणूस आवडला.

ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਤਾ ਕਹ ਤਹੀ ਬੁਲਾਇਯੋ ॥
पठै सहचरी ता कह तही बुलाइयो ॥

सखीला पाठवून तिथे बोलावले.

ਤਹੀ ਕਾਮ ਕੇ ਕੇਲ ਤਰੁਨਿ ਤਾ ਸੌ ਕਿਯੋ ॥
तही काम के केल तरुनि ता सौ कियो ॥

तिथे त्याच्यासोबत राज कुमारी खेळली.

ਹੋ ਹਸਿ ਹਸਿ ਕਰਿ ਆਸਨ ਤਾ ਕੋ ਕਸਿ ਕਸਿ ਲਿਯੋ ॥੪॥
हो हसि हसि करि आसन ता को कसि कसि लियो ॥४॥

तो हसला आणि त्याच्यासोबत बसला. 4.

ਪੀਰ ਚੂਰਮਾ ਹੇਤ ਜੁ ਭੂਪ ਬਨਾਇਯੋ ॥
पीर चूरमा हेत जु भूप बनाइयो ॥

राजाने पीरासाठी केलेला चुरमा,

ਅਧਿਕ ਭਾਗ ਕੌ ਤਾ ਮਹਿ ਤਰੁਨਿ ਮਿਲਾਇਯੋ ॥
अधिक भाग कौ ता महि तरुनि मिलाइयो ॥

त्यात राज कुमारीने खूप भांग मिसळले.

ਸਭ ਸੋਫੀ ਤਿਹ ਖਾਇ ਦਿਵਾਨੇ ਹ੍ਵੈ ਪਰੇ ॥
सभ सोफी तिह खाइ दिवाने ह्वै परे ॥

ते खाल्ल्यानंतर सर्व सुफी (संन्यासी) वेडे झाले.

ਹੋ ਜਾਨੁ ਪ੍ਰਹਾਰ ਬਿਨਾ ਸਗਰੇ ਆਪੇ ਮਰੇ ॥੫॥
हो जानु प्रहार बिना सगरे आपे मरे ॥५॥

(असं वाटत होतं) की सगळे st.5 न वाजवता मेले.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਸੋਫੀ ਭਏ ਸਭੇ ਮਤਵਾਰੇ ॥
सोफी भए सभे मतवारे ॥

सारे सोफी मतवाला झाले,

ਜਨੁ ਕਰ ਪਰੇ ਬੀਰ ਰਨ ਮਾਰੇ ॥
जनु कर परे बीर रन मारे ॥

जणू वीर रणांगणात मृतावस्थेत पडले आहेत.

ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਇਤ ਘਾਤ ਪਛਾਨਾ ॥
राज सुता इत घात पछाना ॥

राज कुमारी यांनी ही संधी साधली

ਉਠ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੰਗ ਕਿਯਾ ਪਯਾਨਾ ॥੬॥
उठ प्रीतम संग किया पयाना ॥६॥

आणि उठून प्रीतम सोबत निघालो. 6.

ਸੋਫੀ ਕਿਨੂੰ ਨ ਆਂਖਿ ਉਘਾਰੀ ॥
सोफी किनूं न आंखि उघारी ॥

नाही सोफीने डोळे उघडले. (असे वाटत होते)

ਲਾਤ ਜਾਨੁ ਸੈਤਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰੀ ॥
लात जानु सैतान प्रहारी ॥

जणू काही सैतानाने लाथ मारली (सर्व)

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਪਾਯੋ ॥
भेद अभेद न किनहूं पायो ॥

फरक कोणालाच कळला नाही.

ਰਾਜ ਕੁਅਰਿ ਲੈ ਮੀਤ ਸਿਧਾਯੋ ॥੭॥
राज कुअरि लै मीत सिधायो ॥७॥

मित्रराज कुमारीला घेऊन निघून गेला.7.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਉਨਸਠਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੫੯॥੬੫੭੨॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे तीन सौ उनसठि चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३५९॥६५७२॥अफजूं॥

श्री चरित्रोपाख्यानातील त्रिचरित्रातील मंत्री भूप संबदाचे ३५९ वे चरित्र येथे समाप्त होते, सर्व शुभ आहे.३५९.६५७२. चालते

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ ਇਕ ਔਰ ਪ੍ਰਸੰਗਾ ॥
सुनु राजा इक और प्रसंगा ॥

हे राजन! दुसरा (कठीण) संदर्भ ऐका

ਜਸ ਕਿਯ ਸੁਤਾ ਪਿਤਾ ਕੇ ਸੰਗਾ ॥
जस किय सुता पिता के संगा ॥

मुलीने वडिलांचे काय केले.

ਪ੍ਰਬਲ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਇਕ ਅਤਿ ਬਲ ॥
प्रबल सिंघ राजा इक अति बल ॥

प्रबल सिंह नावाचा एक अतिशय शक्तिशाली राजा होता

ਅਰਿ ਕਾਪਤ ਜਾ ਕੇ ਡਰ ਜਲ ਥਲ ॥੧॥
अरि कापत जा के डर जल थल ॥१॥

ज्याच्या भीतीने शत्रू पाण्यात थरथर कापत असत. १.

ਸ੍ਰੀ ਝਕਝੂਮਕ ਦੇ ਤਿਹ ਬਾਰਿ ॥
स्री झकझूमक दे तिह बारि ॥

त्याला झकझुमक (देई) नावाची मुलगी होती.

ਘੜੀ ਆਪੁ ਜਨੁ ਬ੍ਰਹਮ ਸੁ ਨਾਰ ॥
घड़ी आपु जनु ब्रहम सु नार ॥

(असे वाटले की) जणू ब्रह्मदेवानेच त्या स्त्रीची रचना केली आहे.

ਤਹ ਥੋ ਸੁਘਰ ਸੈਨ ਖਤਿਰੇਟਾ ॥
तह थो सुघर सैन खतिरेटा ॥

तेथे सुगरसेन नावाचा खत्री राहत होता.

ਇਸਕ ਮੁਸਕ ਕੇ ਸਾਥ ਲਪੇਟਾ ॥੨॥
इसक मुसक के साथ लपेटा ॥२॥

(तो) इश्क मुश्कामध्ये गुंफलेला होता. 2.

ਜਗੰਨਾਥ ਕਹ ਭੂਪ ਸਿਧਾਯੋ ॥
जगंनाथ कह भूप सिधायो ॥

(जेव्हा) राजा जगन्नाथ (मंदिराच्या यात्रेला) गेला होता.

ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸੰਗ ਲੈ ਆਯੋ ॥
पुत्र कलत्र संग लै आयो ॥

म्हणून त्याने आपल्या मुलांना आणि बायकांना सोबत आणले.

ਜਗੰਨਾਥ ਕੋ ਨਿਰਖ ਦਿਵਾਲਾ ॥
जगंनाथ को निरख दिवाला ॥

जगननाथाचे मंदिर पाहून

ਬਚਨ ਬਖਾਨਾ ਭੂਪ ਉਤਾਲਾ ॥੩॥
बचन बखाना भूप उताला ॥३॥

राजा पटकन बोलला. 3.