श्री दसाम ग्रंथ

पान - 335

ਜਾਨ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਕੋ ਲਖੀਆ ਜਬ ਰੈਨਿ ਪਰੀ ਤਬ ਹੀ ਪਰਿ ਸੋਏ ॥

जान कै अंतरि को लखीआ जब रैनि परी तब ही परि सोए ॥

जेव्हा रात्र पडली तेव्हा सर्व हृदयाचे रहस्य जाणणारा कृष्ण झोपी गेला

ਦੂਖ ਜਿਤੇ ਜੁ ਹੁਤੇ ਮਨ ਮੈ ਤਿਤਨੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕੇ ਲੇਵਤ ਖੋਏ ॥

दूख जिते जु हुते मन मै तितने हरि नामु के लेवत खोए ॥

भगवंताच्या नामस्मरणाने सर्व दुःखांचा नाश होतो

ਆਇ ਗਯੋ ਸੁਪਨਾ ਸਭ ਕੋ ਤਿਹ ਜਾ ਪਿਖਏ ਤ੍ਰੀਯਾ ਨਰ ਦੋਏ ॥

आइ गयो सुपना सभ को तिह जा पिखए त्रीया नर दोए ॥

प्रत्येकाचे एक स्वप्न होते. (त्या स्वप्नात) स्त्री व पुरुष दोघांनीही ते स्थान पाहिले.

ਜਾਇ ਅਨੂਪ ਬਿਰਾਜਤ ਥੀ ਤਿਹ ਜਾ ਸਮ ਜਾ ਫੁਨਿ ਅਉਰ ਨ ਕੋਏ ॥੪੧੯॥

जाइ अनूप बिराजत थी तिह जा सम जा फुनि अउर न कोए ॥४१९॥

सर्व स्त्री-पुरुषांनी त्यांच्या स्वप्नात स्वर्ग पाहिला, ज्यामध्ये त्यांनी सर्व बाजूंनी अतुलनीय मुद्रेत बसलेल्या कृष्णाची कल्पना केली.419.

ਸਭ ਗੋਪਿ ਬਿਚਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਬੈਕੁੰਠ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਮੋਹਿ ਭਲਾ ਹੈ ॥

सभ गोपि बिचारि कहियो मन मै इह बैकुंठ ते ब्रिज मोहि भला है ॥

सर्व गोपांनी विचार केला आणि म्हणाले, हे कृष्णा! तुमच्या सहवासात ब्रजात राहणे हे स्वर्गापेक्षा खूप चांगले आहे

ਕਾਨ੍ਰਹ ਸਮੈ ਲਖੀਐ ਨ ਇਹਾ ਓਹੁ ਜਾ ਪਿਖੀਐ ਭਗਵਾਨ ਖਲਾ ਹੈ ॥

कान्रह समै लखीऐ न इहा ओहु जा पिखीऐ भगवान खला है ॥

आपण जिथे पाहतो तिथे आपल्याला कृष्णाच्या बरोबरीचे कोणीही दिसत नाही, आपल्याला फक्त परमेश्वर (कृष्ण) दिसतो.

ਗੋਰਸ ਖਾਤ ਉਹਾ ਹਮ ਤੇ ਮੰਗਿ ਜੋ ਕਰਤਾ ਸਭ ਜੀਵ ਜਲਾ ਹੈ ॥

गोरस खात उहा हम ते मंगि जो करता सभ जीव जला है ॥

ब्रजामध्ये कृष्ण आपल्याकडून दूध आणि दही मागतो आणि खातो

ਸੋ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਛਾਛਹਿ ਪੀਵਤ ਜਾਹਿ ਰਮੀ ਨਭ ਭੂਮਿ ਕਲਾ ਹੈ ॥੪੨੦॥

सो हमरे ग्रिहि छाछहि पीवत जाहि रमी नभ भूमि कला है ॥४२०॥

तोच कृष्ण, ज्याच्याजवळ सर्व प्राणीमात्रांचा नाश करण्याचे सामर्थ्य भगवान (कृष्ण) आहे, ज्याचे सामर्थ्य सर्व स्वर्गात, पाताळात व्यापलेले आहे, तोच कृष्ण (भगवान) आपल्याकडून ताक-दूध मागतो आणि पीतो.420 .